In the early stages of his music ed

In the early stages of his music education, the King rehearsed and learned by notation and concentrated on classical music exclusively for about two years. In so doing, he opted for the wind instruments, particularly the saxophone and clarinet. Afterwards, he switched over to playing jazz music, which gave him more freedom at improvising, as befitting his preference for fast, exciting jazz beats.

The King spent his time practicing jazz by himself. He would play his sax along with the phonograph records of famous jazz bands. Once he had acquired greater confidence and facility with the playing, he would jam it up with the jazz recordings. In many ways then, his "teachers" were really famous jazz musicians, in the form of his favorite records. They included Sidney Bechet, a celebrated soprano saxophonist, and Johnny Hodges, an alto saxophone master.

Undoubtedly, three factors explained his eventual mastery of the soprano saxophone: his interest in the music, long hours of practice, and a natural talent for music. He then went on to play other woodwinds, for example, tenor saxophone, baritone saxophone, and clarinet, as well as the trumpet, and excelled at them all. The woodwinds were truly his forte. Like all musicians of note, this self-taught king of music eventually gained mastery of his art through hard work and perseverance, driven by a passionate love of music.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระยะแรก ๆ ของการศึกษาดนตรีของเขา พระรับรู้ โดยสัญกรณ์ และเข้มข้นในดนตรีคลาสสิกสำหรับสองปี ทำ เขาเลือกสำหรับเครื่องมือลม โดยเฉพาะอย่างยิ่งแซกโซโฟนและคลาริเน็ต หลังจากนั้น เขาสลับผ่านการเล่นดนตรีแจ๊ส ซึ่งเขามีอิสระมากขึ้นที่ improvising สำรวจความต้องการของเขาอย่างรวดเร็ว ตื่นเต้นแจ๊ส พระใช้เวลาเขาฝึกแจ๊สเอง เขาจะเล่น sax ของเขาพร้อมกับบันทึกแผ่นของวงดนตรีแจ๊สที่มีชื่อเสียง เมื่อเขาได้รับความเชื่อมั่นมากขึ้นและมีการเล่น เขาจะแยมขึ้นกับการบันทึกดนตรีแจ๊ส มาย แล้ว "อาจารย์" ของเขาถูกนักดนตรีแจ๊สที่มีชื่อเสียงจริง ๆ ในรูปแบบของระเบียนของเขาชื่นชอบ พวกเขารวม Bechet ซิดนีย์ การเฉลิมฉลองโซปราโน saxophonist และใช้จอห์น ต้นแบบอัลโตแซกโซโฟน ไม่ต้องสงสัย ปัจจัยสามประการอธิบายโซปราโนแซกโซโฟนสามารถสุด: สนใจในเพลง เวลาของการปฏิบัติ และธรรมชาติด้านเพลงของเขา เขาก็จะเล่น woodwinds อื่น ๆ สำหรับตัวอย่าง เทนเนอร์แซกโซโฟน บาริโทน แซกโซโฟน และคลาริเน็ต ทรัมเป็ต และนนท์ที่ทั้งหมด การ woodwinds ถูกแท้ forte ของเขา เช่นนักดนตรีทั้งหมดของหมายเหตุ พระเพลงนี้เรียนด้วยตัวเองในที่สุดได้รับของงานศิลปะของเขาผ่านการทำงานหนักและความเพียร ขับเคลื่อน ด้วยความรักความหลงใหลในดนตรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงแรกของการศึกษาดนตรีของเขากษัตริย์ซ้อมและเรียนรู้จากการสัญกรณ์และจดจ่ออยู่กับดนตรีคลาสสิกโดยเฉพาะประมาณสองปี ดังนั้นในการทำเขาเลือกใช้สำหรับเครื่องมือลมโดยเฉพาะแซกโซโฟนและคลาริเน็ต หลังจากนั้นเขาเปลี่ยนไปเล่นดนตรีแจ๊สซึ่งทำให้เขามีอิสระมากขึ้นในทันควันเป็นที่เหมาะสมสำหรับการตั้งค่าของเขาได้อย่างรวดเร็ว, การเต้นแจ๊สที่น่าตื่นเต้น

พระมหากษัตริย์ทรงใช้เวลาการฝึกซ้อมดนตรีแจ๊สด้วยตัวเอง เขาจะเล่นแซ็กโซโฟนของเขาพร้อมกับแผ่นเสียงของวงดนตรีแจ๊สที่มีชื่อเสียง เมื่อเขาได้กลายเป็นความเชื่อมั่นมากขึ้นและสิ่งอำนวยความสะดวกกับการเล่นเขาจะติดขัดขึ้นกับการบันทึกเสียงดนตรีแจ๊ส ในหลาย ๆ วิธีแล้ว "ครู" ของเขาเป็นนักดนตรีแจ๊สที่มีชื่อเสียงมากในรูปแบบของบันทึกที่เขาชื่นชอบ พวกเขารวมถึงซิดนีย์ Bechet เป็นแซ็กโซโฟนโซปราโนที่มีชื่อเสียงโด่งดัง และจอห์นนี่กิลฮอดจ์เป็นอัลโตแซกโซโฟนต้นแบบ

ไม่ต้องสงสัยทั้งสามปัจจัยอธิบายเรียนรู้ของเขาในที่สุดนักร้องเสียงโซปราโนแซกโซโฟน: ความสนใจของเขาในเพลงเป็นเวลานานของการปฏิบัติและพรสวรรค์ตามธรรมชาติสำหรับการฟังเพลง จากนั้นเขาก็เดินไปเล่น woodwinds อื่น ๆ เช่นอายุแซ็กโซโฟนบาริโทนแซกโซโฟนและคลาริเน็ตเช่นเดียวกับทรัมเป็ตและเก่งพวกเขาทั้งหมด woodwinds ได้อย่างแท้จริงมือขวาของเขา เช่นเดียวกับนักดนตรีของบันทึกนี้กษัตริย์เรียนด้วยตัวเองของเพลงในที่สุดได้รับการเรียนรู้ของงานศิลปะของเขาผ่านการทำงานหนักและความเพียรโดยได้แรงหนุนความรักความรักของเพลง แซกโซโฟนเทเนอร์บาริโทนแซกโซโฟนและคลาริเน็ตเช่นเดียวกับทรัมเป็ตและเก่งพวกเขาทั้งหมด woodwinds ได้อย่างแท้จริงมือขวาของเขา เช่นเดียวกับนักดนตรีของบันทึกนี้กษัตริย์เรียนด้วยตัวเองของเพลงในที่สุดได้รับการเรียนรู้ของงานศิลปะของเขาผ่านการทำงานหนักและความเพียรโดยได้แรงหนุนความรักความรักของเพลง แซกโซโฟนเทเนอร์บาริโทนแซกโซโฟนและคลาริเน็ตเช่นเดียวกับทรัมเป็ตและเก่งพวกเขาทั้งหมด woodwinds ได้อย่างแท้จริงมือขวาของเขา เช่นเดียวกับนักดนตรีของบันทึกนี้กษัตริย์เรียนด้วยตัวเองของเพลงในที่สุดได้รับการเรียนรู้ของงานศิลปะของเขาผ่านการทำงานหนักและความเพียรโดยได้แรงหนุนความรักความรักของเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงแรกของการศึกษาดนตรีของเขา กษัตริย์ฝึกซ้อมและเรียนรู้ โดย โน้ต และจดจ่ออยู่กับเพลงคลาสสิกประมาณ 2 ปีโดยเฉพาะ ดังนั้นในการทำ เขาเลือกใช้สำหรับลมเครื่องมือโดยเฉพาะอย่างยิ่งแซกโซโฟนคลาริเน็ต หลังจากนั้น เขาก็เปลี่ยนไปเล่นเพลงแจ๊ส ซึ่งเขาให้เสรีภาพมากกว่าที่เตรียมไว้ เป็นหน้าที่ของเขา การเร็ว , แจ๊สที่น่าตื่นเต้นเต้นกษัตริย์ใช้เวลาของเขาฝึกแจ๊สเอง เขาจะเล่นแซ็กโซโฟนของเขาพร้อมกับเครื่องเล่นแผ่นเสียงบันทึกวงดนตรีแจ๊สที่มีชื่อเสียง เมื่อเขาได้รับความมั่นใจมากขึ้นและสิ่งอำนวยความสะดวกกับการเล่น เขาจะติดมันกับแจ๊สบันทึก หลายวิธีแล้ว " ครู " เป็นนักดนตรีแจ๊สที่มีชื่อเสียงมากในรูปแบบของระเบียนที่เขาชื่นชอบ พวกเขารวมซิดนี่ย์ เบเชต์ , ฉลอง โซปราโน่ saxophonist และจอนนี่ ฮอดเจส , อัลโต แซกโซโฟน ต้นแบบไม่ต้องสงสัย สามปัจจัยที่อธิบายการเรียนรู้ของเขาในที่สุดของโซปราโนแซกโซโฟน : ความสนใจของเขาในเพลง ฝึกนานชั่วโมง และมีพรสวรรค์ด้านดนตรี จากนั้นเขาก็จะเล่นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าอื่น เช่น เทเนอร์ แซกโซโฟน แซกโซโฟน บาริโทน และคลาริเน็ต รวมทั้งทรัมเป็ตและ excelled ที่พวกเขาทั้งหมด โดย woodwinds อย่างแท้จริงที่เขาถนัด ชอบทุกเพลงของบันทึกนี้ เรียนรู้ด้วยตัวเองราชาเพลงในที่สุดได้รับการเรียนรู้ศิลปะของเขาผ่านการทำงานหนักและความเพียร , ขับเคลื่อนด้วยความรักเพลง