Mr Wackford Squeers – staying at th

Mr Wackford Squeers – staying at the Snow Street Inn in North London – needs a teacher for his school in Yorkshire. Call today.

Yorkshire was for away, in the north-east of England, but Nicholas was excited.
‘Perhaps our luck is changing!’ he thought.
‘We must go and see Mr Squeers immediately, before he gives the job to another young man,’ said Ralph Nickleby.
When Nicholas and his uncle arrived at the inn, Squeers was busy with some new students. He was a short man, about fifty years old. He had only one greeny-grey eye in his face, where people usually prefer two, and he looked very strange in his black suit, which was too long him in the arms, and too short for him in the legs.
‘Mr Squeers, this is my nephew, Mr Nicholas Nickleby.
We’re here because of your newspaper advertisement,’ said Ralph Nickleby.
‘He’s too young to be a teacher,’ Squeers said at once, looking at Nicholas.
But after talking quietly with Ralph Nickleby for a while, he turned back to Nicholas with a smile, saying, ‘The job is yours. Our coach leaves at eight o’clock tomorrow morning.
Be here early to help with the new students.’
‘Certainly,’ replied Nicholas. And to his uncle he said, ‘I shall never forget how kind you’ve been.’
The next day, Nicholas said goodbye sadly to his sister and his mother at the inn.
‘How will they survive without me?’ he thought with a heavy heart.
Just before Nicholas got onto the coach, someone pushed a letter into his hand. It was Newman Noggs, Ralph Nickleby’s clerk. Nicholas quickly put it into his pocket.
The journey to Yorkshire was long and hard, and they stooped at different inns on the way. Squeers ate a lot at every meal, but gave very little food to the students who were with him.
‘He worries more about the cost of the meals than he does about those poor, hungry boy,’ thought Nicholas.

In the evening of second day, they arrived in Yorkshire. They was snow everywhere, and in front of them was a long, low building with dark windows. It looked cold and unpleasant. This was the school – Dotheboys Hall.
Inside Mrs Squeers was waiting for them. She looked at Nicholas coldly, then turned to her husband.
‘How is my Squeery?’ she said.
‘Very well my love,’ replied Squeers. ‘How are the cows and the other animals?’
‘Very well.’
‘And the boys?’ asked Squeers.
‘Oh, they’re well, too,’ replied Mrs Squeers quickly in a hare voice.
After that, they talked about parents who paid their debts to the school and parents who couldn’t pay. Then Mrs Squeers put a cold supper on the table for her husband – and for Nicholas, Squeers ate and drank a lot; Nicholas had only a little. Then they all went to bed. Before he went to sleep on his bed on the floor upstairs, Nicholas took Noggs’s letter from his pocket and read it:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาย Wackford Squeers-สำรองห้องพักที่อินน์ถนนหิมะในลอนดอนเหนือ – ต้องเป็นครูในโรงเรียนของเขาในยอร์คเชียร์ โทรหาวันนี้ยอร์คเชียร์ถูกสำหรับ ออกเฉียงเหนือของอังกฤษ แต่นิโคลัสได้ตื่นเต้น'โชคของเราอาจมีการเปลี่ยนแปลง ' ที่เขาคิด"เราต้องไป และเห็นนาย Squeers ทันที ก่อนที่เขาจะไปกับหนุ่มอื่น กล่าวว่า Ralph Nicklebyเมื่อนิโคลัสและลุงของเขามาถึงที่อินน์ Squeers ไม่ว่าง มีนักเรียนบางคนใหม่ เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งโดยย่อ อายุประมาณ 50 ปี เขามีเพียงตา greeny สีเทาในใบหน้าของเขา ซึ่งคนปกติต้องสอง และเขาดูแปลก ๆ ในชุดสีดำของเขา ซึ่งเกินไปลองเขา ในแผ่น ดิน และสั้นเกินไปสำหรับเขาในขา' นาย Squeers ซึ่งเป็นหลานชายของฉัน Nickleby นายนิโคลัสเราอยู่ที่นี่ เพราะลงโฆษณาหนังสือพิมพ์ Ralph Nickleby กล่าวว่า'เขายังเด็กเกินไปที่จะ เป็นครู Squeers กล่าวว่า ครั้ง นิโคลัสแต่หลังจากการพูดคุยเงียบ ๆ กับ Ralph Nickleby หนึ่ง เขาก็หันกลับไปนิโคลัสดี ว่า, ' เป็นงานของคุณ โค้ชของเราออกจากที่แปดโมงเช้าวันพรุ่งนี้อยู่ที่นี่ก่อนเพื่อ ช่วยนักศึกษาใหม่ "'แน่นอน ตอบนิโคลัส และลุงของเขา เขากล่าว ว่า "ฉันจะไม่ลืมว่าชนิดที่คุณได้รับ'ในวันถัดไป นิโคลัสกล่าวลาเศร้าน้องและแม่ของเขาที่อินน์'วิธีจะพวกเขาอยู่รอดได้โดยไม่ต้องฉัน ' เขาคิด ด้วยใจหนักก่อนนิโคลัสได้ลงรถ คนผลักตัวอักษรลงในมือของเขา นิวแมน Noggs, Ralph Nickleby เจ้าหน้าที่ได้ นิโคลัสอย่างรวดเร็วใส่มันลงในกระเป๋าของเขาการเดินทางไปยอร์คเชียร์ยาว และหนัก และพวกเขา stooped ที่อินส์แตกต่างกันทาง Squeers กินทุกมื้อมาก แต่อาหารน้อยมากให้นักเรียนที่อยู่กับเขา'เขากังวลมากขึ้นเกี่ยวกับต้นทุนของอาหารมากกว่าคงไม่เกี่ยวกับเด็กที่ยากจน หิว คิดว่า นิโคลัสในช่วงเย็นของวันที่สอง พวกเขามาถึงในยอร์คเชียร์ พวกเขาถูกหิมะทุก และหน้าพวกเขามีอาคารยาว ต่ำกับ windows มืด มันดูธรรมดา ๆ และเย็น นี้เป็นโรงเรียน – Dotheboys ฮอลล์ภายใน Squeers นางรอสำหรับพวกเขา เธอมองนิโคลัส coldly นั้นกลายเป็นสามีของเธอ'ว่า Squeery ของฉัน "เธอกล่าว'ดีรัก ตอบกลับ Squeers 'ไรบ้างวัวและสัตว์อื่นๆ''ดีขึ้น''และเด็กชายหรือ ' ขอ Squeers'โอ้ พวกเขากำลังดี เกินไป ตอบนาง Squeers อย่างรวดเร็วในเสียงกระต่ายหลังจากนั้น พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับผู้ปกครองที่ชำระหนี้เพื่อโรงเรียนและผู้ปกครองที่ไม่สามารถจ่าย นาง Squeers ใส่แล้ว ว่างเย็นบนตัวสามี – และนิโคลัส Squeers กิน และดื่มมาก นิโคลัสได้เป็น แล้ว พวกเขาทั้งหมดไปที่เตียง ก่อนที่เขาไปนอนบนเตียงบนพื้นชั้นบน นิโคลัสเอาจดหมายของ Noggs จากกระเป๋าของเขา และอ่าน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาย Wackford Squeers - เข้าพักที่หิมะ Street Inn ในนอร์ทลอนดอน - ความต้องการของครูในโรงเรียนของเขาในยอร์ค โทรวันนี้. ยอร์คเป็นไปในทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศอังกฤษ แต่นิโคลัสก็ตื่นเต้น. 'บางทีโชคของเรามีการเปลี่ยนแปลง! เขาคิดว่า. "เราต้องไปดูนาย Squeers ทันทีก่อนที่เขาจะช่วยให้งานของชายหนุ่มคนอื่น 'ราล์ฟกล่าวว่า Nickleby. เมื่อนิโคลัสและลุงของเขามาถึงที่โรงแรม, Squeers ยุ่งกับนักเรียนใหม่ เขาเป็นคนสั้นประมาณห้าสิบปี เขามีเพียงหนึ่ง Greeny เทาตาในใบหน้าของเขาที่ผู้คนมักจะชอบสองและเขามองที่แปลกมากในชุดสูทสีดำของเขาซึ่งเป็นเวลานานเกินไปในอ้อมแขนของเขาและสั้นเกินไปสำหรับเขาในขา. 'นาย Squeers, นี้เป็นหลานชายของฉันนายนิโคลัส Nickleby. เราอยู่ที่นี่เพราะโฆษณาหนังสือพิมพ์ของคุณกล่าวว่าราล์ฟ Nickleby. 'เขายังเด็กเกินไปที่จะเป็นครู' Squeers กล่าวว่าในครั้งเดียวมองหาที่นิโคลัส. แต่หลังจากที่พูดคุยเงียบ ๆ กับราล์ฟ Nickleby ในขณะที่เขาหันกลับไปที่นิโคลัสด้วยรอยยิ้มว่า 'งานที่เป็นของคุณ โค้ชของเราออกเวลา 08:00 พรุ่งนี้เช้า. ที่นี่เป็นช่วงต้นจะช่วยให้กับนักศึกษาใหม่. ' 'แน่นอน' ตอบนิโคลัส และเพื่อให้ลุงของเขาเขากล่าวว่า "ผมจะไม่มีวันลืมว่าชนิดที่คุณได้รับ. วันรุ่งนิโคลัสบอกลาเศร้ากับน้องสาวของเขาและแม่ของเขาที่โรงแรม. 'ว่าพวกเขาจะอยู่รอดโดยไม่ต้องฉัน? เขาคิดด้วยหัวใจที่หนัก. ก่อนที่นิโคลัสได้ลงโค้ชคนผลักจดหมายในมือของเขา มันเป็นนิวแมน Noggs เสมียนของราล์ฟ Nickleby นิโคลัสได้อย่างรวดเร็วใส่ลงในกระเป๋าของเขา. เดินทางไปยอร์คเป็นเวลานานและยากและพวกเขาก้มลงที่โรงแรมขนาดเล็กที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวิธีการ Squeers กินมากทุกมื้อ แต่ให้อาหารน้อยมากให้กับนักเรียนที่อยู่กับเขา. 'เขากังวลมากขึ้นเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายของอาหารมากกว่าที่เขาไม่เกี่ยวกับการที่ไม่ดีเหล่านั้นเด็กหิว' คิดว่านิโคลัส. ในตอนเย็นของวันที่สอง วันพวกเขามาถึงในยอร์ค พวกเขาเป็นหิมะทุกที่และในด้านหน้าของพวกเขาเป็นเวลานานอาคารที่มีหน้าต่างต่ำมืด มันดูเย็นชาและไม่พึงประสงค์ นี่คือโรงเรียน -. Dotheboys ฮอลล์ภายในนาง Squeers กำลังรอสำหรับพวกเขา เธอมองที่นิโคลัสอย่างเย็นชาจากนั้นก็หันกับสามีของเธอ. 'วิธีการ Squeery ของฉันได้อย่างไร' เธอบอกว่า. 'ดีมากความรักของฉัน' ตอบ Squeers 'วิธีการที่วัวและสัตว์อื่น ๆ ?' 'ดีมาก.' 'และชาย? ถาม Squeers. 'โอ้พวกเขากำลังดีอีกด้วย "นางตอบ Squeers ได้อย่างรวดเร็วในเสียงกระต่าย. หลังจากนั้นพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับพ่อแม่ที่จ่ายหนี้ของพวกเขาไปยังโรงเรียนและผู้ปกครองที่ไม่สามารถจ่าย จากนั้นนาง Squeers ใส่อาหารมื้อเย็นเย็นบนโต๊ะสำหรับสามีของเธอ - และนิโคลัส Squeers กินและดื่มมาก; นิโคลัสมีเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ จากนั้นพวกเขาทั้งหมดเดินไปที่เตียง ก่อนที่เขาจะไปนอนบนเตียงของเขาอยู่บนพื้นชั้นบน, นิโคลัสเอาจดหมาย Noggs จากกระเป๋าของเขาและอ่านได้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาย wackford squeers ) อยู่ที่ถนนหิมะ อินน์ในลอนดอนเหนือ และความต้องการครูที่โรงเรียนของเขาในยอร์คเชอร์ . วันนี้โทร .

ยอร์คเชียร์ เพื่อไป ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศอังกฤษ แต่นิโคลัสตื่นเต้น .
'perhaps โชคของเราเปลี่ยน ! ' เขาคิด เราต้องไปดู
นาย squeers ทันที ก่อนที่เขาจะให้งานกับหนุ่มอื่น ' ราล์ฟ nickleby .
เมื่อนิโคลัสและลุงของเขามาถึงที่โรงแรม squeers ยุ่งกับนักเรียนใหม่ . เขาเป็นคนเตี้ย ประมาณห้าสิบปี เขามีเพียงหนึ่งข้อเท็จจริงสีเทาตาในใบหน้าของเขาที่คนมักจะชอบสอง และเขาดูแปลก ๆ ในชุดสูทสีดำของเขาซึ่งยาวเกินไป เขาอยู่ในอ้อมแขน และสั้นเกินไปสำหรับเขาใน squeers
คุณขา นี่หลานฉัน นายนิโคลัส nickleby .
พวกเรามาที่นี่เพราะโฆษณาหนังสือพิมพ์ ' ราล์ฟ nickleby .
เขาเด็กเกินไปที่จะเป็นครู ' squeers พูดพร้อมกันมองนิโคลัส .
แต่หลังจากที่คุยเงียบๆกับราล์ฟ nickleby สักพัก เขาจึงหันหลังกลับเพื่อนิโคลัสด้วยรอยยิ้มว่า งานนี้เป็นของนาย โค้ชของเราออกตอนแปดโมงเช้าพรุ่งนี้ .
มาแต่เช้าเพื่อช่วยให้กับนักศึกษาใหม่ 'certainly '
,' นิโคลัส และลุงของเขาเขากล่าวว่า " ผมจะไม่ลืมว่าพวกเจ้าได้ '
วันต่อมา นิโคลัสกล่าวคำอำลาเศร้าให้กับน้องสาวของเขาและแม่ของเขาที่โรงแรม .
' พวกเขาจะอยู่ได้โดยไม่มีฉัน ' เขาคิดอย่างเศร้าสลด
ก่อนที่นิโคลัสได้ลงบนรถทัวร์มีคนผลักจดหมายในมือของเขา มันคือ นิวแมน noggs , ราล์ฟ nickleby เสมียนนิโคลัสอย่างรวดเร็วใส่ในกระเป๋า
การเดินทางไปยอร์กเชียร์อยู่เนิ่นนาน เขาก้มลงที่โฮสเทลที่แตกต่างกันในทาง squeers กินเยอะทุกมื้อ แต่อาหารน้อยมาก เพื่อให้นิสิตที่เรียนกับเขา เขารู้สึกกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับ
ต้นทุนของอาหารมากกว่าที่เขาทำเรื่องไม่ดี เด็กหิว ' คิดว่านิโคลัส

ในตอนเย็นของวันที่สอง พวกเขามาถึงในยอร์คเชอร์ .พวกเขามีหิมะเต็มไปหมด และในด้านหน้าของพวกเขาเป็นเวลานาน สร้างน้อยกับหน้าต่างที่มืด มันดูเย็นชาและไม่เป็นที่พอใจ นี้คือ–โรงเรียน dotheboys
ภายในฮอลล์ นาง squeers รอพวกเขา เธอมองนิโคลัสอย่างเย็นชา แล้วหันไปหาสามี
มันเป็น squeery ของฉัน ? เธอกล่าวว่า '
'very ดีที่รักของฉัน ' squeers . ' แล้วพวกวัวและสัตว์อื่น ๆ ' '

'very อย่างดีและเด็กผู้ชาย ' ถาม squeers .
' โอ พวกเขาเป็นอย่างดีด้วย ' นาง squeers อย่างรวดเร็วในกระต่ายเสียง .
หลังจากนั้น พวกเขาพูดเกี่ยวกับพ่อแม่ที่จ่ายเงินใช้หนี้ให้โรงเรียนและผู้ปกครองที่ไม่สามารถจ่าย แล้วคุณนาย squeers ใส่กินข้าวเย็นบนโต๊ะสำหรับสามี – และนิโคลัส squeers กินและดื่มมาก นิโคลัส มีเพียงเล็กน้อย แล้วทั้งหมดก็เดินไปที่เตียงก่อนที่เขาจะเดินไปนอนบนเตียง บนพื้นชั้นบน นิโคลัส พา noggs จดหมายจากกระเป๋าของเขาและอ่าน