The first time I stood in the opera

The first time I stood in the operating room and watched a real surgery, I had no idea what to expect. I was a college student in engineering. I thought it was going to be like on TV. Ominous music playing in the background, beads of sweat pouring down the surgeon's face. But it wasn't like that at all. There was music playing on this day, I think it was Madonna's greatest hits. (Laughter) And there was plenty of conversation, not just about the patient's heart rate, but about sports and weekend plans. And since then, the more surgeries I watched, the more I realized this is how it is. In some weird way, it's just another day at the office. But every so often the music gets turned down, everyone stops talking, and stares at exactly the same thing. And that's when you know that something absolutely critical and dangerous is happening.

The first time I saw that I was watching a type of surgery called laparoscopic surgery And for those of you who are unfamiliar, laparoscopic surgery, instead of the large open incision you might be used to with surgery, a laparoscopic surgery is where the surgeon creates these three or more small incisions in the patient. And then inserts these long, thin instruments and a camera, and actually does the procedure inside the patient. This is great because there's much less risk of infection, much less pain, shorter recovery time. But there is a trade-off, because these incisions are created with a long, pointed device called a trocar. And the way the surgeon uses this device is that he takes it and he presses it into the abdomen until it punctures through. And now the reason why everyone in the operating room was staring at that device on that day was because he had to be absolutely careful not to plunge it through and puncture it into the organs and blood vessels below. But this problem should seem pretty familiar to all of you because I'm pretty sure you've seen it somewhere else. (Laughter) Remember this? (Applause) You knew that at any second that straw was going to plunge through, and you didn't know if it was going to go out the other side and straight into your hand, or if you were going to get juice everywhere, but you were terrified. Right? Every single time you did this, you experienced the same fundamental physics that I was watching in the operating room that day. And it turns out it really is a problem. In 2003, the FDA actually came out and said that trocar incisions might be the most dangerous step in minimally invasive surgery. Again in 2009, we see a paper that says that trocars account for over half of all major complications in laparoscopic surgery. And, oh by the way, this hasn't changed for 25 years.

So when I got to graduate school, this is what I wanted to work on. I was trying to explain to a friend of mine what exactly I was spending my time doing, and I said, "It's like when you're drilling through a wall to hang something in your apartment. There's that moment when the drill first punctures through the wall and there's this plunge. Right? And he looked at me and he said, "You mean like when they drill into people's brains?" And I said, "Excuse me?" (Laughter) And then I looked it up and they do drill into people's brains. A lot of neurosurgical procedures actually start with a drill incision through the skull. And if the surgeon isn't careful, he can plunge directly into the brain. So this is the moment when I started thinking, okay, cranial drilling, laparoscopic surgery, why not other areas of medicine? Because think about it, when was the last time you went to the doctor and you didn't get stuck with something? Right? So the truth is in medicine puncture is everywhere. And here are just a couple of the procedures that I've found that involve some tissue puncture step. And if we take just three of them — laparoscopic surgery, epidurals, and cranial drilling — these procedures account for over 30,000 complications every year in this country alone. I call that a problem worth solving.

So let's take a look at some of the devices that are used in these types of procedures. I mentioned epidurals. This is an epidural needle. It's used to puncture through the ligaments in the spine and deliver anesthesia during childbirth. Here's a set of bone marrow biopsy tools. These are actually used to burrow into the bone and collect bone marrow or sample bone lesions. Here's a bayonette from the Civil War. (Laughter) If I had told you it was a medical puncture device you probably would have believed me. Because what's the difference? So, the more I did this research the more I thought there has to be a better way to do this. And for me the key to this problem is that all these different puncture devices share a common set of fundamental physics.

So what are those physics? Let's go back to drilling through a wall. So you're applying a force on a drill towards the wall. And Newton says the wall is going to apply force back, equal and opposite. So, as you drill through the wall, those forces balance. But then there's that moment when the drill first punctures through the other side of the wall, and right at that moment the wall can't push back anymore. But your brain hasn't reacted to that change in force. So for that millisecond, or however long it takes you to react, you're still pushing, and that unbalanced force causes an acceleration, and that is the plunge. But what if right at the moment of puncture you could pull that tip back, actually oppose the forward acceleration? That's what I set out to do.

So imagine you have a device and it's got some kind of sharp tip to cut through tissue. What's the simplest way you could pull that tip back? I chose a spring. So when you extend that spring, you extend that tip out so it's ready to puncture tissue, the spring wants to pull the tip back. How do you keep the tip in place until the moment of puncture? I used this mechanism. When the tip of the device is pressed against tissue, the mechanism expands outwards and wedges in place against the wall. And the friction that's generated locks it in place and prevents the spring from retracting the tip. But right at the moment of puncture, the tissue can't push back on the tip anymore. So the mechanism unlocks and the spring retracts the tip. Let me show you that happening in slow motion. This is about 2,000 frames a second, and I'd like you to notice the tip that's right there on the bottom, about to puncture through tissue. And you'll see that right at the moment of puncture, right there, the mechanism unlocks and retracts that tip back. I want to show it to you again, a little closer up. You're going to see the sharp bladed tip, and right when it punctures that rubber membrane it's going to disappear into this white blunt sheath. Right there. That happens within four 100ths of a second after puncture. And because this device is designed to address the physics of puncture and not the specifics of cranial drilling or laparoscopic surgery, or another procedure, it's applicable across these different medical disciplines and across different length scales.

But it didn't always look like this. This was my first prototype. Yes, those are popsicle sticks, and there's a rubber band at the top. It took about 30 minutes to do this, but it worked. And it proved to me that my idea worked and it justified the next couple years of work on this project. I worked on this because this problem really fascinated me. It kept me up at night. But I think it should fascinate you too, because I said puncture is everywhere. That means at some point it's going to be your problem too. That first day in the operating room I never expected to find myself on the other end of a trocar. But last year, I got appendicitis when I was visiting Greece. So I was in the hospital in Athens, and the surgeon was telling me he was going to perform a laparoscopic surgery. He was going to remove my appendix through these tiny incisions, and he was talking about what I could expect for the recovery, and what was going to happen. He said, "Do you have any questions?" And I said, "Just one, doc. What kind of trocar do you use?"

So my favorite quote about laparoscopic surgery comes from a Doctor H. C. Jacobaeus: "It is puncture itself that causes risk." That's my favorite quote because H.C. Jacobaeus was the first person to ever perform laparoscopic surgery on humans, and he wrote that in 1912. This is a problem that's been injuring and even killing people for over 100 years.

So it's easy to think that for every major problem out there there's some team of experts working around the clock to solve it. The truth is that's not always the case. We have to be better at finding those problems and finding ways to solve them. So if you come across a problem that grabs you, let it keep you up at night. Allow yourself to be fascinated, because there are so many lives to save.

(Applause)

The first time I saw that I was watching a type of surgery called laparoscopic surgery And for those of you who are unfamiliar, laparoscopic surgery, instead of the large open incision you might be used to with surgery, a laparoscopic surgery is where the surgeon creates these three or more small incisions in the patient. And then inserts these long, thin instruments and a camera, and actually does the procedure inside the patient. This is great because there's much less risk of infection, much less pain, shorter recovery time. But there is a trade-off, because these incisions are created with a long, pointed device called a trocar. And the way the surgeon uses this device is that he takes it and he presses it into the abdomen until it punctures through. And now the reason why everyone in the operating room was staring at that device on that day was because he had to be absolutely careful not to plunge it through and puncture it into the organs and blood vessels below. But this problem should seem pretty familiar to all of you because I'm pretty sure you've seen it somewhere else. (Laughter) Remember this? (Applause) You knew that at any second that straw was going to plunge through, and you didn't know if it was going to go out the other side and straight into your hand, or if you were going to get juice everywhere, but you were terrified. Right? Every single time you did this, you experienced the same fundamental physics that I was watching in the operating room that day. And it turns out it really is a problem. In 2003, the FDA actually came out and said that trocar incisions might be the most dangerous step in minimally invasive surgery. Again in 2009, we see a paper that says that trocars account for over half of all major complications in laparoscopic surgery. And, oh by the way, this hasn't changed for 25 years.

So when I got to graduate school, this is what I wanted to work on. I was trying to explain to a friend of mine what exactly I was spending my time doing, and I said, "It's like when you're drilling through a wall to hang something in your apartment. There's that moment when the drill first punctures through the wall and there's this plunge. Right? And he looked at me and he said, "You mean like when they drill into people's brains?" And I said, "Excuse me?" (Laughter) And then I looked it up and they do drill into people's brains. A lot of neurosurgical procedures actually start with a drill incision through the skull. And if the surgeon isn't careful, he can plunge directly into the brain. So this is the moment when I started thinking, okay, cranial drilling, laparoscopic surgery, why not other areas of medicine? Because think about it, when was the last time you went to the doctor and you didn't get stuck with something? Right? So the truth is in medicine puncture is everywhere. And here are just a couple of the procedures that I've found that involve some tissue puncture step. And if we take just three of them — laparoscopic surgery, epidurals, and cranial drilling — these procedures account for over 30,000 complications every year in this country alone. I call that a problem worth solving.

So let's take a look at some of the devices that are used in these types of procedures. I mentioned epidurals. This is an epidural needle. It's used to puncture through the ligaments in the spine and deliver anesthesia during childbirth. Here's a set of bone marrow biopsy tools. These are actually used to burrow into the bone and collect bone marrow or sample bone lesions. Here's a bayonette from the Civil War. (Laughter) If I had told you it was a medical puncture device you probably would have believed me. Because what's the difference? So, the more I did this research the more I thought there has to be a better way to do this. And for me the key to this problem is that all these different puncture devices share a common set of fundamental physics.

So what are those physics? Let's go back to drilling through a wall. So you're applying a force on a drill towards the wall. And Newton says the wall is going to apply force back, equal and opposite. So, as you drill through the wall, those forces balance. But then there's that moment when the drill first punctures through the other side of the wall, and right at that moment the wall can't push back anymore. But your brain hasn't reacted to that change in force. So for that millisecond, or however long it takes you to react, you're still pushing, and that unbalanced force causes an acceleration, and that is the plunge. But what if right at the moment of puncture you could pull that tip back, actually oppose the forward acceleration? That's what I set out to do.

So imagine you have a device and it's got some kind of sharp tip to cut through tissue. What's the simplest way you could pull that tip back? I chose a spring. So when you extend that spring, you extend that tip out so it's ready to puncture tissue, the spring wants to pull the tip back. How do you keep the tip in place until the moment of puncture? I used this mechanism. When the tip of the device is pressed against tissue, the mechanism expands outwards and wedges in place against the wall. And the friction that's generated locks it in place and prevents the spring from retracting the tip. But right at the moment of puncture, the tissue can't push back on the tip anymore. So the mechanism unlocks and the spring retracts the tip. Let me show you that happening in slow motion. This is about 2,000 frames a second, and I'd like you to notice the tip that's right there on the bottom, about to puncture through tissue. And you'll see that right at the moment of puncture, right there, the mechanism unlocks and retracts that tip back. I want to show it to you again, a little closer up. You're going to see the sharp bladed tip, and right when it punctures that rubber membrane it's going to disappear into this white blunt sheath. Right there. That happens within four 100ths of a second after puncture. And because this device is designed to address the physics of puncture and not the specifics of cranial drilling or laparoscopic surgery, or another procedure, it's applicable across these different medical disciplines and across different length scales.

But it didn't always look like this. This was my first prototype. Yes, those are popsicle sticks, and there's a rubber band at the top. It took about 30 minutes to do this, but it worked. And it proved to me that my idea worked and it justified the next couple years of work on this project. I worked on this because this problem really fascinated me. It kept me up at night. But I think it should fascinate you too, because I said puncture is everywhere. That means at some point it's going to be your problem too. That first day in the operating room I never expected to find myself on the other end of a trocar. But last year, I got appendicitis when I was visiting Greece. So I was in the hospital in Athens, and the surgeon was telling me he was going to perform a laparoscopic surgery. He was going to remove my appendix through these tiny incisions, and he was talking about what I could expect for the recovery, and what was going to happen. He said, "Do you have any questions?" And I said, "Just one, doc. What kind of trocar do you use?"

So my favorite quote about laparoscopic surgery comes from a Doctor H. C. Jacobaeus: "It is puncture itself that causes risk." That's my favorite quote because H.C. Jacobaeus was the first person to ever perform laparoscopic surgery on humans, and he wrote that in 1912. This is a problem that's been injuring and even killing people for over 100 years.

So it's easy to think that for every major problem out there there's some team of experts working around the clock to solve it. The truth is that's not always the case. We have to be better at finding those problems and finding ways to solve them. So if you come across a problem that grabs you, let it keep you up at night. Allow yourself to be fascinated, because there are so many lives to save.

(Applause)

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ครั้งแรกที่ฉันยืนอยู่ในห้องปฏิบัติการ และเฝ้าดูการผ่าตัดจริง ผมมีความคิดสิ่งที่คาดหวัง ผมเป็นนักศึกษาวิทยาลัยวิศวกรรม ฉันคิดว่า มันเป็นไปได้เช่นทีวี เพลงดคิลเล่นพื้นหลัง เม็ดเหงื่อเทราดหน้าของศัลยแพทย์ แต่มันไม่ได้เช่นนั้นเลย มีเพลงที่เล่นในวันนี้ ผมคิดว่า มันเป็นที่ยิ่งใหญ่ของพระแม่มารี (หัวเราะ) และมีมากมาย ของการส นทนา ไม่ใช่เพียงการให้ผู้ป่วยอัตราการเต้นหัวใจ แต่ เกี่ยวกับกีฬาและวางแผนวันหยุดสุดสัปดาห์ และตั้งแต่นั้น ศัลยกรรมเพิ่มเติมเฝ้า ยิ่งฉันรู้นี้เป็นวิธีการ ในบางวิธีแปลก มันเป็นเพียงหนึ่งวันที่สำนักงาน แต่ทุกบ่อยเพลงได้รับการเปิดลง ทุกคนหยุดพูด และ stares ที่ว่าสิ่งเดียวกัน และที่ว่าเมื่อคุณรู้ว่า สิ่งที่สำคัญจริง ๆ และอันตรายที่เกิดขึ้นครั้งแรกที่ผมเห็นว่า ผมมองดูชนิดของการผ่าตัดที่เรียกว่าผ่า และสำหรับบรรดาของคุณที่จะผ่าตัดส่องกล้อง คุ้นเคย แทนแผลเปิดขนาดใหญ่ คุณอาจใช้กับการผ่าตัด ผ่าตัดส่องกล้องเป็นที่แพทย์สร้างแผลขนาดเล็กเหล่านี้สาม หรือมากกว่าในผู้ป่วย แล้ว แทรกเหล่านี้ยาว บางเครื่องมือ และกล้องถ่ายรูป และไม่ดำเนินภายในผู้ป่วยจริง นี้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะมีความเสี่ยงมากน้อยติดเชื้อ อาการปวด ฟื้นตัวสั้นมากน้อย แต่มีเป็น trade-off เพราะแผลเหล่านี้สร้างขึ้น ด้วยอุปกรณ์ยาว ชี้เรียกว่า trocar และวิธีการแพทย์ใช้อุปกรณ์นี้คือ เขาใช้ และเขากดมันเข้าไปในช่องท้องจนกระทั่งมัน punctures ผ่าน และตอนนี้ เหตุผลที่ทำไมทุกคนในห้องปฏิบัติการถูกจ้องอุปกรณ์ที่ว่าเป็น เพราะเขาต้องระวังอย่างยิ่งไม่ให้กระโดดมันผ่าน และเจาะเข้าไปในอวัยวะและเส้นเลือดด้านล่าง แต่ปัญหานี้ควรดูเหมือนสวยคุ้นเคยกับคุณ เพราะฉันลำยองแน่ใจว่า คุณได้เห็นมันอีกที่หนึ่ง (หัวเราะ) จำได้ไหม (ปรบมือ) คุณรู้ว่า ที่สองใดๆ ที่ฟางกำลังจะกระโดดผ่าน และคุณไม่ทราบว่า ถ้ามันกำลังจะไป ออกอีกด้านหนึ่ง และตรงเข้าไป ในมือของคุณ หรือคุณจะได้รับน้ำทุก แต่คุณกลัว ขวา ทุกเวลาเดียวที่คุณทำอย่างนี้ คุณมีประสบการณ์ฟิสิกส์พื้นฐานเดียวกันกับที่ผมได้ดูในห้องปฏิบัติการวันที่ และมันเปิดออกจริง ๆ มันเป็นปัญหา ใน 2003, FDA จริงออกมา และกล่าวว่า trocar แผลอาจมีขั้นตอนที่อันตรายที่สุดในผ่าผ่า อีกครั้ง ในปี 2009 เราดูกระดาษว่าบัญชี trocars นั้นกว่าครึ่งหนึ่งของภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญทั้งหมดในการผ่าตัดผ่านกล้อง และ โอ้ โดยวิธี นี้ไม่เปลี่ยนแปลง 25 ปีดังนั้น เมื่อผมสำเร็จการศึกษาโรงเรียน นี้คือสิ่งที่ฉันต้องการทำงาน ผมพยายามอธิบายสิ่งเหมือนฉันได้ใช้เวลาของฉันทำให้เพื่อนของฉัน และฉันกล่าวว่า "ได้เช่นเมื่อคุณกำลังเจาะผ่านผนังเพื่อแขวนสิ่งของอพาร์ทเมนต์ ขณะที่เมื่อก่อน punctures การเจาะผ่านผนัง และมีน้ำนี้ได้ ขวา และเขามองที่ฉัน และเขากล่าวว่า "คุณหมาย ความเช่นเมื่อพวกเขาเจาะเข้าไปในสมองของคน และฉันกล่าว ว่า "ขอโทษได้ไหม" (หัวเราะ) แล้ว ผมมองขึ้น และพวกเขาเจาะเข้าไปในสมองของคน ของกระบวนการ neurosurgical จริงเริ่ม มีแผลเจาะผ่านกะโหลกศีรษะ และถ้าแพทย์ไม่ระมัดระวัง เขาสามารถกระโดดลงไปในสมองโดยตรง ดังนั้นนี้เป็นช่วงเวลาที่ฉันเริ่มคิด ถูก cranial เจาะ ผ่าตัดส่องกล้อง ทำไมไม่อื่น ๆ พื้นที่ของยา เนื่องจากคิดเกี่ยวกับมัน เมื่อถูกครั้งสุดท้ายคุณไปปรึกษากับคุณหมอ และคุณไม่ได้ติดกับบางสิ่งบางอย่างหรือไม่ ขวา ดังนั้นความจริงเป็น ยาเจาะเป็นทุก และนี่เป็นเพียงไม่กี่ขั้นตอนที่ได้พบที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการเจาะเนื้อเยื่อบาง และ ถ้าเราใช้เพียงสามของพวกเขา — ผ่า epidurals และ cranial เจาะซึ่งขั้นตอนเหล่านี้บัญชีสำหรับภาวะแทรกซ้อนมากกว่า 30000 ทุกปีในประเทศนี้เพียงอย่างเดียว ผมโทรที่คุ้มค่าการแก้ปัญหาดังนั้นลองมาดูที่อุปกรณ์ที่ใช้ในชนิดของขั้นตอนเหล่านี้ ฉันกล่าว epidurals เข็มฉีดบิวพรีอยู่ ใช้เจาะผ่านเอ็นในกระดูกสันหลัง และส่งมอบยาในระหว่างการคลอดบุตร นี่คือชุดเครื่องมือตรวจชิ้นเนื้อไขกระดูก เหล่านี้จะใช้จริงมุดกระดูกและไขกระดูกหรือตัวอย่างกระดูกได้ นี่คือ bayonette จากสงครามกลางเมือง (หัวเราะ) ถ้าได้บอกคุณ มันเป็นอุปกรณ์ทางการแพทย์เจาะคุณอาจจะเชื่อฉัน เนื่องจากความแตกต่างคืออะไร ดังนั้น ยิ่งฉันได้วิจัยนี้มากผมคิดว่า มีความต้อง การทำเช่นนี้ และสำหรับฉัน สำคัญปัญหานี้คือ ว่า อุปกรณ์การเจาะต่าง ๆ เหล่านี้ร่วมชุดทั่วไปของวิชาฟิสิกส์พื้นฐานดังนั้น สิ่งฟิสิกส์เหล่านั้น ไปกันเหอะไปเจาะผ่านกำแพง ดังนั้น คุณกำลังใช้บังคับบนเลื่อนไปทางผนัง และนิวตันกล่าวว่า กำแพงจะ นำกองทัพกลับ เท่ากับตรงกันข้าม ดังนั้น เท่าที่คุณเจาะผ่านผนัง กองกำลังเหล่านั้นสมดุล แต่แล้ว มีว่า ขณะที่เมื่อการฝึกฝนก่อน punctures ผ่านอีกด้านหนึ่ง ของผนัง และขวา ในขณะที่ผนังไม่ผลักดันกลับมาอีก แต่สมองของคุณไม่ได้ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นที่การเปลี่ยนแปลงในกองทัพ ดังนั้น สำหรับมิลลิวินาทีที่ หรือไรจึงจะการตอบสนอง คุณจะยังคงผลัก ดัน แรงที่ไม่สมดุลทำให้การเร่งความเร็ว และที่จะกระโดด แต่ถ้าเจาะขวา ณเวลาที่คุณสามารถดึงในที่แนะนำกลับ ต่อต้านการเร่งไปข้างหน้าจริง หรือไม่ ที่เป็นอะไรผมออกไม่ดังนั้นสมมติว่า คุณมีอุปกรณ์ และมีบางชนิดปลายคมตัดผ่านเนื้อเยื่อ วิธีที่ง่ายที่สุดที่คุณสามารถดึงคำแนะนำที่กลับคืออะไร ผมเลือกสปริง ดังนั้นเมื่อขยายที่ฤดูใบไม้ผลิ คุณขยายที่แนะนำออกดังนั้นจึงพร้อมที่จะเจาะเนื้อเยื่อ ฤดูใบไม้ผลิต้องร่นคำแนะนำ วิธีทำคุณให้คำแนะนำที่ถึงเวลาเจาะ ผมใช้กลไกนี้ เมื่อกดปลายของอุปกรณ์กับเนื้อเยื่อ กลไกการขยาย outwards และ wedges ที่กำแพง และแรงเสียดทานที่มีสร้างล็อกในสถานที่ และป้องกันไม่ให้ retracting ปลายฤดูใบไม้ผลิ แต่ด้านขวาในขณะเจาะ เนื้อเยื่อไม่ผลักดันกลับคำแนะนำอีกต่อไป ดังนั้น กลไกการปลดล็อก และสปริง retracts คำแนะนำ ให้ฉันแสดงคุณที่เกิดขึ้นในการเคลื่อนไหวช้า ประมาณ 2000 เฟรมที่สอง และฉันอยากให้คุณสังเกตเห็นคำแนะนำที่อยู่ทางด้านล่าง การเจาะผ่านเนื้อเยื่อ อยู่ และคุณจะเห็นขวาขณะเจาะ ขวามี กลไกปลดล็อค และ retracts ที่แนะนำไป อยากจะแสดงให้คุณอีก น้อยใกล้ชิดขึ้น คุณจะเห็นคม bladed และขวาเมื่อมัน punctures เมมเบรนที่ยางมันจะหายไปใน sheath ทื่อนี้สีขาว มีสิทธิ์ ที่เกิดขึ้นภายใน 100ths 4 ของวินาทีหลังจากการเจาะ และเนื่องจากอุปกรณ์นี้ถูกออกแบบมาเพื่อฟิสิกส์ของการเจาะและไม่ข้อกำหนดของ cranial เจาะ หรือผ่าตัดผ่านกล้อง หรือขั้นตอนอื่น จึงใช้ ในสาขาวิชาทางการแพทย์เหล่านี้แตกต่างกัน และระดับความยาวแตกต่างกันแต่มันไม่ใช่เช่นนี้ นี่คือต้นแบบของฉันแรก ใช่ ที่เป็นแท่ง popsicle และมียางรัดด้านบน ใช้เวลาประมาณ 30 นาทีการทำเช่นนี้ แต่มันทำงาน และก็พิสูจน์ให้ฉันที่ทำงานความคิดของฉัน และมันชิดปีคู่ถัดไปของงานในโครงการนี้ ฉันทำงานนี้ได้เนื่องจากปัญหานี้จริง ๆ หลงฉัน จะเก็บฉันขึ้นในเวลากลางคืน แต่ผมคิดว่า มันจะเคลิ้มคุณมากเกินไป เนื่องจากผมพูดเจาะเป็นทุก ว่า หมายถึงในบางจุดมันจะเป็น ปัญหาของคุณเกินไป วันที่แรกในห้องปฏิบัติการที่ไม่เคยคิดจะค้นหาตัวเองในอีกปลายหนึ่งของ trocar แต่ปีก่อน ผมไส้ติ่งผมถูกเที่ยวกรีซ ผมอยู่ในโรงพยาบาลในเอเธนส์ และแพทย์บอกฉัน เขากำลังจะทำการผ่าตัดผ่านกล้อง เขากำลังจะเอาภาคผนวกของฉันผ่านแผลเล็ก ๆ เหล่านี้ และเขาพูดถึงอะไรที่ฉันสามารถคาดหวังสำหรับการกู้คืน และอะไรกำลังจะเกิดขึ้น เขากล่าวว่า "คุณมีคำถามใด ๆ หรือไม่" ผม ว่า "เพียงหนึ่ง เอกสาร ชนิดของ trocar คุณใช้"ดังนั้นใบเสนอราคาของฉันชื่นชอบเกี่ยวกับผ่ามาเป็นแพทย์ H. C. Jacobaeus: "มันคือเจาะเองที่เป็นสาเหตุของความเสี่ยง" ที่เป็นใบเสนอราคาของฉันชื่นชอบเนื่องจากการเคยทำผ่ามนุษย์ถูก Jacobaeus เซ่น และเขาเขียนที่ในซาวน่า นี่คือปัญหาที่ได้รับบาดเจ็บ และได้ฆ่าคนกว่า 100 ปีดังนั้นจึงต้องคิดว่า ทุกปัญหาสำคัญค่ะ มีบางทีมผู้เชี่ยวชาญในการทำงานตลอดเวลาเพื่อแก้ปัญหา ความจริงเป็นอย่างนั้นไม่เสมอ เราต้องมีดีที่การค้นหาปัญหาเหล่านั้น และหาวิธีที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านั้น ดังนั้น ถ้าคุณเจอปัญหาที่ grabs คุณ ให้มันให้คุณในเวลากลางคืน อนุญาตให้ตัวเองติด เนื่องจากมีชีวิตจำนวนมากต้อง (ปรบมือ)

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ครั้งแรกที่ฉันยืนอยู่ในห้องผ่าตัด และเฝ้าดูการผ่าตัดจริง ฉันมีความคิดสิ่งที่คาดหวัง ฉันเป็นนักเรียนที่วิทยาลัยในงานวิศวกรรม ฉันคิดว่ามันเป็นเหมือนในทีวี เพลงลางร้ายเล่นในพื้นหลัง เม็ดเหงื่อไหลลงใบหน้าของศัลยแพทย์ แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นเลย มีดนตรีเล่น ใน วัน นี้ ฉันคิดว่ามันยิ่งใหญ่ที่สุดของมาดอนน่า .( หัวเราะ ) และมีความอุดมสมบูรณ์ของการสนทนา ซึ่งไม่ใช่แค่เรื่องของผู้ป่วยหัวใจ แต่เรื่องกีฬา และแผนวันหยุดสุดสัปดาห์ และตั้งแต่นั้นมา ยิ่งผ่าตัดฉันดู ฉันคิดว่ามันจะเป็นอย่างไร ในบางวิธีแปลกๆ มันก็แค่อีกวันในที่ทำงาน แต่หลายครั้งที่เพลงได้รับเปิดลง ทุกคนจะหยุดคุย และก็มองเหมือนกันและนั่นคือตอนที่คุณรู้ว่าสิ่งที่สำคัญมากและอันตรายจะเกิดขึ้น

ครั้งแรกที่ผมเห็นผมดูชนิดของการผ่าตัดที่เรียกว่าการผ่าตัดผ่านกล้อง และสำหรับใครที่ไม่คุ้นเคย การผ่าตัดผ่านกล้อง แทนที่จะเปิดแผลขนาดใหญ่ที่คุณอาจจะใช้กับการผ่าตัดเป็น การผ่าตัดผ่านกล้องที่ศัลยแพทย์จะสร้างทั้งสามหรือมากกว่าแผลขนาดเล็กในผู้ป่วย แล้วแทรกเหล่านี้ยาว เครื่องมือบางและกล้อง และไม่มีขั้นตอนข้างในผู้ป่วย นี้เป็นอย่างมาก เพราะมีความเสี่ยงน้อยกว่าการติดเชื้อ อาการปวดน้อยลงมาก เวลาพักฟื้นสั้นลง แต่ก็เป็นการแลกเปลี่ยน เพราะแผลเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นด้วยความยาวชี้อุปกรณ์ที่เรียกว่า trocar . และวิธีที่ศัลยแพทย์จะใช้อุปกรณ์ชิ้นนี้ว่า เขาใช้มันและเขาก็กดมันเข้าไปในท้องจนมันเจาะผ่าน และตอนนี้ เหตุผลที่ทุกคนในห้องผ่าตัดมองอุปกรณ์ที่ในวันนั้น เพราะเขาต้องเป็นอย่างระวังไม่ให้กระโดดมันผ่านและเจาะเข้าไปในอวัยวะและเส้นเลือดด้านล่างแต่ปัญหานี้ควรดูค่อนข้างคุ้นเคยกับพวกเธอ เพราะฉันแน่ใจว่าคุณเคยเห็นที่อื่น ( หัวเราะ ) จำนี่ได้มั้ย ? ( เสียงปรบมือ ) คุณรู้ว่าทุกวินาทีที่ฟางกำลังกระโดดผ่านและคุณไม่รู้ว่ามันกำลังจะออกไปด้านอื่น ๆและตรงลงในมือของคุณ หรือถ้าคุณจะเอาน้ำไปทุกที่ แต่คุณยังกลัว ใช่มั้ย ?ทุกครั้งที่คุณทำแบบนี้ คุณมีประสบการณ์เดียวกันพื้นฐานฟิสิกส์ที่ผมดูในห้องผ่าตัดวันนั้น และมันกลับกลายเป็นว่า มันเป็นปัญหาจริงๆ ใน 2003 , FDA จริงออกมาและบอกว่า trocar แผลอาจเป็นขั้นตอนที่อันตรายที่สุดในการผ่าตัด Minimally invasive . อีกครั้งในปี 2009เราเห็นกระดาษที่บอกว่า trocars บัญชีมากกว่าครึ่งหนึ่งของภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญทั้งหมดในการผ่าตัดผ่านกล้อง . และโอ้โดยวิธีการนี้ยังไม่ได้เปลี่ยนมานาน 25 ปี

ดังนั้นเมื่อผมเรียนจบที่โรงเรียนนี้คือสิ่งที่ฉันต้องการที่จะทำงานบน ผมพยายามจะอธิบายกับเพื่อนของฉันว่าสิ่งที่ฉันใช้เวลาของฉันน่ะ และฉันบอกว่า" มันก็เหมือนกับคุณกำลังเจาะผ่านผนังแขวนอะไรในห้องของคุณ มีช่วงเวลาที่เจาะก่อนเจาะผ่านผนังและมีกระโดดนี้ ใช่มั้ย ? และเขาก็มองฉันและเขากล่าวว่า , " คุณหมายถึงตอนที่เขาเจาะเข้าสู่สมองของคน ? และผมพูดว่า " ขอโทษครับ " ? ( หัวเราะ ) และผมก็มองมัน และพวกเขาทำเจาะเข้าสู่สมองของคนมากของกระบวนการพาณิชย์จริงเริ่มด้วยเจาะแผลผ่านกะโหลกศีรษะ และถ้าศัลยแพทย์ไม่ระวัง เขาสามารถกระโดดตรงเข้าสมอง นี่คือเวลาที่ผมเริ่มคิด โอเค กระโหลก เจาะ การผ่าตัดผ่านกล้อง ทำไมไม่พื้นที่อื่น ๆของยา เพราะคิดว่า เกี่ยวกับมันเมื่อครั้งสุดท้ายที่คุณไปหาหมอแล้วคุณไม่ติดปัญหาอะไร ? ใช่มั้ย ? ดังนั้นความจริงก็คือในเจาะยาไปทั่ว และที่นี่เป็นเพียงไม่กี่ขั้นตอนที่ฉันได้พบว่าเกี่ยวข้องกับทิชชู่เจาะขั้นตอน และถ้าเราใช้เวลาเพียงสามของพวกเขา -- การผ่าตัดผ่านกล้อง , epidurals และเจาะกะโหลก - ขั้นตอนเหล่านี้บัญชีกว่า 30000 ยุ่งทุกปีในประเทศนี้เพียงอย่างเดียว ฉันเรียกมันว่า ปัญหาที่น่าแก้

ดังนั้นลองมาดูที่บางส่วนของอุปกรณ์ที่ใช้ในการเหล่านี้ประเภทของกระบวนการ ที่ผมกล่าวถึง epidurals . นี่คือเข็ม epidural . มันใช้ในการเจาะผ่านเอ็นในกระดูกสันหลังและส่งมอบยาชาระหว่างการคลอดบุตร นี่เป็นชุดของเครื่องมือตัดชิ้นเนื้อไขกระดูก .เหล่านี้จะใช้จริงมุดเข้าไปในกระดูกและเก็บไขกระดูก หรือตัวอย่างแผลกระดูก นี่เป็น bayonette จากสงครามกลางเมือง ( หัวเราะ ) ถ้าผมบอกคุณว่ามันเจาะเครื่องมือแพทย์ คุณอาจจะไม่เชื่อผม เพราะมันต่างกันยังไง ดังนั้น ยิ่งผมทำวิจัยเรื่องนี้มากกว่าที่ฉันคิดว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่จะทำนี้สำหรับผม กุญแจของปัญหานี้คือว่าทั้งหมดเหล่านี้อุปกรณ์เจาะที่แตกต่างกันแบ่งปันการตั้งค่าทั่วไปของฟิสิกส์พื้นฐาน

แล้วพวกฟิสิกส์ กลับไปที่เจาะผ่านกำแพง ดังนั้นคุณต้องใช้แรงในการซ้อมต่อกำแพง และนิวตันบอกว่า ผนังจะใช้บังคับกลับเท่ากันและตรงข้าม ดังนั้นที่คุณเจาะผ่านกำแพง แรงที่สมดุลแต่ก็มีช่วงเวลาที่เจาะก่อนเจาะผ่านอีกฝั่งของกำแพง และในตอนนั้นกำแพงไม่สามารถดันกลับอีกแล้ว แต่สมองของคุณไม่ได้มีปฏิกิริยาที่เปลี่ยนแปลงในการบังคับ ดังนั้นสำหรับมิลลิวินาทีหรือแต่ใช้เวลานานคุณจะตอบสนอง , คุณยังคงผลักดัน และสาเหตุการไม่บังคับ และที่ศาลา .แต่ถ้าอยู่ในช่วงเวลาของการเจาะ คุณสามารถดึงที่ปลายกลับ ที่จริงคัดค้านเร่งไปข้างหน้า ? นั่นคือสิ่งที่ผมตั้งใจจะทำ

แล้วจินตนาการว่าคุณมีอุปกรณ์และก็มีบางชนิดของปลายคมตัดเนื้อเยื่อ อะไรคือวิธีที่ง่ายที่สุดที่คุณสามารถดึงที่ปลายกลับ ผมเลือกสปริง ดังนั้นเมื่อคุณขยายฤดูใบไม้ผลิที่คุณจะขยายที่ปลายออกเพื่อให้มันพร้อมที่จะเจาะเยื่อฤดูใบไม้ผลิอยากดึงปลายกลับ ทำอย่างไรให้คุณเคล็ดลับในสถานที่จนถึงเวลาเจาะ ? ผมใช้กลไกนี้ เมื่อปลายของอุปกรณ์กดต่อเนื้อเยื่อ , กลไกการขยายร่างและ wedges ไว้กับผนัง และแรงเสียดทานที่สร้างขึ้นล็อคในสถานที่และป้องกันไม่ให้สปริงจากงุ้มปลาย แต่ขวาในขณะที่เจาะเนื้อเยื่อไม่สามารถดันกลับบนปลายอีก ดังนั้นกลไกปลดล็อคและพับสปริงส่วนปลาย ให้ฉันแสดงให้คุณเห็นว่าเกิดขึ้นในการเคลื่อนไหวช้า นี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 2000 เฟรมที่สอง และฉันต้องการให้คุณแจ้งให้ทราบเคล็ดลับมันอยู่ด้านล่างเกี่ยวกับการเจาะผ่านเนื้อเยื่อ และคุณจะเห็นขวาในขณะที่เจาะตรงนั้นกลไกปลดล็อคและหดกลับที่ปลายด้านหลัง ฉันต้องการที่จะแสดงให้คุณเห็นอีก อีกนิดหน่อย คุณจะเห็นปลายใบแหลม เมื่อมันเจาะเยื่อที่ยาง มัน จะ หายเข้าไปในฝักทื่อนี้สีขาว ตรงนั้น ที่เกิดขึ้นภายในสี่ 100ths ของเสียที่สองหลังจากถูกเจาะและเนื่องจากอุปกรณ์นี้ถูกออกแบบมาเพื่อที่อยู่ฟิสิกส์ของเจาะและไม่เจาะรายละเอียดของกะโหลกศีรษะหรือการผ่าตัดผ่านกล้อง หรืออีกวิธีก็ใช้ข้ามที่แตกต่างกันเหล่านี้ทางการแพทย์สาขาและในระดับความยาวที่แตกต่างกัน .

แต่มันไม่ได้เป็นแบบนี้เสมอ . นี้คือต้นแบบแรกของฉัน ใช่ที่เป็นไอติมแท่ง และมีแถบยางที่ด้านบนมันใช้เวลาประมาณ 30 นาที จะทำแบบนี้ แต่มันได้ผล และมันก็พิสูจน์ให้ผมเห็นว่าความคิดของฉันทำงานและมันได้อีกสองปีของการทำงานในโครงการนี้ ผมทำงานนี้เพราะปัญหานี้จริง ๆ หลังฉัน มันทำให้ผมนอนไม่หลับตอนกลางคืน แต่ฉันคิดว่ามันควรจะตรึงใจคุณด้วย เพราะผมบอกว่าเจาะอยู่ทุกที่ นั่นหมายความว่า ในบางจุดก็จะเป็นปัญหาของคุณด้วยวันแรกที่เข้าไปในห้องผ่าตัด ผมไม่เคยคาดหวังที่จะพบตัวเองในส่วนอื่น ๆของ trocar . แต่ปีที่แล้วผมไส้ติ่งอักเสบเมื่อผมไปเยือนกรีซ ผมอยู่ในโรงพยาบาล ใน เอเธนส์ และหมอก็บอกฉันว่า เขาจะผ่าตัด laparoscopic . เขาจะเอาไส้ติ่งของฉันผ่าน incisions เล็ก ๆเหล่านี้และเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันสามารถคาดหวังสำหรับการกู้คืน และสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขากล่าวว่า " คุณมีคำถามใด ๆ ? " และฉันกล่าวว่า " เพียงหนึ่ง หมอ trocar แบบไหนที่คุณใช้ ?

ดังนั้นราคาที่ชื่นชอบของฉันเกี่ยวกับการผ่าตัดผ่านกล้องมาจากแพทย์ H . C . jacobaeus : " มันเจาะเองที่ทำให้เกิดความเสี่ยง นั่นคือราคาที่ชื่นชอบของฉันเพราะ :jacobaeus เป็นคนแรกที่เคยผ่าตัด laparoscopic ในมนุษย์ และเขาเขียนว่า ในปี 1912 ปัญหานี้เป็นปัญหาที่ถูกทำร้ายและฆ่าคนมานานกว่า 100 ปี

ดังนั้นมันง่ายที่จะคิดว่าทุกปัญหาใหญ่ออกมีมีทีมงานผู้เชี่ยวชาญทำงานรอบนาฬิกาเพื่อแก้ไขมัน ความจริงที่ไม่เสมอกรณีเราต้องดีกว่าเจอปัญหาเหล่านั้น และค้นหาวิธีการแก้ปัญหาของพวกเขา . ดังนั้นถ้าคุณเจอปัญหาที่คว้าคุณ ปล่อยให้มันทำให้คุณตื่นในเวลากลางคืน อนุญาตให้ตัวเองน่าดู เพราะมีคนมากมายที่จะช่วย

( เสียงปรบมือ )

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.