A recent analysis by Lee and Mason

A recent analysis by Lee and Mason (2010) showed that the impact of spending on education is strong enough to of set the adverse effects of population aging, but this conclusion depends on the effectiveness of the investment. Figure 1.6 compares human capital spending per child and the total fertility rate for Asian economies for which estimates are available (Mason et al., 2010). The total fertility rate is the average number of births per woman over her reproductive life given current age-specific birth rates. Human capital spending is measured in a similar way as the average expenditure on health and education during childhood given current age-specific spending. To facilitate comparisons across economies at very different levels of development, human spending is expressed as a fraction of the average labor income of a working adult aged 30–49. Therefore, the highest level of human capital investment in Figure 1.6, 6.2 for Taipei, China, means that human capital spending during childhood is equal to about six years’ worth of the pre-tax labor income of a working-age adult. Note that this value includes both public and private spending on education.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์ล่าสุดทางลี Mason (2010) พบว่าผลกระทบของค่าใช้จ่ายในการศึกษาแข็งแรงพอจะกระทบของอายุประชากร แต่บทสรุปนี้ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของการลงทุนชุด รูปที่ 1.6 เปรียบเทียบบุคลากรแต่ละลูกและอัตรารวมความอุดมสมบูรณ์ในประเทศเอเชียซึ่งการประเมินจะว่าง (Mason et al., 2010) อัตราความอุดมสมบูรณ์รวมเป็นจำนวนเฉลี่ยของการเกิดต่อผู้หญิงผ่านชีวิตสืบพันธุ์ให้อัตราเกิดเฉพาะยุคปัจจุบัน ใช้ทุนมนุษย์เป็นวัดในเป็นรายจ่ายเฉลี่ยในสุขภาพและการศึกษาระหว่างเด็กรับใช้เฉพาะยุคปัจจุบัน มนุษย์ใช้จ่ายจะแสดงเพื่อเปรียบเทียบระหว่างประเทศในระดับแตกต่างกันมากในการพัฒนา เป็นเศษเสี้ยวของรายได้เฉลี่ยแรงงานผู้ใหญ่อายุ 30-49 ดังนั้น ระดับสูงสุดของทุนมนุษย์ในรูป 1.6, 6.2 สำหรับไทเป ประเทศจีน ที่บุคลากรใช้ในช่วงวัยเด็กเท่ากับประมาณ 6 ปีมูลค่าของกำไรก่อนภาษีแรงงานของผู้ใหญ่วัยทำงาน โปรดสังเกตว่า ค่านี้รวมทั้งรัฐ และเอกชนค่าใช้จ่ายในการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ที่ผ่านมาโดยลีและเมสัน (2010) แสดงให้เห็นว่าผลกระทบของการใช้จ่ายเกี่ยวกับการศึกษาที่มีความแข็งแรงพอที่จะตั้งค่าของผลกระทบของริ้วรอยประชากร แต่ข้อสรุปนี้ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของการลงทุน รูปที่ 1.6 เปรียบเทียบการใช้จ่ายทุนมนุษย์ต่อเด็กและอัตราการเจริญพันธุ์รวมของเศรษฐกิจเอเชียที่ประมาณการที่มีอยู่ (เมสัน et al., 2010) อัตราการเจริญพันธุ์รวมค่าเฉลี่ยของจำนวนการเกิดต่อผู้หญิงมากกว่าชีวิตของเธอได้รับการสืบพันธุ์อัตราการเกิดในปัจจุบันเฉพาะอายุ ใช้จ่ายเงินทุนมนุษย์เป็นวัดในลักษณะที่คล้ายกันเป็นค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อสุขภาพและการศึกษาในช่วงวัยเด็กได้รับการใช้จ่ายเฉพาะอายุปัจจุบัน เพื่ออำนวยความสะดวกการเปรียบเทียบข้ามเศรษฐกิจในระดับที่แตกต่างกันมากของการพัฒนาการใช้จ่ายของมนุษย์จะแสดงเป็นส่วนของรายได้แรงงานเฉลี่ยของผู้ใหญ่ที่ทำงานอายุ 30-49 ดังนั้นในระดับสูงสุดของการลงทุนทุนมนุษย์ในรูปที่ 1.6, 6.2 สำหรับไทเป, จีน, หมายความว่าการใช้จ่ายทุนมนุษย์ในช่วงวัยเด็กจะเท่ากับประมาณหกปีมูลค่าของรายได้แรงงานก่อนหักภาษีของผู้ใหญ่วัยทำงาน โปรดทราบว่าค่านี้รวมทั้งการใช้จ่ายของภาครัฐและเอกชนเกี่ยวกับการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ล่าสุด โดย ลี เมสัน ( 2010 ) พบว่าผลกระทบของค่าใช้จ่ายในการศึกษาจะแข็งแรงพอที่จะนำผลข้างเคียงของประชากรสูงอายุ แต่ข้อสรุปนี้ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของการลงทุน รูปที่ 1.6 เปรียบเทียบทุนมนุษย์การใช้จ่ายต่อเด็กและอัตราเจริญพันธุ์รวมของเศรษฐกิจเอเชีย ซึ่งประมาณการที่มีอยู่ ( เมสัน et al . , 2010 )อัตราเจริญพันธุ์รวมเป็นจำนวน เกิดต่อผู้หญิงมากกว่าชีวิตของเธอสืบพันธุ์ให้เฉพาะอายุปัจจุบันอัตราการเกิด ใช้ทุนมนุษย์เป็นวัดในลักษณะที่คล้ายกันเป็นค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อสุขภาพและการศึกษาในวัยเด็กให้ใช้เฉพาะอายุปัจจุบัน เพื่อความสะดวกในการเปรียบเทียบข้ามประเทศในระดับที่แตกต่างกันมากของการพัฒนาใช้คนแสดงเป็นส่วนของแรงงานรายได้เฉลี่ยของผู้ใหญ่ทำงานอายุ 30 – 49 ดังนั้น ระดับของการลงทุนของมนุษย์ในรูปที่ 1.6 6.2 สำหรับไต้หวัน หมายความว่าใช้ทุนมนุษย์ในวัยเด็กเท่ากับประมาณ 6 ปีมูลค่าของแรงงานก่อนภาษีเงินได้ของผู้ใหญ่วัยทำงานทราบว่าค่าซึ่งรวมถึงการใช้จ่ายทั้งภาครัฐและเอกชนในการศึกษา