PART 1, CHAPTER 16: THE FIRELater on in the evening a traveler's horse การแปล - PART 1, CHAPTER 16: THE FIRELater on in the evening a traveler's horse ไทย วิธีการพูด

PART 1, CHAPTER 16: THE FIRELater o


PART 1, CHAPTER 16: THE FIRE

Later on in the evening a traveler's horse was brought in by the second hostler, and while he was cleaning him a young man with a pipe in his mouth lounged into the stable to gossip.
"I say, Towler," said the hostler, "just run up the ladder into the loft and put some hay down into this horse's rack, will you? only lay down your pipe."
"All right," said the other, and went up through the trapdoor; and I heard him step across the floor overhead and put down the hay. James came in to look at us the last thing, and then the door was locked.
I cannot say how long I had slept, nor what time in the night it was, but I woke up very uncomfortable, though I hardly knew why. I got up; the air seemed all thick and choking. I heard Ginger coughing and one of the other horses seemed very restless; it was quite dark, and I could see nothing, but the stable seemed full of smoke, and I hardly knew how to breathe.
The trapdoor had been left open, and I thought that was the place it came through. I listened, and heard a soft rushing sort of noise and a low crackling and snapping. I did not know what it was, but there was something in the sound so strange that it made me tremble all over. The other horses were all awake; some were pulling at their halters, others stamping.
At last I heard steps outside, and the hostler who had put up the traveler's horse burst into the stable with a lantern, and began to untie the horses, and try to lead them out; but he seemed in such a hurry and so frightened himself that he frightened me still more. The first horse would not go with him; he tried the second and third, and they too would not stir. He came to me next and tried to drag me out of the stall by force; of course that was no use. He tried us all by turns and then left the stable.
No doubt we were very foolish, but danger seemed to be all round, and there was nobody we knew to trust in, and all was strange and uncertain. The fresh air that had come in through the open door made it easier to breathe, but the rushing sound overhead grew louder, and as I looked upward through the bars of my empty rack I saw a red light flickering on the wall. Then I heard a cry of "Fire!" outside, and the old hostler quietly and quickly came in; he got one horse out, and went to another, but the flames were playing round the trapdoor, and the roaring overhead was dreadful.
The next thing I heard was James' voice, quiet and cheery, as it always was.
"Come, my beauties, it is time for us to be off, so wake up and come along." I stood nearest the door, so he came to me first, patting me as he came in.
"Come, Beauty, on with your bridle, my boy, we'll soon be out of this smother." It was on in no time; then he took the scarf off his neck, and tied it lightly over my eyes, and patting and coaxing he led me out of the stable. Safe in the yard, he slipped the scarf off my eyes, and shouted, "Here somebody! take this horse while I go back for the other."
A tall, broad man stepped forward and took me, and James darted back into the stable. I set up a shrill whinny as I saw him go. Ginger told me afterward that whinny was the best thing I could have done for her, for had she not heard me outside she would never have had courage to come out.
There was much confusion in the yard; the horses being got out of other stables, and the carriages and gigs being pulled out of houses and sheds, lest the flames should spread further. On the other side the yard windows were thrown up, and people were shouting all sorts of things; but I kept my eye fixed on the stable door, where the smoke poured out thicker than ever, and I could see flashes of red light; presently I heard above all the stir and din a loud, clear voice, which I knew was master's:
"James Howard! James Howard! Are you there?" There was no answer, but I heard a crash of something falling in the stable, and the next moment I gave a loud, joyful neigh, for I saw James coming through the smoke leading Ginger with him; she was coughing violently, and he was not able to speak.
"My brave lad!" said master, laying his hand on his shoulder, "are you hurt?"
James shook his head, for he could not yet speak.
"Ay," said the big man who held me; "he is a brave lad, and no mistake."
"And now," said master, "when you have got your breath, James, we'll get out of this place as quickly as we can," and we were moving toward the entry, when from the market-place there came a sound of galloping feet and loud rumbling wheels.
"'Tis the fire-engine! the fire-engine!" shouted two or three voices, "stand back, make way!" and clattering and thundering over the stones two horses dashed into the yard with a heavy engine behind them. The firemen leaped to the ground; there was no need to ask where the fire was—it was rolling up in a great blaze from the roof.
We got out as fast as we could into the broad quiet market-place; the stars were shining, and except the noise behind us, all was still. Master led the way to a large hotel on the other side, and as soon as the hostler came, he said, "James, I must now hasten to your mistress; I trust the horses entirely to you, order whatever you think is needed," and with that he was gone. The master did not run, but I never saw mortal man walk so fast as he did that night.
There was a dreadful sound before we got into our stalls—the shrieks of those poor horses that were left burning to death in the stable—it was very terrible! and made both Ginger and me feel very bad. We, however, were taken in and well done by.
The next morning the master came to see how we were and to speak to James. I did not hear much, for the hostler was rubbing me down, but I could see that James looked very happy, and I thought the master was proud of him. Our mistress had been so much alarmed in the night that the journey was put off till the afternoon, so James had the morning on hand, and went first to the inn to see about our harness and the carriage, and then to hear more about the fire. When he came back we heard him tell the hostler about it. At first no one could guess how the fire had been caused, but at last a man said he saw Dick Towler go into the stable with a pipe in his mouth, and when he came out he had not one, and went to the tap for another. Then the under hostler said he had asked Dick to go up the ladder to put down some hay, but told him to lay down his pipe first. Dick denied taking the pipe with him, but no one believed him. I remember our John Manly's rule, never to allow a pipe in the stable, and thought it ought to be the rule everywhere.
James said the roof and floor had all fallen in, and that only the black walls were standing; the two poor horses that could not be got out were buried under the burnt rafters and tiles.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ส่วนที่ 1 บทที่ 16: ไฟในภายหลังในช่วงเย็นของนักเดินทางม้าถูกนำเข้า โดย hostler สอง และใน ขณะที่เขาถูกทำความสะอาดเขา หนุ่มกับท่อในปากของเขา lounged ในเสถียรภาพในการนินทา"ฉันพูด Towler กล่าวว่า hostler "เพียงวิ่งขึ้นบันไดเป็นแบบลอฟท์ และใส่เฮย์บางลงเป็นชั้นวางของม้านี้ จะคุณ เพียง วางท่อของคุณ""ทั้งหมด, " กล่าวว่า อีก และขวาขึ้นไปผ่าน trapdoor และได้ยินเขาก้าวข้ามชั้นค่าใช้จ่าย และวางลงเฮย์ เจมส์มาดู สิ่งสุดท้ายที่เรา แล้ว ประตูที่ล็อคฉันไม่ว่า นานแค่ไหนฉันก็นอนหลับ หรือเวลายามค่ำคืนก็ แต่ฉันตื่นแนะนำ แต่ไม่รู้ทำไม ผมค่า อากาศดูเหมือนทั้งหมดหนา และ choking ผมได้ยินไอขิงและหนึ่งในม้าอื่น ๆ ลำบากกระสับกระส่ายมาก มันค่อนข้างมืด และได้เห็นอะไร แต่คอกดูเหมือนเต็มไปด้วยควัน และแทบไม่รู้วิธีการหายใจTrapdoor ที่ได้รับจากไปเปิด และฉันคิดว่า เป็นสถานที่ที่ผ่านมา ฉันฟัง และการได้ยินความรีบจัดเรียงของเสียงและเสียงแตก ๆ ที่ต่ำ และการจัดระยะการ ผมไม่รู้อะไรที่มันเป็น แต่มีบางสิ่งบางอย่างในเสียงดังแปลกที่มันทำฉันสั่นเครือทั้งหมดกว่า ม้าได้ทำงานทั้งหมด บางส่วนถูกดึงที่ตน halters อื่น ๆ ปั๊มAt last I heard steps outside, and the hostler who had put up the traveler's horse burst into the stable with a lantern, and began to untie the horses, and try to lead them out; but he seemed in such a hurry and so frightened himself that he frightened me still more. The first horse would not go with him; he tried the second and third, and they too would not stir. He came to me next and tried to drag me out of the stall by force; of course that was no use. He tried us all by turns and then left the stable.No doubt we were very foolish, but danger seemed to be all round, and there was nobody we knew to trust in, and all was strange and uncertain. The fresh air that had come in through the open door made it easier to breathe, but the rushing sound overhead grew louder, and as I looked upward through the bars of my empty rack I saw a red light flickering on the wall. Then I heard a cry of "Fire!" outside, and the old hostler quietly and quickly came in; he got one horse out, and went to another, but the flames were playing round the trapdoor, and the roaring overhead was dreadful.The next thing I heard was James' voice, quiet and cheery, as it always was."Come, my beauties, it is time for us to be off, so wake up and come along." I stood nearest the door, so he came to me first, patting me as he came in."Come, Beauty, on with your bridle, my boy, we'll soon be out of this smother." It was on in no time; then he took the scarf off his neck, and tied it lightly over my eyes, and patting and coaxing he led me out of the stable. Safe in the yard, he slipped the scarf off my eyes, and shouted, "Here somebody! take this horse while I go back for the other."A tall, broad man stepped forward and took me, and James darted back into the stable. I set up a shrill whinny as I saw him go. Ginger told me afterward that whinny was the best thing I could have done for her, for had she not heard me outside she would never have had courage to come out.There was much confusion in the yard; the horses being got out of other stables, and the carriages and gigs being pulled out of houses and sheds, lest the flames should spread further. On the other side the yard windows were thrown up, and people were shouting all sorts of things; but I kept my eye fixed on the stable door, where the smoke poured out thicker than ever, and I could see flashes of red light; presently I heard above all the stir and din a loud, clear voice, which I knew was master's:"James Howard! James Howard! Are you there?" There was no answer, but I heard a crash of something falling in the stable, and the next moment I gave a loud, joyful neigh, for I saw James coming through the smoke leading Ginger with him; she was coughing violently, and he was not able to speak."My brave lad!" said master, laying his hand on his shoulder, "are you hurt?"James shook his head, for he could not yet speak."Ay," said the big man who held me; "he is a brave lad, and no mistake.""And now," said master, "when you have got your breath, James, we'll get out of this place as quickly as we can," and we were moving toward the entry, when from the market-place there came a sound of galloping feet and loud rumbling wheels."'Tis the fire-engine! the fire-engine!" shouted two or three voices, "stand back, make way!" and clattering and thundering over the stones two horses dashed into the yard with a heavy engine behind them. The firemen leaped to the ground; there was no need to ask where the fire was—it was rolling up in a great blaze from the roof.We got out as fast as we could into the broad quiet market-place; the stars were shining, and except the noise behind us, all was still. Master led the way to a large hotel on the other side, and as soon as the hostler came, he said, "James, I must now hasten to your mistress; I trust the horses entirely to you, order whatever you think is needed," and with that he was gone. The master did not run, but I never saw mortal man walk so fast as he did that night.There was a dreadful sound before we got into our stalls—the shrieks of those poor horses that were left burning to death in the stable—it was very terrible! and made both Ginger and me feel very bad. We, however, were taken in and well done by.The next morning the master came to see how we were and to speak to James. I did not hear much, for the hostler was rubbing me down, but I could see that James looked very happy, and I thought the master was proud of him. Our mistress had been so much alarmed in the night that the journey was put off till the afternoon, so James had the morning on hand, and went first to the inn to see about our harness and the carriage, and then to hear more about the fire. When he came back we heard him tell the hostler about it. At first no one could guess how the fire had been caused, but at last a man said he saw Dick Towler go into the stable with a pipe in his mouth, and when he came out he had not one, and went to the tap for another. Then the under hostler said he had asked Dick to go up the ladder to put down some hay, but told him to lay down his pipe first. Dick denied taking the pipe with him, but no one believed him. I remember our John Manly's rule, never to allow a pipe in the stable, and thought it ought to be the rule everywhere.James said the roof and floor had all fallen in, and that only the black walls were standing; the two poor horses that could not be got out were buried under the burnt rafters and tiles.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!

ส่วนที่ 1 บทที่ 16 : ไฟ

ต่อมาในตอนเย็นของนักเดินทาง ม้าถูกนำโดยเด็กเลี้ยงม้าตัวที่สอง และขณะที่เขากำลังทำความสะอาดเขาชายหนุ่มกับท่อในปากของเขานอกจากนี้สู่เสถียรภาพนินทา .
" ฉันพูด เนท ทาวเลอร์ กล่าวว่า เด็กเลี้ยงม้า " แค่ วิ่งขึ้นบันไดเข้าห้อง เอาหญ้าแห้งลงแร็ค ม้าตัวนี้จะได้ไหม เพียงวางท่อของคุณ . "
" เอาล่ะ " กล่าวว่า อื่น ๆแล้วขึ้นไปทางช่อง และได้ยินเขาเดินข้ามห้อง ข้ามศีรษะ และใส่หญ้าแห้งลง เจมส์ เข้ามาดูเราเลย แล้วประตูมันล็อค .
ผมไม่สามารถพูดได้นานแค่ไหน ฉันก็นอน หรือเวลาในตอนกลางคืนมัน แต่ฉันตื่นขึ้นมาอึดอัดมาก แต่ผมก็รู้ว่าทำไม ผมตื่น ดูเหมือนว่าอากาศที่หนาและสำลักฉันได้ยินว่า ขิง ไอและหนึ่งของม้าตัวอื่นดูกระสับกระส่ายมาก มันค่อนข้างมืด ผมมองไม่เห็น แต่มั่นคงเหมือนควันเต็มไปหมด ฉันแทบจะไม่รู้จักวิธีการหายใจ .
ช่องถูกเปิดทิ้งไว้ และฉันคิดว่านั่นคือสถานที่มันผ่านเข้ามา ผมฟังและได้ยินเสียงนุ่มรีบเรียงเสียงต่ำและเสียงและ snapping . ผมไม่ได้รู้ว่ามันคืออะไรแต่มันมีบางอย่างในเสียงแปลกๆ นั่นทำให้ผมตัวสั่นไปหมด ม้าอื่นๆ ทุกคนตื่น บางคนก็ดึงเสื้อมีปกได้นะ ผู้อื่นปั๊ม
ในที่สุดผมได้ยินตอนนอกและคนเลี้ยงม้าที่วางของนักเดินทางม้าออกมาเป็นมั่นคง ด้วยโคมไฟ และเริ่มปล่อยม้า และพยายามที่จะนำพวกเขาออกแต่ดูเหมือนเขาจะรีบร้อนและตกใจตัวเองว่า เขาตกใจนิ่งมากขึ้น ม้าตัวแรกจะไม่ไปกับเขา เขาพยายามที่สองและสาม และพวกเขาก็จะไม่กวน เขามาหาฉันต่อไป และพยายามจะลากฉันออกจากร้านโดยการบังคับของหลักสูตรที่ไม่มีการใช้ เขาพยายามให้เราทั้งหมด โดยหันและซ้ายแล้วมั่นคง
สงสัยเราโง่มากแต่อันตรายที่ดูเหมือนจะเป็นรอบทั้งหมด และไม่มีใครที่เรารู้จักเชื่อใจ และทั้งหมดก็แปลกและไม่แน่นอน สดอากาศที่เข้ามาผ่านประตูเปิดทำให้มันง่ายขึ้นที่จะหายใจ แต่เร่งเสียงก็ดังขึ้นเหนือศีรษะ และเมื่อผมมองขึ้นไป ผ่านกรงของแร็คของฉันว่างเปล่า ผมเห็นไฟสีแดงกระพริบบนผนัง แล้วผมก็ได้ยินเสียงร้องของ " ไฟ " ภายนอกและคนเลี้ยงม้าเก่าอย่างรวดเร็ว โดยเข้ามา เขามีม้าออก ไปอีก แต่เปลวไฟเล่นรอบช่องและเสียงคำรามและแย่มาก
สิ่งต่อไปที่ผมได้ยินคือเสียงของเจมส์ เงียบ และยิ้มแย้มแจ่มใส ตามที่มันเป็นเสมอ .
" มา ชั้นงาม มันถึงเวลาที่พวกเราจะปิดแล้ว ตื่นมา ฉันยืนอยู่ใกล้ประตู เพื่อให้เขามาหาฉันก่อน
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: