The FD RX-7 was Motor Trend's Import Car of the Year. When Playboy first reviewed the FD RX-7 in 1993, they tested it in the same issue as the [then] new Dodge Viper. In that issue, Playboy declared the RX-7 to be the better of the two cars. It went on to win Playboy's Car of the Year for 1993. The FD RX-7 also made Car and Driver's Ten Best list for 1993 through 1995, for every year in which it was sold state-side. June 2007 Road & Track proclaimed "The ace in Mazda's sleeve is the RX-7, a car once touted as the purest, most exhilarating sports car in the world."[citation needed] After its introduction in 1991, it won the Automotive Researchers' and Journalists' Conference Car of the Year award in Japan.
The sequential twin turbocharged system was a very complex piece of engineering, developed with the aid of Hitachi and previously used on the domestic Cosmo series (JC Cosmo=90–95). The system was composed of two turbochargers, one to provide boost at low RPM. The second unit was on standby until the upper half of the rpm range during full throttle acceleration. The first turbocharger provided 10 psi (0.7 bar) of boost from 1800 rpm, and the second turbocharger was activated at 4000 rpm and also provided 10 psi (0.7 bar). The changeover process occurred at 4500 rpm, 8 psi (0.6 bar), was smooth, and provided linear acceleration and a wide torque curve throughout the entire rev range.
Handling in the FD was regarded as world-class, and it is still regarded as being one of the finest handling and the best balanced cars of all time.[citation needed] The continued use of the front-midship engine and drivetrain layout, combined with a 50:50 front-rear weight distribution ratio and low center of gravity, made the FD a very competent car at the limits.
Australia had a special high-performance version of the RX-7 in 1995, dubbed the RX-7 SP. This model was developed as a homologated road-going version of the factory race cars used in the 12-hour endurance races held at Bathurst, New South Wales, beginning in 1991 for the 1995 event held at Eastern Creek, Sydney, New South Wales. An initial run of 25 was made, and later an extra 10 were built by Mazda due to demand. The RX-7 SP produced 204 kW (274 hp) and 357 N·m (263 lb·ft) of torque, compared to the 176 kW (236 hp) and 294 N·m (217 lb·ft) of the standard version. Other changes included a race-developed carbon fibre nose cone and rear spoiler, a carbon fibre 120 L fuel tank (as opposed to the 76 L tank in the standard car), a 4.3:1-ratio rear differential, 17-inch wheels, larger brake rotors and calipers. An improved intercooler, exhaust, and modified ECU were also included. Weight was reduced significantly with the aid of further carbon fibre usage including lightweight vented bonnet and Recaro seats to reduce weight to 1050 kg (from 1150 kg). It was a serious road-going race car that matched their rival Porsche 911 RS CS for the final year Mazda officially entered. The formula paid off when the RX-7 SP won the title, giving Mazda the winning 12hr trophy for a fourth straight year. The winning car also gained a podium finish at the international tarmac rally Targa Tasmania months later. A later special version, the Bathurst R, was released in 2001 to commemorate this, in Japan only.
In the United Kingdom, for 1992, customers were offered only one version of the FD, which was based on a combination of the US touring and the base model. For the following year, in a bid to speed up sales, Mazda reduced the price of the RX-7 to £25,000, down from £32,000, and refunded the difference to those who bought the car before that was announced. The FD continued to be imported to the UK until 1996. In 1998, for a car that had suffered from slow sales when it was officially sold, with a surge of interest and the benefit of a newly introduced SVA scheme, the FD would become so popular that there were more parallel and grey imported models brought into the country than Mazda UK had ever imported.
Series 6 (1991–1995) was exported throughout the world and had the highest sales. In Japan, Mazda sold the RX-7 through its Efini brand as the Efini RX-7. Models in Japan included the Type R, the top-of-the-range Type RZ, the Type RB, the A-spec and the Touring X, which came with a four-speed automatic reducing power to 255 PS (188 kW; 252 hp). The others ran on the standard 265 PS (195 kW; 261 hp) engine with a five-speed manual gearbox. Only the 1993–1995 model years were sold in the U.S. and Canada. Series 6 came with 255 PS (188 kW; 252 hp) and 294 N·m (217 lb·ft). In the UK, only 124 examples of this model were sold through the official Mazda network. Only one spec. was available and it included twin oil-coolers, electric sunroof, cruise control and the rear storage bins in place of the back seats.
In 1993, three North American models were offered; the "base", the touring, and the R models. The touring FD included a sunroof, fog lights, leather seats, a rear window wiper and a Bose Acoustic Wave system. The R (R1 in 1993 and R2 in 1994–95) models featured stiffer suspensions, an aerodynamics package, purple-hued microfiber seats, and Z-rated tires. In 1994, a PEG (performance equipment group) model was offered. This model featured leather seats and a sunroof. It did not include the fog lights or Bose stereo of the touring package. In 1995, the touring package was replaced by the PEP (popular equipment package). The PEP package contained leather seats, sunroof and fog lights, but didn't have the Bose Stereo nor the rear window wiper.
The FD RX-7 was Motor Trend's Import Car of the Year. When Playboy first reviewed the FD RX-7 in 1993, they tested it in the same issue as the [then] new Dodge Viper. In that issue, Playboy declared the RX-7 to be the better of the two cars. It went on to win Playboy's Car of the Year for 1993. The FD RX-7 also made Car and Driver's Ten Best list for 1993 through 1995, for every year in which it was sold state-side. June 2007 Road & Track proclaimed "The ace in Mazda's sleeve is the RX-7, a car once touted as the purest, most exhilarating sports car in the world."[citation needed] After its introduction in 1991, it won the Automotive Researchers' and Journalists' Conference Car of the Year award in Japan.
The sequential twin turbocharged system was a very complex piece of engineering, developed with the aid of Hitachi and previously used on the domestic Cosmo series (JC Cosmo=90–95). The system was composed of two turbochargers, one to provide boost at low RPM. The second unit was on standby until the upper half of the rpm range during full throttle acceleration. The first turbocharger provided 10 psi (0.7 bar) of boost from 1800 rpm, and the second turbocharger was activated at 4000 rpm and also provided 10 psi (0.7 bar). The changeover process occurred at 4500 rpm, 8 psi (0.6 bar), was smooth, and provided linear acceleration and a wide torque curve throughout the entire rev range.
Handling in the FD was regarded as world-class, and it is still regarded as being one of the finest handling and the best balanced cars of all time.[citation needed] The continued use of the front-midship engine and drivetrain layout, combined with a 50:50 front-rear weight distribution ratio and low center of gravity, made the FD a very competent car at the limits.
Australia had a special high-performance version of the RX-7 in 1995, dubbed the RX-7 SP. This model was developed as a homologated road-going version of the factory race cars used in the 12-hour endurance races held at Bathurst, New South Wales, beginning in 1991 for the 1995 event held at Eastern Creek, Sydney, New South Wales. An initial run of 25 was made, and later an extra 10 were built by Mazda due to demand. The RX-7 SP produced 204 kW (274 hp) and 357 N·m (263 lb·ft) of torque, compared to the 176 kW (236 hp) and 294 N·m (217 lb·ft) of the standard version. Other changes included a race-developed carbon fibre nose cone and rear spoiler, a carbon fibre 120 L fuel tank (as opposed to the 76 L tank in the standard car), a 4.3:1-ratio rear differential, 17-inch wheels, larger brake rotors and calipers. An improved intercooler, exhaust, and modified ECU were also included. Weight was reduced significantly with the aid of further carbon fibre usage including lightweight vented bonnet and Recaro seats to reduce weight to 1050 kg (from 1150 kg). It was a serious road-going race car that matched their rival Porsche 911 RS CS for the final year Mazda officially entered. The formula paid off when the RX-7 SP won the title, giving Mazda the winning 12hr trophy for a fourth straight year. The winning car also gained a podium finish at the international tarmac rally Targa Tasmania months later. A later special version, the Bathurst R, was released in 2001 to commemorate this, in Japan only.
In the United Kingdom, for 1992, customers were offered only one version of the FD, which was based on a combination of the US touring and the base model. For the following year, in a bid to speed up sales, Mazda reduced the price of the RX-7 to £25,000, down from £32,000, and refunded the difference to those who bought the car before that was announced. The FD continued to be imported to the UK until 1996. In 1998, for a car that had suffered from slow sales when it was officially sold, with a surge of interest and the benefit of a newly introduced SVA scheme, the FD would become so popular that there were more parallel and grey imported models brought into the country than Mazda UK had ever imported.
Series 6 (1991–1995) was exported throughout the world and had the highest sales. In Japan, Mazda sold the RX-7 through its Efini brand as the Efini RX-7. Models in Japan included the Type R, the top-of-the-range Type RZ, the Type RB, the A-spec and the Touring X, which came with a four-speed automatic reducing power to 255 PS (188 kW; 252 hp). The others ran on the standard 265 PS (195 kW; 261 hp) engine with a five-speed manual gearbox. Only the 1993–1995 model years were sold in the U.S. and Canada. Series 6 came with 255 PS (188 kW; 252 hp) and 294 N·m (217 lb·ft). In the UK, only 124 examples of this model were sold through the official Mazda network. Only one spec. was available and it included twin oil-coolers, electric sunroof, cruise control and the rear storage bins in place of the back seats.
In 1993, three North American models were offered; the "base", the touring, and the R models. The touring FD included a sunroof, fog lights, leather seats, a rear window wiper and a Bose Acoustic Wave system. The R (R1 in 1993 and R2 in 1994–95) models featured stiffer suspensions, an aerodynamics package, purple-hued microfiber seats, and Z-rated tires. In 1994, a PEG (performance equipment group) model was offered. This model featured leather seats and a sunroof. It did not include the fog lights or Bose stereo of the touring package. In 1995, the touring package was replaced by the PEP (popular equipment package). The PEP package contained leather seats, sunroof and fog lights, but didn't have the Bose Stereo nor the rear window wiper.
การแปล กรุณารอสักครู่..
rx-7 FD เป็นมอเตอร์ของแนวโน้มการนำเข้ารถยนต์ของปี เมื่อเพลย์บอยสุดท้ายก่อน FD rx-7 ในปี 1993 พวกเขาทดสอบมันในปัญหาเดียวกัน [ แล้ว ] ไวเปอร์หลบใหม่ ในปัญหาที่ เพลย์บอย ประกาศ rx-7 เป็นดีของทั้งสองคัน มันก็จะชนะรถเพลย์บอยแห่งปี 1993 rx-7 FD ยังทำรถและคนขับรถที่ดีที่สุดสิบรายการสำหรับปี 1993 ถึงปี 1995ทุกๆ ปี ซึ่งมันขายประเทศ มิถุนายน 2550 ถนน&ติดตามประกาศ " เอซในมาสด้าของแขนเป็น rx-7 รถเมื่อ touted เป็น purest สปอร์ตเร้าใจ ที่สุด ใน โลก . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] หลังจากเปิดตัวในปี 1991 มันได้รับรางวัลนักวิจัย ยานยนต์ และนักข่าวแถลงข่าวรถยนต์แห่งปีรางวัลในญี่ปุ่น
ตามลําดับ ระบบเทอร์โบคู่เป็นชิ้นส่วนที่ซับซ้อนมากของวิศวกรรมพัฒนาด้วยความช่วยเหลือของบริษัท ฮิตาชิ และก่อนหน้านี้ที่ใช้ในชุดคอสภายในประเทศ ( JC คอส = 90 - 95 ) ระบบประกอบด้วยสอง turbochargers , หนึ่งที่จะให้เพิ่มในรอบต่ำ หน่วยที่สองก็เตรียมพร้อม จนกระทั่งครึ่งบนของช่วงรอบต่อนาทีในระหว่างเค้นเต็ม เร่งส่วนเทอร์โบแรกให้ 10 PSI ( 0.7 Bar ) เพิ่มจาก 1 , 800 รอบต่อนาที และเทอร์โบชาร์จเจอร์ที่สองถูกเปิดที่ 4000 รอบต่อนาที และยังให้ 10 PSI ( 0.7 บาร์ ) กระบวนการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นที่ 4 , 500 รอบต่อนาที 8 psi ( 0.6 บาร์ ) เป็นราบรื่นและมีความเร่งเชิงเส้นและบิดโค้งกว้างตลอดช่วง rev ทั้งหมด
การจัดการใน FD ถือเป็นระดับโลกและยังถือว่าเป็นหนึ่งในการจัดการที่ดีที่สุดและดีที่สุดที่สมดุลรถของเวลาทั้งหมด . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] ยังคงใช้เครื่องยนต์ drivetrain และเค้าโครงหน้ามิดชิพ รวมกับการกระจายน้ำหนักหน้าหลัง 50 : 50 และอัตราส่วนของศูนย์ต่ำของแรงโน้มถ่วง ทำให้ FD รถเก่ง
ที่จำกัด
ออสเตรเลียมีพิเศษประสิทธิภาพสูงรุ่นของ rx-7 ในปี 1995ขนานนาม rx-7 sp . รุ่นนี้ถูกพัฒนาเป็นถนนรุ่น homologated ของโรงงานรถแข่งที่ใช้ใน 12 ชั่วโมงความอดทนการแข่งขันที่จัดขึ้นใน แบทเธอสท์ นิวเซาท์เวลส์ จุดเริ่มต้นในปี 1991 เพื่อ 1995 งานจัดขึ้นที่คลองตะวันออก ซิดนีย์ , นิวเซาท์เวลส์ การเรียกใช้ครั้งแรก 25 ขึ้นและต่อมาเพิ่ม 10 ถูกสร้างขึ้นโดยมาสด้า เนื่องจากความต้องการการ rx-7 SP ผลิต 204 กิโลวัตต์ ( แรงม้า 274 ) และ 357 N ด้วย M ( 263 ปอนด์ด้วยฟุต ) ของแรงบิดเมื่อเทียบกับ 176 กิโลวัตต์ ( 236 แรงม้า ) และ 0 n ด้วย M ( 217 ปอนด์ด้วยฟุต ) ในรุ่นมาตรฐาน การเปลี่ยนแปลงอื่น ๆรวมถึงการแข่งขันพัฒนาคาร์บอนไฟเบอร์กรวยจมูก และสปอยเลอร์หลัง เป็นคาร์บอนไฟเบอร์ถัง 120 ลิตร ( เมื่อเทียบกับ 76 ลิตร ถังในรถมาตรฐาน ) , 4.3:1-ratio เฟืองท้าย , 17 นิ้ว ล้อใหญ่เบรค rotors และคาลิเปอร์ .พัฒนาอินเตอร์คูลเลอร์ ท่อไอเสีย และดัดแปลง ECU ยังรวม น้ำหนักก็ลดลงอย่างมาก ด้วยความช่วยเหลือของการใช้เส้นใยคาร์บอนเพิ่มเติม รวมถึงน้ำหนักเบาระบายอากาศกระโปรงหน้ารถและเรคาโร่ที่นั่งเพื่อลดน้ำหนัก กิโลกรัม . ( จาก 1150 กิโลกรัม ) มันเป็นถนนที่ร้ายแรงไปแข่งรถที่ตรงกันของพวกเขาคู่แข่งปอร์เช่ 911 RS CS สำหรับปีสุดท้ายมาสด้าอย่างเป็นทางการเข้ามาสูตรจ่ายออกเมื่อ rx-7 SP จะชื่อเรื่อง ให้มาสด้า ชนะรางวัลสำหรับหน้าจอตรงสี่ปี รถที่ชนะยังได้รับแท่นเสร็จที่ต่างประเทศแล้วทาร์กาแทสมาเนียชุมนุมเดือนในภายหลัง รุ่นพิเศษต่อมา แบทเธอสท์ R , ถูกปล่อยออกมาในปี 2001 เพื่อเฉลิมฉลองนี้ในประเทศญี่ปุ่นเท่านั้น
ในสหราชอาณาจักร , 1992 ,ลูกค้าได้รับเพียงหนึ่งรุ่นของ FD ซึ่งขึ้นอยู่กับการรวมกันของเรา การท่องเที่ยวและฐานแบบจำลอง สำหรับปีต่อไปในการเสนอราคาเพื่อเร่งยอดขายมาสด้าลดลงราคาของ rx-7 ไปกว่า 25 , 000 ลดลงจาก 32 , 000 แห่ง และตรวจสอบความแตกต่างกับผู้ที่ซื้อรถก่อนที่จะถูกประกาศ FD ยังถูกนำเข้าไปยังสหราชอาณาจักร จนกระทั่งปี 1996 ในปี 1998สำหรับรถยนต์ที่ได้รับความเดือดร้อนจากการขายช้าลงเมื่อมันขายอย่างเป็นทางการ ด้วยกระแสของความสนใจและประโยชน์ของการเปิดตัวโครงการใหม่ SVA , FD จะกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นและมีแบบนำเข้าสีเทารุ่นนำเข้าประเทศกว่ามาสด้า UK เคยนำเข้า
ชุด 6 ( 1991 - 1995 ) ถูกส่งออกไปทั่วโลกและมียอดขายสูงสุด ในญี่ปุ่นมาสด้าขาย rx-7 ผ่านแบรนด์ efini ของมันเป็น efini rx-7 . รุ่นในญี่ปุ่นคือชนิด R , ด้านบนของช่วงประเภท RZ , ประเภท RB , a-spec และท่องเที่ยว X ซึ่งมาพร้อมกับสี่ความเร็วอัตโนมัติช่วยลดพลังงาน 255 PS ( 188 กิโลวัตต์ ; 252 แรงม้า ) คนอื่น ๆวิ่งบนมาตรฐาน 265 PS ( 195 กิโลวัตต์ ; 261 แรงม้า ) เครื่องยนต์กับเกียร์ 5 ความเร็วคู่มือ .2536 – 2538 เฉพาะรุ่นปีถูกขายในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา 6 ชุดมาด้วย 255 PS ( 188 กิโลวัตต์ ; 252 แรงม้า ) และ 0 n ด้วย M ( 217 ปอนด์ด้วยฟุต ) ใน UK เพียง 124 ตัวอย่างของรุ่นนี้คือ การขายผ่านทางมาสด้า เครือข่าย เพียงหนึ่งความต้องการที่มีอยู่และมันรวมแฝดน้ำมัน coolers ไฟฟ้า , ซันรูฟ , การควบคุมการล่องเรือ และด้านหลังกระเป๋าถังขยะในสถานที่ของที่นั่งด้านหลัง .
1993สามรุ่นที่อเมริกามีให้ ; " ฐาน " , การท่องเที่ยว , และ R รุ่น การท่องเที่ยว FD รวมซันรูฟ , ไฟตัดหมอก , เบาะหนัง , ที่ปัดน้ำฝนกระจกหลังและ Bose Acoustic Wave ระบบ R ( R1 R2 ใน 1993 และ 1994 - 95 ) โมเดลเด่นแข็งแขวนลอย , อากาศพลศาสตร์แพคเกจสีม่วง hued ไมโครที่นั่ง และ z-rated ยางรถยนต์ ในปี 1994หมุด ( กลุ่มอุปกรณ์ประสิทธิภาพ ) แบบจำลองที่เสนอ รุ่นนี้จุดเด่นของหนังที่นั่งและหลังคา . ไม่รวม ไฟตัดหมอกหรือ Bose สเตอริโอของทัวร์แพคเกจ ใน 1995 , แพคเกจท่องเที่ยวที่ถูกแทนที่ด้วยความห้าวหาญ ( แพคเกจอุปกรณ์ยอดนิยม ) pep พัสดุมีเบาะหนัง , หลังคารถยนต์เก๋ง และไฟตัดหมอก แต่ไม่ได้มี Bose สเตอริโอหรือกระจกหลัง
ที่ปัดน้ำฝน
การแปล กรุณารอสักครู่..