Dementia is a syndrome – usually of

Dementia is a syndrome – usually of a chronic or progressive nature – in which there is deterioration in cognitive function (i.e. the ability to process thought) beyond what might be expected from normal ageing. It affects memory, thinking, orientation, comprehension, calculation, learning capacity, language, and judgement. Consciousness is not affected. The impairment in cognitive function is commonly accompanied, and occasionally preceded, by deterioration in emotional control, social behaviour, or motivation.

Dementia is caused by a variety of diseases and injuries that primarily or secondarily affect the brain, such as Alzheimer's disease or stroke.

Dementia is one of the major causes of disability and dependency among older people worldwide. It is overwhelming not only for the people who have it, but also for their caregivers and families. There is often a lack of awareness and understanding of dementia, resulting in stigmatization and barriers to diagnosis and care. The impact of dementia on caregivers, family and societies can be physical, psychological, social and economic.

Signs and symptoms

Dementia affects each person in a different way, depending upon the impact of the disease and the person’s personality before becoming ill. The signs and symptoms linked to dementia can be understood in three stages.

Early stage: the early stage of dementia is often overlooked, because the onset is gradual. Common symptoms include:

forgetfulness
losing track of the time
becoming lost in familiar places.
Middle stage: as dementia progresses to the middle stage, the signs and symptoms become clearer and more restricting. These include:

becoming forgetful of recent events and people's names
becoming lost at home
having increasing difficulty with communication
needing help with personal care
experiencing behaviour changes, including wandering and repeated questioning.
Late stage: the late stage of dementia is one of near total dependence and inactivity. Memory disturbances are serious and the physical signs and symptoms become more obvious. Symptoms include:

becoming unaware of the time and place
having difficulty recognizing relatives and friends
having an increasing need for assisted self-care
having difficulty walking
experiencing behaviour changes that may escalate and include aggression.
Common forms

There are many different forms, or causes, of dementia. Alzheimer's disease is the most common form of dementia and may contribute to 60–70% of cases. Other major forms include vascular dementia, dementia with Lewy bodies (abnormal aggregates of protein that develop inside nerve cells), and a group of diseases that contribute to frontotemporal dementia (degeneration of the frontal lobe of the brain). The boundaries between different forms of dementia are indistinct and mixed forms often co-exist.

Rates of dementia

Worldwide, 47.5 million people have dementia, with just over half (58%) living in low- and middle-income countries. Every year, there are 7.7 million new cases.

The estimated proportion of the general population aged 60 and over with dementia at a given time is between 5 to 8 per 100 people.

The total number of people with dementia is projected to 75.6 million in 2030 and almost triple by 2050 to 135.5 million. Much of this increase is attributable to the rising numbers of people with dementia living in low- and middle-income countries.

Treatment and care

There is no treatment currently available to cure dementia or to alter its progressive course. Numerous new treatments are being investigated in various stages of clinical trials.

Much can be, however, offered to support and improve the lives of people with dementia and their caregivers and families. The principal goals for dementia care are:

early diagnosis
optimizing physical health, cognition, activity and well-being
identifying and treating accompanying physical illness
detecting and treating behavioural and psychological symptoms
providing information and long-term support to caregivers.
Risk factors and prevention

Research identifying modifiable risk factors of dementia is scarce. Prevention focuses on targets suggested by available evidence, which include countering risk factors for vascular disease, such as diabetes, midlife hypertension, midlife obesity, smoking and physical inactivity.

Social and economic impacts

Dementia has significant social and economic implications in terms of direct medical costs, direct social costs and the costs of informal care. In 2010, the total global societal costs of dementia was estimated to be US$ 604 billion. This corresponds to 1.0% of the worldwide gross domestic product (GDP), or 0.6% if only direct costs are considered. The total cost as a proportion of GDP varied from 0.24% in low-income countries to 1.24% in high-income countries.

Impact on families and caregivers

Dementia is overwhelming for the families of affected people and for their caregivers. Physical, emotional and economic pressures can cause great stress to families and caregivers, and support is required from the health, social, financial and legal systems.

Human rights

People with dementia are frequently denied the basic rights and freedoms available to others. In many countries, physical and chemical restraints are used extensively in care facilities for elderly people and in acute-care settings, even when regulations are in place to uphold the rights of people to freedom and choice.

An appropriate and supportive legislative environment based on internationally accepted human rights standards is required to ensure the highest quality of service provision to people with dementia and their caregivers.

WHO response

WHO recognizes dementia as a public health priority. The WHO report Dementia: a public health priority, published in 2012, aims to provide information and raise awareness about dementia. It also aims to strengthen public and private efforts to improve care and support for people with dementia and for their caregivers.

Dementia is one of the priority conditions in the WHO Mental Health Gap Action Programme (mhGAP), which aims to scale up care for mental, neurological and substance use disorders.

WHO is organizing the First Ministerial Conference on Global Action Against Dementia in March 2015, supported by the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) and the UK Department of Health. The main objectives of the conference are to increase awareness of the public health challenge posed by dementia, provide a better understanding of governments’ primary role and responsibility in responding to the challenge of dementia, and emphasize the need for coordinated global and national action.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมองเสื่อมเป็นกลุ่มอาการ – ปกติของเรื้อรัง หรือก้าวหน้าธรรมชาติ – ที่มีอยู่เสื่อมสภาพในฟังก์ชันรับรู้ (เช่นความสามารถในการคิด) นอกเหนือจากที่คาดหมายได้จากริ้วรอยปกติ จะมีผลกับหน่วยความจำ ความคิด แนว ความเข้าใจ การ คำนวณ การผลิต ภาษา และการตัดสินการเรียนรู้ สติจะไม่ได้รับผลกระทบ ด้อยค่าในฟังก์ชันที่รับรู้ทั่วพร้อม และบางครั้ง ก่อนหน้า เสื่อมสภาพในการควบคุมอารมณ์ พฤติกรรมทางสังคม หรือแรงจูงใจสมองเสื่อมเกิดจากโรคและการบาดเจ็บที่เป็นหลัก หรือเชื่อมมีผลต่อสมอง โรคหลอดเลือดสมองเช่นโรคอัลไซเมอร์สมองเสื่อมเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของความพิการและพึ่งพาระหว่างคนสูงอายุทั่วโลก มันมีมากมายไม่เพียงแต่สำหรับคนที่มีมัน แต่ยังสำหรับความเรื้อรังและครอบครัว มักมีการขาดของความรู้ และการเข้าใจโรคสมองเสื่อม การเกิด stigmatization และอุปสรรคเพื่อการวินิจฉัยและการดูแล ผลกระทบของสมองเสื่อมเรื้อรัง ครอบครัว และสังคมได้ทางกายภาพ จิตใจ สังคม และเศรษฐกิจอาการสมองเสื่อมมีผลกระทบต่อบุคคลแต่ละวิธีแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับผลกระทบของโรคและบุคลิกภาพของบุคคลก่อนที่จะป่วยเป็น อาการที่เชื่อมโยงกับสมองเสื่อมที่สามารถเข้าใจในสามขั้นตอนระยะแรก ๆ: ระยะแรก ๆ เป็นโรคสมองเสื่อมเป็นมักจะมองข้าม เนื่องจากเริ่มไม่สมดุล อาการที่พบบ่อยได้แก่:นอนหลับหรือไม่การสูญเสียของเวลาเป็นการสูญเสียในสถานที่คุ้นเคยระยะกลาง: เป็นสมองเสื่อมดำเนินไปถึงขั้นกลาง อาการกลายเป็นชัดเจน และจำกัดมากขึ้น เหล่านี้รวมถึง:เป็น forgetful ล่าและชื่อบุคคลหายไปกลายเป็นบ้านมีความยากเพิ่มขึ้น ด้วยการสื่อสารต้องการความช่วยเหลือดูแลส่วนตัวพบการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม หลงและซ้ำ ๆ กันขั้นตอนปลาย: ขั้นตอนปลายของสมองเสื่อมคือพึ่งพารวมใกล้และสาเหตุ รบกวนหน่วยความจำร้ายแรง และอาการทางกายภาพและอาการจะชัดเจนมากขึ้น อาการประกอบด้วย:กลายเป็นไม่รู้เวลาและสถานที่มีความยากลำบากในการจดจำญาติและเพื่อนไม่ต้องการเพิ่มสุขภาพช่วยมีปัญหาในการเดินพบการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่อาจเลื่อนระดับ และมีการรุกรานแบบฟอร์มทั่วไปมีหลายรูปแบบแตกต่างกัน หรือสาเหตุ โรคสมองเสื่อม โรคอัลไซเมอร์เป็นแบบทั่วไปของสมองเสื่อม และอาจนำไป 60-70% ของกรณีและปัญหา แบบฟอร์มหลักอื่น ๆ รวมของหลอดเลือดสมองเสื่อม สมองเสื่อมร่างกาย Lewy (ปกติเพิ่มโปรตีนที่พัฒนาภายในเซลล์ประสาท), และกลุ่มโรคที่สมองเสื่อม frontotemporal (เสื่อมของสมองกลีบหน้าผากของสมอง) รอยต่อระหว่างรูปแบบที่แตกต่างกันของสมองเสื่อมคือ indistinct และรูปแบบผสมมักจะอยู่ร่วมราคาของสมองเสื่อมทั่วโลก 47.5 ล้านคนมีสมองเสื่อม มีมากกว่าครึ่ง (58%) อยู่ในประเทศที่มีรายได้ต่ำ และปานกลาง ทุกปี มี 7.7 ล้านสัดส่วนโดยประมาณของประชากรทั่วไปอายุ 60 และผ่านสมองเสื่อมในเวลาที่กำหนดคือระหว่าง 5-8 ต่อ 100 คนจำนวนคนที่มีสมองเสื่อมทั้งหมดคาดว่าจะ 75.6 ล้านในปี 2030 และเกือบสามโดย 2050 การ 135.5 ล้าน มากขึ้นนี้ได้รวมจำนวนคนที่เพิ่มขึ้นกับสมองเสื่อมที่อาศัยอยู่ในประเทศที่มีรายได้ต่ำ และปานกลางรักษาและดูแลปัจจุบันมี การรักษาสมองเสื่อม หรือ การเปลี่ยนแปลงหลักสูตรก้าวหน้าของการรักษาไม่ได้ ทรีตเมนต์ใหม่จำนวนมากจะถูกตรวจสอบในขั้นตอนต่าง ๆ ของการทดลองทางคลินิกมากสามารถมี อย่างไรก็ตาม การนำเสนอการสนับสนุน และปรับปรุงชีวิตของคนที่มีสมองเสื่อม และเรื้อรัง และครอบครัว มีเป้าหมายหลักในการดูแลสมองเสื่อม:วินิจฉัยก่อนเพิ่มสุขภาพ ประชาน กิจกรรม และความเป็นการระบุและการรักษาพร้อมเจ็บป่วยจริงตรวจหาและรักษาอาการทางจิตใจ และพฤติกรรมให้ข้อมูลและสนับสนุนระยะยาวเรื้อรังปัจจัยเสี่ยงและการป้องกันวิจัยที่ระบุสามารถปรับเปลี่ยนปัจจัยเสี่ยงเป็นโรคสมองเสื่อมจะหายาก ป้องกันเน้นเป้าหมายที่แนะนำ โดยมีหลักฐาน ซึ่งรวมถึงต่อต้านปัจจัยเสี่ยงโรคหลอดเลือด เบาหวาน ความดันโลหิตสูง midlife, midlife โรค อ้วน สาเหตุที่สูบบุหรี่ และทางกายภาพผลกระทบทางสังคม และเศรษฐกิจสมองเสื่อมมีผลกระทบทางสังคม และเศรษฐกิจค่าใช้จ่ายทางการแพทย์โดยตรง ต้นทุนทางสังคมโดยตรง และต้นทุนที่ดูแลเป็นสำคัญ ใน 2010 สากลนิยมต้นทุนรวมของสมองเสื่อมถูกประเมินเป็น 604 พันล้าน เหรียญ สหรัฐฯ เท่ากับ 1.0% ของทั่วโลกผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP), หรือ 0.6% ถ้าเดียวที่ถือเป็นต้นทุนทางตรง ต้นทุนตามสัดส่วนของ GDP รวมแตกต่างกันจาก 0.24 ประเทศแนซ์ 1.24% ในประเทศที่ร่ำรวยผลกระทบต่อครอบครัวและเรื้อรังสมองเสื่อมมีมากมาย สำหรับครอบครัวของผู้ได้รับผลกระทบ และความเรื้อรัง แรงกดดันทางกายภาพ อารมณ์ และเศรษฐกิจอาจทำให้เกิดความเครียดที่ดีครอบครัวและเรื้อรัง และการสนับสนุนจะต้องสุขภาพ สังคม การเงิน และกฎหมายสิทธิมนุษยชนคนที่ มีสมองเสื่อมมักถูกปฏิเสธสิทธิพื้นฐานและเสรีภาพให้ผู้อื่น ในประเทศ restraints ทางกายภาพ และทางเคมีใช้อย่างกว้างขวาง ในการดูแลสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้สูงอายุ และ ในการตั้ง ค่าการดูแลเฉียบพลัน แม้เป็นที่ดำรงสิทธิ์ของคนอิสระและทางเลือกที่เหมาะสม และให้การสนับสนุนสภาแวดล้อมตามมาตรฐานที่ยอมรับในระดับสากลสิทธิมนุษยชนจะต้องรับประกันคุณภาพของบริการจัดหาคนที่มีสมองเสื่อมและความเรื้อรังการตอบสนองใครรู้จักสมองเสื่อมเป็นสำคัญสาธารณสุข รายงานสมองเสื่อม: สาธารณสุขสำคัญ 2555 มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูล และสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับสมองเสื่อม ยังมุ่งหวังที่จะเสริมสร้าง และเอกชนพยายามปรับปรุงดูแล และสนับสนุน สำหรับคนที่มีสมองเสื่อม และความเรื้อรังสมองเสื่อมเป็นเงื่อนไขสำคัญในการที่จิตสุขภาพช่องว่างของการดำเนินการโครงการ (mhGAP), ซึ่งมีวัตถุประสงค์ในการปรับดูแลจิตใจ ระบบประสาท และโรคใช้สาร อย่างใดอย่างหนึ่งผู้จัดการประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศครั้งแรกในการดำเนินการทั่วโลกต่อต้านสมองเสื่อมใน 2015 มีนาคม สนับสนุน โดยองค์การเพื่อความร่วม มือทางเศรษฐกิจ และการพัฒนา (OECD) และแผนก สุขภาพสหราชอาณาจักร วัตถุประสงค์หลักของการประชุมจะเพิ่มการรับรู้ของสาธารณสุขความท้าทายโดยสมองเสื่อม ความเข้าใจหน้าที่หลักของรัฐบาลและความรับผิดชอบในการตอบสนองความท้าทายของสมองเสื่อม และเน้นต้องประสานดำเนินการทั่วโลก และในประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะสมองเสื่อมเป็นโรค - มักจะมีลักษณะเรื้อรังหรือความก้าวหน้า - ที่มีการเสื่อมสภาพในการทำงานทางปัญญา (เช่นความสามารถในการประมวลผลความคิด) เกินกว่าสิ่งที่อาจจะคาดหวังจากริ้วรอยปกติ มันมีผลต่อความจำการคิดการวางแนวทางความเข้าใจการคำนวณความจุการเรียนรู้ภาษาและการตัดสิน สติจะไม่ได้รับผลกระทบ การด้อยค่าในการทำงานทางปัญญาจะมาพร้อมกันและนำหน้าเป็นครั้งคราวโดยการเสื่อมสภาพในการควบคุมอารมณ์พฤติกรรมทางสังคมหรือแรงจูงใจ. ภาวะสมองเสื่อมที่เกิดจากความหลากหลายของโรคและการบาดเจ็บที่เป็นหลักหรือครั้งที่สองมีผลต่อสมองเช่นโรคอัลไซเมหรือโรคหลอดเลือดสมองภาวะสมองเสื่อมเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของความพิการและการพึ่งพาในหมู่ผู้สูงอายุทั่วโลก มันถูกครอบงำไม่เพียง แต่สำหรับคนที่มีมัน แต่ยังสำหรับการดูแลผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขา มักจะมีการขาดความตระหนักและความเข้าใจของภาวะสมองเสื่อมที่มีผลในการตีตราและอุปสรรคในการวินิจฉัยและการดูแลรักษา ผลกระทบของภาวะสมองเสื่อมในผู้ดูแลผู้ป่วยครอบครัวและสังคมสามารถทางร่างกายจิตใจสังคมและเศรษฐกิจ. อาการและอาการแสดงภาวะสมองเสื่อมมีผลกระทบต่อคนในแต่ละวิธีที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับผลกระทบของการเกิดโรคและบุคลิกภาพของบุคคลก่อนที่จะกลายป่วย อาการและอาการแสดงที่เชื่อมโยงกับภาวะสมองเสื่อมสามารถเข้าใจได้ในสามขั้นตอน. ขั้นตอนต้น: ในช่วงเริ่มต้นของภาวะสมองเสื่อมมักจะมองข้ามเพราะเริ่มมีอาการเป็นอย่างค่อยเป็นค่อยไป อาการที่พบบ่อย ได้แก่ : ลืมติดตามการสูญเสียเวลากลายเป็นหายไปในสถานที่ที่คุ้นเคย. เวทีกลาง: เป็นภาวะสมองเสื่อมดำเนินไปบนเวทีกลางอาการและอาการแสดงการ จำกัด กลายเป็นที่ชัดเจนและมากขึ้น เหล่านี้รวมถึงกลายเป็นขี้ลืมของเหตุการณ์ที่ผ่านมาและชื่อของผู้คนกลายเป็นหายไปที่บ้านมีความยากลำบากที่เพิ่มขึ้นกับการสื่อสารที่ต้องการความช่วยเหลือเกี่ยวกับการดูแลส่วนบุคคลประสบการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมรวมทั้งการเดินและการซักถามซ้ำแล้วซ้ำอีก. ขั้นตอนที่กำหนด: ขั้นตอนปลายของภาวะสมองเสื่อมเป็นหนึ่งของการพึ่งพาอาศัยทั้งหมดที่อยู่ใกล้และ ความเกียจคร้าน รบกวนหน่วยความจำที่มีความร้ายแรงและสัญญาณทางกายภาพและกลายเป็นอาการที่ชัดเจนมากขึ้น รวมถึงอาการ: กลายเป็นไม่รู้ของเวลาและสถานที่ที่มีความยากลำบากในการตระหนักถึงญาติและเพื่อนที่มีความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับการช่วยเหลือดูแลตนเองมีปัญหาในการเดินการเปลี่ยนแปลงประสบพฤติกรรมที่อาจบานปลายและรวมถึงการรุกราน. รูปแบบที่พบโดยทั่วไปมีรูปแบบที่แตกต่างกันจำนวนมากหรือสาเหตุของ การเป็นบ้า โรคอัลไซเมเป็นรูปแบบที่พบบ่อยที่สุดของภาวะสมองเสื่อมและอาจนำไปสู่ ​​60-70% ของกรณี รูปแบบที่สำคัญอื่น ๆ ได้แก่ หลอดเลือดสมองเสื่อม, ภาวะสมองเสื่อมกับร่างกาย Lewy (มวลผิดปกติของโปรตีนที่พัฒนาภายในเซลล์ประสาท) และกลุ่มของโรคที่นำไปสู่ภาวะสมองเสื่อม frontotemporal (ความเสื่อมของกลีบหน้าผากของสมอง) เขตแดนระหว่างรูปแบบที่แตกต่างกันของภาวะสมองเสื่อมเป็นรูปแบบชัดเจนและผสมมักจะอยู่ร่วม. ราคาของภาวะสมองเสื่อมทั่วโลก 47.5 ล้านคนมีภาวะสมองเสื่อมมีเพียงกว่าครึ่งหนึ่ง (58%) ที่อาศัยอยู่ในประเทศที่ต่ำและรายได้ปานกลาง ทุกปีมี 7700000 มีผู้ป่วยรายใหม่. สัดส่วนโดยประมาณของประชากรทั่วไปอายุ 60 ปีขึ้นไปมีภาวะสมองเสื่อมในเวลาที่กำหนดจะอยู่ระหว่าง 5-8 ต่อ 100 คน. จำนวนรวมของผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมคาดว่าจะ 75,600,000 ใน 2030 และเกือบสามโดย 2,050-135500000 มากของการเพิ่มขึ้นนี้เป็นผลพวงตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของคนที่มีภาวะสมองเสื่อมที่อาศัยอยู่ในประเทศที่ต่ำและรายได้ปานกลาง. การรักษาและการดูแลรักษาไม่มีการรักษาที่มีอยู่ในปัจจุบันในการรักษาภาวะสมองเสื่อมหรือเปลี่ยนเส้นทางความก้าวหน้าของมันคือ การรักษาใหม่จำนวนมากจะถูกสอบสวนในขั้นตอนต่างๆของการทดลองทางคลินิก. มากจะเป็นไปได้อย่างไรที่เสนอให้การสนับสนุนและพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนที่มีภาวะสมองเสื่อมและผู้ดูแลผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขา เป้าหมายหลักสำหรับการดูแลภาวะสมองเสื่อมคือการวินิจฉัยการเพิ่มประสิทธิภาพของสุขภาพร่างกายความรู้กิจกรรมและความเป็นอยู่การระบุและการรักษาประกอบเจ็บป่วยทางกายการตรวจสอบและการรักษาอาการพฤติกรรมและจิตวิทยาการให้ข้อมูลและการสนับสนุนในระยะยาวเพื่อดูแลผู้ป่วย. ปัจจัยเสี่ยงและการป้องกันการวิจัยระบุ แก้ไขปัจจัยเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อมเป็นสิ่งที่หายาก มุ่งเน้นไปที่การป้องกันเป้าหมายการแนะนำโดยหลักฐานที่มีซึ่งรวมถึงการโต้ตอบปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดเช่นโรคเบาหวานความดันโลหิตสูงวัยกลางคน, โรคอ้วนวัยกลางคนสูบบุหรี่และขาดการออกกำลังกาย. มีผลกระทบต่อสังคมและเศรษฐกิจภาวะสมองเสื่อมมีผลกระทบทางสังคมและเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญในแง่ของค่าใช้จ่ายทางการแพทย์โดยตรง ค่าใช้จ่ายทางสังคมทางตรงและค่าใช้จ่ายของการดูแลทางการ ในปี 2010 ค่าใช้จ่ายทางสังคมทั้งหมดทั่วโลกของภาวะสมองเสื่อมเป็นที่คาดกันว่าจะเป็นสหรัฐ $ 604,000,000,000 นี้สอดคล้องกับ 1.0% ของผลิตภัณฑ์ในประเทศทั่วโลกมวลรวม (จีดีพี) หรือ 0.6% หากค่าใช้จ่ายโดยตรงเพียง แต่ได้รับการพิจารณา ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในขณะที่สัดส่วนของจีดีพีที่แตกต่างกันจาก 0.24% ในประเทศที่มีรายได้ต่ำไป 1.24% ในประเทศที่มีรายได้สูง. ผลกระทบต่อครอบครัวและผู้ดูแลผู้ป่วยภาวะสมองเสื่อมเป็นอย่างดีสำหรับครอบครัวของคนที่ได้รับผลกระทบและผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขา ทางกายภาพแรงกดดันทางอารมณ์และทางเศรษฐกิจที่สามารถก่อให้เกิดความเครียดที่ดีในครอบครัวและผู้ดูแลผู้ป่วยและการสนับสนุนที่จะต้องจากสุขภาพทางสังคมทางการเงินและระบบกฎหมาย. สิทธิมนุษยชนคนที่มีภาวะสมองเสื่อมที่พบบ่อยถูกปฏิเสธสิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐานที่มีให้กับคนอื่น ๆ ในหลายประเทศพันธนาการทางกายภาพและเคมีที่มีการใช้อย่างกว้างขวางในการดูแลสถานที่สำหรับผู้สูงอายุและในการตั้งค่าเฉียบพลันดูแลแม้ในขณะที่กฎระเบียบที่อยู่ในสถานที่ที่จะรักษาสิทธิของประชาชนที่จะมีเสรีภาพและทางเลือก. สภาพแวดล้อมกฎหมายที่เหมาะสมและให้การสนับสนุนขึ้นอยู่กับระดับสากล สิทธิมนุษยชนได้รับการยอมรับมาตรฐานที่จำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่ามีคุณภาพสูงสุดของการให้บริการกับคนที่มีภาวะสมองเสื่อมและผู้ดูแล. การตอบสนองที่องค์การอนามัยโลกWHO ตระหนักถึงภาวะสมองเสื่อมเป็นเรื่องสำคัญต่อสุขภาพของประชาชน รายงานภาวะสมองเสื่อม WHO: มีความสำคัญต่อสุขภาพของประชาชนที่ตีพิมพ์ในปี 2012 มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูลและสร้างความตระหนักเกี่ยวกับภาวะสมองเสื่อม นอกจากนี้ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อเสริมสร้างความพยายามของรัฐและเอกชนเพื่อปรับปรุงการดูแลและการสนับสนุนสำหรับผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมและผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขา. ภาวะสมองเสื่อมเป็นหนึ่งในเงื่อนไขที่มีความสำคัญในสุขภาพจิต WHO Gap แผนปฏิบัติการ (mhGAP) ซึ่งมีจุดมุ่งหมายที่จะไต่ขึ้นการดูแลทางจิต ระบบประสาทและความผิดปกติใช้สารเสพติด. WHO จัดประชุมรัฐมนตรีครั้งแรกในการดำเนินการทั่วโลกกับภาวะสมองเสื่อมมีนาคม 2015 โดยการสนับสนุนจากองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) และสหราชอาณาจักรกรมอนามัย วัตถุประสงค์หลักของการประชุมคือการเพิ่มการรับรู้ของความท้าทายด้านสุขภาพของประชาชนที่เกิดจากภาวะสมองเสื่อมให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของรัฐบาลบทบาทหลักและความรับผิดชอบในการตอบสนองต่อความท้าทายของภาวะสมองเสื่อมและเน้นความจำเป็นในการดำเนินการประสานงานในระดับโลกและระดับชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะสมองเสื่อมเป็นซินโดรม–มักจะเป็นเรื้อรังหรือก้าวหน้าธรรมชาติ–ซึ่งมีการเสื่อมสภาพในฟังก์ชันทางปัญญา ( เช่นความสามารถในกระบวนการคิด ) นอกเหนือจากสิ่งที่อาจจะคาดหวังจากผู้สูงอายุปกติ มันมีผลต่อความจำ ความคิด การวางแนวในการคำนวณความสามารถการเรียนรู้ ภาษา และการตัดสินใจ สติจะไม่ได้รับผลกระทบที่บกพร่องในกระบวนการรับรู้โดยทั่วไปพร้อมกับ , และบางครั้งก็นำหน้าโดยการเสื่อมสภาพในการควบคุม อารมณ์ สังคม พฤติกรรม หรือแรงจูงใจ

โรคสมองเสื่อมที่เกิดจากความหลากหลายของโรคและการบาดเจ็บที่เป็นหลัก หรือครั้งที่สองกับสมอง เช่น โรคอัลไซเมอร์ หรือจังหวะ

ภาวะสมองเสื่อมเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของความพิการและการพึ่งพาของผู้สูงอายุ คนทั่วโลก มันเป็นอย่างดีไม่เพียง แต่สำหรับ คน ที่ มี มัน แต่ยังสำหรับผู้ดูแลผู้ป่วยและครอบครัว มักจะมีการขาดการรับรู้และความเข้าใจของโรคสมองเสื่อม เป็นผลในการตีตราและอุปสรรคในการวินิจฉัยและการดูแลรักษา ผลกระทบของภาวะสมองเสื่อมในผู้ดูแลครอบครัวและสังคม สามารถทางร่างกาย จิตใจ สังคม และเศรษฐกิจ



อาการสมองเสื่อมกับแต่ละบุคคลในวิธีที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับผลกระทบของโรคและบุคลิกภาพของบุคคลก่อนที่จะกลายเป็นป่วย สัญญาณและอาการที่เกี่ยวข้องกับภาวะสมองเสื่อมสามารถเข้าใจใน 3 ระยะ ระยะแรก ๆ

: ขั้นตอนแรกของโรคสมองเสื่อมมักถูกมองข้ามเพราะเริ่มจะค่อยๆ อาการทั่วไป ได้แก่ :

เผลอ
การสูญเสียการติดตามของเวลา
กลายเป็นหายไปในคุ้นเคยสถานที่
กลางเวที : เป็นภาวะสมองเสื่อมที่ไปยังเวทีกลาง , สัญญาณและอาการเป็นชัดเจนมากขึ้น จำกัด . เหล่านี้รวมถึง :

กลายเป็นขี้ลืมชื่อเหตุการณ์ที่ผ่านมาและเป็นคนแพ้ในบ้าน

มีปัญหากับการสื่อสาร
เพิ่มต้องการความช่วยเหลือในการดูแลส่วนบุคคล
ประสบพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลง รวมทั้งเดินซ้ำคำถาม .
เวที : เวทีปลายสายของภาวะสมองเสื่อมเป็นหนึ่งใน ใกล้ ทั้งหมด และ การไม่ทำอะไรเลย ในความทรงจำที่ร้ายแรงและสัญญาณทางกายภาพและอาการเป็นชัดเจนมากขึ้น รวมถึงอาการ :

เป็นไม่รู้เวลา และสถานที่มีความยาก จำญาติ และเพื่อน ๆ

มีการเพิ่มต้องช่วยตนเอง

มีปัญหาเดินประสบการเปลี่ยนแปลงที่อาจบานปลาย และมีพฤติกรรมก้าวร้าว


รูปแบบทั่วไปมีหลายรูปแบบ หรือสาเหตุของโรคสมองเสื่อม โรคอัลไซเมอร์เป็นรูปแบบที่พบมากที่สุดของภาวะสมองเสื่อม และอาจส่งผลถึง 60 – 70% ของกรณี รูปแบบหลัก ๆ ได้แก่ โรคสมองเสื่อมของหลอดเลือดโรคสมองเสื่อมกับ Lewy ร่างกาย ( มวลรวมของโปรตีนผิดปกติที่พัฒนาภายในเซลล์ประสาท ) และกลุ่มโรคที่มีส่วนร่วม frontotemporal โรคสมองเสื่อม ( เสื่อมของกลีบหน้าผากของสมอง ) เขตแดนระหว่างรูปแบบที่แตกต่างกันของภาวะสมองเสื่อมเป็นเสียงและผสมรูปแบบมักจะอยู่ร่วม

อัตราเสื่อม

ทั่วโลก 47.5 ล้านคน มีภาวะสมองเสื่อมมีเพียงครึ่งหนึ่ง ( ร้อยละ 58 ) ที่อาศัยอยู่ในประเทศรายได้ - กลาง - ต่ำ และ ทุกปีมี 7.7 ล้านรายใหม่

ประมาณสัดส่วนของประชากรทั่วไปที่มีอายุ 60 ขึ้นไปกับโรคสมองเสื่อมในเวลาที่กำหนด จะอยู่ระหว่าง 5 ถึง 8 ต่อ 100 คน

จำนวนของคนความจำเสื่อมจาก 75.6 ล้านในปี 2030 และเกือบสามเท่าภายในปี 2050 เพื่อ 135.5 ล้านบาทมากของการเพิ่มขึ้นนี้เป็นข้อมูลตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของคนสมองเสื่อมที่อาศัยอยู่ในประเทศรายได้ - กลาง - ต่ำ และ การรักษาและการดูแล



ไม่มีการรักษาในปัจจุบันการรักษาภาวะสมองเสื่อม หรือปรับเปลี่ยนการก้าวหน้าแน่นอน การรักษาใหม่มากมายกำลังถูกสอบสวนในขั้นตอนต่างๆของการวิจัยทางคลินิก

มากสามารถ อย่างไรก็ตามเสนอเพื่อสนับสนุนและปรับปรุงชีวิตของคนสมองเสื่อมและผู้ดูแลผู้ป่วยและครอบครัว เป้าหมายหลักในการดูแลภาวะสมองเสื่อม : การวินิจฉัยก่อน


ระบบสุขภาพทางกาย , ความรู้ , กิจกรรมและความเป็นอยู่
ระบุ และรักษา ซึ่งการรักษาพฤติกรรม
ความเจ็บป่วยทางกายและจิต อาการ
การให้ข้อมูลและระยะยาวสนับสนุนผู้ดูแลปัจจัยความเสี่ยงและป้องกัน

วิจัยระบุปัจจัยเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อมที่ขาดแคลน การป้องกันเน้นเป้าหมายที่แนะนำโดยหลักฐานที่มีอยู่ ซึ่งรวมถึงการต่อต้านปัจจัยเสี่ยงของโรค เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคอ้วน midlife , วัยกลางคน , การสูบบุหรี่และไม่มีการใช้งานทางกายภาพ เศรษฐกิจและสังคม ผลกระทบต่อ



โรคสมองเสื่อมมีสําคัญทางเศรษฐกิจและสังคม ผลกระทบในแง่ของค่าใช้จ่ายทางการแพทย์โดยตรง ค่าใช้จ่ายทางสังคมโดยตรง และต้นทุนของการดูแลทางการ ใน 2010 , รวมโลกสังคมค่าใช้จ่ายของโรคสมองเสื่อมซึ่งเป็น US $ 604 ล้านบาท นี้สอดคล้องกับทั่วโลก 1.0 % ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ( GDP ) หรือ 0.6% หากค่าใช้จ่ายโดยตรง แต่จะพิจารณาค่าใช้จ่ายทั้งหมด เช่น สัดส่วนของ GDP จากร้อยละ 0.24 ในหลากหลายประเทศรายได้น้อยที่มีรายได้ 1.24 % ในประเทศ ส่งผลกระทบต่อครอบครัวและผู้ดูแล



ภาวะสมองเสื่อมเป็นอย่างดีสำหรับครอบครัวของประชาชน และของผู้ดูแล แรงกดดันทางอารมณ์และทางกายภาพ เศรษฐกิจ อาจทำให้เกิดความเครียดมาก ครอบครัว และผู้ดูแล และการสนับสนุนจะต้องมาจากสุขภาพ สังคมระบบการเงินและกฎหมายสิทธิมนุษยชน .



คนสมองเสื่อมมักปฏิเสธสิทธิพื้นฐานและเสรีภาพของผู้อื่น ในหลายประเทศ , restraints กายภาพและเคมีที่ใช้อย่างกว้างขวางในการดูแลสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้สูงอายุและในการตั้งค่าการดูแลเฉียบพลัน แม้เมื่อมีข้อบังคับในสถานที่ที่จะรักษาสิทธิของผู้คนเพื่อเสรีภาพและการเลือก

สภาพแวดล้อมทางกฎหมายที่เหมาะสมและสนับสนุนตามมาตรฐานสิทธิมนุษยชนได้รับการยอมรับในระดับสากลเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่ามีคุณภาพสูงในการให้บริการกับคนสมองเสื่อมและผู้ดูแลของพวกเขา คำตอบ



ใครที่รู้จักภาวะสมองเสื่อมเป็นสาธารณสุขมาก่อน ใครรายงานโรคสมองเสื่อม : สุขภาพสำคัญที่เผยแพร่ในปี 2012 นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูลและสร้างความตระหนักเกี่ยวกับโรคสมองเสื่อม นอกจากนี้ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อเสริมสร้างความพยายามของภาครัฐและเอกชนเพื่อปรับปรุงการดูแลและการสนับสนุนสำหรับผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อม และผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขา .

ภาวะสมองเสื่อมเป็นหนึ่งในเงื่อนไขสำคัญในที่ช่องว่างสุขภาพจิต Action Programme ( mhgap ) ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มการดูแลทางจิตประสาท และการใช้สารเสพติด
disordersใครเป็นรัฐมนตรีครั้งแรกในการจัดประชุมปฏิบัติการระดับโลกกับโรคสมองเสื่อมในมีนาคม 2015 , การสนับสนุนจากองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา ( โออีซีดี ) และ UK กรมสุขภาพ วัตถุประสงค์หลักของการประชุมคือการเพิ่มความตระหนักของสุขภาพความท้าทายที่เกิดจากโรคสมองเสื่อมให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของรัฐบาล ' หลักบทบาทและความรับผิดชอบในการตอบสนองต่อความท้าทายของโรคสมองเสื่อม และเน้นต้องประสานงานทั่วโลกและปฏิบัติการแห่งชาติ