The Passionate Shepherd to His Love

The Passionate Shepherd to His Love" is a pastoral lyric, a poetic form that is used to create an idealized vision of rural life within the context of personal emotion. Pastoral poems had been in vogue among poets for at least seventeen hundred years when Marlowe wrote this one. The Greek poet Theocritis, in the third century B.C.E. (Shipley 300-1,) was the first pastoralist poet, and he, too, wrote about shepherds. All pastoral poetry, including Marlowe's, is to some degree influenced by this original practitioner.

The poem is written in very regular iambic tetrameter. Each line contains exactly four heavy stresses, and the metrical feet are almost always iambic. Similarly, most lines contain eight syllables, and the few that don't create a specific poetic effect (such as lines 3 and 4), or have easily elided syllables which may be read as eight. This regular meter, sustained through the twenty-four lines, remarkably never descends into the sing-song quality so prevalent in tetrameter, primarily because Marlowe salts his lines with a variety of devices that complement the meter without drawing too much attention to its rigid regularity. Marlowe's use of soft consonants (such as W, M, Em, F) to start lines, with the occasional "feminine" ending of an unstressed syllable (in the third stanza) lend a delightful variety to an essentially regular and completely conventional form.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้อนหลงใหลในความรักของเขา "เป็นบทกวีพระรูปแบบบทกวีที่ใช้ในการสร้างวิสัยทัศน์ที่เงียบสงบของชีวิตชนบทในบริบทของอารมณ์ความรู้สึกส่วนบุคคล. บทกวีพระได้รับในสมัยในหมู่กวีอย่างน้อย 1,700 ปีเมื่อมาร์โลว์เขียน คนนี้. กวีกรีก Theocritis ในคริสตศักราชศตวรรษที่สาม (ชิพลีย์ 300-1) เป็นกวีคลาดแรกและเขาก็เขียนเกี่ยวกับคนเลี้ยงแกะ. ทั้งหมดบทกวีพระรวมทั้งมาร์โลว์เป็นในระดับหนึ่งได้รับอิทธิพลจากเดิม ประกอบบทกวีที่เขียนใน tetrameter โคลงปกติมาก. แต่ละบรรทัดมีตรงสี่ความเครียดหนักและระบบเมตริกเท้ามักจะโคลง. ในทำนองเดียวกันสายส่วนใหญ่มีแปดพยางค์และไม่กี่คนที่ไม่ได้สร้างผลกระทบบทกวีที่เฉพาะเจาะจง ( เช่นสายที่ 3 และ 4) หรือได้ elided ง่ายพยางค์ซึ่งอาจจะอ่านเป็นแปด. นี้วัดเป็นประจำอย่างต่อเนื่องผ่านยี่สิบสี่เส้นอย่างน่าทึ่งไม่เคยก้าวลงไปสู่คุณภาพร้องเพลงเพลงเพื่อให้แพร่หลายใน tetrameter ส่วนใหญ่เพราะเกลือมาร์โลว์ สายของเขากับความหลากหลายของอุปกรณ์ที่เสริมเมตรโดยไม่ต้องดึงความสนใจมากเกินไปที่จะระเบียบที่เข้มงวดของ การใช้งานของมาร์โลว์พยัญชนะนุ่ม (เช่น W, M, เอ็มเอฟ) ที่จะเริ่มต้นสายด้วยเป็นครั้งคราว "ผู้หญิง" ที่สิ้นสุดของพยางค์เสียงหนัก (ในสามบาท) ให้ยืมความหลากหลายที่น่ายินดีที่จะเป็นหลักรูปแบบปกติและธรรมดาอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หลงใหลในความรัก " ของเขาคือเนื้อเพลงของพระ รูปแบบบทกวีที่ใช้ในการสร้างวิสัยทัศน์ในอุดมคติของชีวิตชนบทในบริบทของอารมณ์ส่วนตัว บทกวีของพระได้ใน Vogue ในหมู่กวีอย่างน้อย 17 ปีเมื่อมาร์โลว์เขียนอันนี้ การ theocritis กวีชาวกรีกในศตวรรษที่สาม b.c.e ( Shipley 300-1 ) เป็นกวี คนเลี้ยงปศุสัตว์ก่อนและเขาด้วยเขียนเกี่ยวกับแกะ ทั้งหมดของบทกวี รวมถึงมาร์โลว์ , มีบางส่วนได้รับอิทธิพลจากผู้ประกอบการเดิม

กลอนที่เขียนไว้ใน iambic tetrameter ปกติมาก . แต่ละบรรทัดประกอบด้วยกันสี่หนักเน้นและเท้า iambic เมตริกเป็นเกือบเสมอ ในทำนองเดียวกันบรรทัดส่วนใหญ่ประกอบด้วยแปดพยางค์และไม่กี่คนที่ไม่ได้สร้างเฉพาะบทกวีผล ( เช่นบรรทัดที่ 3 และ 4 ) หรือได้ elided พยางค์ซึ่งอาจจะอ่านเป็น แปด เครื่องวัดนี้ปกติเพิ่มขึ้นผ่าน 24 เส้น เพราะไม่เคยลงมาในเพลงที่มีคุณภาพเพื่อให้แพร่หลายใน tetrameter ,เป็นหลัก เพราะมาร์โลว์เกลือสายของเขากับความหลากหลายของอุปกรณ์ที่เสริมเมตรโดยไม่ต้องวาดความสนใจมากเกินไปของมันแข็ง ความสม่ำเสมอ มาร์โลว์ใช้นุ่มพยัญชนะ ( เช่น W , M , เอ็ม , F ) เพื่อเริ่มต้นบรรทัดด้วยเป็นครั้งคราว " ผู้หญิง " ที่สิ้นสุดของการเปลี่ยนแปลงทางเสียงพยางค์ ( ชั่วโมงเร่งด่วนที่ 3 ) ให้ความหลากหลายน่ารื่นรมย์เป็นรูปแบบหลักปกติและสมบูรณ์ปกติ