Dryden, who lived from 1631 to 1700

Dryden, who lived from 1631 to 1700, was born in a time when there was much political and religious turmoil in England. The disagreements between those who supported the traditional monarchical English form of government and those who desired a more republican form of government resulted in a series of violent events. These events include the English Civil War, which lasted from 1642 to 1651, and the ruling of England by various republican governments from 1649 to 1660.


In the last half of the 17th century, what little formal criticism or critical theory that had been produced by English writers was scattered and not systematic. Moreover, Restoration writers who were aware of this absence of refined criticism also felt that the insightful poetry produced by the Greeks and Romans had been abandoned by English writers.

In addition to studying a handful of writers of the 17th century, such as William Shakespeare and Ben Jonson, Dryden used the work of ancient poets and playwrights to establish and demonstrate the overarching theoretical principles of literature.



Inspired by the ideals of Enlightenment thinking and the conviction of the need for a systematic theory, Dryden wrote his own works of criticism. In them, he addresses various issues of poetry and plays, such as language and setting. More than simply using the works of the writers he admired to demonstrate good writing, Dryden was also eager to describe their weaknesses in his attempt to outline a poetic theory.

Dryden, for example, attempted to identify both the strengths and flaws in Shakespeare's plays. One of Dryden's most interesting criticisms is that Shakespeare violated the Greek ideal of the unity of time in plays, meaning that Shakespeare's plays would be better if they were written in real time (meaning the hours portrayed in the play would match the actual time of the play) rather than condensing months or years into a two or three-hour play.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dryden ผู้มีชีวิตอยู่ 1631 ไป 1700 เกิดในเวลาเมื่อมีมากความวุ่นวายทางการเมือง และศาสนาในอังกฤษ ความขัดแย้งระหว่างผู้ที่ได้รับการสนับสนุนแบบอังกฤษโบราณ monarchical ของรัฐบาลและผู้ที่ต้องการแบบสาธารณรัฐขึ้นของรัฐบาลส่งผลให้ในชุดของเหตุการณ์รุนแรง เหตุการณ์เหล่านี้มีสงครามกลางเมืองอังกฤษ ซึ่งกินเวลาจาก 1642 การ 1651 และปกครองของอังกฤษ โดยต่าง ๆ รัฐบาลสาธารณรัฐจาก 1649 1660ครึ่งสุดท้ายของศตวรรษที่ 17 สิ่งน้อยวิจารณ์อย่างเป็นทางการ หรือทฤษฎีที่สำคัญที่มีการผลิต โดยนักเขียนอังกฤษได้กระจาย และระบบไม่ นอกจากนี้ นักเขียนฟื้นฟูที่ตระหนักถึงการวิจารณ์กลั่นนี้ยังรู้สึกว่า บทกวีลึกซึ้งที่ผลิต โดยชาวกรีกและชาวโรมันถูกทิ้งร้าง โดยนักเขียนอังกฤษนอกจากเรียนกำมือของนักเขียนในศตวรรษที่ 17 เช่น William Shakespeare และเบนจอนสัน Dryden ใช้การทำงานของกวีโบราณและ playwrights สร้าง และแสดงให้เห็นถึงหลักการทฤษฎียอดกล้องของวรรณคดีบันดาลความตรัสรู้ความคิดและความเชื่อมั่นความต้องการทฤษฎีระบบ Dryden เขียนวิจารณ์งานของเขาเอง ในพวกเขา เขาอยู่ปัญหาต่าง ๆ ของบทกวีและบทละคร เช่นภาษาและการตั้งค่า มากกว่าเพียงแค่การใช้งานของนักเขียนที่เขาชื่นชมแสดงให้เห็นถึงงานเขียนที่ดี Dryden ก็อยากอธิบายจุดอ่อนของเขาพยายามที่ร่างทฤษฎีบทกวีนอกจากนี้ Dryden เช่น พยายามที่จะระบุจุดแข็งและข้อบกพร่องในบทละครของเช็คสเปียร์ หนึ่งของ Dryden การวิพากษ์วิจารณ์ที่น่าสนใจคือว่า เชกสเปียร์ละเมิดเหมาะกรีกของสามัคคีเวลาเล่น หมายความ ว่า บทละครของเชคสเปียร์จะดีกว่าถ้าพวกเขาเขียนขึ้นในเวลาจริง (หมายถึงชั่วโมงแสดงให้เห็นในการเล่นจะต้องตรงกับเวลาจริงของการเล่น) แทนที่จะกลั่นเดือน หรือปีที่สอง หรือสามชั่วโมงเล่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดรายที่อาศัยอยู่ 1631-1700 เกิดในช่วงเวลาที่มีมากความวุ่นวายทางการเมืองและศาสนาในอังกฤษ ขัดแย้งระหว่างผู้ที่ได้รับการสนับสนุนในรูปแบบภาษาอังกฤษแบบดั้งเดิมกษัตริย์ของภาครัฐและผู้ที่ต้องการรูปแบบที่รีพับลิกันมากขึ้นของรัฐบาลส่งผลให้ในชุดของเหตุการณ์ความรุนแรง เหตุการณ์เหล่านี้รวมถึงสงครามกลางเมืองอังกฤษซึ่งกินเวลา 1642-1651 และปกครองของอังกฤษโดยรัฐบาลสาธารณรัฐต่าง ๆ จาก 1,649 ไป 1,660 ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 17 สิ่งที่วิจารณ์อย่างเป็นทางการน้อยหรือทฤษฎีที่สำคัญที่ได้รับการผลิตโดย นักเขียนภาษาอังกฤษก็กระจัดกระจายและไม่เป็นระบบ นอกจากนี้นักเขียนฟื้นฟูผู้ที่ได้รับทราบถึงกรณีที่ไม่มีการวิจารณ์การกลั่นนี้ยังรู้สึกว่าบทกวีที่ชาญฉลาดที่ผลิตโดยชาวกรีกและโรมันถูกทอดทิ้งโดยนักเขียนภาษาอังกฤษ. นอกเหนือจากการเรียนในกำมือของนักเขียนของศตวรรษที่ 17 เช่นวิลเลียมเช็คสเปียร์และ เบ็นดรายใช้การทำงานของกวีโบราณและนักเขียนบทละครในการสร้างและแสดงให้เห็นถึงหลักการทฤษฎีที่ครอบคลุมของวรรณคดี. แรงบันดาลใจจากอุดมการณ์แห่งการตรัสรู้ความคิดและความเชื่อมั่นของความจำเป็นในทฤษฎีระบบที่ดรายเขียนผลงานของตัวเองของการวิจารณ์ ในพวกเขาที่อยู่ในประเด็นต่างๆของบทกวีและบทละครเช่นภาษาและการตั้งค่า มากกว่าเพียงแค่การใช้งานของนักเขียนที่เขาชื่นชมแสดงให้เห็นถึงการเขียนที่ดีดรายนี้ยังมีความกระตือรือร้นที่จะอธิบายจุดอ่อนของพวกเขาในความพยายามที่จะร่างทฤษฎีบทกวี. ดรายเช่นความพยายามที่จะระบุทั้งจุดแข็งและข้อบกพร่องในละครเช็คสเปียร์ หนึ่งในการวิพากษ์วิจารณ์ที่น่าสนใจที่สุดของไดรเดนคือการที่เชคสเปียละเมิดเหมาะกรีกของความสามัคคีของเวลาในการเล่นที่มีความหมายว่าบทละครเช็คสเปียร์จะดีกว่าถ้าพวกเขาถูกเขียนในเวลาจริง (หมายถึงชั่วโมงภาพในการเล่นจะตรงกับเวลาที่เกิดขึ้นจริงของ เล่น) มากกว่ากลั่นตัวเป็นเดือนหรือปีลงเล่นสองหรือสามชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไดรย์เดน ที่อาศัยจาก 1631 1700 , เกิดในเวลาเมื่อมีมาก ความวุ่นวายทางการเมืองและศาสนาในอังกฤษ ส่วนความขัดแย้งระหว่างผู้ที่สนับสนุนพระมหากษัตริย์อังกฤษแบบดั้งเดิม รูปแบบของรัฐบาลและผู้ที่ต้องการรูปแบบรีพับลิกันมากขึ้นของรัฐบาลส่งผลให้ในชุดของเหตุการณ์ที่รุนแรง เหตุการณ์เหล่านี้รวมถึงสงครามกลางเมืองซึ่งกินเวลาตั้งแต่ค.ศ. 1642 ถึง 1143 และการปกครองของอังกฤษ โดยรัฐบาลสาธารณรัฐต่าง ๆจาก 100 ถึง 1660 .ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 17 ที่เป็นทางการหรือทฤษฎีวิพากษ์ วิจารณ์อะไรเล็ก ๆน้อย ๆที่ถูกผลิตโดยนักเขียนอังกฤษกระจัดกระจายและไม่เป็นระบบ นอกจากนี้ การฟื้นฟูผู้ที่รู้นี้ไม่มีการวิจารณ์ถึงยังรู้สึกว่าลึกซึ้ง บทกวี ที่ผลิตโดยชาวกรีกและโรมันได้ถูกทอดทิ้งโดยนักเขียนอังกฤษนอกจากการเรียนหยิบของนักเขียนศตวรรษที่ 17 แห่ง เช่น วิลเลียม เชคสเปียร์ และ เบน จอนสัน , เด้นใช้งานของกวีโบราณและนักเขียนที่จะสร้างและแสดงให้เห็นถึงการเสริมสร้างหลักการของทฤษฎีวรรณกรรมแรงบันดาลใจจากอุดมคติของการตรัสรู้ คิดและลงโทษ ต้องใช้ทฤษฎีระบบ ไดรย์เดน เขียนผลงานของตัวเองในการวิจารณ์ ในพวกเขา เขาเน้นปัญหาต่างๆของบทกวีและบทละคร เช่น ภาษา และการตั้งค่า มากกว่าเพียงแค่การใช้ผลงานของนักเขียน เขาชื่นชม แสดงให้เห็นถึงการเขียนดี ไดรย์เดน ยังกระตือรือร้นที่จะอธิบายถึงจุดอ่อนของพวกเขาในความพยายามของเขาที่จะร่างเป็นทฤษฎีของบทกวีเด้น ตัวอย่างเช่นพยายามที่จะระบุทั้งจุดแข็งและข้อบกพร่องของเช็คสเปียร์บทละคร หนึ่งของการวิพากษ์วิจารณ์ที่น่าสนใจที่สุด ไดรย์เดน คือ เรื่องละเมิดอุดมคติกรีกของความสามัคคีของเวลาในการเล่น : เล่น , เช็คสเปียร์จะดีกว่าถ้าพวกเขาถูกเขียนขึ้นในเวลาจริง ( หมายถึงชั่วโมง portrayed ในเล่น จะตรงกับเวลาจริงของการเล่น มากกว่าการระบายเป็น 2 หรือ เดือนหรือปี สามชั่วโมงเล่น