Analyses of blood component transfu

Analyses of blood component transfusion during fixed-ratio-based DCR protocols indicate improved survival with high ratios of plasma and platelet transfusions to RBC transfusions , as first suggested in 2005 (referred to as “balanced transfusion therapy”) and consistent with data subsequently reported by the U.S. Military. The optimal fixed ratio of units of plasma, platelets and RBCs for non-military DCR remains incompletely defined, although likely falls between 1:1:3 and 1:1:1, (plasma:platelets:RBCs). Data from PROMMTT were used to design the recently completed Pragmatic Randomized Optimal Platelet and Plasma Ratios (PROPPR; NCT01545232) trial, which examined a 1:1:1 component transfusion ratio compared to a lower ratio (1:1:2) with survival as the primary endpoint. Of note, the survival benefit from a high plasma:PRBC ratio appears to be similar for any massively transfused patient even if the patient does not have a coagulopathy (for which high plasma:RBC ratios were originally implemented).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์ส่วนประกอบโลหิตระหว่างโพรโทคอล DCR คงอัตราส่วนใช้ระบุอยู่รอดดีขึ้น ด้วยอัตราส่วนที่สูงของพลาสมาและเกล็ดเลือดถ่ายไปถ่าย RBC เป็นครั้งแรกแนะนำในปี 2005 (เรียกว่า "สมดุลฉีดรักษา") และสอดคล้องกับข้อมูลรายงานในเวลาต่อมา โดยกองทัพสหรัฐอเมริกา อัตราส่วนคงเหมาะสมที่สุดของหน่วยของพลาสมา เกล็ดเลือด และ RBCs สำหรับ DCR ไม่ใช่ทหารยังคงสมบูรณ์กำหนด แต่น่าจะอยู่ระหว่าง 1:1:3 และ 1:1:1, (พลาสม่า: เกล็ดเลือด: RBCs) ข้อมูลจาก PROMMTT ใช้ออกแบบปฏิบัติ Randomized สุดเกล็ดเลือดและพลาสม่าอัตราส่วน (PROPPR เพิ่งเสร็จ ทดลอง NCT01545232) ซึ่งตรวจสอบ 1: อัตราส่วน 1:1 ฉีดเปรียบเทียบอัตราส่วนล่าง (1:1:2) กับความอยู่รอดเป็นปลายทางหลักการ ตั๋ว ประโยชน์ของการอยู่รอดจากอัตราสูงพลาสมา: PRBC แล้วจะเหมือนกันสำหรับผู้ป่วยใด ๆ transfused อย่างหนาแน่นแม้ว่าผู้ป่วยมี coagulopathy (สำหรับพลาสมา: RBC ที่สูงอัตราส่วนเดิมดำเนินการ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์องค์ประกอบการถ่ายเลือดในระหว่างการแก้ไขอัตราส่วนที่ใช้โปรโตคอล DCR ระบุการปรับปรุงการอยู่รอดที่มีอัตราส่วนสูงของพลาสม่าและการถ่ายเกล็ดเลือดที่จะถ่าย RBC เป็นครั้งแรกที่แนะนำในปี 2005 (เรียกว่า "การรักษาด้วยการถ่ายสมดุล") และสอดคล้องกับข้อมูลที่รายงานภายหลังจาก ของกองทัพสหรัฐ อัตราส่วนคงที่ที่ดีที่สุดของหน่วยงานของพลาสม่าเกล็ดเลือดและเม็ดเลือดแดงสำหรับ DCR ไม่ใช่ทหารยังคงกำหนดไม่สมบูรณ์แม้จะมีแนวโน้มอยู่ระหว่าง 1: 1: 3 และ 1: 1: 1 (พลาสม่า: เกล็ดเลือด: เม็ดเลือดแดง) ข้อมูลจาก PROMMTT ถูกนำมาใช้ในการออกแบบเสร็จสมบูรณ์เมื่อเร็ว ๆ นี้ในทางปฏิบัติที่เหมาะสมสุ่มเกล็ดเลือดและอัตราส่วนพลาสม่า (PROPPR; NCT01545232) การพิจารณาคดีซึ่งการตรวจสอบ 1: 1: อัตราการถ่ายส่วนประกอบ 1 เมื่อเทียบกับอัตราส่วนที่ต่ำกว่า (1: 1: 2) มีการอยู่รอดเป็น ปลายทางหลัก โน้ตได้รับประโยชน์จากการอยู่รอดของพลาสม่าสูงอัตราส่วน PRBC ดูเหมือนจะคล้ายกันสำหรับผู้ป่วยใด ๆ ที่ถ่ายอย่างหนาแน่นแม้ว่าผู้ป่วยที่ไม่ได้มีการแข็งตัว (ซึ่งพลาสม่าสูง: อัตราส่วน RBC ถูกนำมาใช้อย่างชาญฉลาด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ส่วนประกอบเลือดในเลือดคงที่ตามอัตราส่วน DCR โปรโตคอลระบุปรับปรุงการอยู่รอดด้วยอัตราส่วนสูงของพลาสม่าและเลือด เพื่อให้เม็ดเลือดแดง เกล็ดเลือด ตามที่แนะนำใน 2548 ( เรียกว่า " การรักษา " สมดุลเลือด ) และสอดคล้องกับข้อมูลและรายงานโดยสหรัฐอเมริกาทหาร การแก้ไขอัตราส่วนของหน่วยของพลาสมาเกล็ดเลือด rbcs ไม่ใช่ทหาร DCR ยังคงไม่สมบูรณ์ที่กำหนดแม้ว่าตกโอกาสและระหว่างส่วนรวม 1 : 1 : 1 ( พลาสมา : เกล็ดเลือด : rbcs ) ข้อมูลจาก prommtt ถูกใช้เพื่อการออกแบบเสร็จสมบูรณ์เมื่อเร็ว ๆนี้จึงเหมาะสม เกล็ดเลือดและพลาสม่าแบบอัตราส่วน ( proppr ; nct01545232 ) การทดลองที่ 1 : 1 : 1 ให้ตรวจสอบส่วนอัตราส่วนเมื่อเทียบกับอัตราส่วนลด ( 1 : 1 :2 ) กับการอยู่รอดเป็นปลายทางหลัก หมายเหตุ การอยู่รอดได้รับประโยชน์จากพลาสมาสูง : อัตราส่วน prbc ปรากฏจะคล้ายกันสำหรับการใด ๆและอดทนแม้สำรองด้วยครับ ถ้าผู้ป่วยไม่มีภาวะแข็งตัวของเลือดผิดปกติ ( ซึ่งสูงพลาสมา : อัตราส่วน RBC ถูกใช้ )