Then a quest occurred!The professor

Then a quest occurred!
The professor gave the flower fertilizers and watered it as it revived. He took it as a sign to be a Landscaper, to cultivate flowers and trees and make them thrive.
Sometimes he got jobs to look after extravagant gardens, but sadly, there weren’t many of those. Of course, he was poorer than others, and he was proud but it wasn’t anything to boast about.
However, one time, the flowers attracted butterflies with its aroma under a starlit night.
It was a beautiful sight as the flowers bloomed.
It bloomed and faded away; in just one moment, it gave a great impression.
Royal Road was filled with exotic sights, that was its purpose.
The professor said forcibly.
“A space where people can achieve their dreams. Future lessons will be on real life and virtual reality in combination.”
After the lecture, the students left the classroom one after another.
“Oh I’m hungry.”
“Lets go quickly to get food. I don’t wanna be late and wait in line. What’ll you do afterward?”
“The library?”
“I have club activities.”
Other students were coming into class as it changes course. Lee Hyun then know it was the right time to leave.
Even though they were in the same department, nobody talked to Lee Hyun. He was essentially labeled as a returnee. In clothes that way past its prime, while bearing a face they didn’t recognize, he was easily ignored.
‘I got to eat lunch.’
Lee Hyun slowly moved alone.
Carrying his homemade lunch to the campus lawn!
Instead of being like the other who came and went to the cafeteria to get their lunch.
A picnic like relaxing tone. Some were eating in a relaxed mood, while others lying on the lawn to sleep.
College student romantic and atmosphere situation!
Many smiles on the faces of the students who were in the shades.
Lee Hyun, too, took out a lunch box to eat.
Ugokugok. (eating)
Radish kimchi and white rice!
A simple but tasty meal.
‘The kimchi hadn’t been soaked well.’
Nowadays, eating kimchi sold by the market was popular.
‘But at least the ingredients genuine.’
Lee Hyun was ok with the price because it’d be much more expensive if he was to soak the kimchi by himself.
Meanwhile, a brisk wind blew.
The students chatter and laughter from all around. Spring is coming.
‘Sleepy.’
After the meal, he let out a stretch and yawns followed.
Two hours till next lecture!
He could go to the library but there was no particular book he needed.
‘There’s no internet at times like these.’
He’s now on an adventure in the vampire’s kingdom, so sooner or later he’ll have to check on the prices of the items.
‘Maybe it’s telling me to take a nap?’
Lying on the grass as Lee Hyun closed his eyes.
Though the wind was a bit chilly, it was a beautiful sunny day and the weather was great for a nap.
He closed his eyes, and in a short while, he drifted off.
Then, after finishing off their meals in the cafeteria, the students from the Virtual Reality department came out and passed by him.
“Hey, is that not the Seonbae?”
“Yea, looks like him. Seems like he ate here.”
“That must be right. But look at that.”
“Eating and sleeping……”
“Ugh, so embarrassing!”
The students increased their paces to pass Lee Hyun quickly.
He was a sample of laziness and idleness.
Lee Hyun, more than before, was shunned by the students.
His afternoon course was about the Technological aspect of Virtual Reality. And he saw some familiar faces.
Choi Sang-Jun, Min Sura, and Lee Yu-Chong who were taking similar classes.
“Hey.”
When Lee Hyun approached them, their faces stricken.
“Ah, Hello!”
“……”
“Did you want to sit here?”
“Is it alright?”
“We’ll go to the back seat.”
“You don’t have to. I’ll go back there.”
“No no. We’ll do it.”
They deliberately rose from the front seat and moved to the back.
Similar with the two that showed up afterward. They were students of the martial art department, so it was even more shocking. At first, they spoke in low form(less honorific) until he looked up; then it became unbearable for them too look at him straight in the eyes.
There were many, but Lee Hyun sat alone.
Lecture time was approaching and students continued to pour in, but no one sat next to Lee Hyun. Most of the reason why was due to the two he faced earlier, everyone else simply avoided him in fear of the unknown.
Ddiriririri.
Four minutes until the lecture officially began, Lee Hyun heard the phone rang.
He purchased an old and used phone to keep in touch with his sister while in college.
The three dimensional images that was so common when one calls did not show up, nor was this able to get online due to it being a discontinued antique phone.
Through the phone, a cheerful voice of Shin Hye-Min came over.
- Hello, Lee Hyun nim.
***
During the KMC media Planning Committee.
Everyone who was involved in broadcasting Royal Road was to find new item. Trends were quickly becoming out-of-fashion; no matter how fresh the material was, after a week or so, the committee would discard said material.
“How is it going with the other day’s precipitated proboscidean analysis?”
“Will be done before noon tomorrow.”
“Too late! You’re working on that overtime and get it finish before today end at all costs. Don’t even think about leaving your office until it’s done!”
“Keoheok!”
Director Kang Han-Seop was pushing the employees.
Broadcasting was the only thing, but it was busy every day.
KMC was growing as a media broadcaster, so one pretty much was expected to be working all day without sleep.
“Nowadays, there is an increase of beginners playing, so what do you think about programs directed at them?”
“That’s not bad. Is the age group high?”
“Yes. The majority of them are seniors.”
“Then the broadcasting contents are easily resolved. I think it’ll be fine to place emphasis on the path of the adventure. Broadcasting time…lets make it at 10 in the evening.”
“Overlap it with the Terrestrial Drama.”
“To make it comfortable for the family to gather in order to watch.”
The number of elders playing Royal Road was moderate, but shouldn’t be overlooked; since the number increases proportionally as each month passed. They were beings slow to adapting to new changes, but the generation has the purchasing power that was very formidable if they ever get involved.
“We got to seize them from the beginning. If our broadcast captures their attention during their novice time, this generation of gamers will become loyal followers.”
“Yes!”
“Attach in advertisements you investigated that are enticing to the seniors.”
“If you want the viewership and have the committee coming up with advertisements, then I don’t think that’s a good idea at all.”
The rapidly growing KMC Media.
Due to and the increasing of the popularity of Royal Road, the advertising fee that gets attach to the program is also on the rise.
But due to the increasing birthrate of new channels broadcasting games, the competition was fierce. Even the channels which only specialize in Royal Road were scared of the increasing trend.
“But Director-nim, what would entail in this month’s special program?”
One member asked silently.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้วเควสเกิดขึ้นอาจารย์ให้ปุ๋ยดอกไม้ และผู้จะฟื้นฟู เขาเอามันเป็นเครื่องจะ เป็น Landscaper การปลูกดอกไม้และต้นไม้ให้เจริญเติบโตบางครั้งเขามีงานดูแลสวนแบบ แต่เศร้า ไม่มีหลายคน แน่นอน เขาย่อมกว่าผู้อื่น และเขาภูมิใจ แต่มันไม่ได้อะไรไปโม้เกี่ยวกับอย่างไรก็ตาม ครั้งเดียว ดอกไม้ดึงดูดผีเสื้อกับความหอมภายใต้คืนที่วุ่นวายมันเป็นภาพที่สวยงามเป็นดอกไม้บัวบานบัวบาน และสีจางลงไป ในช่วงเวลาหนึ่ง ให้ความประทับใจมากรอยัลถนนก็เต็มไป ด้วยแหล่งแปลก ที่มีวัตถุประสงค์อาจารย์บังคับให้กล่าว"พื้นที่ที่คนสามารถบรรลุความฝัน บทเรียนในอนาคตจะอยู่ในชีวิตจริงและความเป็นจริงเสมือนร่วม"หลังการบรรยาย นักเรียนจากห้องเรียนหนึ่ง"โอ้ ฉันหิว""ให้ไปอย่างรวดเร็วการได้รับอาหาร ฉันไม่ต้องการเสีย และรอคิว จะคุณทำอะไรหลังจากนั้น""ไลบรารีหรือไม่""ฉันมีกิจกรรมคลับ"นักเรียนคนอื่น ๆ ได้เข้ามาในชั้นจะเปลี่ยนหลักสูตร Lee Hyun แล้วรู้ว่า มันเป็นเวลาเหมาะสมไปถึงแม้ว่าพวกเขาอยู่ในแผนกเดียวกัน ไม่มีใครพูดคุยกับ Lee Hyun เขาหลักถูกติดป้ายว่าเป็น returnee ที่ ในเสื้อผ้าที่ทางอดีตนายกของ ในขณะที่แบกหน้าพวกเขาไม่รู้จัก เขาถูกได้ละเว้น'ผมได้รับประทานอาหารกลางวัน'Lee Hyun ช้าย้ายคนเดียวแบกอาหารกลางวันของเขาโฮมเมไปวิทยาเขตสนามหญ้าแทนที่จะเป็นเหมือนกัน ที่มา และไปโรงอาหารจะได้รับอาหารกลางวันของพวกเขาปิกนิกชอบพักผ่อนเสียง บางคนได้กินอารมณ์ผ่อนคลาย ขณะที่คนอื่นอยู่บนสนามหญ้านอนวิทยาลัยนักศึกษาโรแมนติกและบรรยากาศสถานการณ์รอยยิ้มในหน้าของนักเรียนที่อยู่ในเฉดสีLee Hyun เกินไป เอาออกกล่องอาหารกลางวันรับประทานUgokugok (รับประทาน)หัวผักกาดกิมจิและข้าวขาวอาหารง่าย ๆ แต่อร่อย'กิมจิไม่ได้แล้ว soaked ดี'ปัจจุบัน กินกิมจิที่ขายตามตลาดได้รับความนิยม' น้อยแต่ส่วนผสมแท้จริง 'Lee Hyun ถูกตกลงกับราคา เพราะมันจะมีราคาแพงมากถ้าจะแช่กิมจิที่เองในขณะเดียวกัน ลมแรงได้พัดนักเรียนเรื่องไร้สาระและเสียงหัวเราะจากทั่ว มาฤดูใบไม้ผลิ'ง่วงนอน'หลังจากรับประทานอาหาร เขาให้ยืดตัวและ yawns ตามสองชั่วโมงจนถึงบรรยายถัดไปเขาสามารถไปรี แต่มีจองไม่เฉพาะที่เขาต้องการ'มีคือไม่มีอินเทอร์เน็ตในเวลาเช่นนี้'เขาเป็นตอนนี้ในการผจญภัยในอาณาจักรของแวมไพร์ ดังนั้นไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องตรวจสอบราคาของสินค้า'บางทีมันจะบอกฉันหลับ'นอนอยู่บนหญ้าเป็น Lee Hyun ปิดตาแม้ว่าลมหนาวมาก ก็แดดสวยงาม และอากาศถูกนอนเล่นเขาปิดตาของเขา และครู่ เขาลอยออกหลังจากเสร็จสิ้นจากการรับประทานอาหารในโรงอาหาร นักเรียนจากภาคเสมือนจริงออกมา แล้วเดินผ่านเขา"Hey ไม่ที่ Seonbae""ใช่ ดูเหมือนเขา เหมือนได้กินที่นี่""ที่ต้องเหมาะสม แต่ดูที่""กินและนอน...""Ugh ดังนั้นอาย"นักเรียนที่เพิ่มขึ้นของพวกเขาก้าวผ่าน Lee Hyun อย่างรวดเร็วเขาเป็นตัวอย่างของความขี้เกียจและกรีดนิ้วLee Hyun มากกว่า ก่อนถูก shunned โดยนักเรียนหลักสูตรของเขายามบ่ายเกี่ยวกับด้านเทคโนโลยีของความเป็นจริงเสมือนได้ และเห็นบางหน้าคุ้นเคยChoi Sang Jun นาทีสุราษฏร์ และลียูจงที่มีการเรียนคล้ายกัน"เฮ้"เมื่อ Lee Hyun ประดับพวกเขา หน้าจง"อา สวัสดี"“……”"ไม่ต้องนั่งที่นี่""คือมันครับ"เราจะเข้าไปยังเบาะหลัง""ไม่ได้ ฉันจะไปกลับมี""ไม่ไม่ เราจะทำมัน"พวกเขาโดยเจตนาจากนั่งหน้า และย้ายไปด้านหลังคล้ายกับทั้งสองที่ปรากฏหลังจากนั้น พวกเขาได้เรียนวิชาศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นก็ยิ่งตะลึง ตอนแรก พวกเขาพูดใน form(less honorific) ต่ำจนเขามองขึ้น แล้วกลายเป็นความพวกเขาเกินไป มองเขาในสายตาตรงนั้นมีมาก แต่ Lee Hyun นั่งคนเดียวเวลาบรรยายเป็นกำลัง และนักเรียนต่อการเทใน แต่ไม่มีใครนั่งติดกับ Lee Hyun ส่วนใหญ่สาเหตุเหตุได้เนื่องจากทั้งสอง เขาประสบก่อนหน้านี้ ทุกคนเพียงแค่หลีกเลี่ยงเขาในความกลัวของไม่รู้จักDdiririririสี่นาทีจนกว่าการบรรยายอย่างเริ่ม Lee Hyun ได้ยินโทรศัพท์รังเขาซื้อโทรศัพท์ตัวเก่า และใช้เพื่อติดต่อกับน้องในวิทยาลัยทั้งสามไม่ได้แสดงภาพมิติที่ไม่ธรรมดาดังนั้นเมื่อหนึ่ง หรือถูกต้องออนไลน์เนื่องจากมันเป็นโทรศัพท์โบราณ discontinuedผ่านโทรศัพท์ เสียงที่ร่าเริงของ Shin Hye-นาทีมา-สวัสดี Lee Hyun นิ่ม***ระหว่างสื่อเอ็มกรรมการวางแผนการทุกคนที่เกี่ยวข้องเผยแพร่ถนนรอยัลถูกค้นหาสินค้าใหม่ แนวโน้มได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นออกของแฟชั่น ไม่ว่าอย่างไรสดวัสดุได้ หลังจากหนึ่งสัปดาห์หรือมากกว่านั้น คณะกรรมการจะยกเลิกวัสดุดังกล่าว"เป็นไงกับวิเคราะห์ตะกอน proboscidean ของวันอื่น ๆ หรือไม่""จะทำก่อนเที่ยงพรุ่งนี้""สายเกินไป คุณกำลังทำงานในที่ทำงานล่วงเวลา และให้เสร็จสิ้นก่อนสิ้นสุดวันนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไม่ได้คิดออกจากสำนักงานของคุณจนกว่าจะทำ""Keoheok"กรรมการ Kang ฮัน-Seop ถูกผลักดันพนักงานกระจายเสียงเป็นสิ่งเดียว แต่ก็ว่างทุกวันเอ็มได้เติบโตเป็นอากาศเป็นสื่อ ดังนั้นคาดว่าจะทำงานทั้งวันโดยไม่หลับหนึ่งสวยมาก"ปัจจุบัน มีการเพิ่มขึ้นของผู้เริ่มต้นเล่น ดังนั้น คุณคิดเกี่ยวกับโปรแกรมพวกเขา""ที่ไม่ดี คือกลุ่มอายุสูง"ใช่ ส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นรุ่นพี่""แล้วเนื้อหาออกอากาศจะได้แก้ไข ผมคิดว่า มันจะดีเพื่อเน้นเส้นทางของการผจญภัย ออกอากาศเวลา...ให้ทำที่ 10 ในช่วงเย็น ""การซ้อนเหลื่อมมัน มีละครดวง""เพื่อให้สะดวกสบายสำหรับครอบครัวที่จะรวบรวมเพื่อดู"จำนวนผู้สูงอายุเล่นรอยัลถนนถูกปานกลาง แต่ไม่ควรมอง ข้าม เนื่องจากหมายเลขเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนที่แต่ละเดือนผ่านไป พวกสิ่งมีชีวิตดัดแปลงใหม่เปลี่ยนแปลงช้า แต่รุ่นที่มีกำลังซื้อซึ่งน่ากลัวมากถ้าพวกเขาเคยได้รับเกี่ยวข้อง"เราได้แย่งพวกเขาตั้งแต่เริ่มต้น ถ้าออกอากาศของเราจับความสนใจของพวกเขาระหว่างมือใหม่ เกมรุ่นนี้จะกลายเป็น ผู้ติดตามที่ซื่อสัตย์""ใช่""แนบในโฆษณาที่คุณตรวจสอบที่ล่อลวงเพื่อผู้สูงอายุ""ถ้าคุณต้องการ viewership และมีคณะกรรมการขึ้นมากับโฆษณา แล้วไม่คิดว่า เป็นความคิดที่ดีที่"สื่อเอ็มเติบโตอย่างรวดเร็วเนื่องและการเพิ่มขึ้นของความนิยมของรอยัลถนน ค่าโฆษณาที่ได้รับกับตัวโปรแกรมเพิ่มขึ้นแต่เนื่องจาก birthrate ที่เพิ่มขึ้นของช่องทางใหม่กระจายเกม การแข่งขันรุนแรง แม้แต่ช่องที่เชี่ยวชาญเฉพาะ ในรอยัลถนนถูกกลัวของแนวโน้มเพิ่มขึ้น"แต่ผู้กำกับนิ่ม อะไรจะอันในโปรแกรมพิเศษของเดือนนี้หรือไม่"สมาชิกหนึ่งขออยู่เบื้องหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วเควสเกิดขึ้น !
อาจารย์ให้ดอกไม้ปุ๋ยและรดน้ำมันฟื้นขึ้นมา เขาใช้มันเป็นสัญลักษณ์เป็น landscaper ปลูกดอกไม้และต้นไม้ให้เจริญ .
บางครั้งก็งานดูแลสวนเลย แต่เสียดาย ไม่ค่อยมีของพวกนี้ แน่นอน เขายากจนกว่าคนอื่น และเขาก็ภูมิใจ แต่มันไม่มีอะไรจะโอ้อวด .
อย่างไรก็ตามเวลาหนึ่ง ดอกไม้ที่ดึงดูดผีเสื้อด้วย กลิ่นหอม ภายใต้คืนซึ่งส่องแสงจากดวงดาว .
มันเป็นสายตาที่สวยงามเป็นดอกไม้เบ่งบาน .
มันบานและได้เลือนหายไปในชั่วพริบตา มันให้ความประทับใจที่ดี
หลวงถนนเต็มไปด้วยสถานที่ท่องเที่ยวที่แปลกใหม่ นั่นคือจุดประสงค์ของมัน .
อาจารย์พูดโดยการบังคับ
" พื้นที่ที่ผู้คนสามารถบรรลุความฝันของพวกเขาบทเรียนชีวิตและอนาคตจะบนจริงเสมือนจริงในการรวมกัน "
หลังจากการบรรยาย นักเรียนทิ้งห้องเรียนหนึ่งหลังจากที่อื่น .
" โอ้ ฉันหิว "
" ไปอย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้อาหาร ฉันไม่อยากสายและรอในบรรทัด คุณจะทำอะไรต่อไปคะ "
" ห้องสมุด "
" ฉันมีกิจกรรมชมรม "
นักเรียนคนอื่น ๆมาเข้าห้องเรียน มันเปลี่ยนแปลงแน่นอนลี ฮุน แล้วรู้ว่า มันใช่เวลาที่จะออกจาก .
ถึงแม้ว่าพวกเขาอยู่ในแผนกเดียวกัน ไม่มีใครพูดกับลีฮยอน มันเป็นข้อความที่เป็นการกลับมา ในเสื้อผ้าที่อดีตของนายกรัฐมนตรี ในขณะที่แบกใบหน้าที่ไม่รู้จัก เขาไม่สนใจได้อย่างง่ายดาย .
" ต้องกินมื้อกลางวัน '
ลีฮยอนค่อยๆย้ายคนเดียว
แบกอาหารกลางวันพาสของเขาไปยังวิทยาเขตสนามหญ้า !
แทนที่จะเป็นชอบอื่น ๆที่เข้ามาและเดินไปโรงอาหารเพื่อทานอาหารกลางวัน .
ปิคนิคชอบน้ำเสียงผ่อนคลาย บางอย่างกำลังกินอยู่ในอารมณ์ผ่อนคลาย ขณะที่คนอื่นนอนบนสนามหญ้านอน .
นักศึกษาวิทยาลัยโรแมนติก บรรยากาศและสถานการณ์
รอยยิ้มมากมายบนใบหน้าของนักเรียน ซึ่งอยู่ในร่มเงา
ลีฮุนก็เอาข้าวกล่องไปกิน
ugokugok . ( กิน )
กิมจิ และข้าวขาว ง่ายๆแต่อร่อย

" กิมจิอาหารไม่ได้ถูกแช่ด้วย '
ทุกวันนี้ กินกิมจิที่ขายตามตลาดนิยม .
แต่อย่างน้อยส่วนผสมของแท้ '
ลีฮุนก็โอเคกับราคา เพราะมันอาจจะแพงมาก ถ้าเขาต้องแช่กิมจิโดยตัวเอง .
ในขณะเดียวกัน สายลมแรงพัด .
นักเรียนคุย และเสียงหัวเราะจากทั่วฤดูใบไม้ผลิที่กำลังจะมา 'sleepy
'
หลังอาหาร เขาปล่อยออกมายืดและหาวตาม .
2 ชั่วโมงจนถึงบรรยาย !
เค้าไปห้องสมุดแต่ไม่มีเฉพาะหนังสือที่เขาต้องการ มันอาจไม่มีอินเตอร์เน็ต
'
ในเวลาแบบนี้ ตอนนี้ เขาอยู่ในการผจญภัยในอาณาจักรของแวมไพร์ ดังนั้น ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะต้องตรวจสอบราคาของสินค้า .
'maybe มันบอกให้ฉันไปนอนกลางวัน '
นอนบนหญ้า เช่น ลี ฮยอนหลับตา .
แม้ว่าลมพัดเย็นๆ มันเป็นวันที่แดดสวยงามและอากาศที่ดีสำหรับการนอน .
เขาปิดตาของเขาและในเวลาสั้นๆ เขาลอยออกไป .
แล้วหลังจากเสร็จสิ้นจากอาหารในโรงอาหาร , นักเรียนจากแผนกเสมือนจริงออกมา และมองผ่านเขาไป .
" เฮ้ นั่นไม่ใช่รุ่นพี่ "
" เออ ดูเหมือนว่าเขาดูเหมือนเขาจะกินอาหารที่นี่ "
" ที่ต้องถูก แต่ดูว่า "
" กินและนอน . . . . . . . "
" โอ้ย น่าอายชะมัด "
นักศึกษาเพิ่มขึ้นของพวกเขาก้าวผ่านลีฮยอนอย่างรวดเร็ว
เขาเป็นตัวอย่างของความเกียจคร้านและความเกียจคร้าน
ลีฮยอน มากกว่าก่อน ถูกรังเกียจโดยนักศึกษา
หลักสูตรบ่ายของเขาเกี่ยวกับด้านเทคโนโลยีเสมือนจริง และเขาก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย
.ชอย ซัง จุน มินซูร่า และ ลี ยูชองที่เรียนคล้ายกัน .
" เฮ้ "
เมื่อลีฮยอนเข้าหาพวกเขา ใบหน้าที่เป็นทุกข์ .
" สวัสดีครับ " . . . . . . "

" " คุณต้องการจะนั่งตรงนี้ "
" ไม่เป็นไรเหรอ ? "
" เราจะไปที่เบาะหลัง "
" คุณไม่ต้อง ฉันจะกลับไปที่นั่น "
" ไม่ ไม่ เราจะทำมัน . "
พวกเขาจงใจลุกขึ้นจากที่นั่งด้านหน้าและย้ายไปทางด้านหลัง
คล้ายคลึงกับสองคนที่โผล่ขึ้นมาภายหลัง พวกเขาเป็นนักศึกษาของภาควิชาศิลปะ ดังนั้น มันก็ยิ่งน่าตกใจมากขึ้น ในตอนแรก พวกเขาพูดในรูปแบบต่ำ ( ความฝันน้อย ) จนเขาเงยหน้าขึ้น แล้วมันก็ทนไม่ได้เหมือนกัน มองเขาตรงๆ ในดวงตา
มีตั้ง แต่ ลี ฮุน นั่งอยู่คนเดียว
เวลาบรรยายใกล้และนักเรียนอย่างต่อเนื่องเพื่อเทลงในแต่ไม่มีคนนั่งข้างๆ ลี ฮยุน ส่วนใหญ่ของเหตุผลว่าทำไม เนื่องจาก สองที่เขาเผชิญมาก่อนหน้านี้ ทุกคนเพียงแค่หลีกเลี่ยงเขาอยู่ในความกลัวของที่ไม่รู้จัก ddiriririri
.
4 นาทีจนกว่าการบรรยายเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ ลีฮยอนได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง
เขาซื้อที่เก่าและใช้โทรศัพท์เพื่อติดต่อกับน้องสาวของเขาในวิทยาลัย
สามมิติภาพที่เป็นทั่วไปดังนั้นเมื่อโทรศัพท์ไม่ได้แสดงขึ้นและสามารถได้รับออนไลน์เนื่องจากมันถูกยกเลิกของเก่าโทรศัพท์ .
ผ่านโทรศัพท์ เสียงร่าเริงของชินฮเยมินมา .
- สวัสดี ลีฮุนนิม .
* *
ระหว่าง KMC สื่อ คณะกรรมการวางแผน .
ทุกคนที่เกี่ยวข้องในการกระจายเสียงหลวงถนนเพื่อหาสินค้าใหม่เป็นอย่างรวดเร็วกลายเป็นแนวโน้มของแฟชั่น ; ไม่ว่าวิธีสดวัสดุ หลังจากที่สัปดาห์หรือดังนั้น คณะกรรมการ จะทิ้งบอกว่าวัสดุ .
" มันเป็นวิธีการที่จะมีวันอื่น ๆของการวิเคราะห์การตกตะกอนมากความ ? "
" จะเสร็จก่อนเที่ยงพรุ่งนี้นะ "
" สายเกินไป ! คุณกำลังทำงานในการทำงานล่วงเวลาและได้รับมันเสร็จก่อนวันนี้จบที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดไม่คิดแม้แต่จะออกจากที่ทำงานของคุณจนกว่าจะเสร็จ "
" keoheok ! " ซบคังฮัน
ผู้อำนวยการผลักดันพนักงาน .
ออกอากาศเป็นสิ่งเดียวเท่านั้น แต่มันก็ยุ่งทุกวัน .
KMC ก็เติบโตเป็นโฆษกสื่อ ดังนั้นหนึ่งสวยมากถูกคาดว่าจะทำงานทั้งวันไม่ได้นอน
" ทุกวันนี้ มีการเพิ่มขึ้นของผู้เริ่มต้นเล่นดังนั้นสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับโปรแกรมที่พวกเขากำกับ ? "
" ก็ไม่เลวนะ คือกลุ่มสูง "
" ครับ ส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นรุ่นพี่ "
" แล้วเนื้อหาการออกอากาศได้อย่างง่ายดายแก้ไข ฉันคิดว่ามันคงจะดีที่จะเน้นเส้นทางของการผจญภัย เวลา . . . . . . . การช่วยให้ที่ 10 ในตอนเย็น "
" ทับซ้อนกันกับละคร "
ภาคพื้นดิน" ที่จะให้มันสะดวกสบายสำหรับครอบครัวรวบรวมเพื่อที่จะได้ดู "
จำนวนผู้ใหญ่เล่นรอยัล ถนนก็ปานกลาง แต่ไม่ควรมองข้าม เนื่องจากตัวเลขเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนที่แต่ละเดือนผ่าน พวกเขาถูกมนุษย์อย่างช้าๆ เพื่อปรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ แต่รุ่นที่มีอำนาจการซื้อที่ถูกมากที่สุดถ้าพวกเขาเคยเข้าไปเกี่ยวข้อง
" เราต้องจับพวกมันตั้งแต่แรก ถ้าเราจับความสนใจของพวกเขาในระหว่างออกอากาศเวลาสามเณรของพวกเขา รุ่นนี้ของเกมจะเป็นผู้ติดตามที่ซื่อสัตย์ . "
" ครับ "
" แนบในโฆษณาที่คุณตรวจสอบที่ล่อลวงให้รุ่นพี่ "
" ถ้าคุณต้องการให้พวกเขาและมีคณะกรรมการขึ้นมาพร้อมกับโฆษณา แล้วผมไม่คิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดีเลย "
.การเติบโตอย่างรวดเร็ว KMC สื่อ .
เนื่องจากและเพิ่มความนิยมของ รอยัล ถนน ค่าธรรมเนียมการโฆษณาที่ได้แนบโปรแกรมยังขึ้น .
แต่เนื่องจากอัตราการเกิดของประชากรที่เพิ่มขึ้นของเกมออกอากาศช่องใหม่ การแข่งขันที่รุนแรง แม้ช่องทางซึ่งเชี่ยวชาญในหลวงถนนกลัวมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น .
" แต่ผู้กำกับ นิมสิ่งที่จะครอบคลุมในเดือนนี้ โปรแกรมพิเศษ "
สมาชิกคนหนึ่งถามอย่างเงียบๆ