No, no, no. Not now!"This was the f

No, no, no. Not now!"

This was the first time I'd dared to enter someones house. My lip started to quiver as I slid down the door.

I'd only had scraps of food for the past few days. I was picking through a bin behind a cafe when two servers came out, told me I was worthless. I'd been called worse, but then they started to push me around. I did my best to protect myself, but they punching me; cut my eye. I fell, but I managed to scramble to my feet, and run.

My stomach was turning inside out, I was so hungry. Then I saw the house--big and expensive looking. I thought the house was empty, a guy had just left in a Jeep. I saw an open window and leaned in, it was a bathroom. I hopped on the sill, and then fell inside. I'd told myself that they'd never miss a box of cookies or something.

Then I'd heard the voices; just outside. There was some shouting, the door shuddered as someone fell against it. Then it went quiet.

I heard them talking, laughing as well. I got to my feet and pushed my ear to the door.

"How long does it take?"

"Couple of minutes," the other replied.

"This is going to be sweeeet."

"You're first, like we planned. Then I'll call you after a couple of days and we'll swap. That's cool with you Logan, right?" I could hear someone getting a slap. "No, I didn't think you'd be complaining about it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ ไม่ ไม่มี ไม่เลย"นี้เป็นครั้งแรกที่ผมมีกล้าใส่เมืองไทย ริมฝีปากของฉันเริ่มสั่นเป็นผมฝ่อลงประตูฉันก็มีเพียงเศษอาหารไม่กี่วันผ่านมา ผมได้เก็บผ่านช่องเก็บหลังร้านกาแฟเมื่อเซิร์ฟเวอร์สองมา บอกฉันฉันไร้ค่า ผมได้รับการเรียกว่าเลว แต่แล้ว พวกเขาเริ่มระรานฉัน ผมทำดีที่สุดเพื่อปกป้องตัวเอง แต่พวกเขาไล่ฉัน ตัดตาของฉัน ฉันก้ม แต่ฉันจัดการเพื่อช่วงชิงไปที่เท้าของฉัน และเรียกใช้ท้องของฉันเปิดภายในออก ผมหิวกระหาย แล้วผมเห็นบ้าน - ขนาดใหญ่ และราคาแพงหา ผมคิดว่า บ้านว่างเปล่า เป็นคนที่มีเหลือเพียงในรถจี๊ป ผมเห็นหน้าต่างเปิด และวางกระจกใน มันเป็นห้องน้ำ ผมรสบนแผง แล้ว ลดลงภายใน ผมได้บอกตัวเองว่า พวกเขาจะไม่พลาดกล่องคุกกี้หรือสิ่งจากนั้น ผมได้ยินเสียง ภายนอกเพียงนั้น มีการตะโกนใส่บาง ประตูสั่นเป็นคนตกลงกับมัน แล้ว มันก็เงียบผมได้ยินพวกเขาพูด หัวเราะเช่นกัน ฉันมีเท้าของฉัน และผลักหูของฉันไปประตู"มันใช้เวลานานเท่าใด""สองนาที อื่น ๆ ตอบกลับ"นี้เป็นไปได้ลักษณะนี้""คุณครั้งแรก เช่นเราวางแผน แล้วผมจะโทรหาคุณหลังจากวัน และเราจะแลกเปลี่ยน ที่คือเย็นกับคุณ Logan ขวา ฉันสามารถได้ยินเสียงคนตบเป็นการ "ไม่ ผมไม่คิดว่า คุณจะบ่นเกี่ยวกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ไม่ไม่. ไม่ได้ตอนนี้! "

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกล้าที่จะเข้ามาในบ้านของใครบางคน. ริมฝีปากของฉันเริ่มที่จะสั่นเป็นผมเลื่อนลงประตู.

ฉันเพียงต้องการมีเศษอาหารไม่กี่วันที่ผ่านมา. ฉันถูกยกผ่านถังขยะ เบื้องหลัง Cafe เมื่อสองเซิร์ฟเวอร์ออกมาบอกฉันว่าฉันไร้ค่าฉันถูกเรียกว่าแย่ลง แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะผลักดันฉันไปรอบ ๆ ผมทำดีที่สุดของฉันที่จะปกป้องตัวเอง แต่พวกเขาไล่ฉัน;... ตัดตาของฉันลดลง แต่ฉันจัดการเพื่อช่วงชิงไปที่เท้าของฉันและทำงาน.

ท้องของฉันถูกเปลี่ยนภายในออกผมก็หิวมากแล้วฉันก็เห็นบ้าน -.. ขนาดใหญ่และมีราคาแพงมองผมคิดว่าบ้านเป็นที่ว่างเปล่า, ผู้ชายที่เพิ่งออกใน รถจี๊ป. ผมเห็นหน้าต่างที่เปิดอยู่และโน้มตัวในมันเป็นห้องน้ำ. ฉันกระโดดในธรณีประตูแล้วลดลงภายใน. ฉันต้องการบอกกับตัวเองว่าพวกเขาไม่เคยพลาดกล่องคุกกี้หรือบางสิ่งบางอย่าง.

แล้วฉัน ได้ยินเสียงนั้น... นอกมีตะโกนบางอย่างที่ประตูสั่นเป็นคนที่ลดลงกับมันแล้วมันก็เงียบ

. ฉันได้ยินพวกเขาพูดคุยหัวเราะได้เป็นอย่างดีผมได้ไปที่เท้าของฉันและผลักดันให้หูของฉันไปที่ประตู.

"วิธี เวลานานเท่าไหร่? "

" ไม่กี่นาที "อื่น ๆ ตอบ.

" นี่เป็นไปได้ sweeeet. "

" คุณเป็นครั้งแรกเหมือนอย่างที่เราวางแผนไว้ แล้วฉันจะโทรหาคุณหลังจากสองสามวันและเราจะสลับ ที่เย็นกับคุณโลแกนใช่มั้ย? "ผมก็ได้ยินเสียงใครบางคนได้รับการตบ." ไม่ฉันไม่คิดว่าคุณต้องการจะบ่นเกี่ยวกับมัน