The Muslims are a significant minor

The Muslims are a significant minority group in Thailand. They are the second largest
minority next to the Chinese. Unlike other groups of minorities, the Muslims had their own
kingdom in the southernmost Thailand from which the living history and culture of its people
still lives. The history of the Muslims in the Greater Patani Region,1
which comprises the
four provinces of Satun, Yala, Pattani and Narathiwat, has been one of independence
followed by subordination to Siam’s domination and annexation. The prevalent feelings and
thinking among the local Muslims therefore have been dominated by an awareness of
political agitation vis-à-vis the Thai state, from which their culture and religion were
important sources of the political ideology. Politically, the Muslims of the South thus posed
the most challenging task to the Thai government in its attempt to assimilate and
“modernize” them along with the nation’s mainly Thai-Buddhist culture and politics.
It has been a commonplace to speak of the Southern Muslims as one of the major
political problems threatening the security and unity of Thailand, ever since the formation of
the Thai nation-state in the late nineteenth century (see Appendix I), mainly because
resistance and rebellion against Thai government rule were so strong among the Muslim
population. It is necessary to emphasize here that the Muslims are not only a regional ethnic
group in Thailand but, in fact, they are a national group of people. Although the
concentration of the Thai-Muslims is heavily in the southernmost provinces, they constitute
about half of the total population of the Thai-Muslim community in the country, the other
half of the Muslim communities were scattered around various regions of the country, of
which the central region is the most populated. Their relations to the Thai state and society
are rather different from those of the South. Although they are sympathetic to the plight of
the Malay-Muslims of the South, the central Muslims tend to imagine themselves as Thai
national and citizens. This complexity thus gives rise to a diverse and dynamic group of
people who share their particular past and experience with other Thais in forging a unified
and tolerant nation-state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวมุสลิมเป็นกลุ่มชนกลุ่มน้อยที่สำคัญในประเทศไทย ใหญ่เป็นอันดับสองชนกลุ่มน้อยถัดจากจีน ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มอื่น ๆ ของชนกลุ่มน้อย มุสลิมที่มีตนเองราชอาณาจักรในชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยที่อาศัยอยู่ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของผู้คนชีวิตยังคง ประวัติศาสตร์ของชาวมุสลิมในปัตตานีภูมิภาค 1 ซึ่งประกอบด้วยการจังหวัดสตูล ยะลา ปัตตานี และ นราธิวาส ได้รับเอกราชอย่างใดอย่างหนึ่งตาม ด้วยตัวย่อยที่เหมาะในการปกครองของสยามและผนวก ความรู้สึกที่แพร่หลาย และความคิดระหว่างท้องถิ่นชาวมุสลิมจึงได้รับการครอบงำ โดยปลูกปั่นป่วนทางการเมืองข้อ--พิพาทรัฐไทย ที่วัฒนธรรมและศาสนาของพวกเขาได้แหล่งที่สำคัญของอุดมการณ์ทางการเมือง ทางการเมือง มุสลิมใต้จึงเกิดงานท้าทายที่สุดรัฐบาลไทยในการดูดซึม และ"ทันสมัย" พวกเขาพร้อมกับของประเทศส่วนใหญ่เป็นไทยพุทธวัฒนธรรมและการเมือง มันเป็นธรรมดาจะพูดของมุสลิมภาคใต้เป็นหลักอย่างใดอย่างหนึ่งปัญหาทางการเมืองที่คุกคามความปลอดภัยและความสามัคคีของไทย นับตั้งแต่การก่อตัวของnation-state ไทยในช่วงปลายศตวรรษ (ดูภาคผนวกฉัน), เพราะความต้านทานและต่อต้านกฎของรัฐบาลไทยแข็งแรงในหมู่มุสลิมประชากร จำเป็นต้องย้ำว่า ชาวมุสลิมไม่ใช่เฉพาะชาติพันธุ์ในภูมิภาคกลุ่มในประเทศไทยแต่ จริง กลุ่มคนชาตินี้ แม้ว่าการความเข้มข้นของชาวไทยมุสลิมเป็นอย่างมากในจังหวัดชายแดนภาคใต้ พวกเขาเป็นประมาณครึ่งหนึ่งของประชากรของชุมชนไทยมุสลิมในประเทศ อื่น ๆครึ่งหนึ่งของชุมชนมุสลิมได้กระจายอยู่ทั่วภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศ การซึ่งภาคกลางมีประชากรมากที่สุด ความสัมพันธ์กับรัฐไทยและสังคมจะค่อนข้างแตกต่างจากของภาคใต้ แม้จะสงสารเห็นใจชะตากรรมของมลายูมุสลิมใต้ มุสลิมกลางมักจะ จินตนาการตัวเองเป็นภาษาไทยแห่งชาติและประชาชน ความซับซ้อนนี้จึงทำให้เกิดความหลากหลาย และกลุ่มของคนที่ใช้ร่วมกันผ่านมาโดยเฉพาะ และประสบการณ์อื่น ๆ คนไทยในการประกอบการและทนต่อ nation-state

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุสลิมเป็นชนกลุ่มน้อยอย่างมีนัยสำคัญในประเทศไทย พวกเขาเป็นใหญ่เป็นอันดับสอง
ของชนกลุ่มน้อยติดกับจีน ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มอื่น ๆ ของชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมมีของตัวเอง
ราชอาณาจักรในชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยจากการที่ประวัติชีวิตและวัฒนธรรมของผู้คนที่
ยังมีชีวิตอยู่ ประวัติความเป็นมาของชาวมุสลิมในมหานครปัตตานีเขต 1
ซึ่งประกอบด้วย
สี่จังหวัดสตูลยะลาปัตตานีและนราธิวาสได้รับหนึ่งของความเป็นอิสระ
ตามมาด้วยการไม่ยอมแพ้ในการปกครองของสยามและผนวก ความรู้สึกที่แพร่หลายและ
ความคิดในหมู่ชาวมุสลิมในท้องถิ่นจึงได้รับการครอบงำโดยการรับรู้ของ
ความปั่นป่วนทางการเมือง Vis-a-Vis รัฐไทยจากการที่ทางวัฒนธรรมและศาสนาของพวกเขาเป็น
แหล่งที่สำคัญของอุดมการณ์ทางการเมือง การเมืองชาวมุสลิมในภาคใต้จึงถูกวาง
งานที่ท้าทายมากที่สุดเพื่อให้รัฐบาลไทยในความพยายามที่จะดูดซึมและ
"ทันสมัย" พวกเขาพร้อมกับวัฒนธรรมส่วนใหญ่ไทยที่นับถือศาสนาพุทธของประเทศและการเมือง.
จะได้รับเป็นเรื่องธรรมดาที่จะพูดถึงชาวมุสลิมภาคใต้ เป็นหนึ่งในหลัก
ปัญหาทางการเมืองคุกคามความปลอดภัยและความสามัคคีของประเทศไทยนับตั้งแต่การก่อตัวของ
ไทยรัฐชาติในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า (ดูภาคผนวก I) ส่วนใหญ่เป็นเพราะ
ความต้านทานและการก่อจลาจลต่อต้านการปกครองของรัฐบาลไทยที่แข็งแกร่งดังนั้นในหมู่ มุสลิม
ประชากร มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเน้นที่นี่ที่ชาวมุสลิมไม่เพียง แต่เป็นชนกลุ่มน้อยในระดับภูมิภาค
ในประเทศไทย แต่ในความเป็นจริงพวกเขาเป็นกลุ่มระดับชาติของประชาชน แม้ว่า
ความเข้มข้นของไทยมุสลิมเป็นอย่างมากในจังหวัดชายแดนภาคใต้, พวกเขาเป็น
ประมาณครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งหมดของชุมชนไทยมุสลิมในประเทศอื่น ๆ
ครึ่งหนึ่งของชุมชนมุสลิมถูกกระจายอยู่ทั่วภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศของ
ซึ่งภาคกลางคือมีประชากรมากที่สุด ความสัมพันธ์ของพวกเขากับรัฐและสังคมไทย
จะค่อนข้างแตกต่างจากภาคใต้ แม้ว่าพวกเขาจะเห็นอกเห็นใจต่อชะตากรรมของ
มลายูมุสลิมในภาคใต้มุสลิมภาคกลางมีแนวโน้มที่จะจินตนาการว่าตัวเองเป็นภาษาไทย
แห่งชาติและประชาชน ความซับซ้อนนี้จึงก่อให้เกิดเป็นกลุ่มที่มีความหลากหลายและมีชีวิตชีวาของ
คนที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งของพวกเขาและประสบการณ์กับคนไทยคนอื่น ๆ ในการปลอมแบบครบวงจร
และใจกว้างรัฐชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุสลิมเป็นชนกลุ่มน้อยที่สำคัญในประเทศไทย พวกเขาเป็นสองที่ใหญ่ที่สุดชนกลุ่มน้อย ถัดจากจีน ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มอื่น ๆของชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมได้ของตัวเอง ,ราชอาณาจักรในไทยชายแดนภาคใต้ซึ่งประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของคนยังมีชีวิตอยู่ ประวัติศาสตร์ของชาวมุสลิมในมหานครปัตตานี เขต 1ซึ่งประกอบด้วยจังหวัด 4 จังหวัด คือ สตูล ยะลา ปัตตานี และนราธิวาส ได้รับหนึ่งของความเป็นอิสระตามด้วยการไปสยามของจักรวรรดินิยม และผนวก . ความรู้สึกที่แพร่หลายและคิดในหมู่ชาวมุสลิมในท้องถิ่นจึงได้ถูกครอบงำโดยการรับรู้ของการเมืองปั่นป่วน Vis Vis - ล่าสุด - รัฐไทย ซึ่งวัฒนธรรมและศาสนาของพวกเขาคือแหล่งที่สำคัญของอุดมการณ์ทางการเมือง การเมือง มุสลิมจึงวางของใต้ที่ท้าทายที่สุดงานกับรัฐบาลไทยในความพยายามที่จะสร้างและ" ใหม่ " พวกเขาพร้อมกับของประเทศส่วนใหญ่เป็นชาวไทยพุทธ วัฒนธรรม และการเมืองมันก็ธรรมดาที่จะพูดของชาวมุสลิมภาคใต้เป็นหนึ่งในหลักปัญหาทางการเมืองคุกคามความมั่นคงและความเป็นเอกภาพของประเทศ ตั้งแต่การก่อตัวของรัฐชาติไทยในศตวรรษที่สิบเก้าปลาย ( ดูภาคผนวก I ) , ส่วนใหญ่เป็นเพราะความต้านทานและต่อต้านการปกครองรัฐบาลยังเข้มแข็งในหมู่มุสลิมประชากร มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเน้นตรงนี้ว่า มุสลิมจะไม่เพียง แต่ในกลุ่มชาติพันธุ์กลุ่มในประเทศไทย แต่ในความเป็นจริงพวกเขามีกลุ่มชาติของคน แม้ว่าความเข้มข้นของชาวไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้เป็นอย่างมาก พวกเขาเป็นประมาณครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งหมดของชุมชนไทยมุสลิมในประเทศอื่น ๆครึ่งหนึ่งของชุมชนมุสลิมมีกระจายอยู่ทั่วภูมิภาคต่างๆ ของประเทศ ของที่ภาคกลาง มีประชากรมากที่สุด ความสัมพันธ์กับรัฐและสังคมไทยจะค่อนข้างแตกต่างจากทางใต้ แม้ว่าพวกเขาจะสงสารชะตากรรมของชาวมลายูมุสลิมภาคใต้มุสลิมมักจะจินตนาการว่าตัวเองเป็นไทยภาคกลางชาติและประชาชน ความซับซ้อนนี้จึงช่วยให้สูงขึ้นเพื่อความหลากหลายและพลวัตของกลุ่มคนที่อดีตของตนโดยเฉพาะ และประสบการณ์ กับคนไทยอื่นๆในปลอมรวมและความอดทนของรัฐชาติ