Hmm. You know, it was just recently

Hmm. You know, it was just recently that I remembered something. I feel like a long, long time ago, I met another little bastard who had the same name as this bastard!

“That other bastard went way overboard. It was back when I was little, and he bullied and humiliated me to the extreme!!

“I almost forgot about it. It wasn’t until recently that it suddenly came to mind!” Patriarch Reliance’s eyes went wide with both humiliation and curiosity. He really had no idea why it was only recently that he had suddenly recalled the matter.

In fact, the clearness of the memory also contained haziness.

“Have you ever wondered why the Patriarch carries an entire continent on his back? You think I want to? It’s a humiliation!!” It wasn’t clear what Patriarch Reliance was thinking about exactly, but his face was filled with fury.

“He must just be here to handle some matter or another. After he takes care of his business, he’ll be gone. Once the little bastard is out of here, then everything will be fine!” Patriarch Reliance took a deep breath, and his eyes flashed like lightning. Having made his decision to get Meng Hao to leave as quickly as possible, he would now spare nothing to accomplish his goal.

Meanwhile, evening was approaching and the sky was growing dim. The seawater gurgled as the Zhang Clan ship neared Saint’s Island. Meng Hao stood at the prow, looking at the sandy beach up ahead, and the densely packed docks. Scattered Cultivators flew about above the island, and people bustled about busily on the beach.

For some reason, Meng Hao felt as if he weren’t in the Milky Way Sea, but rather, back in the Southern Domain.

In the following moment, Meng Hao noticed that the entire island seemed to tremble. His eyes narrowed. At the same time, the surrounding water surged with waves, causing the ship to rock up and down. Everyone on the ship cried out in alarm.

Meng Hao was astonished at the sudden appearance of the waves, however, in the space of just a few breaths, they calmed down. His brow furrowed, and he stood there thoughtfully for a moment before sending his Divine Sense out. Although he didn’t detect anything out of the ordinary, he remained vigilant inwardly.

Not much time passed before they entered the docks. After the ship was secured, they disembarked, and finally managed to step foot onto Saint’s Island.

Meng Hao didn’t know it, but as soon as he stepped foot onto land, Patriarch Reliance’s heart trembled.

—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อืมมม คุณจะรู้ว่ามันเป็นเพียงแค่เมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ฉันจำได้ว่าบางสิ่งบางอย่าง ฉันรู้สึกเหมือนเป็นระยะเวลานานที่ผ่านมาผมได้พบกับอีกไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีชื่อเดียวกับไอ้นี้! "นั่นไอ้อื่น ๆ ก็ไปลงน้ำ มันก็กลับมาเมื่อฉันถูกเล็กน้อยและเขารังแกฉันและอับอายขายหน้าไปมาก !! "ผมเกือบลืมเกี่ยวกับมัน มันไม่ได้จนกว่าเร็ว ๆ นี้ว่ามันก็มาถึงใจ! "ตาพระสังฆราชพึ่งเดินกว้างที่มีทั้งความอัปยศอดสูและความอยากรู้ เขาจริงๆมีความคิดว่าทำไมมันเป็นเพียงเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่าเขาได้จู่ ๆ ก็จำได้ว่า no. ในความเป็นจริงความชัดเจนของหน่วยความจำยังมีการสับสน. "คุณเคยสงสัยว่าทำไมพระสังฆราชดำเนินการทั้งทวีปบนหลังของเขา? คุณคิดว่าฉันต้องการ? มันเป็นความอัปยศอดสู !! "มันไม่ได้ชัดเจนว่าพระสังฆราชพึ่งคิดเกี่ยวกับว่า แต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ. " เขาก็จะต้องเป็นที่นี่เพื่อจัดการเรื่องบางอย่างหรืออื่น หลังจากที่เขาดูแลธุรกิจของเขาที่เขาจะหายไป เมื่อไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ จะออกจากที่นี่แล้วทุกอย่างจะดี! "พระสังฆราชพึ่งเอาลมหายใจลึกและประกายตาของเขาเช่นฟ้าผ่า ทำให้มีการตัดสินใจของเขาที่จะได้รับเม้งเฮาออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ตอนนี้เขาจะว่างไม่มีอะไรที่จะบรรลุเป้าหมายของเขา. ในขณะเดียวกันเวลาเย็นใกล้และท้องฟ้าจะมีการเติบโตสลัว น้ำทะเล gurgled เป็นเรือเตียวตระกูลใกล้เกาะเซนต์ เม้งเฮายืนอยู่ที่หัวเรือที่กำลังมองหาที่หาดทรายขึ้นข้างหน้าและท่าเทียบเรือแน่นขนัด มีฝนฟ้าคะนองกระจายพรวนบินเกี่ยวกับด้านบนเกาะและคนเนืองแน่นเกี่ยวกับไขว่บนชายหาด. ด้วยเหตุผลบางอย่างเม้งเฮารู้สึกราวกับว่าเขาไม่ได้อยู่ในทางช้างเผือกทะเล แต่กลับมาอยู่ในภาคใต้โดเมน. ในช่วงเวลาดังต่อไปนี้ เม้งเฮาสังเกตเห็นว่าทั้งเกาะดูเหมือนจะสั่นสะเทือน ดวงตาของเขาลดลง ในขณะเดียวกันน้ำโดยรอบเพิ่มขึ้นกับคลื่นที่ก่อให้เกิดเรือร็อคขึ้นและลง ทุกคนบนเรือร้องออกมาในการเตือนภัย. เม้งเฮาก็ต้องประหลาดใจที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวของคลื่นอย่างไรก็ตามในพื้นที่เพียงไม่กี่ลมหายใจที่พวกเขาสงบลง คิ้วของเขาขมวดและเขายืนอยู่ที่นั่นคิดสักครู่ก่อนที่จะส่งความรู้สึกของพระเจ้าของเขาออกมา แม้ว่าเขาจะไม่พบอะไรออกจากสามัญเขายังคงระมัดระวังในใจ. เวลาไม่มากที่ผ่านมาก่อนที่พวกเขาเข้าท่าเรือ หลังจากที่เรือกำลังรักษาความปลอดภัยที่พวกเขาลงและในที่สุดก็มีการจัดการเพื่อก้าวเท้าลงบนเกาะเซนต์. เม้ง Hao ไม่ทราบ แต่ทันทีที่เขาก้าวเท้าลงบนแผ่นดินหัวใจพระสังฆราชของการพึ่งตัวสั่น. -

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อืม คุณรู้มั้ย มันเป็นเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้ที่ผมนึกอะไรได้บางอย่าง ผมรู้สึกเหมือนนานมาแล้ว ผมได้เจออีก ไอ้บ้าที่ชื่อเดียวกับไอ้เลว" ไอ้ ๆไปทางทะเล มันคือตอนที่ฉันยังเด็ก และเขาแกล้งและทำให้ฉันอับอายให้มาก ! !" ฉันเกือบลืมเกี่ยวกับมัน มันไม่ใช่จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆมันก็มา ! " ท่านประมุข หรือมองไปที่กว้าง มีทั้งความอับอายและอยากรู้อยากเห็น เขาไม่เคยคิดเลย ทำไมมันเป็นเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้ว่า เขาก็นึกถึงเรื่องในความเป็นจริง ความชัดเจนของหน่วยความจำนั้นมีความขมุกขมัว ." คุณเคยสงสัยว่าทำไมประมุขคล้องทั้งทวีปบนหลังของเขา เธอคิดว่าฉันต้องการอะไร มันคือความอัปยศอดสู ! ! " มันไม่ได้ชัดเจนว่าประมุขพึ่งคิดเรื่องแบบนั้น แต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ" เขาคงมาที่นี่เพื่อจัดการเรื่องบางอย่างหรืออื่น หลังจากที่เขาดูแลธุรกิจของเขา เขาก็จะหายไป เมื่อตัวพ่อจะออกไปจากที่นี่ แล้วทุกอย่างจะดีเอง ! " ท่านประมุขการสูดหายใจเข้าลึกๆ และสายตาของเขามันเหมือนฟ้าผ่า ทำให้การตัดสินใจของเขาที่จะได้รับเมงเฮาไปให้เร็วที่สุด เขาจะว่างไม่มีอะไรให้บรรลุเป้าหมายของเขาขณะเดียวกัน เมื่อเข้าใกล้ และท้องฟ้าก็เติบโตสลัว น้ำทะเล gurgled เป็นจางตระกูลเรืออยู่ใกล้เกาะของนักบุญ เมิ่งเฮ่ามายืนอยู่ที่หัวเรือ มองหาดทรายข้างหน้าและหนาแน่นที่ท่าเรือ กระจัดกระจาย cultivators บินเกี่ยวกับเหนือเกาะ และคน bustled เกี่ยวกับขวักไขว่บนชายหาดสำหรับเหตุผลบางอย่าง เมิ่งฮ่าวรู้สึกราวกับว่าเขาไม่ได้อยู่ในทางช้างเผือก ทะเล แต่ กลับ ใน โดเมน ภาคใต้ในช่วงเวลาต่อไปนี้ เมิ่งเฮ่าสังเกตเห็นว่าเกาะทั้งเกาะดูเหมือนจะสั่น ดวงตาของเขาลดลง ในเวลาเดียวกัน โดยน้ำที่เพิ่มขึ้นกับคลื่นที่ทำให้เรือโยกขึ้นลง ทุกคนบนเรือก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ .เมิ่งฮ่าวถูกประหลาดใจที่กระทันหันของคลื่น อย่างไรก็ตาม ในพื้นที่เพียงไม่กี่ครั้ง พวกเขาก็สงบลง หน้าผากมีรอยย่น เขายืนอย่างครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะส่งความรู้สึกของเขาศักดิ์สิทธิ์ออกมา แต่เขาไม่พบอะไรผิดปกติ เขายังคงระแวดระวังอยู่ในใจเวลาไม่มากก่อนที่จะผ่านเข้าไปในท่าเรือ หลังจากเรือถูกการรักษาความปลอดภัย พวกเขาอนุญาตให้ลงจากเครื่องได้ และในที่สุดจะเหยียบลงบนเกาะของนักบุญเมิ่งเฮ่าไม่รู้ แต่ทันทีที่เขาก้าวเท้าเข้าสู่แผ่นดินหัวใจประมุข 10 สั่นสะท้าน- จำกัด