The communicable disease kept sprea

The communicable disease kept spreading every dry season in Siam until the early reign of King Rama V, and the temple became the main food court for vultures. Most severe was in 1849 during the reign of King Rama III (1824-1851) when one out of ten people in Siam and the surrounding areas were killed by the disease. The last spreading of the disease took place in 1881. At that time as many as hundreds died each day, The massive pile of dead bodies attracted famous meditation monks notably SomdejPhraPhutthachan(TohBhramarangs) who.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคติดต่อเก็บกระจายทุกแล้งสยามจนกระทั่งช่วงต้นรัชกาลพระจุลจอมเกล้า และวัดกลายเป็น อาหารหลักสำหรับแร้ง รุนแรงที่สุดคือในปี 1849 ในสมัยรัชกาลสมเด็จ (1824-1851) เมื่อคนหนึ่งในสิบในสยามและพื้นที่โดยรอบถูกฆ่าตายจากโรคนี้ สุดท้ายการแพร่กระจายของโรคเกิดใน 1881 ขณะนั้นเป็นจำนวนมาก เป็นร้อยเสียชีวิต แต่ละวัน กองใหญ่ของศพดึงดูดพระวิปัสสนาที่มีชื่อเสียงโดยเฉพาะ SomdejPhraPhutthachan(TohBhramarangs) ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคติดต่อที่แพร่กระจายเก็บไว้ทุกฤดูแล้งในสยามจนถึงต้นรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวและพระวิหารกลายเป็นอาหารหลักสำหรับแร้ง ที่รุนแรงที่สุดคือใน 1849 ในรัชสมัยของรัชกาลที่สาม (1824-1851) เมื่อหนึ่งในสิบคนในสยามและพื้นที่โดยรอบถูกฆ่าตายจากโรค สุดท้ายการแพร่กระจายของโรคที่เกิดขึ้นในปี 1881 ในขณะที่มากที่สุดเท่าที่ร้อยเสียชีวิตในแต่ละวันกองใหญ่ของศพดึงดูดการทำสมาธิพระสงฆ์ที่มีชื่อเสียงโดดเด่น SomdejPhraPhutthachan (TohBhramarangs) ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคแพร่กระจายโรคติดต่อเก็บไว้ทุกฤดูแล้งสยามจนถึงสมัยต้นรัชกาลที่ 5 และวัดกลายเป็นศูนย์อาหารหลักพวกแร้ง ที่รุนแรงมากที่สุดคือใน 1849 ในระหว่างรัชสมัยของรัชกาลที่ 3 ( 1824-1851 ) เมื่อหนึ่งในสิบคน ในบริษัท สยาม และพื้นที่โดยรอบ ถูกฆ่าตายโดยโรค สุดท้าย การแพร่กระจายของโรคเกิดขึ้นใน 1881 . ตอนนั้นเป็นจํานวนมากเป็นร้อย ตายทุกวัน กองใหญ่ของศพพระสงฆ์ที่มีชื่อเสียงดึงดูดสมาธิโดย somdejphraphutthachan ( tohbhramarangs ) ใคร