Subjects: A population-based sample

Subjects: A population-based sample of 1036 adults aged 53 and older completed an in-home interview and inhospital
physical examination. The final model is based on 934 respondents with complete data.
Outcome measures: The outcome measures were overall dysregulation, based on 26 biomarkers, and subscores
for cardiovascular/metabolic risk factors and inflammatory markers.
Results: After adjustment for age and sex, overall dysregulation is 0.35 of a standard deviation (SD) lower for
practitioners of relaxation techniques compared with nonpractitioners. The effect of exercise is smaller: 0.19 SD
difference between those who exercise regularly and those who do not exercise. Similar effects of relaxation
practice and regular exercise were found on inflammation, but smaller effects for cardiovascular/metabolic risk
factors. In the presence of controls for sociodemographic characteristics, medication use, and a wide range of
self-reported and interviewer-assessed health indicators, the effect of relaxation practice is attenuated but remains
sizable (-0.19 of a SD for overall dysregulation); regular exercise has a comparable effect (-0.16 of a SD).
The effects are similar for the inflammation subscore, but not significant for cardiovascular/metabolic risk
factors after adjusting for health status.
Conclusions: The physiologic benefits of relaxation practice that have been demonstrated in small experimental
studies are also evident in the general population of older Taiwanese who practice these techniques in everyday
life. Relaxation practice is associated with lower levels of physiologic dysregulation, particularly with respect to
inflammation. Among this sample of older adults, the effect appears to be at least as large as that for exercise.
Older people with limited ability to engage in vigorous exercise may especially welcome such information

Results
There are several important sociodemographic differences
between practitioners of relaxation techniques and
nonpractitioners. Compared with their counterparts,
practitioners are more likely to be female and live in urban
areas and, on average, they are younger, better educated,
and have higher income (Table 2). Ethnicity, marital status,
and employment status are similar between the 2
groups.
Those who practice relaxation appear healthier than nonpractitioners
in a variety of ways. This is true not only for self
reported measures of medication use, physical functioning,
psychologic well-being, diabetes, and most other health
conditions, but also for interviewer-administered assessments
of cognitive function, lung capacity, and physical
mobility (Table 2).
Relaxation practice is also associated with lower levels of
physiologic dyregulation (Table 3). Overall, the mean score is
3.8 among practitioners compared with 5.4 for nonpractitioners.
That is, practitioners exhibit high risk levels for
1.6 fewer markers (out of 26) than their counterparts. The
inflammatory markers account for 44% of that difference,
although they represent less than one third (8/26) of all the
markers included in the overall measure.

This final model represents an overly stringent test because
part of the benefits of relaxation practice and exercise
may be reflected in health status. People who practice relaxation
techniques appear to be healthier than those who
do not (Table 2). By controlling for health status, the authors
hope to account for pre-existing differences between the 2
groups that could have led to selective use of relaxation
practices. Nonetheless, it is possible that these respondents
are healthier (and thus, present better physiologic profiles)
because of their relaxation practice. Thus, controlling for differences
in health status is likely to result in an underestimate
of the effect of relaxation practice.

Conclusions
Most people are well aware of the purported health benefits
of aerobic activity, yet knowledge of the benefits of relaxation
practice appears to be less pervasive. Older people
with limited ability to engage in vigorous exercise may especially
welcome such information. This study’s finding that
the effect of relaxation practices is as strong as that of exercise
may stem from the older age of this sample. The nature
of exercise at these ages may be less intense, and thus, the
effect observed may be weaker than corresponding effects at
younger ages. In any case, the potential benefits of behavioral
factors such as relaxation practice should not be underestimated.
If it came in a pill, everyone would take it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัวข้อ: ตัวอย่างจากประชากรของ 1036 ผู้ใหญ่อายุ 53 และเก่าเสร็จการสัมภาษณ์ in-home และ inhospitalร่างกาย แบบสุดท้ายจะขึ้นอยู่กับผู้ตอบ 934 รายมีข้อมูลที่สมบูรณ์ประเมินผล: วัดผลได้โดยรวม dysregulation, 26 biomarkers และคะแนนสำหรับปัจจัยเสี่ยงหลอดเลือดหัวใจ/เผาผลาญและเครื่องหมายที่อักเสบผลลัพธ์: หลังการปรับปรุงสำหรับอายุและเพศ dysregulation โดยรวมคือ 0.35 เป็นส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) ต่ำกว่าสำหรับแพทย์ผู้ทำการเปรียบเทียบกับ nonpractitioners เทคนิคการผ่อนคลาย ผลของการออกกำลังกายมีขนาดเล็ก: 0.19 SDผู้ที่ออกกำลังกายเป็นประจำและผู้ที่ออกกำลังกายไม่แตกต่างกัน ลักษณะคล้ายพักผ่อนแบบฝึกหัดและออกกำลังกายปกติพบในอักเสบ แต่ผลเล็กสำหรับความเสี่ยงหลอดเลือดหัวใจ/เผาผลาญปัจจัย ในต่อหน้าของตัวควบคุมในลักษณะ sociodemographic การใช้ยา และหลากหลายตัวบ่งชี้สุขภาพ และทีมประเมินตนเองรายงาน ผลของการฝึกผ่อนคลายเป็นไฟฟ้าเคร...แต่ยังคงดาว (-0.19 ของ SD สำหรับ dysregulation ทั้งหมด); ออกกำลังกายเป็นประจำมีผลเทียบเท่า (-0.16 ของ SD เป็น)ผลกระทบคล้ายการอักเสบคะแนนย่อย แต่ไม่สำคัญสำหรับความเสี่ยงหลอดเลือดหัวใจ/เผาผลาญปัจจัยหลังจากปรับสถานะสุขภาพบทสรุป: physiologic ประโยชน์ของการฝึกผ่อนคลายที่ได้ถูกแสดงในขนาดเล็กทดลองยังมีการศึกษาในประชากรทั่วไปของไต้หวันเก่าที่ฝึกเทคนิคเหล่านี้ในชีวิตประจำวันชีวิต ผ่อนคลายฝึกเชื่อมโยงระดับล่างของ physiologic dysregulation โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ respectอักเสบ ในตัวอย่างนี้ของผู้ใหญ่รุ่นเก่า ผลปรากฏจะน้อยใหญ่ที่ออกกำลังกายคนสูงอายุ มีความสามารถจำกัดในการออกกำลังกายคึกคักโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจยินดีต้อนรับข้อมูลดังกล่าวผลลัพธ์มีความแตกต่างสำคัญ sociodemographic หลายระหว่างผู้ของเทคนิคการผ่อนคลาย และnonpractitioners เมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขาผู้มีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่ในเมือง และเพศหญิงพื้นที่และ เฉลี่ย อายุ ศึกษา ดีกว่าและมีรายได้ที่สูงขึ้น (ตารางที่ 2) เชื้อชาติ สถานภาพสมรสและสถานะการทำงานคล้ายคลึงกันระหว่าง 2กลุ่มผู้ที่ฝึกผ่อนคลายปรากฏมีสุขภาพที่ดีกว่า nonpractitionersหลายวิธี นี้เป็นจริงไม่เพียงแต่สำหรับตนเองทำรายงานประเมินการใช้ยา กายภาพpsychologic สุขภาพ เบาหวาน และสุขภาพอื่น ๆเงื่อนไข แต่ยังสำหรับบริหารทีมงานประเมินผลฟังก์ชันรับรู้ ความจุของปอด และทางกายภาพความคล่องตัว (ตารางที่ 2)ฝึกผ่อนคลายก็เชื่อมโยงกับระดับล่างphysiologic dyregulation (ตาราง 3) มีคะแนนเฉลี่ยโดยรวม3.8 ในหมู่ผู้ที่เปรียบเทียบกับ 5.4 สำหรับ nonpractitionersนั่นคือ ผู้แสดงระดับความเสี่ยงสูง1.6 ลดจำนวนเครื่องหมาย (จาก 26) กว่าคู่ของพวกเขา ที่บัญชีเครื่องหมายอักเสบ 44% ที่แตกต่างถึงแม้ว่าพวกเขาแสดงน้อยกว่าหนึ่งในสาม (8/26) ทั้งหมดเครื่องหมายที่อยู่ในวัดโดยรวมรุ่นสุดท้ายนี้แทนการทดสอบที่เข้มงวดมากเกินไปเนื่องจากส่วนประโยชน์ของการฝึกผ่อนคลายและออกกำลังกายอาจปรากฏในสถานะสุขภาพ คนที่ฝึกผ่อนคลายเทคนิคต้องสุขภาพดีกว่าผู้ที่ไม่ (ตารางที่ 2) โดยการควบคุมสถานะสุขภาพ ผู้เขียนหวังว่าการที่มีอยู่ก่อนความแตกต่างระหว่าง 2กลุ่มที่ไม่ได้นำไปเลือกใช้ผ่อนคลายปฏิบัติการ กระนั้น เป็นไปได้ที่ผู้ตอบเหล่านี้มีสุขภาพดี (และ ปัจจุบันดี physiologic โปรไฟล์)เนื่องจากการฝึกการผ่อนคลาย ดังนั้น การควบคุมสำหรับความแตกต่างสุขภาพ สถานะจะทำให้เกิดการดูถูกดูแคลนของผลของการฝึกผ่อนคลายบทสรุปคนส่วนใหญ่จะตระหนักดีถึงความสุขภาพเจตนาของกิจกรรมแอโรบิก ยังรู้ประโยชน์ของการพักผ่อนปฏิบัติจะน้อยกว่าชุมชนที่แพร่หลายแล้ว คนสูงอายุมีความสามารถจำกัดในการออกกำลังกายคึกคักอาจโดยเฉพาะอย่างยิ่งยินดีต้อนรับข้อมูลดังกล่าว ศึกษานี้หาที่ผลของการปฏิบัติที่เป็นกำลังแข็งแกร่งเป็นที่ออกกำลังกายอาจเกิดจากตัวอย่างนี้อายุเก่า ธรรมชาติออกกำลังกายในวัยนี้อาจรุนแรงน้อย และ การผลที่สังเกตอาจจะต่ำกว่าผลที่สอดคล้องกันที่วัยอายุ ในกรณีที่ ผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นของพฤติกรรมปัจจัยต่าง ๆ เช่นฝึกการผ่อนคลายควรไม่สามารถ underestimatedถ้าเข้ามาเป็นยา ทุกคนจะใช้มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มตัวอย่าง: ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการ 1,036 ผู้ใหญ่อายุ 53 และผู้สูงอายุเสร็จสิ้นการสัมภาษณ์และ inhospital ในบ้าน
ตรวจร่างกาย รุ่นสุดท้ายจะขึ้นอยู่กับ 934 ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีข้อมูลที่สมบูรณ์.
มาตรการผล: ผลมาตรการทั้งสิ้น dysregulation บนพื้นฐาน 26 biomarkers และคะแนนย่อย
สำหรับหัวใจและหลอดเลือด / ปัจจัยเสี่ยงการเผาผลาญและอักเสบ.
ผล: หลังจากการปรับอายุและเพศโดยรวม dysregulation เป็น 0.35 ของค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) ที่ต่ำกว่าสำหรับ
ผู้ปฏิบัติงานของเทคนิคการผ่อนคลายเมื่อเทียบกับ nonpractitioners ผลของการออกกำลังกายที่มีขนาดเล็ก: 0.19 SD
ความแตกต่างระหว่างผู้ที่ออกกำลังกายเป็นประจำและผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกาย ผลกระทบของการพักผ่อนที่คล้ายกัน
ปฏิบัติและการออกกำลังกายเป็นประจำพบในการอักเสบ แต่ผลขนาดเล็กสำหรับโรคหลอดเลือดหัวใจ / ความเสี่ยงการเผาผลาญ
ปัจจัย ในการปรากฏตัวของการควบคุมสำหรับลักษณะยาวนานการใช้ยาและความหลากหลายของ
ตนเองรายงานและสัมภาษณ์ประเมินตัวชี้วัดสุขภาพ, ผลของการปฏิบัติที่จะลดการผ่อนคลาย แต่ยังคง
มีขนาดใหญ่ (-0.19 ของ SD สำหรับ dysregulation รวมทั้งหมด); ออกกำลังกายเป็นประจำมีผลเทียบเคียง (-0.16 ของ SD).
ผลกระทบมีความคล้ายกันสำหรับการคิดสะท้อนด้านการอักเสบ แต่ไม่มีนัยสำคัญสำหรับความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือด / การเผาผลาญ
ปัจจัยหลังปรับสถานะสุขภาพ.
สรุป: ผลประโยชน์ทางสรีรวิทยาของการปฏิบัติผ่อนคลายที่ได้รับการแสดงให้เห็นถึง ในการทดลองขนาดเล็ก
การศึกษานอกจากนี้ยังเห็นได้ชัดในประชากรทั่วไปของชาวไต้หวันที่มีอายุมากกว่าที่ฝึกเทคนิคเหล่านี้ในชีวิตประจำวันของ
ชีวิต ปฏิบัติผ่อนคลายมีความสัมพันธ์กับระดับล่างของ dysregulation ทางสรีรวิทยาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวกับ
การอักเสบ ในบรรดากลุ่มตัวอย่างของผู้สูงอายุนี้ผลกระทบที่ดูเหมือนจะเป็นอย่างน้อยมีขนาดใหญ่เป็นที่สำหรับการออกกำลังกาย.
ผู้สูงอายุที่มีความสามารถ จำกัด ในการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายแข็งแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจต้อนรับข้อมูลดังกล่าวผลการค้นหามีหลายความแตกต่างที่สำคัญคือยาวนานระหว่างผู้ปฏิบัติงานของเทคนิคการผ่อนคลายและnonpractitioners . เมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขา, ผู้ปฏิบัติงานมีแนวโน้มที่จะเป็นผู้หญิงและอาศัยอยู่ในเมืองและพื้นที่โดยเฉลี่ยพวกเขาจะอายุน้อยกว่าการศึกษาที่ดีขึ้นและมีรายได้ที่สูงขึ้น (ตารางที่ 2) เชื้อชาติสถานภาพสมรสและสถานะการจ้างงานที่มีความคล้ายคลึงกันระหว่าง 2 กลุ่ม. บรรดาผู้ที่ฝึกการผ่อนคลายปรากฏมีสุขภาพดีกว่า nonpractitioners ในหลากหลายวิธี นี่คือความจริงไม่เพียง แต่สำหรับตัวเองมาตรการรายงานการใช้ยาการทำงานทางกายภาพPsychologic เป็นอยู่ที่ดี, โรคเบาหวานและส่วนใหญ่สุขภาพอื่น ๆเงื่อนไข แต่ยังสำหรับการประเมินสัมภาษณ์บริหารของการทำงานทางปัญญา, ความจุปอดและทางกายภาพการเคลื่อนไหว (ตารางที่ 2) . ปฏิบัติผ่อนคลายยังเกี่ยวข้องกับระดับล่างของdyregulation สรีรวิทยา (ตารางที่ 3) โดยรวมแล้วมีค่าเฉลี่ยเป็น3.8 ในหมู่ผู้ปฏิบัติงานเมื่อเทียบกับ 5.4 สำหรับ nonpractitioners. นั่นคือผู้ปฏิบัติงานแสดงระดับความเสี่ยงสูงสำหรับ1.6 เครื่องหมายน้อยลง (จาก 26) กว่าคู่ของพวกเขา อักเสบบัญชีสำหรับ 44% ของความแตกต่างนั้นถึงแม้ว่าพวกเขาเป็นตัวแทนน้อยกว่าหนึ่งในสาม (8/26) ของทุกเครื่องหมายรวมอยู่ในวัดโดยรวม. นี้รุ่นสุดท้ายหมายถึงการทดสอบที่เข้มงวดมากเกินไปเพราะส่วนหนึ่งของผลประโยชน์ของการปฏิบัติและการผ่อนคลาย การออกกำลังกายอาจจะสะท้อนให้เห็นในสถานะสุขภาพ คนที่ฝึกการผ่อนคลายเทคนิคปรากฏจะมีสุขภาพดีกว่าผู้ที่ไม่ได้ (ตารางที่ 2) โดยการควบคุมสำหรับสถานะสุขภาพของผู้เขียนหวังว่าจะบัญชีสำหรับความแตกต่างที่มีอยู่ก่อนระหว่าง 2 กลุ่มที่จะได้นำไปสู่การเลือกใช้การผ่อนคลายการปฏิบัติ กระนั้นก็เป็นไปได้ว่าผู้ตอบแบบสอบถามเหล่านี้มีสุขภาพดี (และปัจจุบันทางสรีรวิทยาโปรไฟล์ดีกว่า) เพราะของการปฏิบัติของพวกเขาผ่อนคลาย ดังนั้นการควบคุมความแตกต่างในภาวะสุขภาพมีแนวโน้มที่จะส่งผลในการประมาทของผลกระทบของการปฏิบัติผ่อนคลาย. สรุปคนส่วนใหญ่ตระหนักดีถึงประโยชน์ต่อสุขภาพโดยอ้างว่าของกิจกรรมแอโรบิก แต่ความรู้เกี่ยวกับประโยชน์ของการผ่อนคลายการปฏิบัติที่ดูเหมือนจะเป็นที่แพร่หลายน้อย . ผู้สูงอายุที่มีความสามารถ จำกัด ในการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายแข็งแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจจะยินดีให้ข้อมูลดังกล่าว การศึกษาครั้งนี้ที่พบว่าผลของการปฏิบัติที่ผ่อนคลายมีความแข็งแรงเป็นที่ของการออกกำลังกายอาจเกิดจากอายุของกลุ่มตัวอย่างนี้ ธรรมชาติของการออกกำลังกายที่ทุกเพศทุกวัยเหล่านี้อาจจะรุนแรงน้อยลงและทำให้ผลกระทบที่สังเกตอาจจะอ่อนแอกว่าผลกระทบที่เกี่ยวข้องในทุกเพศทุกวัยที่มีอายุน้อยกว่า ในกรณีใด ๆ ผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจากพฤติกรรมปัจจัยต่าง ๆ เช่นการปฏิบัติผ่อนคลายไม่ควร underestimated. ถ้ามันมาในยาเม็ดทุกคนจะใช้มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หัวข้อ : - ตามจำนวนประชากรตัวอย่างของผู้ใหญ่เอาอายุ 53 เก่าเสร็จสิ้นในการสัมภาษณ์และการตรวจร่างกาย inhospital

รุ่นสุดท้ายจะขึ้นอยู่กับ 934 ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีข้อมูลครบถ้วน
การวัดผล : ผลมาตรการที่ถูก dysregulation โดยรวมจาก 26 ใหม่ และ subscores
สำหรับปัจจัยเสี่ยง / การเผาผลาญอาหารหัวใจและหลอดเลือดและอักเสบเครื่องหมาย
ผลลัพธ์ :หลังจากปรับสำหรับอายุและเพศ dysregulation โดยรวม 0.35 ของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( SD ) น้อยกว่า
ประกอบเทคนิคการผ่อนคลายเมื่อเทียบกับ nonpractitioners . ผลของการออกกำลังกายมีขนาดเล็ก : 0.19 SD
ความแตกต่างระหว่างผู้ที่ออกกำลังกายเป็นประจำ และผู้ที่ไม่ออกกำลังกาย ผลที่คล้ายกันของการฝึกการผ่อนคลายและการออกกำลังกายปกติ
พบการอักเสบแต่เล็กกว่าผลสำหรับโรคหัวใจและหลอดเลือด / การเผาผลาญอาหารปัจจัยเสี่ยง

ในการแสดงตนของการควบคุมการใช้ยาในลักษณะอุตสาหกรรมและหลากหลาย
self-reported ผู้สัมภาษณ์ประเมินตัวชี้วัดสุขภาพและผลของการฝึกการผ่อนคลาย แต่ยังคง
ขนาดใหญ่ ( -0.19 ของ SD สำหรับ dysregulation โดยรวม ) ; การออกกำลังกายปกติจะได้ผลเทียบเคียง ( ดัชนีของ
SD )ผลที่คล้ายกันสำหรับการคิดสะท้อนด้านการอักเสบ แต่ไม่สําคัญสําหรับ cardiovascular / การเผาผลาญอาหารปัจจัยเสี่ยง
หลังจากปรับสถานะสุขภาพ
สรุป : ประโยชน์ทางสรีรวิทยาของการฝึกการผ่อนคลายที่ได้รับการพิสูจน์ในการศึกษาทดลอง
ขนาดเล็กยังประจักษ์ในประชากรทั่วไปของแก่ไต้หวันที่ฝึกเทคนิคเหล่านี้ในชีวิตประจําวัน

ฝึกการผ่อนคลายมีความเกี่ยวข้องกับระดับล่างของทาง dysregulation โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยความเคารพ
การอักเสบ ระหว่างนี้ ตัวอย่างของผู้ใหญ่รุ่นเก่า ผลปรากฏเป็นอย่างน้อยเท่าที่ออกกำลังกาย .
คนเก่า กับ จำกัด ความสามารถในการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายอาจคึกคักต้อนรับโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นผลข้อมูล


มีหลายอุตสาหกรรมที่สำคัญความแตกต่าง
ระหว่างผู้ปฏิบัติงานของเทคนิคการผ่อนคลายและ
nonpractitioners . เมื่อเทียบกับ counterparts ของพวกเขา
ผู้ปฏิบัติงานมีแนวโน้มที่จะเป็นเพศหญิงอาศัยอยู่ในเขตเมือง
และโดยเฉลี่ยแล้ว มีน้อง มีการศึกษาดีกว่า
และมีรายได้สูงขึ้น ( ตารางที่ 2 ) ชาติพันธุ์ สถานภาพสมรส สถานภาพการจ้างงานและกัน


ระหว่าง 2 กลุ่มผู้ที่ฝึกผ่อนคลายปรากฏ healthier กว่า nonpractitioners
ในหลากหลายวิธี นี้เป็นจริงไม่เพียง แต่สำหรับตนเอง
รายงานมาตรการการใช้ยา , ทํางานทาง
psychologic อยู่ดีกินดี เบาหวาน และภาวะสุขภาพ
อื่น ๆ มากที่สุด แต่ยังสำหรับทีมงานบริหารการประเมิน
ของฟังก์ชัน สติปัญญา ความจุปอด และการเคลื่อนไหวทางกายภาพ

( ตารางที่ 2 )ฝึกการผ่อนคลายจะยังเกี่ยวข้องกับการลดระดับของ
ทาง dyregulation ( ตารางที่ 3 ) โดยรวมแล้ว หมายถึงคะแนน
3.8 ในหมู่ผู้ปฏิบัติงานเมื่อเทียบกับเครื่องปรับอากาศ nonpractitioners .
ที่ ผู้ปฏิบัติงานแสดงระดับความเสี่ยงสูงสำหรับ
เครื่องหมาย 1.6 น้อยกว่า ( จาก 26 ) กว่าคู่ของพวกเขา
บัญชีที่มีเครื่องหมายสำหรับ 44 ของความแตกต่างที่
แม้ว่าพวกเขาเป็นตัวแทนน้อยกว่าหนึ่งในสาม ( 8 / 26 ) ทุก
เครื่องหมายรวมอยู่ในวัดโดยรวม สุดท้าย

รุ่นนี้เป็นแบบสุดเหวี่ยงที่เข้มงวดเพราะ
ส่วนของประโยชน์ของการฝึกผ่อนคลายและออกกำลังกาย
อาจจะสะท้อนภาวะสุขภาพ คนที่ฝึกเทคนิคการผ่อนคลาย
ดูเหมือนจะแข็งแรงกว่าคนที่
ไม่ได้ ( ตารางที่ 2 ) โดยควบคุมสภาวะสุขภาพผู้เขียน
หวังว่าจะบัญชีสำหรับความแตกต่างที่มีอยู่แล้วระหว่าง 2
กลุ่มที่ไม่สามารถทำให้การเลือกใช้ปฏิบัติผ่อนคลาย

อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ว่า กลุ่มตัวอย่างเหล่านี้
healthier ( และจึงเสนอทางที่ดีโปรไฟล์ )
เพราะฝึกการผ่อนคลายของพวกเขา ดังนั้น การควบคุมความแตกต่าง
ในภาวะสุขภาพมีแนวโน้มที่จะส่งผลในการประมาท
ผลของการฝึกผ่อนคลาย

สรุป
คนส่วนใหญ่ตระหนักดีถึงเจตนา ประโยชน์ต่อสุขภาพ
กิจกรรมแอโรบิค แต่ความรู้ของประโยชน์ของการฝึกการผ่อนคลาย
ดูเหมือนจะแพร่หลายน้อยกว่า ผู้สูงอายุ
จํากัดความสามารถในการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายอาจจะเข้มแข็งโดยเฉพาะ
ข้อมูลดังกล่าวครับ การศึกษานี้ยังพบว่า
ผลของการฝึกการผ่อนคลาย แข็งแรงเท่าที่การออกกำลังกาย
อาจเกิดจากอายุของตัวอย่างนี้ ธรรมชาติ
ของการออกกำลังกายในวัยนี้จะรุนแรงน้อยกว่า และดังนั้น ผลที่สังเกตอาจจะอ่อนแอกว่าผลที่สอดคล้องกันที่
เด็กวัย ในกรณีใด ๆ ผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นของพฤติกรรม เช่น การฝึกผ่อนคลาย

ต้องไม่ประมาท หากมาเป็นยาทุกคนจะทำ .