Sleep disturbance is common in bipo

Sleep disturbance is common in bipolar disorder. Stimulus control and sleep restriction are powerful, clinically useful behavioral interventions for insomnia, typically delivered as part of cognitive-behavioral therapy for insomnia (CBT-I). Both involve short-term sleep deprivation. The potential for manic or hypomanic symptoms to emerge after sleep deprivation in bipolar disorder raises questions about the appropriateness of these methods for treating insomnia. In a series of patients with bipolar disorder who underwent behavioral treatment for insomnia, the authors found that regularizing bedtimes and rise times was often sufficient to bring about improvements in sleep. Two patients in a total group of 15 patients reported mild increases in hypomanic symptoms the week following instruction on stimulus control. Total sleep time did not change for these individuals. Two of five patients who underwent sleep restriction reported mild hypomania that was unrelated to weekly sleep duration. Sleep restriction and stimulus control appear to be safe and efficacious procedures for treating insomnia in patients with bipolar disorder. Practitioners should encourage regularity in bedtimes and rise times as a first step in treatment, and carefully monitor changes in mood and daytime sleepiness throughout the intervention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลับอยู่ทั่วไปในโรค bipolar จำกัดควบคุมและนอนหลับกระตุ้นเศรษฐกิจเป็นมาตรการพฤติกรรมมีประสิทธิภาพ มีประโยชน์ทางคลินิกสำหรับการนอนไม่หลับ โดยทั่วไปการจัดส่งเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาด้วยการรับรู้พฤติกรรมการนอนไม่หลับ (ชุมชน-ฉัน) ทั้งสองเกี่ยวข้องกับภาวะขาดการนอนหลับระยะสั้น เป็นอาการคลั่งไคล้ หรือ hypomanic โผล่หลังจากภาวะขาดการนอนหลับในโรค bipolar ตั้งคำถามเกี่ยวกับความของวิธีการเหล่านี้สำหรับการรักษานอนไม่หลับ ในชุดผู้ป่วยด้วยโรค bipolar ที่รับการรักษาพฤติกรรมการนอนไม่หลับ ผู้เขียนพบว่า regularizing bedtimes และเวลาขึ้นมักจะมีเพียงพอเพื่อปรับปรุงในการนอนหลับ ผู้ป่วยสองในผู้ป่วย 15 กลุ่มรวมรายงานอ่อนเพิ่มขึ้นอาการ hypomanic สัปดาห์หลังคำสั่งควบคุมกระตุ้น ไม่ได้เปลี่ยนเวลานอนรวมสำหรับบุคคลเหล่านี้ สองผู้ป่วย 5 คนประกอบไปด้วยข้อจำกัดของโหมดสลีรายงาน hypomania อ่อนที่เกี่ยวข้องระยะเวลานอนประจำสัปดาห์ ปจำกัดและควบคุมกระตุ้นปรากฏให้ ปลอดภัย และบ็อชขั้นตอนสำหรับการรักษานอนไม่หลับในผู้ป่วยที่มีโรค bipolar ผู้ควรส่งเสริมให้ความ bedtimes และเวลาเพิ่มขึ้นเป็นขั้นตอนแรกในการรักษา และระมัดระวังตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์และ sleepiness กลางวันตลอดทั้งแทรกแซง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รบกวนการนอนหลับเป็นปกติในโรคสองขั้ว การควบคุมการกระตุ้นและการ จำกัด การนอนหลับที่มีประสิทธิภาพมีการแทรกแซงพฤติกรรมที่มีประโยชน์ทางคลินิกสำหรับการนอนไม่หลับส่งมักจะเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมการนอนไม่หลับ (CBT-I) ทั้งสองเกี่ยวข้องกับการกีดกันการนอนหลับระยะสั้น ที่มีศักยภาพสำหรับอาการคลั่งไคล้หรือ hypomanic จะโผล่ออกมาหลังจากที่อดนอนในโรคสองขั้วทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับความเหมาะสมของวิธีการเหล่านี้สำหรับการรักษาโรคนอนไม่หลับ ในซีรีส์ของผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้วที่เข้ารับการรักษาพฤติกรรมการนอนไม่หลับ, ผู้เขียนพบว่าระเบียบ bedtimes และเวลาเพิ่มขึ้นก็มักจะเพียงพอที่จะนำมาเกี่ยวกับการปรับปรุงในการนอนหลับ สองผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มรวมเป็น 15 ผู้ป่วยที่เพิ่มมากขึ้นในอาการอ่อน hypomanic สัปดาห์ต่อไปนี้การเรียนการสอนเกี่ยวกับการควบคุมการกระตุ้น เวลานอนรวมไม่เปลี่ยนแปลงสำหรับบุคคลเหล่านี้ สองในห้าของผู้ป่วยที่ได้รับการนอนหลับข้อ จำกัด รายงาน hypomania อ่อนที่เป็นไม่เกี่ยวข้องกับระยะเวลาการนอนหลับสัปดาห์ ข้อ จำกัด การนอนหลับและการควบคุมการกระตุ้นเศรษฐกิจดูเหมือนจะเป็นวิธีการที่ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพในการรักษาโรคนอนไม่หลับในผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้ว ผู้ประกอบการควรส่งเสริมให้สม่ำเสมอใน bedtimes และการเพิ่มขึ้นครั้งเป็นขั้นตอนแรกในการรักษาและระมัดระวังตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์และง่วงนอนตอนกลางวันตลอดทั้งการแทรกแซง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รบกวนการนอนหลับเป็นปกติในโรคอารมณ์สองขั้ว . การควบคุมสิ่งเร้า และนอนจำกัดที่มีประสิทธิภาพ , พฤติกรรมการแทรกแซงทางการแพทย์ที่เป็นประโยชน์สำหรับโรคนอนไม่หลับ มักจะส่งเป็นส่วนหนึ่งของการรู้คิด การรักษาอาการนอนไม่หลับ ( CBT-I ) ทั้งเกี่ยวข้องกับการอดนอนระยะสั้นเกิดอาการคลั่งไคล้ หรือ hypomanic โผล่หลังจาก sleep deprivation ในโรคไบโพลาร์ยกคำถามเกี่ยวกับความเหมาะสมของวิธีการเหล่านี้ในการรักษาอาการนอนไม่หลับ ในชุดของผู้ป่วยโรคอารมณ์แปรปรวนชนิดสองขั้วที่เข้ารับการรักษาพฤติกรรมการนอนไม่หลับ ผู้เขียนพบว่า regularizing bedtimes และเพิ่มขึ้นครั้งมักจะเพียงพอที่จะนำมาเกี่ยวกับการปรับปรุงในการนอนหลับผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มรวม 15 รายรายงานอ่อนเพิ่มขึ้นในอาการ hypomanic สัปดาห์ต่อไปนี้การควบคุมสิ่งเร้า รวมเวลาหลับไม่ได้เปลี่ยนสำหรับบุคคลเหล่านี้ สองในห้าผู้ป่วยที่ได้รับการนอนหลับจำกัดรายงานอ่อน hypomania ว่าไม่เกี่ยวกับระยะเวลานอนรายสัปดาห์นอนจำกัดและควบคุมสิ่งเร้าปรากฏเป็นวิธีการที่ปลอดภัย และได้รักษาอาการนอนไม่หลับในผู้ป่วยโรคไบโพลาร์ . ผู้ปฏิบัติงานควรสนับสนุนให้มีความสม่ำเสมอใน bedtimes และเพิ่มขึ้นครั้ง เป็นขั้นตอนแรกในการรักษาและการตรวจสอบอย่างรอบคอบในการเปลี่ยนแปลงอารมณ์และ daytime sleepiness ตลอดการทดลอง