To our knowledge only three studies

To our knowledge only three studies have addressed the issue of remnants of the phonology of a language heard during early childhood (Au et al., 2002, Oh et al., 2003 and Tees and Werker, 1984). They suggest that some aspects of a language spoken or overheard during childhood and subsequently left in disuse subsist in adult relearners of the language. The first of these studies (Tees &Werker, 1984) involved English-speaking adults having been regularly exposed to Hindi during the first year or two of life (by having either lived in India or by having lived with a Hindi-speaking relative during this time period) and relearning this language in adulthood. Ten early exposure learners of Hindi and 18 first-time learners of Hindi were tested on a category-change discrimination task involving a retroflex–dental contrast characteristic of Hindi, place of articulation being the main distinctive feature of this contrast. The early exposed subjects showed an advantage in the discrimination of the contrast relative to first-time learners of Hindi. The two other studies,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรู้ของเราเพียงสามศึกษาได้ส่งออกเศษทางสัทวิทยาภาษาที่ได้ยินในช่วงปฐมวัย (Au และ al., 2002, Oh และ al., 2003 และ Tees และ Werker, 1984) พวกเขาแนะนำว่า ลักษณะบางประการของภาษาพูด หรือ overheard ในระหว่างวัยเด็ก และในเวลาต่อมาเหลือใน disuse subsist relearners ผู้ใหญ่ของภาษา ครั้งแรกของการศึกษานี้ (Tees & Werker, 1984) เกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่ที่พูดภาษาอังกฤษมีเป็นสัมผัสภาษาฮินดีในช่วงปีแรกหรือสองชีวิต (โดยมีอินเดีย lived ในอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ โดยไม่อาศัยอยู่กับญาติที่พูดภาษาฮินดีในระหว่างรอบระยะเวลานี้) และคอนโทรลภาษานี้ในวัยผู้ใหญ่ได้ สิบช่วงแสงผู้เรียนภาษาฮินดีและเรียนครั้งแรก 18 ของภาษาฮินดีถูกทดสอบงานแบ่งแยกประเภทเปลี่ยนแปลงเกี่ยวข้องกับความคมชัด retroflex – ทันตกรรมลักษณะของภาษาฮินดี เป็นคุณสมบัติหลักที่โดดเด่นของความแตกต่างนี้ฐานกรณ์ หัวข้อสัมผัสต้นพบเปรียบในการเลือกปฏิบัติความสัมพันธ์กับผู้เรียนครั้งแรกของฮินดี สองอื่น ๆ ศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อความรู้ของเราเพียงสามการศึกษาได้รับการแก้ไขปัญหาของเศษของระบบเสียงของภาษาที่ได้ยินในช่วงวัยเด็ก (Au et al., 2002 โอ้ et al., 2003 และประเดิมและ Werker, 1984) พวกเขาแสดงให้เห็นว่าลักษณะบางอย่างของภาษาพูดหรือได้ยินในช่วงวัยเด็กและทิ้งในภายหลังเลิกดำรงชีวิตใน relearners ผู้ใหญ่ของภาษา ครั้งแรกของการศึกษาเหล่านี้ (ประเดิมและ Werker, 1984) ที่เกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่ที่พูดภาษาอังกฤษได้รับการสัมผัสอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้ภาษาฮินดีในช่วงปีแรกหรือสองของชีวิต (โดยมีทั้งที่อาศัยอยู่ในประเทศอินเดียหรือที่มีการอาศัยอยู่กับญาติที่พูดภาษาฮินดีในช่วงเวลานี้ ระยะเวลา) และ relearning ภาษาในวัยนี้ สิบเรียนการสัมผัสแรกของภาษาฮินดีและ 18 ผู้เรียนเป็นครั้งแรกของภาษาฮินดีได้รับการทดสอบในหมวดหมู่การเปลี่ยนแปลงการเลือกปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับลักษณะตรงกันข้าม retroflex ฟันของภาษาฮินดี, สถานที่ของเสียงที่เปล่งออกเป็นจุดเด่นหลักของความคมชัดนี้ วิชาสัมผัสต้นแสดงให้เห็นว่าได้เปรียบในการเลือกปฏิบัติของญาติความคมชัดในการเรียนครั้งแรกของภาษาฮินดี สองการศึกษาอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรู้เพียงสามการศึกษาได้กล่าวถึงประเด็นของเศษของสัทวิทยาของภาษาได้ยินปฐมวัย ( AU et al . , 2002 , โอ้ et al . , 2003 และ tees และ werker , 1984 ) พวกเขาแนะนำว่าบางแง่มุมของภาษาพูดหรือได้ยินในวัยเด็ก และภายหลังจากการเลิกใช้มีอยู่ใน relearners ผู้ใหญ่ของภาษา แรกของการศึกษาเหล่านี้ ( ประเดิม werker & ,1984 ) เกี่ยวข้องกับการพูดภาษาอังกฤษผู้ใหญ่ได้รับเป็นประจำตากภาษาฮินดีในช่วงก่อนปีหรือสองปีของชีวิต ( โดยมีทั้งอาศัยอยู่ในอินเดียหรือต้องอาศัยอยู่กับญาติ ภาษาอังกฤษ พูด ในช่วงเวลานี้ ) และ relearning ภาษานี้ในผู้ใหญ่สิบต้นเปิดรับนักศึกษาครั้งแรกของภาษาฮินดีภาษาฮินดีและ 18 ผู้เรียนทำการจำแนก ประเภทเปลี่ยนงานที่เกี่ยวข้องกับ retroflex –ดวงตาคมชัดลักษณะของภาษาฮินดี ฐานออกเสียงเป็นคุณสมบัติเด่นหลักของความแตกต่างนี้ ต้นเปิดเผยวิชาแสดงความได้เปรียบในการเลือกปฏิบัติของความคมชัดเทียบกับผู้เรียนครั้งแรกของภาษาฮินดีสองอื่น ๆการศึกษา