There is a scientific basis for the

There is a scientific basis for the growth in the emphasis on math in pre-K, as researchers in early mathematics have followed previous work by early literacy researchers by investigating the longitudinal associations between early skills and later development. As a result of these efforts, we now know that early math skills are the strongest early predictors of children’s math achievement years later (Aunola, Leskinen, Lerkkanen, and Nurmi, 2004; Duncan et al., 2007; Geary, Hoard, Nugent, and Bailey, 2013; Jordan, Kaplan, Ramineni, and Locuniak, 2009; Siegler et al., 2012). This finding, in turn, provides an empirical basis for devoting a considerable chunk of the pre-K curriculum to math instruction, since math skills and course taking during the high school years are related to important life outcomes such as college success (Lee, 2013). Unfortunately, the effects of early math interventions found in experimental studies clearly diminish over time. My recent work suggests that differences in children’s math achievement are influenced by a combination of differences in both earlier math achievement and the relatively stable factors affecting children’s math achievement across development— with the effects of stable factors being several times larger than the effects of children’s earlier math achievement. This suggests that pre-school level math instruction alone will not be sufficient to substantially boost long-term math achievement outcomes, and raises important questions about what kinds of interventions are likely to produce the longest lasting effects on children’s math achievement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์สำหรับการเติบโตเน้นคณิตศาสตร์ใน pre-K เป็นนักวิจัยคณิตศาสตร์ช่วงได้ปฏิบัติตามทำงานก่อนหน้านี้ โดยนักวิจัยรู้ก่อน โดยการตรวจสอบความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างทักษะก่อนและหลังการพัฒนา เป็นผลมาจากความพยายามเหล่านี้ ตอนนี้เรารู้ว่า ทักษะทางคณิตศาสตร์ต้นจะทำนายต้นที่แข็งแกร่งของเด็กคณิตศาสตร์สำเร็จปี (Aunola, Leskinen, Lerkkanen และ Nurmi, 2004 Duncan et al. 2007 Geary สะสม Nugent และ เบลีย์ 2013 จอร์แดน Kaplan, Ramineni และ Locuniak, 2009 Siegler et al. 2012) ค้นหานี้ ในทางกลับกัน มีพื้นฐานเชิงประจักษ์เป็นสำหรับ devoting ก้อนสำคัญของหลักสูตร pre-K เพื่อการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ ตั้งแต่ทักษะคณิตศาสตร์และหลักสูตรที่ถ่ายในช่วงมัธยมปีเกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ในชีวิตเช่นวิทยาลัยสำเร็จ (Lee, 2013) อับ ผลกระทบของการแทรกแซงคณิตศาสตร์ช่วงที่พบในการศึกษาทดลองชัดเจนค่อย ๆ ผลงานล่าสุดของฉันแสดงให้เห็นว่า ความแตกต่างในผลสัมฤทธิ์ทางคณิตศาสตร์ของเด็กได้รับอิทธิพลของความแตกต่างในผลสัมฤทธิ์คณิตศาสตร์ก่อนหน้าและปัจจัยค่อนข้างเสถียรที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กผ่านการพัฒนา — กับผลกระทบของปัจจัยคง มากกว่าผลกระทบของเด็กหลายครั้งของก่อนหน้าผลสัมฤทธิ์คณิตศาสตร์ นี้แสดงให้เห็นว่า การเรียนการสอนคณิตศาสตร์ระดับเตรียมประถมคนเดียวจะไม่เพียงพอเพื่อเพิ่มผลสำเร็จคณิตศาสตร์ระยะยาวอย่างมาก และสำคัญยกคำถามเกี่ยวกับการแทรกแซงมีแนวโน้มในการผลิตผลกระทบต่อผลสัมฤทธิ์ทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กก้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์สำหรับการเจริญเติบโตในความสำคัญกับคณิตศาสตร์ใน pre-K ที่จะเป็นนักวิจัยในคณิตศาสตร์ต้นได้ปฏิบัติตามงานก่อนหน้านี้โดยนักวิจัยความรู้ต้นโดยการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างทักษะยาวในช่วงต้นและพัฒนาต่อมา อันเป็นผลมาจากความพยายามเหล่านี้ตอนนี้เรารู้ว่าทักษะทางคณิตศาสตร์ต้นที่แข็งแกร่งทำนายต้นของความสำเร็จทางคณิตศาสตร์ของเด็กปีต่อมา (Aunola, Leskinen, Lerkkanen และ Nurmi, 2004. ดันแคน, et al, 2007; เกียรี่กักตุนนูเจนต์ และเบลีย์ 2013; จอร์แดนแคปแลน Ramineni และ Locuniak 2009;. Siegler et al, 2012) การค้นพบนี้ในการเปิดให้บริการพื้นฐานเชิงประจักษ์พลีอันสำคัญของหลักสูตร Pre-K เพื่อการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ตั้งแต่ทักษะทางคณิตศาสตร์และหลักสูตรการในช่วงปีโรงเรียนมัธยมที่เกี่ยวข้องกับผลการชีวิตที่สำคัญเช่นความสำเร็จวิทยาลัย (ลี 2013 ) แต่น่าเสียดายที่ผลกระทบของการแทรกแซงทางคณิตศาสตร์ต้นที่พบในการศึกษาทดลองอย่างชัดเจนลดลงเมื่อเวลาผ่านไป ผลงานล่าสุดของฉันแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างในความสำเร็จทางคณิตศาสตร์ของเด็กได้รับอิทธิพลจากการรวมกันของความแตกต่างในทั้งผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ก่อนหน้านี้และปัจจัยที่ค่อนข้างมีเสถียรภาพที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของเด็กข้ามที่พัฒนากับผลกระทบของปัจจัยที่มีเสถียรภาพเป็นหลายครั้งมีขนาดใหญ่กว่าผลกระทบของเด็กก่อนหน้านี้ที่ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ นี้แสดงให้เห็นว่าการเรียนการสอนก่อนวัยเรียนคณิตศาสตร์ระดับเพียงอย่างเดียวจะไม่เพียงพอที่จะเพิ่มอย่างมีนัยสำคัญในระยะยาวผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์และก่อให้เกิดคำถามสำคัญเกี่ยวกับสิ่งที่ชนิดของการแทรกแซงมีแนวโน้มที่จะผลิตเกิดขึ้นในระยะที่ยาวที่สุดในผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์สำหรับการเจริญเติบโตในเน้นคณิตศาสตร์ใน Pre - K เป็นนักวิจัยทางคณิตศาสตร์ก่อนได้ตามงานก่อนหน้านี้โดยนักวิจัยก่อนการรู้โดยศึกษาสมาคมตามยาวระหว่างทักษะในวัยเด็กและการพัฒนาในภายหลัง ผลของความพยายามเหล่านี้ เราขณะนี้ทราบว่า ทักษะคณิตศาสตร์ ก่อนจะจบก่อนทำนายผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของเด็กปีต่อมา ( aunola leskinen lerkkanen และ , , , ยังมี , 2004 ; ดันแคน et al . , 2007 ; เกียรี่สะสมด้วย , และ Bailey , 2013 ; จอร์แดน แคป ramineni และ locuniak , 2009 ; siegler et al . , 2012 ) ค้นหา นี้ในการเปิดให้บริการพื้นฐานเชิงประจักษ์เพื่ออุทิศก้อนมากของหลักสูตร Pre - K เพื่อการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ เพราะคณิตศาสตร์ทักษะและหลักสูตรการในระหว่างปีโรงเรียนเกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ของชีวิตที่สำคัญ เช่น วิทยาลัย ความสำเร็จ ( ลี , 2013 ) แต่น่าเสียดายที่ผลของการแทรกแซงทางคณิตศาสตร์ต้นที่พบในการศึกษาทดลองอย่างชัดเจนลดตลอดเวลา งานล่าสุดของฉันแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างในผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของเด็กได้รับอิทธิพลโดยรวมของความแตกต่างในผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ทั้งก่อนหน้านี้และค่อนข้างมั่นคง ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของเด็กในการพัฒนากับปัจจัยคงที่อยู่หลายครั้งมีขนาดใหญ่กว่าผลของเด็กก่อนเรียนคณิตศาสตร์ . นี้แสดงให้เห็นว่าระดับปฐมวัยคณิตศาสตร์การสอนเพียงอย่างเดียวจะไม่เพียงพอที่จะช่วยเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ผลในระยะยาว และเพิ่มคำถามสำคัญเกี่ยวกับชนิดของการแทรกแซงมีแนวโน้มที่จะผลิตยาวนานที่สุดผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของเด็ก