If a man has no chance of obtaining

If a man has no chance of obtaining work he is in a desperate position, not simply because he lacks an income but because he lacks this nourishing and enlivening factor of disciplined work which nothing can replace. A modern economist may engage in highly sophisticated calculations on whether full employment "pays" or whether it might be more "economic" to run an economy at less than full employment so as to insure a greater mobility of labour, a better stability of wages, and so forth. His fundamental criterion of success is simply the total quantity of goods produced during a given period of time. “If the marginal urgency of goods is low,” says Professor Galbraith in The Affluent Society, “then so is the urgency of employing the last man or the last million men in the labour force.” And again: “If . . . we can afford some unemployment in the interest of stability—a proposition, incidentally, of impeccably conservative antecedents—then we can afford to give those who are unemployed the goods that enable them to sustain their accustomed standard of living.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าคนที่มีโอกาสของการได้รับงานที่ไม่มีเขาอยู่ในตำแหน่งที่หมดหวังไม่เพียงเพราะเขาขาดรายได้ แต่เป็นเพราะเขาขาดปัจจัยบำรุงและการทำให้มีชีวิตชีวาในการทำงานที่มีระเบียบวินัยที่ไม่มีอะไรสามารถแทนที่นักเศรษฐศาสตร์ที่ทันสมัย​​อาจมีส่วนร่วมในการคำนวณมีความซับซ้อนสูงกับว่าการจ้างงานเต็ม "จ่าย" หรือว่ามันอาจจะมีมากขึ้น "เศรษฐกิจ" ที่จะใช้เศรษฐกิจที่น้อยกว่าการจ้างงานเต็มเพื่อที่จะประกันความคล่องตัวมากขึ้นของแรงงานเสถียรภาพที่ดีขึ้นของค่าจ้าง เป็นต้น เกณฑ์พื้นฐานของเขาประสบความสำเร็จก็คือปริมาณรวมของสินค้าที่ผลิตในช่วงระยะเวลาที่กำหนดของเวลา"ถ้าเร่งด่วนส่วนเพิ่มของสินค้าที่อยู่ในระดับต่ำ" อาจารย์ Galbraith กล่าวว่าในสังคมที่ร่ำรวย "แล้วจึงเป็นความจำเป็นเร่งด่วนของการจ้างคนสุดท้ายหรือสุดท้ายล้านคนที่อยู่ในกำลังแรงงาน." และอีกครั้ง: "ถ้า . . เราสามารถที่ว่างงานบางส่วนในความสนใจของความมั่นคงเป็นเรื่องบังเอิญบุคคลแล้วไม่มีที่ติของพรรคเราสามารถที่จะให้ผู้ที่ตกงานสินค้าที่ช่วยให้พวกเขาที่จะรักษามาตรฐานของพวกเขาคุ้นเคยกับการใช้ชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าเป็นคนไม่มีโอกาสได้รับงาน เขาไม่ในตำแหน่งหมดหวัง เพียง เพราะเขาไม่มีรายได้ แต่เนื่อง จากเขาขาดปัจจัยนี้บำรุง และ enlivening ของการทำงานมีระเบียบวินัยซึ่งไม่สามารถแทน นักเศรษฐศาสตร์สมัยใหม่อาจต่อสู้ในสูงการคำนวณซับซ้อนว่าเต็มจ้าง "จ่าย" หรือว่ามันอาจจะขึ้น "เศรษฐกิจ" ทำเศรษฐกิจที่การจ้างงานเต็มที่น้อยกว่าเพื่อประกันความคล่องตัวมากขึ้นของแรง งาน ความมั่นคงที่ดีขึ้นของค่าจ้าง และอื่น ๆ เขาเกณฑ์พื้นฐานของความสำเร็จเป็นเพียงปริมาณรวมของสินค้าที่ผลิตในระหว่างรอบระยะเวลาที่กำหนด "ถ้าเร่งด่วนกำไรของสินค้าต่ำ กล่าวว่า ศาสตราจารย์ Galbraith ในการมอบ "นั้นเพื่อ เป็นของใช้คนสุดท้ายหรือผู้ชายล่าสุดล้านในกำลังแรงงาน" และอีกครั้ง: "ถ้า...เราสามารถว่างงานบาง in the interest of ความมั่นคงซึ่งการเสนอ โต้เถียง ของหัวเครื่องเก่า antecedents — แล้วเราสามารถจะให้ผู้ที่มีคนตกงานสินค้าที่ใช้ในการรักษาของพวกเขาคุ้นเคยมาตรฐานการครองชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หากมีคนที่ไม่มีโอกาสได้รับการใช้งานเขาอยู่ในตำแหน่งจนตรอกที่ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเขาขาดรายได้แต่เป็นเพราะเขาไม่มีปัจจัยสร้างความคึกคักและคุณค่าทางอาหารของการทำงานมีวินัยซึ่งไม่มีอะไรที่จะสามารถแทนที่นักเศรษฐศาสตร์ที่ทันสมัยที่อาจเข้าร่วมในการคำนวณที่ซับซ้อนไม่ว่าจะเป็นอย่างสูงในการจ้างงานเต็มที่"จ่าย"หรือไม่ว่าอาจจะมากขึ้น"เศรษฐกิจ"ในการใช้งานระบบเศรษฐกิจที่น้อยกว่าการจ้างงานเต็มดังนั้นจึงมั่นใจว่าเป็นการสื่อสารเคลื่อนที่มากกว่าที่ของแรงงานความมั่นคงมากขึ้นของค่าแรงและดังนั้นจึงออกมา เกณฑ์ขั้นพื้นฐานของความสำเร็จของเขาเป็นเพียงจำนวนรวมของของสินค้าที่ผลิตในระหว่างช่วงเวลาที่กำหนดในช่วงเวลา"หากจำเป็นเร่งด่วนเศษของสินค้าอยู่ในระดับต่ำ"กล่าวว่าศาสตราจารย์ galbraith ในสังคมมั่งคั่ง"แล้วก็เป็นเรื่องเร่งด่วนที่ใช้คนสุดท้ายหรือล้านคนสุดท้ายที่อยู่ในกำลังแรงงาน"และอีกครั้ง"ถ้า .... ....เราสามารถเป็นเจ้าของได้การว่างงานบางส่วนที่อยู่ในความสนใจของข้อเสนอความมั่นคง - a ซึ่งเป็นธรรมดาเทือกเถาเหล่ากอของอนุรักษ์นิยมได้อย่างถูกต้องสมบูรณ์ได้แล้วเราสามารถยอมรับได้ในกรณีที่มีการทำให้ผู้ที่มีผู้ว่างงานสินค้าที่ใช้ในการรักษามาตรฐานของพวกเขาคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตอยู่