Table 2 presents the coefficient es

Table 2 presents the coefficient estimates of model 2, which links a firm’s
exchange-rate exposure (estimated from model 1) with its determinants, namely the
percentage of foreign sales and the percentage of foreign currency derivatives used.
In the first regression (first column in Table 2), we consider all exposures, both
positive and negative. Consistent with our hypothesis, we find a strong positive
relation between exchange-rate exposure and the ratio of foreign sales to total sales.
In the second regression (second column in Table 2), we examine the relation
between exchange-rate exposure and firms’ foreign currency derivative use, using
the absolute value of the exposures. Consistent with a firm’s hedging motive for
the use of foreign currency derivatives, we find a negative, statistically significant
association between the absolute value of the exposures and the (absolute value) of
the percentage use of foreign currency derivatives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 แสดงการประมาณการค่าสัมประสิทธิ์ของแบบจำลอง 2 ซึ่งเชื่อมโยงของ บริษัท
เสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยน (ประมาณตั้งแต่วันที่ 1 แบบ) กับปัจจัยของมันคือร้อยละ
ของยอดขายต่างประเทศและร้อยละของอนุพันธ์เงินตราต่างประเทศที่ใช้.
ในการถดถอยเป็นครั้งแรก (คอลัมน์แรกในตารางที่ 2) เราจะพิจารณาความเสี่ยงทั้งหมด
ทั้งบวกและลบ สอดคล้องกับสมมติฐานของเราเราพบความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง
บวกระหว่างการเปิดรับอัตราแลกเปลี่ยนและอัตราส่วนของยอดขายต่างประเทศยอดขายรวม.
ในการถดถอยที่สอง (คอลัมน์ที่สองในตารางที่ 2) เราตรวจสอบ
ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศและ บริษัท ' การใช้อนุพันธ์ทางการเงินโดยใช้
ค่าสัมบูรณ์ของความเสี่ยง สอดคล้องกับแรงจูงใจในการป้องกันความเสี่ยงของ บริษัท สำหรับการใช้งาน
ของอนุพันธ์เงินตราต่างประเทศ,เราพบลบ
สมาคมนัยสำคัญทางสถิติระหว่างค่าสัมบูรณ์ของความเสี่ยงและ (ค่าสัมบูรณ์)
จากการใช้อัตราร้อยละของอนุพันธ์เงินตราต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 2 แสดงการประเมินสัมประสิทธิ์ของแบบจำลอง 2 ซึ่งลิงค์ของบริษัท
อัตราแลกเปลี่ยนแสง (ประมาณการจากแบบจำลอง 1) กับของดีเทอร์มิแนนต์ ได้แก่การ
เปอร์เซ็นต์ของต่างประเทศขายและเปอร์เซ็นต์ของอนุพันธ์สกุลเงินต่างประเทศที่ใช้
ในการถดถอยครั้งแรก (คอลัมน์แรกในตารางที่ 2), เราพิจารณาถ่ายภาพทั้งหมด ทั้ง
บวก และลบ สอดคล้องกับสมมติฐานของเรา เราพบบวกแรง
ความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยนและอัตราส่วนของการขายรวมการขายต่างประเทศ
ในการถดถอยที่สอง (คอลัมน์ที่สองในตารางที่ 2), เราตรวจสอบความสัมพันธ์
ระหว่างความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยนของบริษัทเงินตราอนุพันธ์ใช้ ใช้
ค่าสัมบูรณ์ของการถ่ายภาพ สอดคล้องกับแรงจูงใจการบริหารความเสี่ยงของบริษัทสำหรับ
การใช้ตราสารอนุพันธ์ในสกุลเงินต่างประเทศ เราค้นหาลบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ความสัมพันธ์ระหว่างค่าสัมบูรณ์ของการถ่ายภาพและ (ค่าสัมบูรณ์) ของ
ใช้เปอร์เซ็นต์ของอนุพันธ์ในเงินตราต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 เป็นของขวัญที่ตัวเลขประมาณการไว้ในรุ่น 2 ซึ่ง l ที่บริษัทของ
อัตราแลกเปลี่ยนความเสี่ยง(โดยประมาณจากรุ่น 1 )พร้อมด้วยของตัวกำหนดคือ
ซึ่งจะช่วยเป็นเปอร์เซ็นต์ของต่างประเทศและการขายที่เป็นเงินตราต่างประเทศจำนวนเปอร์เซ็นต์ของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าใช้.
ในครั้งแรก( Log (คอลัมน์แรกในตารางที่ 2 ),เราพิจารณาทั้งหมดและทั้ง
ซึ่งจะช่วยในทางบวกและลบ. สอดคล้องกับข้อสมมุติฐานของเราเราพบมากในเชิงบวก
ซึ่งจะช่วยให้ความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยนและอัตราที่ได้จากการขายต่างประเทศจะมียอดขายรวม.
ในที่สอง( Log (คอลัมน์ที่สองในตารางที่ 2 )ที่เราตรวจสอบการใช้ความสัมพันธ์
ระหว่างอัตราแลกเปลี่ยนและความเสี่ยงของบริษัทเป็นสกุลเงินต่างประเทศตราสารอนุพันธ์โดยใช้ค่าสัมบูรณ์
ของ ภาพถ่าย ที่ สอดคล้องกับบริษัทแห่งหนึ่งเหตุจูงใจ
ซึ่งจะช่วยป้องกันความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยนอย่างไรก็ดีสำหรับการใช้งานของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าเป็นเงินตราต่างประเทศเราจะได้พบการเชื่อมโยงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ซึ่งจะช่วยลบระหว่างค่าสัมบูรณ์ของ ภาพถ่าย และ(ค่าสัมบูรณ์)ของใช้เปอร์เซ็นต์
ซึ่งจะช่วยให้การซื้อขายเงินตราต่างประเทศได้