the effect of the curative treatmen

the effect of the curative treatment was derived from the blood freshness parameter. During a
healing process wounds with fresh blood (score 4) were anticipated to dry up (dark red blood;
score 3), form a scab (black dried blood; score 2) and eventually recover (no blood, score 1). The
percentage of pigs exhibiting wounds with fresh blood was used as a parameter for the
effectiveness of the curative treatments. For each pen where a curative treatment was applied
(either removing the biter or provision of straw twice daily) the percentage of pigs exhibiting
wounds with fresh blood was calculated on each day over a period of 10 successive days
following treatment. The effect of the curative treatment was analysed using non-parametric
tests. Due to the limited number of pens with a curative treatment (
n
= 20), the possible
interaction between the effects of preventive and curative treatments on the percentage of pigs
with fresh blood on the tail could not be analysed.
First, to examine the possible interaction between curative treatment and time (i.e. day
following treatment), differences in percentage of piglets with fresh bleeding tails per pen
between successive days were calculated. These differences were analysed with a Mann–
Whitney
U
-test, comparing the two curative treatments. Here, a non-significant Mann–Whitney
U
-test result indicates that the percentage of pigs with fresh blood shows similar time-courses for
both curative treatments. Since all Mann–Whitney-tests were non-significant (
P
>
0.05 for all
tests, results not shown), differences between days in the percentage of pigs with bleeding tail
wounds were analysed across curative treatments, using Wilcoxon matched pairs signed rank
J.J. Zonderland et al. / Applied Animal Behaviour Science 110 (2008) 269–281
274
tests. Each successive day following treatment was compared with the day prior to the application
of the curative treatment

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการรักษาทางการแพทย์ที่ได้รับจากพารามิเตอร์สดเลือด ในช่วงบาดแผลกระบวนการบำบัดด้วยเลือดสด (คะแนน 4) ถูกคาดว่าจะแห้ง (เม็ดเลือดแดงเข้มคะแนน3) รูปแบบตกสะเก็ด (สีดำเลือดแห้ง; คะแนน 2) และการกู้คืนในที่สุด (ไม่มีเลือดคะแนน 1) ร้อยละของสุกรแสดงบาดแผลที่มีเลือดสดถูกนำมาใช้เป็นพารามิเตอร์สำหรับประสิทธิภาพของการรักษาทางการแพทย์ สำหรับแต่ละปากกาที่การรักษาที่ถูกนำมาใช้บำบัดโรค(ทั้งลบกัดหรือการให้ฟางวันละสองครั้ง) ร้อยละของสุกรจัดแสดงบาดแผลที่มีเลือดสดที่คำนวณได้ในแต่ละวันในช่วง10 วันต่อเนื่องหลังการรักษา ผลของการรักษาทางการแพทย์ได้รับการวิเคราะห์โดยใช้ที่ไม่ใช่ตัวแปรการทดสอบ เนื่องจากจำนวนที่ จำกัด ของปากกาด้วยการบำบัดรักษาโรค (n = 20) ที่เป็นไปได้ทำงานร่วมกันระหว่างผลกระทบของการรักษาการป้องกันและการรักษาโรคในอัตราร้อยละของสุกรที่มีเลือดสดบนหางไม่สามารถวิเคราะห์. ครั้งแรกในการตรวจสอบที่เป็นไปได้ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการรักษาทางการแพทย์และเวลา (เช่นวันการรักษาต่อไปนี้) ความแตกต่างในอัตราร้อยละของลูกสุกรที่มีหางมีเลือดออกสดต่อปากการะหว่างวันที่ต่อเนื่องจะถูกคำนวณ แตกต่างเหล่านี้ถูกนำมาวิเคราะห์ด้วย Mann- วิทนีย์U-test เปรียบเทียบทั้งสองการรักษาทางการแพทย์ ที่นี่ไม่ใช่ที่สำคัญ Mann-Whitney U-test ผลการวิจัยพบว่าร้อยละของสุกรที่มีเลือดสดแสดงให้เห็นคล้ายหลักสูตรสำหรับการรักษาทางการแพทย์ทั้งสอง ทั้งหมดตั้งแต่ Mann-วิทนีย์ก็ไม่ใช่การทดสอบอย่างมีนัยสำคัญ (P> 0.05 สำหรับทุกการทดสอบผลไม่แสดง), ความแตกต่างระหว่างวันในอัตราร้อยละของสุกรที่มีเลือดออกหางบาดแผลทั่ววิเคราะห์การรักษาทางการแพทย์โดยใช้ Wilcoxon จับคู่คู่ลงนามยศเจเจ Zonderland et al, / พฤติกรรมสัตว์ประยุกต์วิทยาศาสตร์ 110 (2008) 269-281 274 การทดสอบ ในแต่ละวันต่อเนื่องต่อไปรักษาที่ถูกเมื่อเทียบกับวันก่อนที่จะมีแอพลิเคชันของการรักษาทางการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการรักษาโรคที่ได้มาจากเลือดสดพารามิเตอร์ ในระหว่างกระบวนการสมานแผล
กับเลือดสด ( คะแนน 4 ) คาดว่าจะแห้ง ( มืดสีแดงเลือด ;
3 คะแนน ) ฟอร์มตกสะเก็ด ( ดำเลือดแห้ง ; คะแนน 2 ) และในที่สุดการกู้คืน ( ไม่มีเลือด คะแนน 1 )
เปอร์เซ็นต์ของสุกร ซึ่งแผลกับเลือดสดๆที่ถูกใช้เป็นพารามิเตอร์สำหรับ
ประสิทธิผลของการบำบัดรักษา . สำหรับแต่ละ ปากกาที่ใช้รักษาโรค
( ทั้งการจบหรือการให้ฟางข้าววันละสองครั้ง ) เปอร์เซ็นต์ของสุกรจัดแสดง
แผลกับเลือดสดคำนวณได้ในแต่ละวัน ระยะเวลา 10 วันต่อเนื่อง
ต่อไปนี้การรักษา ผลของการรักษาโรควิเคราะห์ใช้การทดสอบพารามิเตอร์
ไม่เนื่องจากการจำกัดจำนวนปากกากับรักษาโรค (
n
= 20 ) , การปฏิสัมพันธ์ที่เป็นไปได้
ระหว่างผลของการป้องกันและการรักษาโรคเกี่ยวกับร้อยละของสุกร
กับเลือดสดบนหางไม่สามารถวิเคราะห์
ก่อน เพื่อตรวจสอบการปฏิสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่างรักษาโรค ( เช่นวันที่และเวลา
ต่อไปนี้การรักษา )ความแตกต่างในค่าของสุกรสดเลือดออกหางต่อคอก
ระหว่างวันต่อเนื่องได้ ความแตกต่างเหล่านี้มาวิเคราะห์กับ Mann วิทนีย์
u
-
- ทดสอบ เปรียบเทียบระหว่างสองการรักษา ที่นี่ไม่ใช่สำคัญ Mann วิทนีย์
u
- ) ผลการทดสอบแสดงให้เห็นว่าเปอร์เซ็นต์ของสุกรด้วยเลือดสดแสดงหลักสูตรเวลาคล้ายๆ
ทั้งการรักษาเนื่องจากทุกยี่ห้อและวิทนีย์การทดสอบไม่แตกต่างกัน ( p > 0.05



สำหรับการทดสอบผลลัพธ์ไม่แสดง ) , ความแตกต่างระหว่างวัน เปอร์เซ็นต์ของสุกรที่มีเลือดออกแผลหาง
วิเคราะห์ในการรักษาโรคโดยใช้ Wilcoxon ลงนามกับคู่อันดับ
เจเจ zonderland et al . / วิทยาศาสตร์พฤติกรรมสัตว์ 110 ( 2008 ) 269 และ 281
0
การทดสอบแต่ละวันต่อเนื่องต่อไปนี้การรักษาเมื่อเทียบกับวันก่อนหน้าการรักษาโรค
ของ