The problem, of course, is that peo

The problem, of course, is that people who don’t have enough money to buy food (and more than one billion people earn less than $1.00 a day), simply don’t count in the food equation.

In other words, if you don’t have the money to buy food, no one is going to grow it for you.
Put yet another way, you would not expect The Gap to manufacture clothes, Adidas to manufacture sneakers, or IBM to provide computers for those people earning $1.00 a day or less; likewise, you would not expect ADM (“Supermarket to the World”) to produce food for them.
What this means is that ending hunger requires doing away with poverty, or, at the very least, ensuring that people have enough money or the means to acquire it, to buy, and hence create a market demand for food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหา แน่นอน เป็นคนที่ไม่มีเงินเพียงพอซื้ออาหาร (และมากกว่าหนึ่งล้านคนได้รับน้อยกว่า $1.00 ต่อวัน), ก็ไม่นับในสมการอาหารในคำอื่น ๆ ถ้าคุณไม่มีเงินซื้ออาหาร ไม่มีใครจะไปเติบโตสำหรับคุณใส่ได้อีกวิธีหนึ่ง ไม่คาดช่องว่างในการผลิตเสื้อผ้า อาดิดาสในการผลิตผ้าใบ หรือ IBM คอมพิวเตอร์ให้ผู้คนได้ $1.00 ต่อวัน หรือน้อย กว่า ในทำนองเดียวกัน คุณก็คาดหวังว่า ADM ("ซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อโลก") จะผลิตอาหารสำหรับพวกเขาไม่สิ่งนี้หมายความ ว่า สิ้นสุดความหิวต้องทำไป ด้วยความยากจน หรือ อย่างน้อย มั่นใจว่า คนที่มีเงินพอหรือวิธีการซื้อ การซื้อ และจึง สร้างตลาดสำหรับอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาของหลักสูตรคือว่าคนที่ไม่ได้มีเงินมากพอที่จะซื้ออาหาร (และมากกว่าหนึ่งพันล้านคนมีรายได้ต่ำกว่า $ 1.00 ต่อวัน) ก็จะไม่นับรวมในสมอาหาร. ในคำอื่น ๆ ถ้าคุณ ไม่ได้มีเงินที่จะซื้ออาหารไม่มีใครจะไปจะเติบโตมันสำหรับคุณ. ใส่อีกทางที่คุณจะไม่คาดหวังว่าช่องว่างในการผลิตเสื้อผ้าอาดิดาสในการผลิตรองเท้าผ้าใบหรือ IBM เพื่อให้คอมพิวเตอร์สำหรับผู้มีรายได้ $ 1.00 หรือน้อยกว่าวัน เช่นเดียวกันคุณจะไม่คาดหวัง ADM ( "ซูเปอร์มาร์เก็ตไปทั่วโลก") การผลิตอาหารสำหรับพวกเขา. สิ่งนี้หมายความว่าสิ้นสุดความหิวต้องทำไปด้วยความยากจนหรืออย่างน้อยที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าคนมีเงินมากพอหรือหมายถึง ที่จะได้รับมันจะซื้อและด้วยเหตุนี้สร้างความต้องการของตลาดสำหรับอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาของหลักสูตรคือว่า คนที่ไม่มีเงินพอที่จะซื้ออาหาร ( และมากกว่าหนึ่งพันล้านคนรายได้น้อยกว่า $ 1.00 ต่อวัน ก็ไม่นับในรูปอาหารในคำอื่น ๆถ้าคุณไม่มีเงินจะซื้ออาหาร ไม่มีใครไปปลูกมันเพื่อคุณใส่อีกวิธี คุณจะไม่คาดหวัง GAP ผลิตเสื้อผ้า , Adidas ผลิตรองเท้าผ้าใบ หรือ IBM เพื่อให้คอมพิวเตอร์สำหรับคนรายได้ $ 1.00 ต่อวันหรือน้อยกว่า เช่นเดียวกัน คุณคงไม่คาดหวัง ADM ( " ซุปเปอร์มาร์เก็ต " โลก ) เพื่อผลิตอาหารสำหรับพวกเขาสิ่งนี้หมายความว่าสิ้นสุดความหิวต้องทำห่างกับความยากจน หรืออย่างน้อยก็เพื่อให้มั่นใจว่าประชาชนมีเงินเพียงพอหรือวิธีการที่จะได้รับมัน , ซื้อ , และด้วยเหตุนี้การสร้างความต้องการของตลาดอาหาร