A little over 50 years ago, the end

A little over 50 years ago, the endocrinologist Hans Selye (1956) published The Stress of Life, summarizing his research on the physiological consequences of stress.1 Because he was working with laboratory animals, Selye conceptualized stress (or stressors) as exposures to noxious envi- ronmental stimuli, such as extreme temperatures, electric shocks, or food deprivation. He identified three stages of physiological reactions to noxious events: the alarm, resistance, and exhaustion stages. Further, he linked the exhaustion stage, i.e., the depletion of bodily defenses against stress, to subsequent risks of high blood pressure, heart dis- ease, and other diseases of adaptation. This cas- cade of physiological reactions to stressors and their harmful consequences for physical health were later confirmed in human subjects. But popu- lation studies of the impacts of stressful experi- ences did not take off until psychiatrists Thomas Holmes and Richard Rahe (1967) created the
Social Readjustment Rating Scale to measure stressors that were social in nature. When they reviewed Navy medical records, Holmes and Rahe found that major changes in patients’ lives often preceded their doctor visits and hospitalizations. They hypothesized that major life events required individuals to make extensive behavioral readjustments in their daily lives and that too many changes in a short period of time could overtax individuals’ abilities to cope or adapt, leaving them more vulnerable to infec- tion, injury, or disease. Holmes and Rahe extracted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้อยกว่า 50 ปีที่ผ่านมา เวชกรรม Hans เซยี (1956) เผยแพร่ความเครียดของชีวิต สรุปงานวิจัยของเขาเกี่ยวกับผลทางสรีรวิทยาของ stress.1 เพราะเขาทำงานกับห้องปฏิบัติการสัตว์ เซยีแนวความเครียด (หรือความเครียด) เป็นระดับแสงเพื่อสิ่งแวดล้อม-ronmental พิษ เช่นอุณหภูมิ ไฟฟ้าช็อต หรือกีดกันอาหาร เขาระบุสามขั้นตอนของปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาเหตุการณ์อันตราย: ขั้นตอนการปลุก ต้านทาน และอ่อนเพลีย ต่อไป เขาเชื่อมโยงขั้นอ่อน เช่น ลดลงของการป้องกันร่างกายจากความเครียด ความเสี่ยงที่ตามมาของความดันโลหิตสูง หัวใจส่งง่าย และโรคอื่น ๆ การปรับตัว นี้ cas-cade ของปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาความเครียดและผลกระทบของอันตรายทางกายภาพสุขภาพภายหลังได้รับการยืนยันในวิชามนุษย์ แต่เครื่องดูด popu การศึกษาผลกระทบต่อความเครียดฉัน-ences ไม่ได้เอาออกจนถึงจิตแพทย์โฮล์มส์ Thomas และ Rahe ริชาร์ด (1967) สร้างการ สังคมท่านปรับคะแนนสเกลวัดความเครียดที่ถูกสังคมในธรรมชาติ เมื่อจะการตรวจสอบเวชระเบียนกองทัพเรือ โฮล์มส์และ Rahe พบการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในชีวิตของผู้ป่วยมักจะนำหน้าการพบแพทย์และแก่ พวกเขาตั้งสมมติฐานว่า เหตุการณ์ในชีวิตที่สำคัญต้องใช้บุคคลให้ปรับพฤติกรรมที่หลากหลายในชีวิตประจำวัน และที่เปลี่ยนแปลงมากเกินไปในระยะเวลาสั้น ๆ อาจ overtax ความสามารถของบุคคลในการรับมือ หรือ ปรับ ปล่อยให้พวกเขาเสี่ยงทางการ ค้า infec บาดเจ็บ หรือโรค โฮล์มส์และ Rahe แยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้อยกว่า 50 ปีที่ผ่านมาต่อมไร้ท่อ Hans Selye (1956) ตีพิมพ์ความเครียดในชีวิตสรุปการวิจัยของเขาเกี่ยวกับผลกระทบทางสรีรวิทยาของ stress.1 เพราะเขาเป็นคนที่ทำงานกับสัตว์ในห้องปฏิบัติการ Selye แนวความคิดความเครียด (หรือเกิดความเครียด) เป็นความเสี่ยงที่จะมีพิษ สิ่งเร้าแวดล้อมเช่นอุณหภูมิสูงไฟฟ้าช็อตหรือการกีดกันอาหาร เขาระบุสามขั้นตอนของปฏิกิริยาทางสรีรวิทยากับเหตุการณ์ที่เกิดพิษ: ปลุกความต้านทานและขั้นตอนอ่อนเพลีย นอกจากนี้เขาเชื่อมโยงเวทีอ่อนเพลียเช่นการสูญเสียของการป้องกันร่างกายกับความเครียดกับความเสี่ยงที่ตามมาของความดันโลหิตสูงหัวใจง่ายดายปรากฏและโรคอื่น ๆ ของการปรับตัว นี้เคด cas- ของปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาที่จะก่อให้เกิดความเครียดและผลกระทบที่เป็นอันตรายของพวกเขาสำหรับสุขภาพร่างกายได้รับการยืนยันในภายหลังในวิชามนุษย์ แต่การศึกษา lation popu- ของผลกระทบของความแตกประสบการณ์เครียดไม่ได้ใช้ออกไปจนกว่าจะจิตแพทย์โทมัสโฮล์มส์และริชาร์ด Rahe (1967) สร้าง
สังคมการจัดรูปแบบประเมินเพื่อวัดเกิดความเครียดทางสังคมที่มีอยู่ในธรรมชาติ เมื่อพวกเขาได้รับการตรวจสอบเวชระเบียนกองทัพเรือโฮล์มส์และ Rahe พบว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตของผู้ป่วยมักจะนำหน้าการเข้าชมแพทย์และโรงพยาบาลของพวกเขา พวกเขาตั้งสมมติฐานว่าเหตุการณ์ในชีวิตที่สำคัญต้องให้บุคคลที่จะทำให้พฤติกรรมใหม่อีกมากมายในชีวิตประจำวันของพวกเขาและว่าการเปลี่ยนแปลงมากเกินไปในระยะเวลาสั้น ๆ อาจจะเกินกำลังความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะรับมือหรือปรับตัวออกจากพวกเขาเสี่ยงที่จะ infec- การบาดเจ็บหรือ โรค. โฮล์มส์และ Rahe สกัด