A thin membrane known as the mesent

A thin membrane known as the mesentery extends from the posterior body wall of the abdominal cavity to surround the small intestine and anchor it in place. Blood vessels, nerves, and lymphatic vessels pass through the mesentery to support the tissues of the small intestine and transport nutrients from food in the intestines to the rest of the body.

The small intestine can be divided into 3 major regions:

The duodenum is the first section of intestine that connects to the pyloric sphincter of the stomach. It is the shortest region of the small intestine, measuring only about 10 inches in length. Partially digested food, or chyme, from the stomach is mixed with bile from the liver and pancreatic juice from the pancreas to complete its digestion in the duodenum.
The jejunum is the middle section of the small intestine that serves as the primary site of nutrient absorption. It measures around 3 feet in length.
The ileum is the final section of the small intestine that empties into the large intestine via the ileocecal sphincter. The ileum is about 6 feet long and completes the absorption of nutrients that were missed in the jejunum.

Like the rest of the gastrointestinal tract, the small intestine is made up of four layers of tissue. The mucosa forms the inner layer of epithelial tissue and is specialized for the absorption of nutrients from chyme. Deep to the mucosa is the submucosa layer that provides blood vessels, lymphatic vessels, and nerves to support the mucosa on the surface. Several layers of smooth muscle tissue form the muscularis layer that contracts and moves the small intestines. Finally, the serosa forms the outermost layer of epithelial tissue that is continuous with the mesentery and surrounds the intestines.

The interior walls of the small intestine are tightly wrinkled into projections called circular folds that greatly increase their surface area. Microscopic examination of the mucosa reveals that the mucosal cells are organized into finger-like projections known as villi, which further increase the surface area. Each square inch of mucosa contains around 20,000 villi. The cells on the surface of the mucosa also contain finger-like projections of their cell membranes known as microvilli, which further increase the surface area of the small intestine. It is estimated that there are around 130 billion microvilli per square inch in the mucosa of the small intestine. All of these wrinkles and projections help to greatly increase the amount of contact between the cells of the mucosa and chyme to maximize the absorption of vital nutrients.

The small intestine processes around 2 gallons of food, liquids, and digestive secretions every day. To ensure that the body receives enough nutrients from its food, the small intestine mixes the chyme using smooth muscle contractions called segmentations. Segmentation involves the mixing of chyme about 7 to 12 times per minute within a short segment of the small intestine so that chyme in the middle of the intestine is moved outward to the intestinal wall and contacts the mucosa. In the duodenum, segmentations help to mix chyme with bile and pancreatic juice to complete the chemical digestion of the chyme into its component nutrients. Villi and microvilli throughout the intestines sway back and forth during the segmentations to increase their contact with chyme and efficiently absorb nutrients.

Once nutrients have been absorbed by the mucosa, they are passed on into tiny blood vessels and lymphatic vessels in the middle of the villi to exit through the mesentery. Fatty acids enter small lymphatic vessels called lacteals that carry them back to the blood supply. All other nutrients are carried through veins to the liver, where many nutrients are stored and converted into useful energy sources.

Chyme is slowly passed through the small intestine by waves of smooth muscle contraction known as peristalsis. Peristalsis waves begin at the stomach and pass through the duodenum, jejunum, and finally the ileum. Each wave moves the chyme a short distance, so it takes many waves of peristalsis over several hours to move chyme to the end of the ileum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมมเบรนบาง ๆ ที่เรียกว่า mesentery ขยายจากตัวผนังหลังของช่องท้องรอบลำไส้เล็ก และยึดใน หลอดเลือด เส้นประสาท และหลอดน้ำเหลืองผ่าน mesentery สนับสนุนเนื้อเยื่อของลำไส้เล็กและขนส่งสารอาหารจากอาหารในลำไส้ส่วนที่เหลือของร่างกายลำไส้เล็กแบ่งได้เป็น 3 ภูมิภาคหลัก: Duodenum เป็นส่วนแรกของลำไส้ที่เชื่อมต่อกับ pyloric หูรูดของกระเพาะอาหาร ภูมิภาคที่สั้นที่สุดของลำไส้เล็ก การวัดความยาวประมาณ 10 นิ้วได้ อาหารย่อยบางส่วน หรือ chyme จากกระเพาะอาหารจะผสมกับน้ำดีจากตับและตับจากตับอ่อนเพื่อทำการย่อยอาหารในต้น Jejunum เป็นส่วนกลางของลำไส้เล็กที่ทำหน้าที่เป็นเว็บไซต์หลักของการดูดซึมสารอาหาร วัดความยาวประมาณ 3 ฟุต Ileum เป็นส่วนสุดท้ายของลำไส้เล็กที่ไหลลงสู่ลำไส้ใหญ่ผ่านหูรูด ileocecal Ileum จะยาวประมาณ 6 ฟุต และเสร็จสิ้นการดูดซึมของสารอาหารที่ไม่ถูกใน jejunumเช่นส่วนเหลือของระบบทางเดินอาหาร ลำไส้เล็กถูกสร้างขึ้นจากสี่ชั้นของเนื้อเยื่อ Mucosa ชั้นด้านในของเยื่อบุผิวเนื้อเยื่อ และเป็นพิเศษสำหรับดูดซึมสารอาหารจาก chyme ลึก mucosa เป็นชั้น submucosa ที่หลอดเลือด หลอดน้ำเหลือง และเส้นประสาทเพื่อสนับสนุน mucosa ที่บนพื้นผิว หลายชั้นของกล้ามเนื้อเรียบแบบชั้น muscularis ที่สัญญา และย้ายลำไส้เล็ก ในที่สุด serosa เป็นชั้นนอกสุดของเนื้อเยื่อเยื่อบุผิวที่ต่อเนื่องกับ mesentery และล้อมรอบลำไส้ผนังภายในของลำไส้เล็กจะแน่นรอยย่นเป็นประมาณที่เรียกว่าพับกลมที่ช่วยเพิ่มพื้นที่ผิวของพวกเขา กล้องจุลทรรศน์ mucosa เผยว่า mucosal เซลล์ที่จัดระเบียบเป็นประมาณนิ้วเหมือนเป็นขน ซึ่งเพิ่มพื้นที่ผิว ทุกตารางนิ้วของ mucosa ประกอบด้วยขนประมาณ 20,000 เซลล์บนพื้นผิวของ mucosa ประกอบด้วยประมาณเหมือนนิ้วของเยื่อหุ้มเซลล์ของพวกเขาเรียกว่า microvilli ซึ่งเพิ่มพื้นที่ผิวของลำไส้เล็ก มันเป็นที่คาดว่า มีประมาณ 130 พันล้าน microvilli ต่อตารางนิ้ว mucosa ของลำไส้เล็ก ทั้งหมดของริ้วรอยและคาดการณ์เหล่านี้ช่วยเพื่อช่วยเพิ่มยอดเงินของการติดต่อระหว่างเซลล์ของ mucosa ใน chyme เพื่อเพิ่มการดูดซึมของสารอาหารที่สำคัญลำไส้เล็กกระบวนการอาหาร ของเหลว และการหลั่งน้ำย่อยประมาณ 2 แกลลอนทุกวัน เพื่อให้แน่ใจว่า ร่างกายได้รับสารอาหารเพียงพอของอาหาร ลำไส้เล็กผสม chyme ที่ใช้การหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบเรียกว่า segmentations แบ่งส่วนเกี่ยวข้องกับการผสมของ chyme ประมาณ 7-12 ครั้งต่อนาทีในส่วนของลำไส้เล็กสั้นให้ chyme กลางลำไส้จะถูกย้ายไปผนังลำไส้ออก และติดต่อ mucosa ใน duodenum, segmentations ช่วยผสม chyme มีน้ำดีและตับเพื่อทำการย่อยอาหารทางเคมีของ chyme ที่เป็นสารอาหารประกอบ ขนและ microvilli ตลอดลำไส้เอนเอียงไปมาระหว่าง segmentations เพื่อเพิ่มการติดต่อกับ chyme และดูดซึมสารอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อมีการดูดซึมสารอาหาร โดย mucosa พวกเขาจะผ่านในหลอดเลือดเล็ก ๆ และหลอดน้ำเหลืองกลางขนไปออกผ่าน mesentery กรดไขมันใส่เรือน้ำเหลืองขนาดเล็กที่เรียกว่า lacteals ที่มีการจ่ายเลือดกลับ สารอาหารอื่น ๆ ที่ดำเนินการผ่านเส้นเลือดไปที่ตับ ที่เก็บไว้ และแปลงเป็นแหล่งพลังงานที่มีประโยชน์อาหารChyme ช้าผ่านผ่านลำไส้เล็ก โดยคลื่นของการหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบเรียกว่าอาการ อาการคลื่นเริ่มที่กระเพาะอาหาร และผ่านต้น jejunum และสุดท้าย ileum แต่ละคลื่นย้าย chyme ระยะสั้น ดังนั้นมันจะคลื่นมากของอาการผ่านหลายชั่วโมงเพื่อไปที่จุดสิ้นสุดของ ileum ใน chyme

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมมเบรนบาง ๆ ที่รู้จักกันเป็นน้ำเหลืองขยายจากผนังร่างกายหลังของช่องท้องจะล้อมรอบลำไส้เล็กและยึดไว้ในสถานที่ เส้นเลือดเส้นประสาทและท่อน้ำเหลืองผ่านน้ำเหลืองเพื่อสนับสนุนเนื้อเยื่อของลำไส้เล็กและสารอาหารที่ขนส่งจากอาหารในลำไส้ส่วนที่เหลือของร่างกาย. ลำไส้เล็กสามารถแบ่งออกเป็น 3 ภูมิภาคหลัก: ต้นคือ ส่วนแรกของลำไส้ที่เชื่อมต่อกับหูรูดของกระเพาะอาหาร มันเป็นภูมิภาคที่สั้นที่สุดของลำไส้เล็กวัดเพียงประมาณ 10 นิ้วความยาว บางส่วนที่ย่อยอาหารหรือ chyme จากกระเพาะอาหารมีการผสมกับน้ำดีจากตับและตับอ่อนจากตับอ่อนเพื่อความสมบูรณ์ของการย่อยอาหารในลำไส้เล็กส่วนต้น. jejunum เป็นส่วนที่อยู่ตรงกลางของลำไส้เล็กที่ทำหน้าที่เป็นเว็บไซต์หลักของการดูดซึมสารอาหาร . มันมาตรการประมาณ 3 ฟุตยาว. ileum เป็นส่วนสุดท้ายของลำไส้เล็กที่เทลงไปในลำไส้ใหญ่ผ่านกล้ามเนื้อหูรูด ileocecal ileum ประมาณ 6 ฟุตยาวและเสร็จสิ้นการดูดซึมของสารอาหารที่ถูกพลาดในลำไส้เล็กส่วนกลาง. เช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของระบบทางเดินอาหาร, ลำไส้เล็กถูกสร้างขึ้นจากสี่ชั้นของเนื้อเยื่อ รูปแบบเยื่อบุชั้นในของเนื้อเยื่อเยื่อบุผิวและมีความเชี่ยวชาญในการดูดซึมของสารอาหารจาก chyme ลึกเยื่อเมือกเป็นชั้น submucosa ที่ให้หลอดเลือดท่อน้ำเหลืองและเส้นประสาทที่จะสนับสนุนเยื่อเมือกบนพื้นผิว หลายชั้นของกล้ามเนื้อเรียบในรูปแบบชั้น muscularis ว่าสัญญาและย้ายลำไส้เล็ก ในที่สุด serosa รูปแบบชั้นนอกสุดของเนื้อเยื่อเยื่อบุผิวที่มีอย่างต่อเนื่องกับน้ำเหลืองและบริเวณโดยรอบลำไส้. ผนังภายในของลำไส้ขนาดเล็กที่มีรอยย่นแน่นเข้าไปในประมาณการเท่าเรียกว่าวงกลมที่ช่วยเพิ่มพื้นที่ผิวของพวกเขา การตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์ของเยื่อเมือกเผยให้เห็นว่าเซลล์เยื่อเมือกถูกจัดเป็นประมาณการนิ้วเหมือนที่รู้จักกันเป็น villi ซึ่งต่อไปจะเพิ่มพื้นที่ผิว แต่ละตารางนิ้วของเยื่อเมือกมีประมาณ 20,000 villi เซลล์บนพื้นผิวของเยื่อเมือกยังมีการคาดการณ์นิ้วเหมือนของเยื่อหุ้มเซลล์ของพวกเขาเป็นที่รู้จักกัน microvilli ซึ่งต่อไปจะเพิ่มพื้นที่ผิวของลำไส้เล็ก มันเป็นที่คาดว่ามีประมาณ 130,000,000,000 microvilli ต่อตารางนิ้วในเยื่อบุของลำไส้เล็ก ทั้งหมดของริ้วรอยเหล่านี้และการคาดการณ์ความช่วยเหลือเพื่อช่วยเพิ่มจำนวนของการติดต่อระหว่างเซลล์ของเยื่อเมือกและ chyme ที่จะเพิ่มการดูดซึมสารอาหารที่สำคัญ. กระบวนการลำไส้เล็กประมาณ 2 แกลลอนของอาหารเหลวและสารคัดหลั่งทางเดินอาหารทุกวัน เพื่อให้แน่ใจว่าร่างกายได้รับสารอาหารที่เพียงพอจากอาหาร, ลำไส้เล็กผสม chyme โดยใช้การหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบที่เรียกว่า segmentations การแบ่งส่วนเกี่ยวข้องกับการผสมของ chyme ประมาณ 7-12 ครั้งต่อนาทีภายในส่วนสั้น ๆ ของลำไส้เล็กเพื่อ chyme ที่อยู่ตรงกลางของลำไส้จะถูกย้ายออกไปด้านนอกเพื่อให้ผนังลำไส้และรายชื่อเยื่อเมือก ในลำไส้เล็กส่วนต้นที่ segmentations ช่วยในการผสมกับน้ำดี chyme และน้ำผลไม้ตับอ่อนเพื่อให้การย่อยอาหารทางเคมีของ chyme ลงในสารอาหารที่เป็นส่วนประกอบของ villi และ microvilli ทั่วลำไส้แกว่งไปมาในช่วง segmentations เพื่อเพิ่มรายชื่อผู้ติดต่อของพวกเขาด้วย chyme และมีประสิทธิภาพการดูดซับสารอาหาร. เมื่อสารอาหารที่ได้รับการดูดซึมโดยเยื่อเมือกที่พวกเขาจะถูกส่งผ่านเข้าไปในเส้นเลือดขนาดเล็กและท่อน้ำเหลืองในช่วงกลางของ villi ที่ เพื่อออกผ่านน้ำเหลือง กรดไขมันเข้าสู่ท่อน้ำเหลืองเล็ก ๆ เรียกว่า lacteals ที่นำพวกเขากลับไปเลือด สารอาหารอื่น ๆ ทั้งหมดจะดำเนินการผ่านทางหลอดเลือดดำไปที่ตับซึ่งสารอาหารหลายชนิดมีการจัดเก็บและแปลงเป็นแหล่งพลังงานที่มีประโยชน์. chyme ถูกส่งผ่านไปอย่างช้า ๆ ผ่านลำไส้เล็กโดยคลื่นของการหดตัวของกล้ามเนื้อเรียบที่รู้จักกันเป็น peristalsis คลื่น peristalsis เริ่มต้นที่กระเพาะอาหารและลำไส้เล็กส่วนต้นผ่านการวาดภาพและในที่สุดก็ ileum คลื่นแต่ละย้าย chyme ไกลจึงใช้เวลาหลายคลื่น peristalsis ในช่วงหลายชั่วโมงที่จะย้าย chyme ยังจุดสิ้นสุดของ ileum ที่