Botrytis cinerea Pers. is the most

Botrytis cinerea Pers. is the most common postharvest
pathogen of table grapes in most regions of the
world (Bulit and Dubos, 1988). Currently, postharvest
diseases of table grapes are controlled by thepostharvest application of SO2, either by weekly fumigation
in storage rooms or by packing grapes in
polyethylene-lined boxes with SO2 generator pads.
Problems associated with SO2 use include the following:
(1) SO2 residues that exceed the tolerance of
10 mg/kg of most countries, which can occur if the gas
dosage is too high; (2) unsightly bleaching injuries that
can occur to berries after numerous or high dosage
fumigations; (3) SO2 cannot be used on organically
certified grapes (Gabler and Smilanick, 2001); and
(4) because of sulfite hypersensitivity in some people,
the dietary hazard of SO2 was recognized and it
was removed from the US Food and Drug Administration
‘generally regarded as safe’ classification in 1986
(Zahavi et al., 2000). Therefore, the development of
alternative strategies to control postharvest decay of
table grapes that are safe, effective, economical, and
compatible with commercial handling is of interest.
Ethanol and potassium sorbate are common food
additives with potent antimicrobial activity (Sofos,
1989; Larson and Morton, 1991). Ethanol dips and
vapors have been reported to control postharvest diseases
of peaches, citrus fruit, and table grapes (Larson
and Morton, 1991; Feliciano et al., 1992; Smilanick et
al., 1995; Gabler and Smilanick, 2001; Gabler et al.,
2002; Karabulut et al., 2003), especially when heated
(Smilanick et al., 1995; Margosan et al., 1997; Karabulut
et al., 2004). Sorbates are common food preservatives
for many applications, and its spectrum of activity
includes B. cinerea (Sofos, 1989), although there are
no reports where itwas evaluated to control postharvest
decay of table grapes. Potassium sorbate applied after
harvest controlled a variety of postharvest pathogens
on citrus (Wild, 1987; Palou et al., 2002), and sweet
cherry (Karabulut et al., 2001; Mari et al., 2004).
Previous studies demonstrated a gradual increase
in the sporocidal activity of ethanol with an increase
in ethanol concentration. Concentrations greater than
30% killed spores of B. cinerea rapidly, while those
20% and below were sublethal (Lichter et al., 2002;
Karabulut et al., 2003, 2004). The use of higher concentrations
of ethanol concentration incurs additional
ethanol costs and exacerbates safety hazards and disposal
issues that can reduce the feasibility of ethanol
use. The flammability limit of ethanol is 33 ml/l and
the air in manned workplaces cannot contain more
than 1 ml/l (Gabler et al., 2005). In addition, commercial
SO2 generator sheets are superior to ethanol in
effectiveness for the control of postharvest decay, even
when the ethanol was used at high and sporocidal levels.
Ethanol efficacy declines during prolonged storage,
because its residues are lowand short-lived, suggesting
that deep secondary B. cinerea infections during storage
are not controlled. These issues are disadvantages
of postharvest ethanol applications, and can limit the
use of ethanol in practice.
Therefore, the objective of this studywas to evaluate
the efficacy of the sublethal concentrations of ethanol,
in combination with potassium sorbate, to control gray
mold on table grapes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Botrytis cinerea อาทิเป็นหลังใหญ่การศึกษาขององุ่นในภูมิภาคส่วนใหญ่ของการโลก (Bulit และ Dubos, 1988) หลังการเก็บเกี่ยวในปัจจุบันควบคุมโรคขององุ่น โดยแอพลิเคชัน thepostharvest ของ SO2 อย่างใดอย่างหนึ่ง โดย fumigation ทุกสัปดาห์ในห้องจัดเก็บ หรือบันทึกองุ่นในกล่องที่มีเส้นพลาสติก มี SO2 กำเนิดแผ่นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้ SO2 รวมต่อไปนี้:(1) SO2 ตกค้างที่เกินค่าที่ยอมรับของ10 มก./กก.ของประเทศมากที่สุด ซึ่งอาจเกิดขึ้นหากก๊าซขนาดไม่สูงเกินไป (2) ไม่น่าดูฟอกสีบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นให้ครบหลังจากจำนวนมาก หรือปริมาณสูงfumigations (3) SO2 ไม่สามารถใช้บน organicallyองุ่นได้รับการรับรอง (Gabler และ Smilanick, 2001); และ(4) เนื่องจากอยู่ของซัลไฟต์ที่ไวต่อยาในบางคนอันตรายอาหารของ SO2 ที่ถูกรับรู้และถูกเอาออกจากเราอาหารและยาประเภท 'โดยทั่วไปถือว่าปลอดภัย' ในปี 1986(Zahavi et al., 2000) ดังนั้น การพัฒนากลยุทธ์ทางเลือกในการควบคุมการผุหลังการเก็บเกี่ยวของตารางองุ่นที่ปลอดภัย มีประสิทธิภาพ ประหยัด และเข้ากันได้กับการจัดการเชิงพาณิชย์เป็นที่น่าสนใจเอทานอลและโพแทสเซียม sorbate เป็นอาหารทั่วไปวัตถุเจือปนมีศักยภาพกิจกรรมจุลินทรีย์ (Sofos1989 Larson และมอร์ตัน 1991) เอทานอลลาด และไอระเหยมีการรายงานการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวลูกพีช ส้ม และองุ่น (Larsonมอร์ ตัน 1991 และ Feliciano et al., 1992 Smilanick ร้อยเอ็ดal., 1995 Gabler และ Smilanick, 2001 Gabler et al.,2002 Karabulut และ al., 2003), โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผ่านความร้อน(Smilanick และ al., 1995 Margosan และ al., 1997 Karabulutร้อยเอ็ด al., 2004) Sorbates เป็นสารกันบูดอาหารทั่วไปสำหรับโปรแกรมประยุกต์จำนวนมาก และจำนวนมากของกิจกรรมมี cinerea เกิด (Sofos, 1989), แม้ว่าจะมีไม่มีรายงานที่จะถูกประเมินการควบคุมหลังขององุ่นภาย ใช้หลังจาก sorbate โพแทสเซียมเก็บเกี่ยวควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวให้เลือกมากมายในส้ม (ป่า 1987 Palou และ al., 2002), และหวานเชอร์รี่ (Karabulut และ al., 2001 มารีและ al., 2004)การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าเพิ่มขึ้นในกิจกรรม sporocidal ของเอทานอลด้วยการเพิ่มในความเข้มข้นของเอทานอล ความเข้มข้นมากกว่า30% ฆ่าเพาะเฟิร์นของ cinerea เกิดอย่างรวดเร็ว ในขณะที่20% และด้านล่าง sublethal (Lichter et al., 2002Karabulut และ al., 2003, 2004) ใช้ความเข้มข้นสูงของเอทานอล ความเข้มข้นต่อเพิ่มเติมค่าใช้จ่ายเอทานอล และ exacerbates อันตรายและการกำจัดปัญหาที่สามารถลดความเป็นไปได้ของเอทานอลใช้ จำนวน flammability เอทานอลเป็น 33 ml/l และอากาศใน manned ดังไม่ประกอบด้วยมากขึ้นกว่า 1 ml/l (Gabler et al., 2005) นอกจากนี้ พาณิชย์แผ่นกำเนิด SO2 จะเหนือกว่าเอทานอลในแม้ประสิทธิภาพในการควบคุมการผุหลังการเก็บเกี่ยวเมื่อเอทานอลที่ใช้ในระดับสูงและ sporocidalเอทานอลประสิทธิภาพลดลงระหว่างการเก็บรักษาเป็นเวลานานเนื่องจากการตก lowand ช่วงสั้น ๆ แนะนำที่ cinerea รองลึกเกิดการติดเชื้อระหว่างการเก็บรักษาไม่ควบคุม ปัญหาเหล่านี้มีข้อเสียของเอทานอลโปรแกรมหลังการเก็บเกี่ยว และสามารถจำกัดการการใช้เอทานอลในทางปฏิบัติดังนั้น วัตถุประสงค์ของ studywas นี้เพื่อประเมินประสิทธิภาพของความเข้มข้น sublethal ของเอทานอลร่วมกับโพแทสเซียม sorbate การควบคุมสีเทาแม่พิมพ์บนองุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Botrytis cinerea มี Pers เป็นที่พบมากที่สุดหลังการเก็บเกี่ยวการติดเชื้อขององุ่นตารางในภูมิภาคส่วนใหญ่ของโลก(หัวกระสุนและ Dubos, 1988) ปัจจุบันหลังการเก็บเกี่ยวโรคขององุ่นจะถูกควบคุมโดยการประยุกต์ใช้ SO2 thepostharvest ทั้งโดยการรมควันรายสัปดาห์ในห้องเก็บของหรือโดยการบรรจุองุ่นในกล่องพลาสติกชนิดเรียงรายด้วยแผ่นกำเนิดSO2. ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้ SO2 ดังต่อไปนี้(1) ตกค้าง SO2 ที่เกินความอดทนของ10 มิลลิกรัม / กิโลกรัมของประเทศส่วนใหญ่ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้หากก๊าซปริมาณที่สูงเกินไป (2) การบาดเจ็บฟอกน่าเกลียดที่สามารถเกิดขึ้นกับผลเบอร์รี่หลังจากที่ปริมาณจำนวนมากหรือสูงfumigations; (3) SO2 ไม่สามารถใช้กับอินทรีย์องุ่นได้รับการรับรอง(Gabler และ Smilanick, 2001); และ(4) เพราะแพ้ซัลไฟต์ในบางคนที่อันตรายของการบริโภคอาหารSO2 ได้รับการยอมรับและถูกลบออกจากคณะกรรมการอาหารและยาของสหรัฐ'โดยทั่วไปถือว่าปลอดภัยการจัดหมวดหมู่ในปี 1986 (Zahavi et al., 2000) ดังนั้นการพัฒนาของกลยุทธ์ทางเลือกในการควบคุมการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวขององุ่นที่มีความปลอดภัยที่มีประสิทธิภาพประหยัดและเข้ากันได้กับการจัดการในเชิงพาณิชย์เป็นที่น่าสนใจ. เอทานอลและโพแทสเซียม sorbate เป็นอาหารที่พบสารเติมแต่งที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพที่มีศักยภาพ(Sofos, 1989; Larson และ มอร์ตัน 1991) dips เอทานอลและไอระเหยที่ได้รับรายงานในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของลูกพีชผลไม้ส้มและองุ่น(Larson และมอร์ตัน 1991; เฟลิเซีย et al, 1992;. Smilanick et al, 1995;. Gabler และ Smilanick 2001; Gabler et al, ., 2002; karabulut, et al, 2003) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถูกความร้อน. (Smilanick, et al, 1995;. Margosan et al, 1997;. karabulut., et al, 2004) Sorbates สารกันบูดอาหารที่พบบ่อยสำหรับการใช้งานจำนวนมากและคลื่นความถี่ของกิจกรรมรวมถึงบีซีเนเรีย(Sofos, 1989) แม้ว่าจะมีรายงานที่ไม่มีการประเมินitwas ในการควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวการสลายตัวขององุ่นตาราง โพแทสเซียม sorbate นำมาใช้หลังจากการเก็บเกี่ยวควบคุมความหลากหลายของเชื้อก่อโรคหลังการเก็บเกี่ยวในส้ม(ป่า 1987; Palou et al, 2002.) และหวานเชอร์รี่(karabulut et al, 2001;.. มารีเอตอัล, 2004). ศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นอย่างค่อยเป็นค่อยไป เพิ่มในกิจกรรมsporocidal เอทานอลที่มีการเพิ่มขึ้นในความเข้มข้นของเอทานอล ความเข้มข้นมากกว่า30% ของสปอร์ฆ่าซีเนเรียบีอย่างรวดเร็วในขณะที่20% และด้านล่างเป็น sublethal (Lichter, et al., 2002;. karabulut et al, 2003, 2004) การใช้ความเข้มข้นสูงของความเข้มข้นของเอทานอลที่เพิ่มขึ้นเกิดขึ้นจากค่าใช้จ่ายในเอทานอลและexacerbates อันตรายจากความปลอดภัยและการกำจัดปัญหาที่สามารถลดความเป็นไปได้ของเอทานอลที่ใช้ ขีด จำกัด การติดไฟของเอทานอล 33 มล. / ลิตรและอากาศในสถานที่ทำงานประจำไม่สามารถมีมากขึ้นกว่า1 มล. / ลิตร (Gabler et al., 2005) นอกจากนี้ในเชิงพาณิชย์แผ่นกำเนิด SO2 จะดีกว่าเอทานอลในความมีประสิทธิภาพในการควบคุมของการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวแม้เมื่อเอทานอลที่ใช้ในระดับที่สูงและsporocidal. เอทานอลลดลงประสิทธิภาพระหว่างการเก็บรักษาเป็นเวลานานเพราะสารตกค้างที่มี lowand สั้นบอกว่าลึกบีซีเนเรียรองการติดเชื้อระหว่างการเก็บรักษาไม่ได้ถูกควบคุม ปัญหาเหล่านี้เป็นข้อเสียของการใช้เอทานอลหลังการเก็บเกี่ยวและสามารถ จำกัด การใช้เอทานอลในการปฏิบัติ. ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการนี้ studywas ในการประเมินประสิทธิภาพของความเข้มข้นsublethal ของเอทานอลร่วมกับโพแทสเซียมsorbate การควบคุมสีเทาเชื้อราบนองุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Botrytis cinerea ได้ที่ . คือส่วนใหญ่หลังการเก็บเกี่ยวองุ่น
เชื้อโรคของตารางในภูมิภาคส่วนใหญ่ของโลก ( หัวกระสุน และ dubos
, 1988 ) ขณะนี้โรคหลังการเก็บเกี่ยวองุ่น
โต๊ะถูกควบคุมโดยโปรแกรม thepostharvest ของ SO2 ทั้งโดย
รมรายสัปดาห์ในห้องเก็บของ หรือบรรจุกล่องพลาสติกเรียงรายด้วยองุ่น

SO2 รองเครื่องกำเนิดไฟฟ้าปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ SO2 ใช้รวมถึงต่อไปนี้ :
( 1 ) SO2 ตกค้างเกินความอดทนของ
10 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ของประเทศมากที่สุด ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้หากปริมาณก๊าซ
สูงเกินไป ( 2 ) น่าดู ฟอก การบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นกับผลเบอร์รี่หลังมากมาย

fumigations หรือปริมาณสูง ( 3 ) SO2 ไม่สามารถใช้ในอินทรีย์
องุ่นได้รับการรับรองและกล่าว smilanick , 2001 ) ; และ
( 4 ) เพราะซัลไฟต์อาการในบางคน
อันตรายอาหารของ SO2 ได้รับมัน
ถูกลบออกจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา
'generally ถือเป็นหมวดหมู่ใน 1986
ปลอดภัย ' ( zahavi et al . , 2000 ) ดังนั้น การพัฒนากลยุทธ์ทางเลือกเพื่อสลายหลังการเก็บเกี่ยวของ

องุ่นที่ปลอดภัย , การควบคุมที่มีประสิทธิภาพ ประหยัด และ
เข้ากันได้กับการจัดการเชิงพาณิชย์เป็นที่สนใจ .
เอทานอลและโพแทสเซียมซอร์เบตเป็นวัตถุเจือปนอาหารทั่วไปที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ (

sofos ต้า , 1989 ; ลาร์สัน และ มอร์ตัน , 1991 ) dips และเอทานอล
ไอได้รับการรายงานเพื่อควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของลูกพีช ผลไม้ส้มและองุ่นตาราง ( Larson
และ มอร์ตัน , 1991 ; เฟลิเซียโน่ et al . , 1992 ;
smilanick et al . , 1995 ; และ smilanick เลอร์ ,2001 กล่าว et al . ,
2002 ; karabulut et al . , 2003 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออุ่น
( smilanick et al . , 1995 ; margosan et al . , 1997 ; karabulut
et al . , 2004 ) ซอร์เบทเป็นสารกันบูดในอาหารทั่วไป
มาหลายโปรแกรมและสเปกตรัมของกิจกรรม
รวมถึงพ. ขาว ( sofos , 1989 ) , แม้ว่าจะมีรายงานว่าจากการประเมิน
ไม่ควบคุมการหลังการเก็บเกี่ยวองุ่น
ของโต๊ะโพแทสเซียมซอร์เบตใช้หลังจาก
เก็บเกี่ยวควบคุมความหลากหลายของการเก็บรักษาเชื้อโรค
บนส้ม ( ป่า , 1987 ; แพลู et al . , 2002 ) , และหวาน
เชอร์รี่ ( karabulut et al . , 2001 ; มาริ et al . , 2004 ) .
การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป
ใน sporocidal เอทานอลกับกิจกรรม เพิ่ม
ความเข้มข้นของเอทานอล ความเข้มข้นมากกว่า
30% ฆ่าสปอร์ของบีขาวอย่างรวดเร็วในขณะที่ผู้ถูกพิษ
20% และด้านล่าง ( lichter et al . , 2002 ;
karabulut et al . , 2003 , 2004 ) การใช้สูงกว่าความเข้มข้นของเอทานอล incurs ค่าใช้จ่าย

เอทานอลเพิ่มเติมและ exacerbates อันตรายความปลอดภัยและการจัดการ
ประเด็นที่สามารถลดความเป็นไปได้ของการใช้เอทานอล

ฝ้ายจำกัดของเอทานอล 33 ml / ลิตร
อากาศในสถานประกอบการไม่สามารถมีคนมากขึ้น
/ l กว่า 1 ml ( เลอร์ et al . , 2005 ) นอกจากนี้แผ่นเครื่องกำเนิดไฟฟ้า SO2 พาณิชย์
เหนือกว่าเอทานอล
ประสิทธิผลในการควบคุมหลังผุ แม้แต่
เมื่อใช้เอทานอลที่สูงและ sporocidal ระดับประสิทธิภาพเอทานอลลดลงในช่วงนาน

เพราะมันเป็นกระเป๋าที่ตกค้าง lowand สั้นแนะนำ
ลึกรองขาวเชื้อระหว่างกระเป๋า
Bไม่ควบคุม ปัญหาเหล่านี้มีข้อเสีย
ของเอทานอลหลังการเก็บเกี่ยวและการประยุกต์ใช้สามารถจำกัด

ใช้เอธานอลในการปฏิบัติ ดังนั้น วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพของค่า

การเอทานอลร่วมกับโพแทสเซียมซอร์เบต การควบคุม โมลด์ เทา
บนองุ่นตาราง