Left forfor the six people on the G

Left for
for the six people on the Grimalkin, August 11 seemed like the beginning
of any other yachting race. But by the night of August 13, powerful storm was throwing the yacht around like a toy. The next bay, one crew member was missing, and Nick and his friend Gerry weren't moving. Thinkin all three were dead, the remaining thee sailors left in the small life raft. Left for dead, and with his friend dying, Nick had to try to survive alone on the yacht. When I came to, nothing looked familiar. I was confused. I had to think clearly. I could tell the storm was still too strong. But my biggest concern was all the water inside the yacht. The force of one more huge wave, combined with a strong wind, would sink the boat. Then to my right I saw something blue. A bucket! I reached out for it and fell into the nasty water. Coughing, I reached out again and managed to get the bucket. For half an hour I kept throwing out buckets of water. It was slow, hard work, but having a purpose and a goal lifted my spirits. But all too soon I was out of breath and energy. I was back to worrying, imagining horrible endings. I needed something to keep me alert. I started testing my knowledge. I named lighthouses, then the planets. Once I'd finished them, I started on each planet's moons. Through it all, I kept saying, "I must not fall asleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซ้ายสำหรับหกคนบน Grimalkin, 11 สิงหาคมเหมือนการเริ่มต้นของการแล่นเรือสำราญแข่งขันอื่น ๆ แต่คืนที่ 13 สิงหาคม พายุมีประสิทธิภาพถูกโยนเรือรอบเช่นของเล่น อ่าวถัดไป หนึ่งในสมาชิกลูกเรือหายไป และนิคและเพื่อนของเขาเจอร์รี่ไม่ได้เคลื่อนไหว คิดว่า ทั้งสามถูกตาย ที่เหลือข้าซ้ายเรือในชูชีพขนาดเล็ก ซ้าย สำหรับการตาย และเพื่อนของเขากำลังตาย นิคมีการพยายามเอาตัวรอดคนเดียวบนเรือยอร์ช เมื่อผมมาถึง ไม่มีอะไรดูคุ้นเคย ผมสับสน ผมคิดว่า ชัดเจน ฉันสามารถบอกพายุมันยังแรงเกินไป แต่ความกังวลของฉันที่ใหญ่ที่สุดคือ น้ำทั้งหมดภายในเรือยอร์ช แรงของคลื่นใหญ่มากหนึ่ง พร้อมกับมีลมแรง จะจมเรือ แล้ว ทางขวาของฉัน ฉันเห็นบางสีน้ำเงิน ถัง ผมถึงออกมัน และตกลงไปในน้ำสกปรก ไอ ถึงออกอีกครั้ง และมีจัดการที่จะได้รับถัง อาหาร ผมเก็บไว้โยนออกจากถังน้ำ มันก็หนักช้า ทำ งาน แต่มีวัตถุประสงค์ และเป้าหมายยกวิญญาณของฉัน แต่ทั้งหมดเร็วเกินไป ที่ผมออกจากปากและพลังงาน ผมกลับไปกังวล จินตนาการ endings ภีม จำเป็นเพื่อให้ฉันแจ้งเตือน ทดสอบความรู้ของฉันเลย ฉันชื่อประภาคาร ดาวเคราะห์แล้ว เมื่อได้เสร็จแล้วพวกเขา ฉันเริ่มต้นบนดวงจันทร์ของดาวเคราะห์แต่ละ ผ่านมันทั้งหมด ฉันเก็บไว้บอกว่า "ฉันต้องไม่นอนหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซ้ายสำหรับสำหรับ 6 คน ใน grimalkin , 11 สิงหาคม ดูเหมือน ต้นของการแข่งขันเรืออื่น ๆ แต่คืนวันที่ 13 สิงหาคมพายุที่มีประสิทธิภาพคือการโยนเรือไปรอบ ๆเหมือนของเล่น อ่าวถัดไป หนึ่งในสมาชิกลูกเรือที่หายไป และนิค และเพื่อนเขา เจอร์รี่ไม่เคลื่อนที่ คิดว่าทั้งสามคนแล้ว ที่เหลือท่านชาวเรือทิ้งในแพ ชีวิตเล็กๆ ทิ้งไว้ให้ตาย และกับเพื่อนที่ตายของเขา นิคต้องพยายามเอาตัวรอดคนเดียวบนเรือยอชท์ เมื่อฉันมาถึง ไม่มีอะไรที่ดูคุ้นเคย ฉันสับสน ฉันต้องคิดอย่างชัดเจน ฉันสามารถบอกได้ว่าพายุยังคงแข็งแกร่งมาก แต่ความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของฉันคือน้ำทั้งหมดภายในเรือยอชท์ คลื่นแรงมากมาย บวกกับลมแรง จะจมเรือ แล้วด้านขวาของฉันฉันเห็นอะไรบางอย่างสีฟ้า ถัง ! ฉันเอื้อมมือออกไปเพื่อมัน และตกลงไปในน้ำสกปรก ไอ ฉันเอื้อมมือออกไปอีกครั้ง และจัดการรับถัง ครึ่งชั่วโมงผมก็ทิ้งถังน้ำ มันช้า งานหนัก แต่มีวัตถุประสงค์และเป้าหมายการยกจิตวิญญาณของฉัน แต่ก็เร็ว ๆนี้ผมหายใจแรงและพลังงาน ผมกลับกังวล จินตนาการ แบบน่ากลัว ฉันต้องการอะไรที่จะทำให้ฉันตื่นตัว ผมเริ่มทดสอบความรู้ของผม ฉันชื่อประภาคารแล้วดาวเคราะห์ เมื่อฉันเสร็จ ฉันเริ่มต้นของดาวเคราะห์แต่ละดวง ดวงจันทร์ . ผ่านมันทั้งหมด ผมพูดว่า " ผมไม่ต้องหลับ