Late-life depression (LLD) in the e

Late-life depression (LLD) in the elderly was reported to present with emotion dysregulation accompanied by high perceived loneliness. Previous research has suggested that LLD is a disorder of connectivity and is associated with aberrant network properties. On the other hand, perceived loneliness is found to adversely affect the brain, but little is known about its neurobiological basis in LLD. The current study investigated the relationships between the structural connectivity, functional connectivity during affective processing, and perceived loneliness in LLD.
The current study included 54 participants aged >60 years of whom 31 were diagnosed with LLD. Diffusion tensor imaging (DTI) data and task-based functional magnetic resonance imaging (fMRI) data of an affective processing task were collected. Network-based statistics and graph theory techniques were applied, and the participants’ perceived loneliness and depression level were measured. The affective processing task included viewing affective stimuli.
Structurally, a loneliness-related sub-network was identified across all subjects. Functionally, perceived loneliness was related to connectivity differently in LLD than that in controls when they were processing negative stimuli, with aberrant networking in subcortical area.
Perceived loneliness was identified to have a unique role in relation to the negative affective processing in LLD at the functional brain connectional and network levels. The findings increas our understanding of LLD and provide initial evidence of the neurobiological mechanisms of loneliness in LLD. Loneliness might be a potential intervention target in depressive patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาวะซึมเศร้าช่วงปลายของชีวิต (LLD) ในผู้สูงอายุรายงานเพื่อนำเสนอ dysregulation อารมณ์ที่มาพร้อมกับความเหงาที่รับรู้สูง งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้แนะนำว่า LLD เป็นโรคของการเชื่อมต่อ และเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของเครือข่าย aberrant บนมืออื่น ๆ ความเหงารับรู้พบว่ามีผลต่อสมอง แต่เกี่ยวกับพื้นฐานของ neurobiological ใน LLD การศึกษาปัจจุบันการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างการเชื่อมต่อ การเชื่อมต่อที่ทำงานในระหว่างการประมวลผล และรับรู้ความเหงาใน LLDการศึกษาปัจจุบันรวม 54 คนอายุ > 60 ปี 31 คนที่ถูกวินิจฉัยว่า มี LLD นี้ แพร่ tensor ภาพ (DTI) และตามงานนเรศวร (fMRI) ข้อมูลของงานประมวลผลถูกเก็บรวบรวม ใช้เครือข่ายตามสถิติและกราฟทฤษฎีเทคนิค และวัดระดับภาวะซึมเศร้าและความเหงาที่รับรู้ของผู้เข้าร่วม งานผลการประมวลผลรวมดูสิ่งเร้าอารมณ์โครงสร้าง เครือข่ายย่อยที่เกี่ยวข้องกับความเหงามีการระบุไว้ในทุกวิชา หน้าที่ ความเหงารับรู้เกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อแตกต่างกันใน LLD มากกว่าการควบคุมเมื่อพวกเขาถูกประมวลผลสิ่งเร้าเชิงลบ aberrant เครือข่ายในเขตพื้นที่มีระบุรับรู้ความเหงาในมีบทบาทเฉพาะเกี่ยวกับลบผลการประมวลผลใน LLD ที่สมองทำงาน connectional และระดับเครือข่าย Increas ผลการวิจัยความเข้าใจของ LLD หลักฐานเบื้องต้นของกลไกของความเหงาใน LLD neurobiological ให้ ความเหงาอาจเป็นเป้าหมายของการแทรกแซงอาจเกิดในผู้ป่วยซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะซึมเศร้าในช่วงปลายชีวิต (แนวหน้า) ในผู้สูงอายุได้รับการรายงานที่จะนำเสนอกับ dysregulation อารมณ์พร้อมกับความเหงาที่รับรู้สูง วิจัยก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นว่าแนวหน้าเป็นความผิดปกติของการเชื่อมต่อและมีความเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของเครือข่ายที่ผิดปกติ ในทางตรงกันข้ามการรับรู้ความเหงาพบว่าส่งผลกระทบต่อสมอง แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักพื้นฐาน neurobiological ในแนวหน้า การศึกษาในปัจจุบันการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเชื่อมต่อโครงสร้างการเชื่อมต่อการทำงานระหว่างการประมวลผลอารมณ์ความเหงาและการรับรู้ในแนวหน้า.
การศึกษาในปัจจุบันรวม 54 ผู้เข้าร่วมอายุ> 60 ปี 31 ของผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยแนวหน้า การแพร่ภาพเมตริกซ์ (DTI) ข้อมูลและตามงานฟังก์ชั่นการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (fMRI) ข้อมูลของงานการประมวลผลของอารมณ์ที่ถูกเก็บรวบรวม สถิติและเทคนิคทฤษฎีกราฟเครือข่ายถูกนำไปใช้และผู้เข้าร่วมการรับรู้ความเหงาและความซึมเศร้าระดับวัด งานการประมวลผลรวมอารมณ์ดูเร้าอารมณ์.
โครงสร้างเป็นความเหงาที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายย่อยที่ถูกระบุในทุกวิชา หน้าที่การรับรู้ความเหงาที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อที่แตกต่างกันในแนวหน้ากว่าที่ในการควบคุมเมื่อพวกเขาถูกประมวลผลสิ่งเร้าเชิงลบที่มีเครือข่ายที่ผิดปกติในพื้นที่ subcortical.
การรับรู้ของความเหงาที่ถูกระบุว่าจะมีบทบาทที่ไม่ซ้ำกันในความสัมพันธ์กับการประมวลผลของอารมณ์เชิงลบในแนวหน้าที่ทำงาน สมอง connectional และเครือข่ายระดับ ผลการวิจัย increas ความเข้าใจในแนวหน้าของเราและให้หลักฐานเริ่มต้นของกลไก neurobiological ของความเหงาในแนวหน้า ความเหงาอาจจะเป็นเป้าหมายของการแทรกแซงที่อาจเกิดขึ้นในผู้ป่วยซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สายชีวิตตกต่ำ ( นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต ) ในผู้สูงอายุได้รายงานปัจจุบันด้วยอารมณ์ dysregulation มาพร้อมกับสูงของความเหงา งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้แนะนำว่านิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตคือความผิดปกติของการเชื่อมต่อ และมีความสัมพันธ์กับคุณสมบัติของเครือข่ายปกติ บนมืออื่น ๆ , การรับรู้ความเหงา พบว่ามีผลกระทบต่อสมอง แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับพื้นฐานของ neurobiological ในนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต งานวิจัยนี้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเชื่อมต่อโครงสร้างการเชื่อมต่อการทำงานระหว่างการประมวลผลด้านอารมณ์และการรับรู้ความว้าเหว่ในนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตการศึกษาปัจจุบันรวม 54 ผู้เข้าร่วมอายุ > 60 ปีที่ 31 เป็นนิจกับนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต แพร่เมตริกซ์การถ่ายภาพ ( DTI ) ข้อมูลและภาษาแบบแม่เหล็ก ( fMRI ) ภาพงานด้านการประมวลผลข้อมูลที่ถูกบุกรุก เครือข่ายตามสถิติและกราฟเทคนิคทฤษฎีมาประยุกต์ และกิจกรรมการความเหงาและภาวะซึมเศร้าระดับวัด การประมวลผลงานรวมจิตพิสัยดูสิ่งเร้าโครงสร้าง , ความเหงาที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายย่อยที่ถูกระบุผ่านทุกวิชา โดย การรับรู้ความเกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อที่แตกต่างกันในนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตกว่าในการควบคุมเมื่อพวกเขาถูกประมวลผลสิ่งเร้าลบด้วยปกติเครือข่ายในพื้นที่ subcortical .ความเหงาคือการระบุให้มีเฉพาะบทบาทในความสัมพันธ์กับลบอารมณ์การประมวลผลในนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตในการทำงานสมอง connectional และระดับเครือข่าย พบสินค้าความเข้าใจของเราของนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต และให้หลักฐานการเริ่มต้นของกลไก neurobiological ความเหงาในนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต ความเหงาอาจจะเป้าหมายการแทรกแซงที่อาจเกิดขึ้นในผู้ป่วยโรคซึมเศร้า