Bast’s easy smile fell away like a

Bast’s easy smile fell away like a cracked mask, leaving his face stricken and pale. “The scrael?” He came halfway to his feet as if he would bolt from the room, then gave an embarrassed frown and forced himself back down into his chair. “How do you know? Who found his body?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยิ้มง่ายเป็น bast เก็บตกเช่นหน้ากากรอยร้าว ออกจากใบหน้าของเขาจง และซีด "การ scrael" เขามาอยู่ตรงกลางเพื่อเท้าของเขาว่าเขาจะใส่กลอนห้อง ให้มีคิ้วอาย แล้วบังคับตัวเองไปลงในเก้าอี้ของเขา "คุณทราบได้อย่างไร ที่พบร่างกายของเขาหรือไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยิ้มง่ายบาสลดลงไปเหมือนหน้ากากแตกออกจากใบหน้าของเขาเสียใจและซีด "scrael?" เขามาครึ่งหนึ่งเพื่อเท้าของเขาราวกับว่าเขาจะกลอนจากห้องแล้วให้ขมวดคิ้วอายและบังคับให้ตัวเองกลับลงไปในเก้าอี้ของเขา "คุณรู้ไหม ใครพบศพของเขา? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปลือกง่ายยิ้มได้ลดลงไป เช่น หน้ากากแตกออกจากใบหน้าของเขาเป็นทุกข์และซีด " scrael ? " เขามาครึ่งทางเท้าของเขาเป็นถ้าเขาจะสายฟ้าออกจากห้องแล้วให้ขมวดคิ้ว อับอาย และบังคับตัวเองกลับลงไปนั่งที่เก้าอี้ " คุณรู้ได้ยังไง ? ใครพบศพของเขา "