Participants in Study 2 also found

Participants in Study 2 also found their partner more
attractive than their acquaintance (t [11] = 4.103,
P = 0.002). Mean partner attractiveness was rated at 9.1
(SD = 0.9), whereas acquaintance attractiveness was
rated at 6.9 (SD = 1.5). The difference in partner attraction
and acquaintance attraction did not significantly correlate
with overall pain reduction (r = 0.24, P = 0.444), moderate
pain level (r = 0.11, P = 0.740), or high pain level (r = 0.42,
P = 0.172). The eight blinded independent raters of
picture attractiveness observed no difference of attractiveness
between the partner and acquaintance pictures
(t [21] = 0.54, P = 0.594).
Sixty-seven percent of the participants correctly guessed
the purpose of the experiment at the end of their participation.
Those individuals correctly guessing the purpose
of the experiment did not experience more analgesia than
those individuals who guessed incorrectly (t [10] = 1.41,
P = 0.262).
Discussion
In this analysis, we demonstrate that individuals who
report spending more time thinking about their romantic
partner in an early passionate relationship experience
greater analgesia while viewing pictures of their partner
than do lesser-preoccupied individuals. The positive association
between partner preoccupation and pain reduction
was seen in two separate studies. Preoccupation with the
partner is one factor that predicts the analgesic effects of
looking at a picture of a romantic partner.
When we examined the separate pain levels in post hoc
tests, we observed that the preoccupation and analgesia
correlation was not consistently seen across levels of pain
intensity. In Study 1, analgesia during low pain intensity
trials was correlated with preoccupation. However, the
correlation during moderate-intensity trials did not reach
significance (r = 0.444, P = 0.097), and the correlation
during high-intensity trials was not significant (r = 0.005,
P = 0.987). In Study 2, preoccupation was correlated with
analgesia in moderate-intensity trials but did not reach
significance with high-intensity trials (r = 0.504, P =
0.094). The lack of consistency between pain levels
across both studies may have been related to the variations
in experimental protocols.
It is unclear by what mechanism preoccupation with the
partner may lead to increased analgesic benefits. Two
possible explanations are reward pathways and attention
pathways. Distraction is another possible mechanism,
though a previous neuroimaging study by our group
showed that distraction analgesia and love analgesia
appeared to operate via distinct pathways in the brain
[11]. Although the hypothesis is untested, it is possible
that individuals who are highly preoccupied with their
partner may exhibit increased reward system processing
when in the presence of a cue that reminds them of their
partner. As it has previously been demonstrated that
reward system activation produces analgesic effects [22],
increased reward activity in highly preoccupied individuals

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เข้าร่วมในการศึกษา 2 พบคู่ค้าเพิ่มเติมน่าสนใจกว่าความใกล้ชิดของพวกเขา (t [11] = 4.103P = 0.002) หมายถึง ความน่าสนใจของพันธมิตรได้รับคะแนนที่ 9.1(SD = 0.9), ใน ขณะที่มีคนรู้จักที่น่าสนใจคะแนนที่ 6.9 (SD = 1.5) ความแตกต่างในสถานที่ท่องเที่ยวคู่และเชื่อมโยงความใกล้ชิดสถานที่ท่องเที่ยวไม่มากลดอาการปวดโดยรวม (r = 0.24, P = 0.444), ปานกลางระดับความเจ็บปวด (r = 0.11, P = 0.740), หรือระดับความเจ็บปวดสูง (r = 0.42P = 0.172) ตาบอดแปด raters อิสระของรูปภาพน่าสนใจสังเกตไม่มีความแตกต่างของความน่าสนใจภาพความใกล้ชิดและพันธมิตร(t [21] = 0.54, P = 0.594)หกสิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมคาดเดาได้อย่างถูกต้องวัตถุประสงค์ของการทดลองที่มีส่วนร่วมของพวกเขาบุคคลถูกต้องคาดเดาจุดประสงค์ของการทดสอบไม่พบ analgesia เพิ่มเติมกว่าบุคคลผู้ที่เดาถูก (t [10] = 1.41P = 0.262)สนทนาในการวิเคราะห์นี้ เราแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่รายงานการใช้จ่ายเพิ่มเติมเวลาคิดเกี่ยวกับโรแมนติกของพวกเขาคู่ในความสัมพันธ์เป็นต้นanalgesia มากกว่าในขณะที่ดูภาพของคู่ค้ากว่าทำน้อยหมกมุ่นบุคคล ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างคู่ความลุ่มหลงและลดอาการปวดที่เห็นในการศึกษาแยกต่างหากที่สอง ลุ่มหลงด้วยการเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำนายผลของยาแก้ปวดมองดูภาพคู่โรแมนติกเมื่อเราตรวจสอบระดับความเจ็บปวดต่างหากในคราวหลังทดสอบ เราสังเกตที่ลุ่มหลงและ analgesiaความสัมพันธ์ไม่เห็นในระดับของความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องความรุนแรง ในการศึกษา 1, analgesia ระหว่างความรุนแรงของอาการปวดทดลองมีความสัมพันธ์กับความลุ่มหลง อย่างไรก็ตาม การความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มปานกลางทดลองไม่ถึงนัยสำคัญ (r = 0.444, P = 0.097), และความสัมพันธ์ในระหว่างการทดลองความเข้มสูงไม่สำคัญ (r = 0.005P = 0.987) ในการศึกษา 2 ลุ่มหลงมีความสัมพันธ์กับanalgesia ในการทดลองความเข้มปานกลาง แต่ไม่ถึงความสำคัญกับการทดลองความเข้มสูง (r = 0.504, P =0.094) การขาดความสอดคล้องระหว่างระดับความเจ็บปวดในการศึกษาทั้งอาจมีความเกี่ยวข้องกับรูปแบบในโพรโทคอที่ทดลองเป็นที่ชัดเจน โดยลุ่มหลงอะไรกลไกด้วยการคู่ค้าอาจนำไปสู่ประโยชน์ยาแก้ปวดเพิ่มขึ้น สองคำอธิบายที่เป็นไปได้ทางรางวัลและความสนใจทางเดิน รบกวนมีกลไกอื่นได้แม้ว่า neuroimaging ก่อนหน้านี้ศึกษาตามกลุ่มของเราแสดงให้เห็นว่ารบกวน analgesia analgesia และความรักปรากฏการ ใช้งานผ่านทางเดินที่แตกต่างกันในสมอง[11] แม้ว่าสมมติฐานจะทดสอบ เป็นไปได้ว่าผู้ที่มัวแต่สูงของพวกเขาคู่ค้าอาจมีการประมวลผลระบบรางวัลเพิ่มขึ้นเมื่อในสัญลักษณ์ที่เตือนพวกเขาของพวกเขาผู้ร่วม ตามที่มีก่อนหน้านี้ได้แสดงที่เปิดใช้ระบบรางวัลให้ผลระงับปวด [22],กิจกรรมรางวัลเพิ่มขึ้นในบุคคลที่หมกมุ่นอยู่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เข้าร่วมในการศึกษายังพบ 2 พันธมิตรของพวกเขามากขึ้น
น่าสนใจกว่าความใกล้ชิดของพวกเขา (T [11] = 4.103,
p = 0.002) หมายถึงความน่าดึงดูดใจพันธมิตรได้รับการจัดอันดับที่ 9.1
(SD = 0.9) ในขณะที่ความน่าดึงดูดใจใกล้ชิดได้รับ
การจัดอันดับที่ 6.9 (SD = 1.5) ความแตกต่างในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีคู่
และสถานที่น่าสนใจใกล้ชิดไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญมีความสัมพันธ์
กับการลดอาการปวดโดยรวม (r = 0.24, P = 0.444) ปานกลาง
ระดับความเจ็บปวด (r = 0.11, P = 0.740) หรือระดับความเจ็บปวดสูง (r = 0.42,
P = 0.172) แปดตาบอดผู้ประเมินอิสระจาก
ความน่าดึงดูดใจของภาพที่สังเกตเห็นความแตกต่างของความน่าดึงดูดไม่มี
ระหว่างพันธมิตรและความใกล้ชิดภาพ
(T [21] = 0.54, P = 0.594).
หกสิบเจ็ดร้อยละของผู้เข้าร่วมอย่างถูกต้องเดา
วัตถุประสงค์ของการทดสอบในตอนท้ายของ การมีส่วนร่วมของพวกเขา.
บุคคลเหล่านั้นได้อย่างถูกต้องคาดเดาวัตถุประสงค์
ของการทดลองไม่ได้พบความรู้สึกเจ็บปวดมากกว่า
บุคคลผู้ที่คาดเดาไม่ถูกต้อง (T [10] = 1.41,
p = 0.262).
การอภิปราย
ในการวิเคราะห์นี้เราแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่
รายงานใช้เวลามากขึ้น ความคิดเกี่ยวกับความโรแมนติกของพวกเขา
เป็นหุ้นส่วนในประสบการณ์ความสัมพันธ์ในช่วงต้นหลงใหล
ความรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นในขณะที่ดูภาพของพันธมิตรของพวกเขา
กว่าบุคคลที่ไม่ค่อยมีคนหมกมุ่น สมาคมบวก
ระหว่างความลุ่มหลงพันธมิตรและการลดความเจ็บปวด
ที่เห็นในการศึกษาทั้งสองแยกจากกัน ลุ่มหลงกับ
พันธมิตรที่เป็นปัจจัยหนึ่งที่คาดการณ์ผลกระทบที่ยาแก้ปวดของ
มองไปที่ภาพของพันธมิตรที่โรแมนติก.
เมื่อเราตรวจสอบระดับความเจ็บปวดที่แยกต่างหากในการโพสต์เฉพาะกิจ
การทดสอบเราพบว่าความลุ่มหลงและความรู้สึกเจ็บปวด
ความสัมพันธ์ก็ไม่มีใครเห็นอย่างต่อเนื่องในระดับของความเจ็บปวด
ความรุนแรง ในการศึกษาครั้งที่ 1 ในระหว่างการปวดอาการปวดรุนแรง
ทดลองมีความสัมพันธ์กับความลุ่มหลง อย่างไรก็ตาม
ความสัมพันธ์ระหว่างการทดลองเข้มปานกลางไม่ถึง
อย่างมีนัยสำคัญ (r = 0.444, P = 0.097) และความสัมพันธ์
ระหว่างการทดลองความเข้มสูงไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (r = 0.005,
p = 0.987) ในการศึกษาครั้งที่ 2, ความลุ่มหลงความสัมพันธ์กับ
ความรู้สึกเจ็บปวดในการทดลองในระดับปานกลางเข้ม แต่ไม่ถึง
ความสำคัญกับการทดลองความเข้มสูง (r = 0.504, P =
0.094) การขาดความสอดคล้องระหว่างระดับความเจ็บปวด
ทั่วศึกษาทั้งสองอาจจะเป็นที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลง
ในโปรโตคอลการทดลอง.
มันยังไม่ชัดเจนโดยสิ่งที่ลุ่มหลงกลไกกับ
พันธมิตรที่อาจนำไปสู่ผลประโยชน์ยาแก้ปวดที่เพิ่มขึ้น สอง
คำอธิบายที่เป็นไปได้อย่างทุลักทุเลรางวัลและความสนใจ
อย่างทุลักทุเล สิ่งที่ทำให้ไขว้เขวเป็นอีกหนึ่งกลไกที่เป็นไปได้
ว่าการศึกษาก่อนหน้านี้ neuroimaging โดยกลุ่มของเรา
แสดงให้เห็นว่าปวดฟุ้งซ่านและความรักความรู้สึกเจ็บปวด
ที่ดูเหมือนจะดำเนินการผ่านทางเดินที่แตกต่างกันในสมอง
[11] แม้ว่าสมมติฐานที่ยังไม่ทดลองก็เป็นไปได้
ว่าบุคคลที่กำลังหมกมุ่นอยู่อย่างมากกับพวกเขา
มีคู่อาจแสดงการประมวลผลระบบการให้รางวัลที่เพิ่มขึ้น
เมื่ออยู่ในสถานะของคิวที่เตือนพวกเขาของ
พันธมิตร ตามที่ได้รับก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า
การเปิดใช้งานระบบการให้รางวัลผลิตผลยาแก้ปวด [22],
กิจกรรมรางวัลที่เพิ่มขึ้นในบุคคลที่หมกมุ่นอยู่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เข้าร่วมในการศึกษายังพบคู่ของพวกเขามากขึ้นมีเสน่ห์กว่าคนรู้จักของตน ( t = 4.103 [ 11 ] ,P = 0.002 ) หมายถึงหุ้นส่วนที่น่าดึงดูดใจอยู่ที่ 9.1( SD = 0.9 ) ส่วนคนสนใจคือการจัดอันดับที่ 6.9 ( SD = 1.5 ) ความแตกต่างในคู่เที่ยวและคนรู้จักเที่ยว ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับการลดความเจ็บปวดโดยรวม ( r = 0.24 , p = 0.444 ) ปานกลางระดับความเจ็บปวด ( r = 0.11 , p = 0.740 ) หรือสูงระดับความเจ็บปวด ( r = 0.42 ,P = 0.172 ) แปด เพราะผู้ประเมินอิสระของความน่าสนใจของภาพ สังเกตความแตกต่างของความน่าดึงดูดใจระหว่างคู่ค้าและคนรู้จักรูปภาพ( T [ 21 ] = 0.49 , p = 0.587 )หกสิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมที่ถูกต้องเดาจุดประสงค์ของการทดลองในตอนท้ายของการมีส่วนร่วมของพวกเขาบุคคลเหล่านั้นอย่างถูกต้องคาดเดาวัตถุประสงค์จากการทดลองไม่พบด้วยมากกว่าบุคคลผู้ที่เดาไม่ถูกต้อง ( T [ 10 ] = 1.41 ,P = 0.262 )การอภิปรายในการวิเคราะห์นี้ เราแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่รายงานการใช้จ่ายมากขึ้นเวลาคิดเรื่องโรแมนติกของพวกเขาหุ้นส่วนในประสบการณ์ความสัมพันธ์ลึกซึ้งก่อนมากขึ้นด้วย ขณะที่ดูภาพของพันธมิตรของพวกเขามากกว่าหมกมุ่นน้อยกว่าบุคคลทั่วไป มีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างคู่วุ่น และความเจ็บปวดลดลงที่เห็นอยู่สองแยกการศึกษา เข้าไปด้วยคู่ค้าเป็นปัจจัยหนึ่งที่คาดการณ์ผลกระทบของความเจ็บปวดดูรูปคู่ที่โรแมนติกเมื่อเราตรวจสอบแยกระดับความเจ็บปวดในการโพสต์นี้การทดสอบ เราพบว่า เข้าไปด้วย และความสัมพันธ์ไม่ได้อย่างเห็นได้ในระดับของความเจ็บปวดความเข้ม การศึกษาที่ 1 ระหว่างระดับความรุนแรงของอาการเจ็บปวดน้อยการทดลองมีความสัมพันธ์กับเข้าไป . อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่างการทดลองความเข้มปานกลาง ไม่เข้าถึงนัยสำคัญทางสถิติ ( r = 0.444 , p = 0.097 ) และความสัมพันธ์ในระหว่างการทดลองใช้อย่างมีนัยสำคัญ ( r = 0.005 ,P = 0.987 ) ในการศึกษาที่ 2 เข้าไปมีความสัมพันธ์กับการระงับปวดในการทดลองความเข้มปานกลาง แต่ไม่เข้าถึงความสำคัญกับการทดลองใช้ ( r = 0.504 , p =0.094 ) ไม่มีความสอดคล้องระหว่างระดับความเจ็บปวดทั่วทั้งเรียน อาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในขั้นตอนการทดลองมันไม่ชัดเจนว่ากลไกเข้าไปด้วยพันธมิตรอาจนำไปสู่การเพิ่มผลประโยชน์อื่น สองคำอธิบายที่เป็นไปได้รับรางวัลและความสนใจทางเดินเคียง . รบกวนเป็นไปได้กลไกอื่นแม้ว่าก่อนหน้านี้ระบบประสาทการศึกษาโดยกลุ่มของเรารบกวนด้วยและความรักด้วย พบว่าปรากฏการใช้งานผ่านเซลล์สมองในที่แตกต่าง[ 11 ] แม้ว่า สมมติฐานคือ การทดสอบ มันเป็นไปได้ที่บุคคลผู้ขอหมกมุ่นกับพวกเขาพันธมิตรอาจจัดแสดงเพิ่มรางวัลระบบการประมวลผลเมื่ออยู่ในสถานะของคิวที่เตือนพวกเขาของพวกเขาพันธมิตร มันมีก่อนหน้านี้ พบว่าการเปิดใช้งานระบบรางวัลผลิตยาแก้ปวดผล [ 22 ]เพิ่มรางวัลกิจกรรมอย่างหมกมุ่น บุคคล