The speckled band.Helen's story.At

The speckled band.
Helen's story.
At the time of this story, I was still living at my friend Sherlock holmes's flat in Baker Street in London. Very early one morning, a young woman, dressed in black, came to see us. She look tired and unhappy, and her face was very white. 'I'm afraid! Afraid of death, mr Holmes!' She cried. 'Please help me! I'm not thirty yet and look at my gray hair!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเหตุวงการ
เรื่องราวของเฮเลน
ที่เวลาของเรื่องนี้ ก็ยังนั่งเล่นเพื่อนเชอร์ล็อกโฮลมส์ของแบนในถนนเบเกอร์ในกรุงลอนดอน มากช่วงเช้าหนึ่ง หญิงสาว แต่งชุดดำ มาให้เรา เธอดูเหนื่อย และไม่มีความสุข และใบหน้าของเธอขาวมาก ' ฉันกลัว กลัวตาย โฮลมส์นาย!' เธอร้องเรียก "ช่วยฉัน ฉันไม่สามสิบยัง และดู ที่ผมสีเทา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วงจุดด่างดำ
เรื่องราวของเฮเลน
ในช่วงเวลาของเรื่องนี้ที่ผมยังมีชีวิตอยู่ที่เพื่อนของฉัน Sherlock Holmes แฟลตในถนนเบเกอร์ในลอนดอน เริ่มต้นมากในเช้าวันหนึ่งหญิงสาวในชุดดำมาดูเรา เธอดูเหนื่อยและไม่มีความสุขและใบหน้าของเธอเป็นสีขาวมาก 'ฉันกลัว! กลัวความตาย, นายโฮล์มส์ ' เธอร้องไห้ 'โปรดช่วยฉัน ฉันไม่สามสิบและยังมองไปที่ผมสีเทาของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วงด่าง .

เรื่องของเฮเลน ที่เวลาของเรื่องนี้ ผมก็ยังอยู่ที่เพื่อนของเชอร์ล็อค โฮล์มส์ แบนใน Baker Street ในลอนดอนของผม มากในตอนเช้า สาว ในชุดสีดำ มาหาเรา เธอดูเหนื่อยและเป็นทุกข์ และใบหน้าขาว’ ผมกลัว ! กลัวตาย คุณโฮล์มส์ ! เธอร้องไห้ . . . โปรดช่วยฉัน ! ผมยังไม่สามสิบ และดูผมสีเทาของฉัน