decrease simultaneously (44). In a

decrease simultaneously (44). In a study by Callaghan (43), the oldest age group did not report higher self-care ability, even when practicing a more healthy behaviour and having higher self-efficacy beliefs. Regarding other demographic characteristics, the analyses also showed that those with higher educational background had higher self- care ability in the present study. This result is not in line with the study by Klainin and Ouannapiruk (7), who found that the relationship between educational back- ground and self-care ability was limited. A possible explanation to the different results may be that they reported results from studies performed in a cultural context quite different from Scandinavian cultures. Our study also revealed that those who lived in their original dwellings had higher self-care ability, and an explanation to this may be that older people in Norway often relocate into sheltered dwellings when their health declines. Nev- ertheless, these demographic factors did not emerge as predictors in the regression analysis.
The comparisons of groups who had higher and lower self-care ability with ten health-related variables or scales (Table 3) showed significant differences between the groups regarding all these factors. Higher self-care ability was related to perceived good health and satisfaction with life, and this result is in line with several other studies (6, 45). The possibility to feel healthy is dependent on older persons’ ability to adjust and compensate to their actual situation (46), which may be one explanation for the positive results found in the current study. Furthermore, a positive expectation about ageing, in general, has been found to be an important influencing factor for maintain- ing good physical and mental health (47). In line with the study by So ̈ derhamn et al. (6), higher self-care ability and being active were also significantly related in our study, and a great deal of the respondents performed regularly physical activities, often in company with others. Physical activity has been found to be positive associated with health status in older community-living people (8). To have the ability to perform daily activities, moving around and perceiving good health were issues that older people, in a Norwegian study (48), were given high importance. Thus, being physically active seems to be an important factor for performing self-care actions.
Although more than half of the study sample reported not having any chronic disease or handicap, such condi- tions were evidently more present among those with lower self-care ability. As people live longer, the amount of older persons burdened with chronic health conditions like diabetes, heart and vascular diseases and arthritis will increase (49). Chronic diseases may cause many limita- tions in social as well as in physical and mental functioning in older people and may result in dependence on other persons for the daily living (50). Although the greatest part of the sample in our study perceived good satisfaction in life, reduced self-care ability was closely related to an
increased feeling of helplessness and increased reception of family help. A study by Dale et al. (10) also showed that older people living in rural areas had more family help than formal home care, and one explanation may be that older people living in rural areas in Norway often live in their original homes. A report from the Norwegian Board of Health (51) concludes that those living in original dwellings tend to be underserved by formal home services and therefore represent a risk group. Nevertheless, the individuals living in original homes in our study reported high self-care ability. This result may reflect the fact that this study group, in general, perceived good health and high self-care ability.
Having high self-care ability includes the possibility for an autonomous and independent living. Beswick et al. (52) suggest that being independent, in the sense of per- sonal growth and physical and psycho-social functioning, is one of the major constituents of healthy ageing, in addition to life satisfaction. A fundamental assumption of self-care ability and self-care agency is that of being able to independently care for oneself – by oneself (22). Further, the fear of being a burden and loss of autonomy and independence are reported to be of major concern for older people (53).
An essential topic regarding self-care ability is that of nutrition (21), and this association was supported in this study, because those being at nutritional risk were found to have lower self-care ability. It can be claimed that nutrition and self-care ability are closely related, because the nutritional screening results in this study showed high association with self-care ability. This circumstance was also highlighted when using the nutritional screening scores in the logistic regression analysis. This result can be compared with another study (19), where lower self-care ability was found to predict risk for undernutrition in older patients. Furthermore, the regression analysis revealed that those who had insufficient capacity for food prepa- ration had lower self-care ability. The prevalence of older people at nutritional risk has been found to be lower among community-living people (54, 55) compared to older hospital patients (56–58). One explanation may be that the hospital group simply had poorer health condition and decreased appetite. Another explanation may be that the home-living situation includes possibilities for choos- ing and preparing own food in the persons’ own ways and in their daily life surroundings. However, being old and at risk for undernutrition highlight difficulties to manage daily life, especially among single living persons (55).
Declined mental health was associated with lower self- care ability, and this result underlines the mutual rela- tionship between mental health and the capacity for independently managing daily living in later life. It is well known that mental problems like depression and anxiety are predicted to be a major problem among older people because of factors like serious illnesses and several losses

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลดลงพร้อมกัน (44) ในการศึกษาโดยคัลลาฮาน (43), กลุ่มอายุเก่าแก่ไม่ได้ความสามารถสุขภาพสูงขึ้น แม้ฝึกการขึ้นสุขภาพพฤติกรรมและมีสูงประสิทธิภาพตนเองความเชื่อ เกี่ยวกับลักษณะทางประชากรอื่น ๆ การวิเคราะห์ยังพบว่า ผู้ที่ มีประวัติการศึกษาสูงมีความสามารถในการดูแลตนเองสูงในการศึกษาปัจจุบัน ผลนี้ไม่สอดคล้องกับการศึกษาโดย Klainin และ Ouannapiruk (7), ที่พบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างพื้นหลังการศึกษาสุขภาพความสามารถถูกจำกัด คำอธิบายที่เป็นไปได้เพื่อผลลัพธ์ที่แตกต่างอาจจะรายงานผลจากการศึกษาในบริบทวัฒนธรรมที่แตกต่างจากวัฒนธรรมสแกนดิเนเวีย เรายังเปิดเผยว่า ผู้ที่อาศัยอยู่ในบริเวณเดิมของพวกเขามีความสามารถสูงสุขภาพ และคำอธิบายนี้อาจเป็นว่า คนเก่าในนอร์เวย์มักจะย้ายเข้าไปในบริเวณที่กำบังเมื่อสุขภาพปฏิเสธ Nev ertheless ปัจจัยทางประชากรเหล่านี้ไม่ได้ไม่เกิดเป็น predictors ในการวิเคราะห์การถดถอยเปรียบเทียบกลุ่มที่มีสุขภาพสูงกว่า และต่ำกว่าสามารถ มี 10 ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพหรือเครื่องชั่งน้ำหนัก (ตาราง 3) แสดงให้เห็นว่าแตกต่างกันระหว่างกลุ่มเกี่ยวกับปัจจัยเหล่านี้ เกี่ยวสูงสุขภาพความสามารถในการรับรู้สุขภาพและความพึงพอใจกับชีวิต และผลลัพธ์นี้เป็นกับหลายอื่น ๆ ศึกษา (6, 45) ความสามารถในการรู้สึกว่าสุขภาพจะขึ้นอยู่กับคนเก่าสามารถปรับ และชดเชยกับความจริงสถานการณ์ (46), ซึ่งอาจเป็นผลบวกหนึ่งคำอธิบายที่พบในการศึกษาปัจจุบัน นอกจากนี้ ความคาดหวังในเชิงบวกเกี่ยวกับอายุ ทั่วไป พบจะ เป็นปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการกำลังรักษากาย และจิตใจสุขภาพ (47) กับการศึกษาโดยให้̈ derhamn et al. (6), สุขภาพความสามารถสูงและถูกใช้งานอยู่จะเกี่ยวข้องในการศึกษาของเรา และผู้ตอบมากทำกิจกรรมทางกายภาพอย่างสม่ำเสมอ มักจะ in company with อื่น กิจกรรมทางกายภาพพบต้องเป็นค่าบวกเกี่ยวข้องกับสถานะสุขภาพในคนสูงอายุในชุมชนชีวิต (8) มีความสามารถในการทำกิจกรรมประจำวัน ย้ายสถาน และ perceiving สุขภาพมีปัญหาว่า คนสูงอายุ ในการศึกษาภาษานอร์เวย์ (48), ได้รับความสำคัญสูง ดังนั้น การใช้งานจริงน่าจะ เป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการดำเนินการสุขภาพแม้ว่ากว่าครึ่งหนึ่งของตัวอย่างศึกษารายงานไม่มีแฮนดิแคปหรือโรคเรื้อรังใด ๆ tions เบาะ ๆ ว่าพวกเขาดังกล่าวได้อย่างเห็นได้ชัดมากอยู่ในหมู่ผู้ที่มีความสามารถสุขภาพต่ำ เป็นคนอยู่อีกต่อไป จำนวนคนสูงอายุเป็นภาระกับโรคเรื้อรังเช่นโรคเบาหวาน โรคหลอดเลือดหัวใจ และโรคไขข้ออักเสบจะเพิ่ม (49) โรคเรื้อรังอาจทำให้เกิด limita-tions จำนวนมากในสังคมเช่นในกาย และจิตใจทำงานในคนสูงอายุ และอาจส่งผลในการพึ่งพาผู้อื่นในชีวิตประจำวัน (50) แม้ว่าส่วนยิ่งใหญ่ที่สุดของตัวอย่างในการศึกษาของเรามองเห็นความดีในชีวิต สุขภาพลดความมีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับการเพิ่มความรู้สึกของ helplessness และรับความช่วยเหลือครอบครัวเพิ่มขึ้น โดยเดล et al. (10) การศึกษาพบว่า คนสูงอายุที่อาศัยอยู่ในชนบทได้ช่วยครอบครัวมากขึ้นกว่าทางบ้านดูแล และคำอธิบายหนึ่งอาจเป็นคนที่สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชนบทในนอร์เวย์มักจะอาศัยอยู่ในบ้านเดิมของพวกเขา รายงานจากนอร์เวย์คณะของสุขภาพ (51) สรุปว่า อาศัยอยู่ในบริเวณเดิมมักจะเป็น underserved โดยบริการทางบ้าน และจึง เป็นตัวแทนของกลุ่มเสี่ยง อย่างไรก็ตาม บุคคลที่อาศัยอยู่ในบ้านเดิมของเราศึกษารายงานสุขภาพสูงสามารถ ผลนี้อาจสะท้อนความจริงที่ว่า กลุ่มนี้ศึกษา ทั่วไป การรับรู้สุขภาพดีและความสามารถสูงสุขภาพมีความสามารถสูงสุขภาพมีความเป็นไปได้สำหรับการใช้ชีวิตที่อิสระ และอิสระ Beswick et al. (52) แนะนำที่เป็นอิสระ ความต่อ - เติบโต sonal และทางกายภาพ และ สังคมไซโคทำงาน เที่ยว constituents หลักทางด้านอายุสุขภาพ นอกจากความพึงพอใจในชีวิต สมมติฐานพื้นฐานของสำนักงานสุขภาพและสุขภาพสามารถจะที่จะอิสระดูแลตัวเองโดยตัวเอง (22) เพิ่มเติม มีรายงานความกลัวของภาระงานและสูญเสียอิสระและความเป็นอิสระความกังวลที่สำคัญสำหรับคนสูงอายุ (53)หัวข้อจำเป็นเกี่ยวกับสุขภาพความสามารถคือโภชนาการ (21), และสมาคมนี้ได้รับการสนับสนุนในการศึกษานี้ เนื่องจากผู้ที่ความเสี่ยงทางโภชนาการพบว่ามีความสามารถสุขภาพต่ำ สามารถจะอ้างว่า ความสามารถในการโภชนาการและสุขภาพมีความสัมพันธ์ เนื่องจากผลการคัดกรองทางโภชนาการในการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์สูงกับความสามารถสุขภาพ สถานการณ์นี้ยังถูกเน้นเมื่อใช้คะแนนคัดกรองทางโภชนาการในการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติก ผลนี้สามารถเปรียบเทียบกับการศึกษาอื่น (19), ที่ต่ำสุขภาพสามารถพบทำนายเสี่ยง undernutrition ในผู้ป่วยสูงอายุ นอกจากนี้ การวิเคราะห์การถดถอยเปิดเผยว่า ผู้ที่มีกำลังการผลิตไม่เพียงพอสำหรับอาหาร prepa อาหารมีความสุขภาพต่ำ พบความชุกของคนสูงอายุที่มีความเสี่ยงทางโภชนาการต่ำระหว่างชุมชนคน (54, 55) เปรียบเทียบกับผู้ป่วยโรงพยาบาลเก่า (56-58) หนึ่งอธิบายได้ว่า กลุ่มโรงพยาบาลก็มีย่อมสุขภาพ และลดความอยากอาหาร อธิบายอีกได้ว่า สถานการณ์ชีวิตบ้านรวมวัน choos ing และเตรียมอาหารเอง ในแบบของท่านเอง และ ในสิ่งแวดล้อมชีวิตประจำวัน อย่างไรก็ตาม การเก่า และเสี่ยงสำหรับ undernutrition เน้นความยากลำบากในการจัดการชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนเดียวนั่งเล่น (55)สุขภาพจิตปฏิเสธไม่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการดูแลตนเองด้านล่าง และนี้ใต้ผล rela-tionship ซึ่งกันและกันระหว่างสุขภาพจิตและกำลังการผลิตสำหรับการจัดการชีวิตประจำวันในชีวิตต่อไปอย่างอิสระ เป็นที่รู้จักว่า ปัญหาทางจิตเช่นภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวลเป็นคาดว่า จะเป็นปัญหาใหญ่ในหมู่คนสูงอายุเนื่องจากปัจจัยเช่นการเจ็บป่วยร้ายแรงและขาดทุนหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดลงพร้อมกัน (44) ในการศึกษาโดยแกห์น (43), กลุ่มอายุที่เก่าแก่ที่สุดไม่ได้รายงานความสามารถสูงในการดูแลตนเองแม้ในขณะที่การฝึกพฤติกรรมสุขภาพมากขึ้นและมีความเชื่อที่สูงกว่าการรับรู้ความสามารถตนเอง เกี่ยวกับลักษณะทางประชากรอื่น ๆ การวิเคราะห์ยังพบว่าผู้ที่มีวุฒิการศึกษาที่สูงขึ้นมีความสามารถในการดูแลตนเองที่สูงขึ้นในการศึกษาในปัจจุบัน ผลที่ได้นี้ไม่ได้อยู่ในแนวเดียวกันกับการศึกษาโดย Klainin และ Ouannapiruk นี้ (7) ที่พบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างภูมิหลังการศึกษาและความสามารถในการดูแลตนเองที่ถูก จำกัด คำอธิบายที่เป็นไปได้เพื่อผลลัพธ์ที่แตกต่างอาจเป็นไปได้ว่าพวกเขารายงานผลจากการศึกษาดำเนินการในบริบททางวัฒนธรรมค่อนข้างแตกต่างจากวัฒนธรรมสแกนดิเนเวียน การศึกษาของเรายังพบว่าผู้ที่อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยเดิมของพวกเขามีความสามารถสูงในการดูแลตนเองและคำอธิบายนี้อาจเป็นได้ว่าคนที่มีอายุมากกว่าในนอร์เวย์มักจะย้ายเข้ามาอยู่อาศัยที่กำบังเมื่อลดลงสุขภาพของพวกเขา Nev- ertheless ปัจจัยทางประชากรเหล่านี้ไม่ได้เกิดเป็นพยากรณ์ในการวิเคราะห์การถดถอย.
เปรียบเทียบกลุ่มที่มีสูงขึ้นและลดความสามารถในการดูแลตนเองสิบตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพหรือเครื่องชั่งน้ำหนัก (ตารางที่ 3) พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวกับการทั้งหมด ปัจจัยเหล่านี้ ความสามารถในการดูแลตนเองในระดับสูงที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้สุขภาพที่ดีและความพึงพอใจกับชีวิตและผลนี้สอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆ อีกหลาย (6, 45) ความเป็นไปได้ที่จะรู้สึกมีสุขภาพดีจะขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้สูงอายุที่จะปรับตัวและชดเชยกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริงของพวกเขา (46) ซึ่งอาจจะเป็นหนึ่งในคำอธิบายสำหรับผลบวกที่พบในการศึกษาในปัจจุบัน นอกจากนี้ความคาดหวังที่เป็นบวกเกี่ยวกับริ้วรอยโดยทั่วไปได้รับพบว่ามีอิทธิพลต่อปัจจัยที่สำคัญสำหรับไอเอ็นจี maintain- สุขภาพกายและสุขภาพจิตที่ดี (47) สอดคล้องกับการศึกษาโดยดังนั้น̈ derhamn et al, (6) ความสามารถในการดูแลตนเองที่สูงขึ้นและการใช้งานก็ยังเกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญในการศึกษาของเราและการจัดการที่ดีของผู้ตอบแบบสอบถามการดำเนินกิจกรรมการออกกำลังกายเป็นประจำมักจะอยู่ใน บริษัท ที่มีคนอื่น ๆ การออกกำลังกายที่ได้รับพบว่าเป็นบวกที่เกี่ยวข้องกับสถานะสุขภาพคนในชุมชนเก่าที่มีชีวิต (8) ที่จะมีความสามารถในการดำเนินกิจกรรมประจำวันย้ายไปรอบ ๆ และเห็นมีสุขภาพที่ดีได้รับปัญหาที่ผู้สูงอายุในการศึกษานอร์เวย์ (48) ได้ให้ความสำคัญสูง ดังนั้นการออกกำลังกายน่าจะเป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับการดำเนินการดำเนินการดูแลตนเอง.
แม้ว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างที่มีการรายงานที่ไม่ได้มีโรคใด ๆ เรื้อรังหรือแฮนดิแคสภาวะดังกล่าวเห็นได้ชัดในปัจจุบันมากขึ้นในหมู่ผู้ที่มีที่ต่ำกว่าการดูแลตนเอง ความสามารถ ขณะที่ผู้คนมีชีวิตที่ยืนยาวจำนวนของผู้สูงอายุเป็นภาระกับสภาวะสุขภาพเรื้อรังเช่นโรคเบาหวานโรคหัวใจและโรคหลอดเลือดและโรคข้ออักเสบจะเพิ่มขึ้น (49) โรคเรื้อรังอาจทำให้เกิดข้อ limita- จำนวนมากในสังคมเช่นเดียวกับในการทำงานทางร่างกายและจิตใจในผู้สูงอายุและอาจส่งผลในการพึ่งพาคนอื่น ๆ สำหรับชีวิตประจำวัน (50) แม้ว่าส่วนหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาความพึงพอใจของการรับรู้ที่ดีในชีวิต,
ความสามารถในการลดการดูแลตนเองมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของการทำอะไรไม่ถูกและการรับที่เพิ่มขึ้นของความช่วยเหลือครอบครัว การศึกษาโดยเดลอัลเอต (10) นอกจากนี้ยังพบว่าผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทมีครอบครัวมากขึ้นกว่าความช่วยเหลือดูแลบ้านอย่างเป็นทางการและคำอธิบายหนึ่งอาจเป็นได้ว่าผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทในนอร์เวย์มักจะอาศัยอยู่ในบ้านเดิมของพวกเขา รายงานจากคณะกรรมการของนอร์เวย์สุขภาพ (51) สรุปว่าผู้ที่อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยเดิมมีแนวโน้มที่จะด้อยโอกาสโดยการให้บริการอย่างเป็นทางการที่บ้านและดังนั้นจึงเป็นตัวแทนของกลุ่มที่มีความเสี่ยง อย่างไรก็ตามประชาชนที่อาศัยอยู่ในบ้านที่เป็นต้นฉบับในการศึกษาของเรารายงานความสามารถในการดูแลตนเองสูง ผลที่ได้นี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่ากลุ่มการศึกษานี้โดยทั่วไปรับรู้สุขภาพที่ดีและความสามารถในการดูแลตนเองสูง.
มีความสามารถในการดูแลตนเองสูงรวมถึงความเป็นไปได้สำหรับการดำรงชีวิตอิสระและเป็นอิสระ Beswick et al, (52) ชี้ให้เห็นว่าเป็นอิสระในความรู้สึกของการเจริญเติบโต Sonal ละและทางกายภาพและการทำงานด้านจิตสังคมเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญของริ้วรอยที่มีสุขภาพดีนอกเหนือจากการพึงพอใจในชีวิต สมมติฐานพื้นฐานของความสามารถในการดูแลตนเองและการดูแลตนเองเป็นที่ของความสามารถในการเป็นอิสระในการดูแลตัวเอง - ด้วยตัวเอง (22) นอกจากนี้ความกลัวของการเป็นภาระและการสูญเสียความเป็นอิสระและความเป็นอิสระจะมีการรายงานจะเป็นข้อกังวลสำคัญสำหรับผู้สูงอายุ (53).
เป็นหัวข้อที่สำคัญเกี่ยวกับความสามารถในการดูแลตนเองเป็นที่ของโภชนาการ (21) และสมาคมนี้ได้รับการสนับสนุนใน การศึกษาครั้งนี้เป็นเพราะผู้ที่มีความเสี่ยงทางโภชนาการพบว่ามีความสามารถที่ต่ำกว่าการดูแลตนเอง ก็สามารถที่จะอ้างว่าคุณค่าทางโภชนาการและความสามารถในการดูแลตนเองมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดเพราะผลการตรวจคัดกรองทางโภชนาการในการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่มีความสามารถสูงในการดูแลตนเอง กรณีนี้เป็นไฮไลต์เมื่อใช้คะแนนการตรวจคัดกรองทางโภชนาการในการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก ผลที่ได้นี้สามารถเทียบกับการศึกษาอื่น (19) ที่ต่ำกว่าความสามารถในการดูแลตนเองพบว่าทำนายความเสี่ยงสำหรับ undernutrition ในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า นอกจากนี้การวิเคราะห์การถดถอยพบว่าผู้ที่มีความสามารถไม่เพียงพอสำหรับการเตรียมอาหารที่มีความสามารถต่ำกว่าการดูแลตนเอง ความชุกของผู้สูงอายุที่มีความเสี่ยงทางโภชนาการที่ได้รับพบว่าจะลดลงในหมู่คนที่อาศัยอยู่ในชุมชน (54, 55) เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่โรงพยาบาลเก่า (56-58) คำอธิบายหนึ่งอาจเป็นได้ว่ากลุ่มโรงพยาบาลก็มีภาวะสุขภาพที่ยากจนและความอยากอาหารลดลง อีกสาเหตุหนึ่งอาจเป็นได้ว่าสถานการณ์ที่บ้านรวมถึงชีวิตความเป็นไปได้สำหรับ choos- ไอเอ็นจีและเตรียมอาหารของตัวเองในรูปแบบที่คน 'ของตัวเองและสภาพแวดล้อมในชีวิตของพวกเขาในชีวิตประจำวัน อย่างไรก็ตามเป็นที่เก่าแก่และมีความเสี่ยงสำหรับความยากลำบาก undernutrition ไฮไลท์ในการจัดการชีวิตประจำวันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนที่อาศัยอยู่คนเดียว (55).
ปฏิเสธสุขภาพจิตมีความสัมพันธ์กับความสามารถในการดูแลตัวเองลดลงและผลนี้ขีดเส้นใต้ tionship สัมพันธ์ร่วมกันระหว่างสุขภาพจิตและ ความสามารถในการจัดการที่อาศัยอยู่อย่างอิสระในชีวิตประจำวันต่อมา เป็นที่ทราบกันดีว่าปัญหาทางจิตเช่นภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลที่คาดว่าจะเป็นปัญหาสำคัญในหมู่ผู้สูงอายุเพราะปัจจัยเช่นการเจ็บป่วยที่รุนแรงและการสูญเสียหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลดพร้อมกัน ( 44 ) ในการศึกษาโดยแฮน ( 43 ) , กลุ่มอายุเก่าแก่ไม่รายงานความสามารถในการดูแลตนเองเพิ่มขึ้น แม้ว่าการฝึกพฤติกรรมสุขภาพมากขึ้นและมีความสามารถสูง ความเชื่อ เกี่ยวกับลักษณะของประชากรอื่น ๆ การวิเคราะห์ยังพบว่าผู้ที่มีการศึกษาสูง มีความสามารถในการดูแลตนเองหลังสูงกว่าในการศึกษาปัจจุบันผลที่ได้นี้ไม่สอดคล้องกับการศึกษา โดย klainin และ ouannapiruk ( 7 ) ที่พบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการดูแลตนเองและการศึกษา พื้นหลังมีจำกัด คำอธิบายที่เป็นไปได้กับผลที่แตกต่างกันอาจจะรายงานผลจากการศึกษาดำเนินการในบริบททางวัฒนธรรมที่แตกต่างจากวัฒนธรรมที่สแกนดิเนเวียผลการศึกษาพบว่า ผู้ที่อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยเดิมของพวกเขามีความสามารถในการดูแลตนเองสูงกว่า และคำอธิบายนี้อาจจะว่าคนรุ่นเก่ามักจะย้ายเข้ามาอาศัยพักพิงใน นอร์เวย์ เมื่อสุขภาพของพวกเขาปฏิเสธ ชื่อ - ertheless ปัจจัยส่วนบุคคลเหล่านี้ไม่ได้ออกมาเป็นพยากรณ์ในการวิเคราะห์ความถดถอย .
การเปรียบเทียบของกลุ่มที่ได้สูงกว่า และความสามารถในการดูแลตนเองกับตัวแปรที่เกี่ยวข้อง 10 หรือระดับต่ำกว่า ( ตารางที่ 3 ) พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวกับปัจจัยเหล่านี้ทั้งหมด ความสามารถในการดูแลตนเอง มีความสัมพันธ์กับการรับรู้สุขภาพที่ดีขึ้นและความพึงพอใจกับชีวิตและผลนี้สอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆหลาย ( 6 , 45 )ความเป็นไปได้ที่จะรู้สึกมีสุขภาพดีขึ้นอยู่กับคนอายุมากกว่า ' ความสามารถในการปรับและชดเชยกับสถานการณ์จริงของพวกเขา ( 46 ) ซึ่งอาจเป็นคำอธิบายเดียวสำหรับผลในเชิงบวกที่พบในการศึกษาปัจจุบัน นอกจากนี้ ความคาดหวังเชิงบวกเกี่ยวกับผู้สูงอายุโดยทั่วไปที่ได้รับพบว่าเป็นปัจจัยสําคัญที่มีผลต่อการรักษา - ing มีสุขภาพกายและสุขภาพจิตดี ( 47 )สอดคล้องกับการศึกษาโดยให้̈ derhamn et al . ( 6 ) มีค่าความสามารถในการดูแลตนเอง และการใช้งานก็มีความสัมพันธ์ในการศึกษาของเรา และจัดการที่ดีของผู้ตอบแบบสอบถามจัดกิจกรรมเป็นประจำร่างกายบ่อยๆ ในบริษัทอื่นๆ กิจกรรมทางกายที่ได้รับ พบว่าเป็นบวกที่เกี่ยวข้องกับภาวะสุขภาพในชุมชนแก่ประชาชน ( 8 )มีความสามารถในการทำกิจกรรมประจำวัน การย้ายไปรอบ ๆและการมีสุขภาพที่ดี เป็นปัญหาที่คนรุ่นเก่า ในการศึกษาในนอร์เวย์ ( 48 ) ได้รับความสำคัญสูง ดังนั้น การใช้งานจริง ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยสําคัญสําหรับการปฏิบัติการดูแลตนเอง .
แม้ว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างที่ยังไม่รายงาน มีโรคเรื้อรัง หรือ แฮนดิแคปเช่น condi - ใช้งานได้เด่นชัดมากขึ้นในหมู่ผู้ที่มีระดับความสามารถในการดูแลตนเอง . เป็นคนอายุยืน จำนวนผู้สูงอายุที่เป็นภาระกับเงื่อนไขสุขภาพเรื้อรัง เช่น เบาหวาน โรคหัวใจ และโรคหลอดเลือด และโรคไขข้ออักเสบจะเพิ่มขึ้น ( 49 )โรคเรื้อรัง อาจทำให้เกิด limita - ใช้งานมากในสังคม รวมทั้งในทางกายภาพและการทำงานสุขภาพจิตในผู้สูงอายุ และอาจส่งผลในการพึ่งพาบุคคลอื่น ๆสำหรับการใช้ชีวิตประจำวัน ( 50 ) แม้ว่าส่วนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาการรับรู้ความพึงพอใจที่ดีในชีวิต ความสามารถในการดูแลตนเอง คือ การเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ
เพิ่มความรู้สึกหมดหนทางและเพิ่มการรับความช่วยเหลือครอบครัว การศึกษาโดยเดล et al . ( 10 ) นอกจากนี้ยังพบว่า ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชนบทมีครอบครัวให้ช่วยมากกว่าการดูแลบ้านอย่างเป็นทางการ และคำอธิบายหนึ่งอาจเป็นได้ว่าแก่ประชาชนที่อาศัยอยู่ในชนบทในนอร์เวย์มักจะอาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยเดิมของพวกเขารายงานจากคณะกรรมการของนอร์เวย์สุขภาพ ( 51 ) พบว่า ผู้ที่อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยเดิมมีแนวโน้มที่จะครอบคลุมบริการบ้านอย่างเป็นทางการ จึงเป็นตัวแทนของกลุ่มเสี่ยง อย่างไรก็ตาม บุคคลที่อาศัยอยู่ในบ้านที่เป็นต้นฉบับในการรายงานความสามารถในการดูแลตนเองสูง ผลที่ได้นี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่านี้กลุ่มการศึกษาทั่วไปการรับรู้สุขภาพที่ดีและความสามารถในการดูแลตนเองสูง มีความสามารถในการดูแลตนเอง
สูงมีความเป็นไปได้สำหรับการใช้ชีวิตอิสระและเป็นอิสระ Beswick et al . ( 52 ) แนะนำที่เป็นอิสระ ในความรู้สึกของ sonal ต่อการเจริญเติบโตและการทำงานทางกายภาพและจิตสังคม เป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลักของผู้สูงอายุที่มีสุขภาพดี นอกจากนี้ความพึงพอใจในชีวิตสมมติฐานพื้นฐานของความสามารถในการดูแลตนเองและการดูแลตนเองที่สามารถดูแลตนเองและเป็นอิสระด้วยตนเอง ( 22 ) เพิ่มเติม กลัวเป็นภาระ และสูญเสียเอกราชและอิสรภาพว่าเป็นกังวลหลักสำหรับผู้สูงอายุ ( 53 ) .
สรุปหัวข้อเกี่ยวกับความสามารถในการดูแลตนเอง คือ โภชนาการ ( 21 )และสมาคมนี้ได้รับการสนับสนุนในการศึกษานี้ เพราะการเสี่ยงทางโภชนาการพบว่ามีระดับความสามารถในการดูแลตนเอง . มันสามารถอ้างว่าโภชนาการและความสามารถในการดูแลตนเองมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด เพราะผลการคัดกรองภาวะโภชนาการ ในการศึกษานี้ พบความสัมพันธ์สูงกับความสามารถในการดูแลตนเองสถานการณ์นี้ยังเน้นเมื่อใช้คะแนนคัดกรองโภชนาการในการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก ผลที่ได้นี้สามารถเปรียบเทียบกับการศึกษาอื่น ( 19 ) ที่ลดความสามารถในการดูแลตนเอง พบว่า คาดการณ์ความเสี่ยงพบในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า นอกจากนี้การวิเคราะห์การถดถอยพบว่าผู้ที่ไม่เพียงพอรองรับเตรียมความพร้อมสําหรับวันหยุดและเลือกอาหาร - อาหารที่มีระดับความสามารถในการดูแลตนเอง . ความชุกของภาวะโภชนาการผู้สูงอายุเสี่ยงได้รับการพบจะลด ประชาชนในชุมชน ( 54 , 55 ) เมื่อเทียบกับผู้ป่วยโรงพยาบาลเก่า ( 56 - 58 ) คำอธิบายหนึ่งอาจเป็นว่า กลุ่มโรงพยาบาลก็ยากจนสุขภาพและความอยากอาหารลดลงคำอธิบายอื่นอาจจะว่า บ้านอาศัยสถานการณ์รวมถึงความเป็นไปได้เพื่อเลือก - ing และการเตรียมอาหารเองในรูปแบบของตัวเองและสภาพแวดล้อมของบุคคลในชีวิตประจำวัน อย่างไรก็ตาม วัยชรา และความเสี่ยงที่พบปัญหาที่จะจัดการกับชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะในหมู่คนเดียว ( 55 ) .
ลดลงสุขภาพจิตมีความสัมพันธ์กับความสามารถในการดูแลตนเองต่ำและผลนี้ขีดเส้นใต้ซึ่งกันและกันจริง - ความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพจิตและความสามารถในการเป็นอิสระ การจัดการ การดำรงชีวิตประจำวันในชีวิตในภายหลัง มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าปัญหาสุขภาพจิตเช่นภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลที่คาดว่าจะเป็นปัญหาสำคัญของผู้สูงอายุ เพราะปัจจัยเช่นเจ็บป่วยร้ายแรง และขาดทุนหลาย