MGA: Chapter 92 – Chu Feng’s Ancest

MGA: Chapter 92 – Chu Feng’s Ancestry

The Chu family’s meeting concluded. Chu Feng and Chu Yuan returned to their current residence.

“Father, I have something that I want to ask you.” As father and son were in one room by themselves, Chu Feng spoke to ask about something.

“Feng’er, there’s no harm in speaking your mind about anything.” Chu Yuan looked at Chu Feng and his gaze was full of love and proudness.

Chu Feng’s performance shocked him one time after the other. Today, he even saved the Chu family, and within his heart, he already became his greatest pride.

Seeing that, Chu Feng did not drag the conversation and while smiling, he said the question that he had always wanted to ask, “Father, who are my biological parents and why did they need to abandon me?”

“That’s…” When Chu Feng’s words came out, the Chu Yuan who was still full of happiness instantly froze and change on his face clearly happened.

“Father, is it some unspeakable issues?” Chu Feng saw that something was wrong.

“It’s not unspeakable. It’s just that, Feng’er, about your parents, I hardly know anything about them.” Chu Yuan dryly smiled while he explained.

“Even you don’t know? Can it be that you picked me up?” Chu Feng panicked a bit.

From when he met the beggar that was so unpredictably strong yet quite insane, Chu Feng felt that his ancestry must not have been simple. So, he impatiently asked Chu Yuan that question.

However, if Chu Yuan really did pick him up from somewhere, it meant that all trails were broken and he would have no way of getting information about his parents from Chu Yuan.

“No, it’s not like that. Actually, I was entrusted by someone to take care of you.” Chu Yuan explained, but from his expression, one could tell that everything was not that simple.

“Entrusted by someone? Entrusted by who? And how do you know that that person was not my parent?” Chu Feng impatiently questioned.

Seeing Chu Feng’s impatience, Chu Yuan’s face continuously changed as if doing some internal struggle. At the end, he sighed and said,

“Ahh, since you want to know so badly, I’ll tell you.”

“This story needs to be started from 15 years ago. On that year, I brought some Chu family servants to go to a distant place. On the road, we passed through a forest on a mountain.”

“Within the mountain forest, I met a man. That male was carrying a child and he asked me if I was surnamed Chu or not.”

“Because we were escorting some goods and because the man’s clothing was quite suspicious, I did not face him and answer his question.”

“But I never would have thought that without that man even moving, two people exploded and died, becoming a pool of blood.”

“At that time, we were terrified. We originally wanted to turn around and run, but it was useless. A formless aura bound all of us and we could not even move.”

“Are you surnamed Chu? That man spoke and asked me once again. Only then did I realize that the one who killed my Chu family’s servants and bound us would very likely have been that person.”

“However, the me who saw such a strong person at that time was already filled with fear. How could I have noticed his question? I only blankly stared at him.”

“Then just at that time, I discovered with astonishment that two flames suddenly appeared in his eyes. At the same time, all the goods that we were bringing were burnt by fire. Even the cart and horses instantly became ash.”

“At that moment, he already showed impatience. I could clearly feel the killing intent that he was emitting. It was the most terrifying killing intent that I had ever felt in my life. It was as if he came from Hell.”

“So, at that instant, I felt that I was, without a doubt, dead. However, he did not attack me. He only spoke and asked, for the last time, whether I was surnamed Chu or not.”

“That time, I did not hesitate at all. I quickly replied to his question and I even said the circumstances of my own family and the location of the Chu family.”

Speaking to that point, Chu Yuan seemed to feel extremely guilty. Chu Feng could guess why. Obviously, it was because the him at that time was afraid of death and handed over everything about the Chu family.

After all, if that person had enmity towards the Chu family, Chu Yuan’s words would have completely sold the Chu family out and all of the Chu family members could not have escaped death. However, since the Chu family was still here, it meant that the man should have had another goal.

“Father, what next?” Chu Feng really wanted to know the ending.

“After that, he killed all the servants that went along with me and only left me alone. He entrusted that child to me, and that child was you.”

“After taking you, that person told me to raise you well and to see you as my own. However, your name was not allowed to be decided by me. It had to be Chu Feng.”

“That’s…”

At that moment, Chu Feng was greatly shocked in his heart. Although he already guessed that child was him, his heart was still endlessly shocked. He never would have thought that his name was not decided by Chu Yuan. It was already decided by another person.

When he thought of the male who asked Chu Yuan the same question 3 times, it was not hard for Chu Feng to think that his biological father might also be surnamed Chu. As for why he entrusted him to Chu Yuan, it was very possible that the man did not want Chu Feng to change his surname.

“How could I dare to refuse at that time? Naturally, I promised him.”

“However, he gave out a few demands. It was that I could not tell you where you came from, nor could I say that you were my own son. I had to tell you, from the start, that you were my foster son. The most important thing was that I could not do anything harmful to you and I had to let you grow up healthily.”

“If any one of the demands were violated, there would only be one ending. It was that he would exterminate the entire Chu family and not leave anything.”

Chu Yuan spoke the truth and finally, Chu Feng knew why Chu Yuan never spoke about Chu Feng’s ancestry if he never asked and also why Chu Yuan would be so uneasy or even fearful when Chu Feng asked about his ancestry. It was because someone was always threatening him.

“Father, do you know what that male was called and if there were any special signs on his body?” Chu Feng seriously asked because hiddenly, he already had the answer in his heart.

“He did not say what he was called, but on his forehead, there was indeed a strange birthmark. It was like a flame and it was extremely weird.” Chu Yuan replied.

At that instant, Chu Feng was quite calm because it was fairly similar to his guess. His ancestry really was related to the beggar on that day.

“Father, did he say anything after that? Did he mention my parents?”

“Nothing. He did not tell my anything about your parents.”

“Then why did you say that he could not possibly be my father?”

Hearing those words, Chu Yuan closed his eyes and took a deep breath. Only then did he slowly spoke, “It was because after handing you over to me, it was like a heavy burden was removed. He quickly changed into a completely different person and started to yell like he was insane.”

“I still deeply remember the insane words that he said that day.”

“What did he say?” Chu Feng was unable to wait.

“He yelled towards the sky: You’ve seen it right? I already did what you told me to do. Can you let me go!? I beg you, let me go!!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MGA: บทที่ 92-ฮองชูวงศ์ครอบครัวชูของประชุม concluded ฮองชูและชูหยวนกลับไปอาศัยปัจจุบันของพวกเขา"พ่อ มีบางอย่างที่อยากจะขอให้คุณ" เป็นพ่อและลูกชายอยู่ในห้อง ด้วยตัวเอง ฮองชูพูดปรารภอะไร" Feng'er มีอันตรายไม่พูดใจของคุณเกี่ยวกับอะไรก็" มองหยวนจือจือเฟิง และสายตาของเขาก็เต็มไป ด้วยความรักและ proudnessประสิทธิภาพของฮองชู shocked เขาหนึ่งครั้งหลังจากอื่น ๆ วันนี้ เขาแม้บันทึกครอบครัวชู และภายในหัวใจของเขา เขาแล้วก็ภาคภูมิใจมากที่สุดเห็นว่า ฮองชูไม่ได้ลากการสนทนา และขณะยิ้ม เขากล่าวว่า คำถามที่เขาก็อยากจะถาม "พ่อ พ่อชีวภาพคือใคร และทำไมพวกเขาไม่ได้ต้องสละฉัน""ก็..." เมื่อคำชูเฟิงออก หยวนจือที่ถูกทันที froze ยังคงเต็มไปด้วยความสุข และการเปลี่ยนแปลงบน ใบหน้าของเขาชัดเจนเกิดขึ้น"พ่อ เป็นบางประเด็น unspeakable" ฮองชูเห็นว่า สิ่งที่ผิด"มันไม่ได้ unspeakable มันเป็นเพียงที่ Feng'er เกี่ยวกับพ่อแม่ ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขา" ชูหยวน dryly ยิ้มในขณะที่เขาอธิบาย"แม้แต่คุณไม่รู้ จะสามารถให้คุณเลือกฉัน" จือเฟิงพอเล็กน้อยจากเมื่อเขาได้พบขอทานที่แข็งแรงมี ยังค่อนข้างบ้า ฮองชูรู้สึกว่า มืดของเขาต้องไม่เชื่อ ดังนั้น เขา impatiently ถามหยวนชูคำถามอย่างไรก็ตาม ถ้าหยวนจือจริง ๆ ไม่รับเขาจากที่อื่น หมายความว่า ให้ ทุกเส้นทางถูกตัดขาด และเขาจะไม่มีวิธีการรับข้อมูลเกี่ยวกับพ่อจากชูหยวน"ไม่ จะได้ไม่เช่นนั้น จริง ๆ แล้ว ฉันได้รับมอบหมายผู้ดูแลของคุณ" อธิบายชูหยวน ได้จากนิพจน์ของเขา หนึ่งสามารถบอกได้ว่า ทุกอย่างไม่ว่าความเรียบง่าย"มอบหมายบุคคลหรือไม่ มอบหมาย โดยใคร และคุณทราบได้อย่างไรว่า คนที่ไม่ใช่พ่อกับแม่" ฮองชู impatiently สอบสวนเห็นชูโรงของหงุดหงิด ชูหยวนหน้าเปลี่ยนเป็นถ้าทำการต่อสู้ภายในบางอย่างต่อเนื่อง ในตอนท้าย เขาถอนหายใจ และ กล่าว"ตื่นเต้น เนื่องจากคุณต้องการทราบว่าลุ่ย ฉันจะบอกคุณ""เรื่องนี้ต้องเริ่มต้นจากเมื่อ 15 ปีที่ผ่านมา ในปี ฉันนำข้าราชการบางครอบครัวชูไปห่างไกล บนถนน เราผ่านป่าบนเขา""ภายในป่าเขา ฉันไปตามคน ว่า เพศชายถูกแบกลูก และเขาบอกถ้า ผม surnamed ชู หรือไม่ ""เพราะเราได้พาบางสินค้า และเสื้อผ้าของคนค่อนข้างน่าสงสัย ฉันไม่ไม่หน้าเขา และตอบคำถามของเขา""แต่ฉันไม่เคยจะได้คิดว่า ว่า โดยที่คนได้ย้าย คนสองคนกระจาย และเสีย ชีวิต เป็น สระว่ายน้ำของเลือด""ในขณะนั้น เรากลัว เราต้องหันไปรอบ ๆ และเรียกใช้ครั้งแรก แต่ก็ไร้ประโยชน์ Aura เกมผูกทั้งหมดของเรา และเราไม่สามารถจะย้าย""มีชูคุณ surnamed ผู้ชายคนนั้นพูด และถามฉันอีกครั้ง หลังจากนั้น ได้ฉันตระหนักดีว่า ซึ่งฆ่าข้าราชการของครอบครัวชู และผูกเรามากอาจจะมีคนที่""อย่างไรก็ตาม มีผู้เห็นผู้แข็งแกร่งที่ถูกแล้วเต็มไป ด้วยความกลัว วิธีสามารถฉันได้สังเกตเห็นคำถามของเขา ฉัน blankly เท่านั้นจ้องไปที่เขา""แล้วที่นั้น ได้พบกับ astonishment ว่า เปลวไฟสองดี ๆ ในสายตาของเขา ในเวลาเดียวกัน สินค้าทั้งหมดที่เราได้มาถูกเผา ด้วยไฟ แม้แต่รถเข็นและม้าทันทีกลายเป็น เถ้า""ในช่วงเวลานั้น เขาแล้วพบความอดทน ชัดเจนอาจรู้สึกว่าเจตนาฆ่าที่เขาได้เปล่ง ก็เจตนาฆ่าน่ากลัวมากที่สุดที่ฉันเคยมีรู้สึกว่าในชีวิตของฉัน มันเหมือนมาจากนรก""ดังนั้น ที่ที่โต้ตอบแบบทันที ผมรู้สึกว่า ผม ไม่ต้องสงสัย ตาย อย่างไรก็ตาม เขาไม่ไม่โจมตีผม เขาพูดเท่านั้น และ ขอ ครั้ง ว่า ผม surnamed ชู หรือไม่ ""นั้น ฉันไม่ลังเลเลย ผมตอบคำถามของเขาอย่างรวดเร็ว และฉันได้กล่าวว่า สถานการณ์ของครอบครัวเองและที่ตั้งของครอบครัวชู"พูดถึงจุดนั้น หยวนจือประจักษ์รู้สึกผิดมาก ฮองชูสามารถเดาทำไม แน่นอน มันเป็น เพราะเขาที่กลัวความตาย และมอบทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวชูหลังจากที่ทุก ถ้าบุคคลนั้นมีความเป็นปฏิปักษ์ต่อครอบครัวชู คำชูหยวนจะมีทั้งหมดครอบครัวชู และครอบครัวชูทั้งหมดอาจไม่ได้หนีตาย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากครอบครัวชูเป็นยังที่นี่ หมายความว่า ว่า ผู้ชายควรมีเป้าหมายอื่น"พ่อ อะไรต่อไป? " ชูโรงอยู่อยากจะรู้ว่าจุดสิ้นสุด"หลังจากนั้น เขาฆ่าข้าราชการทั้งหมด ที่ไปพร้อมกับผมเท่านั้น เหลือฉันคนเดียว เขามอบหมายให้ลูกให้ฉัน และเด็กที่มีคุณ""หลังจากคุณ คนที่บอก จะยกคุณดี และคุณเป็นของตัวเอง อย่างไรก็ตาม ชื่อของคุณถูกไม่ได้ตกลงใจที่จะตามฉัน มันได้เป็น ฮอง ชู""ก็..."ในขณะนั้น ฮองชูตกใจมากในใจของเขา ถึงแม้ว่าเขาแล้วเดาว่า เด็กคนนั้นเขา หัวใจตกใจยังไม่รู้จบ เขาไม่เคยจะคิดว่า ชื่อของเขาไม่ถูกตัดสินใจ โดยชูหยวน แล้วมันถูกตัดสินใจ โดยบุคคลอื่นเมื่อเขาคิดว่า ชายที่ถามหยวนชูคำถามเดียวกัน 3 ครั้ง ไม่ยากสำหรับฮองชูคิดว่า บิดาชีวภาพอาจเป็น surnamed ชู ส่วนทำไมเขามอบหมายเขาให้ชูหยวน มันเป็นไปได้มากว่า ชายคนนี้ไม่ได้ต้องฮองชูการเปลี่ยนนามสกุลของเขา"วิธีสามารถฉันกล้าที่จะปฏิเสธในขณะนั้นหรือไม่ ธรรมชาติ ฉันสัญญาว่า เขา""อย่างไรก็ตาม เขาให้กี่ความต้องการ ที่ผมสามารถบอกคุณที่คุณมาจาก ไม่สามารถฉันบอกว่า คุณมีลูกเองได้ ผมจะบอกคุณ จากเริ่มต้น ว่า คุณมีลูกบ้าง สิ่งสำคัญที่สุดเป็นที่ฉันไม่สามารถทำอะไรที่เป็นอันตรายกับคุณ และผมจะช่วยให้คุณเติบโตยองใย""ถ้ามีละเมิดอย่างใดอย่างหนึ่งของความต้องการ มีเพียงจะสิ้นสุดหนึ่ง มันเป็นที่เขาจะกำจัดครอบครัวชู และไม่ปล่อยอะไร"ชูหยวนพูดความจริง และสุดท้าย ฮองชูรู้ทำไมชูหยวนไม่เคยพูดเกี่ยวกับฮองชูวงศ์ถ้าไม่ถาม และทำไมชูหยวนจะไม่สบายใจมาก หรือแม้แต่กลัวเมื่อฮองชูถามเกี่ยวกับเขาวงศ์ เป็น เพราะคนมักจะถูกคุกคามเขา"คุณพ่อ คุณรู้ว่าชายที่ถูกเรียกและถ้ามีสัญญาณพิเศษใด ๆ บนร่างกายของเขา" ฮองชูถาม hiddenly เพราะอยู่แล้ว มีคำตอบในหัวใจของเขาอย่างจริงจัง"เขาไม่ได้ว่า สิ่งที่เขาถูกเรียก แต่บนหน้าผากของเขา มีจริงแช่มแปลก มันเป็นเหมือนเปลวไฟ และก็แปลกมาก" ชูหยวนตอบกลับในทันทีที่ ฮองชูคือค่อนข้างเงียบสงบเพราะมันค่อนข้างคล้ายกับเขาเดา วงศ์ของเขาจริง ๆ เกี่ยวแผดเสียงในวันนั้น"พ่อ ได้เขาพูดอะไรหลังจากนั้นหรือไม่ ไม่ได้เขาพูดถึงพ่อ""ไม่ เขาไม่ได้บอกฉันอะไรเกี่ยวกับพ่อแม่""แล้วทำไมนะที่ เขาไม่อาจสามารถพ่อ"ได้ยินคำเหล่านั้น ชูหยวนปิดตา และเอาลมหายใจ หลังจากนั้น ไม่ช้าพูด "ได้ เพราะหลังจากชำระคุณกับฉัน มันเหมือนเป็นเอาภาระหนัก เขาได้อย่างรวดเร็วเปลี่ยนเป็นบุคคลที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง และเริ่มตะโกนเหมือนบ้า""ฉันยังลึกจำคำบ้าที่เขากล่าวว่า วันนั้น""อะไรไม่ได้เขาบอก" ฮองชูไม่รอ"เขา yelled สู่ท้องฟ้า: คุณเคยเห็นมันถูกต้องหรือไม่ แล้วค่ะที่คุณบอกฉันจะทำ คุณสามารถให้ฉันไป ฉันขอให้คุณ ผมไป!!!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MGA: บทที่ 92 - จือฮบรรพบุรุษประชุมครอบครัวชูสรุป จือฮและจือหยวนกลับไปยังถิ่นที่อยู่ปัจจุบันของพวกเขา. "พ่อฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่ผมอยากจะขอให้คุณ." ในฐานะที่เป็นพ่อและลูกชายอยู่ในห้องหนึ่งด้วยตัวเองชูฮพูดจะถามเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง. "Feng'er มี อันตรายในการพูดความคิดของคุณเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่. "จือหยวนมองที่จือฮและสายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความรักและความ proudness. ประสิทธิภาพจือฮตกใจเขาครั้งหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ วันนี้เขายังบันทึกครอบครัวชูและภายในหัวใจของเขาเขามีอยู่แล้วกลายเป็นความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา. เห็นว่าชูฮไม่ได้ลากสนทนาและในขณะที่รอยยิ้มของเขากล่าวว่าคำถามที่ว่าเขาอยากจะถามว่า "พระบิดา ผู้ที่เป็นพ่อแม่ทางชีวภาพของฉันและทำไมพวกเขาต้องการที่จะทิ้งฉัน? "" นั่นคือ ... "เมื่อคำจือฮออกมาชูหยวนซึ่งยังคงเต็มไปด้วยความสุขทันทีแช่แข็งและการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขาที่เกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด." พ่อมันเป็น บางประเด็นที่พูดไม่ได้? "จือฮเห็นว่ามีบางอย่างผิด." มันไม่ได้พูดไม่ได้ มันเป็นเพียงที่ Feng'er เกี่ยวกับพ่อแม่ของคุณฉันแทบจะไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับพวกเขา. "จือหยวน dryly ยิ้มในขณะที่เขาอธิบาย." แม้คุณไม่ได้รู้หรือไม่? ก็สามารถเป็นได้ว่าคุณมารับฉัน? "จือฮตกใจเล็กน้อย. จากเมื่อเขาได้พบว่าขอทานจึงไม่สามารถคาดการณ์ที่แข็งแกร่งยังบ้าค่อนข้างชูฮรู้สึกว่าบรรพบุรุษของเขาจะต้องไม่ได้รับง่าย ดังนั้นเขาอดทนถามจือหยวนคำถามที่. แต่ถ้าชูหยวนจริงๆไม่เลือกเขาขึ้นมาจากที่ใดที่หนึ่งก็หมายความว่าเส้นทางทั้งหมดถูกหักและเขาจะมีวิธีการได้รับข้อมูลเกี่ยวกับพ่อแม่ของเขาจากจือหยวน no. "ไม่มัน ไม่ชอบที่ ที่จริงผมได้รับความไว้วางใจจากคนในการดูแลของคุณ. "จือหยวนอธิบาย แต่จากการแสดงออกของเขาคนหนึ่งสามารถบอกได้ว่าทุกอย่างไม่ง่ายที่." ไว้วางใจจากใครบางคน? ได้รับมอบหมายจากใคร? และวิธีการทำคุณรู้ไหมว่าคนที่ไม่ได้พ่อแม่ของฉัน "จือฮถามอย่างหงุดหงิด. เห็นความอดทนจือฮใบหน้าจือหยวนเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องเช่นถ้าทำบางต่อสู้ภายใน ในตอนท้ายเขาถอนหายใจและกล่าวว่า"อ่าเพราะคุณต้องการที่จะรู้จึงไม่ดีฉันจะบอกคุณ." "เรื่องนี้จะต้องเริ่มต้นจาก 15 ปีที่ผ่านมา ในปีนี้เราได้นำบางคนรับใช้ครอบครัวจือที่จะไปยังสถานที่ที่ห่างไกล บนถนนที่เราเดินผ่านป่าบนภูเขา. "" ภายในป่าภูเขาที่ผมได้พบกับชายคนหนึ่ง ชายที่ได้รับการดำเนินการเป็นเด็กและเขาถามฉันว่าฉันเป็นนามสกุลจือหรือไม่. "" เพราะเรากำลังพาสินค้าบางและเนื่องจากเสื้อผ้าของชายคนนั้นเป็นที่น่าสงสัยมากผมไม่ได้เผชิญหน้ากับเขาและตอบคำถามของเขา. "" แต่ฉันไม่เคย จะมีความคิดว่าไม่มีผู้ชายคนนั้นได้ย้ายคนสองคนระเบิดและเสียชีวิตกลายเป็นสระว่ายน้ำของเลือด. "" ในขณะที่เรากำลังกลัว เราอยากที่จะหันไปรอบ ๆ และเรียกใช้ แต่มันก็ไร้ประโยชน์ กลิ่นอายรูปร่างผูกพันทั้งหมดของเราและเราไม่สามารถที่จะย้าย. "" คุณชูนามสกุล? คนที่พูดและถามฉันอีกครั้ง เพียง แต่แล้วฉันตระหนักดีว่าคนที่ฆ่าคนรับใช้ของครอบครัวของฉันจือและผูกพันเราจะมีโอกาสมากที่ได้รับคนที่. "" อย่างไรก็ตามผมที่เห็นเป็นคนที่แข็งแกร่งในช่วงเวลาที่เต็มไปแล้วด้วยความกลัว ฉันจะได้สังเกตเห็นคำถามของเขา? ฉันเพียง blankly จ้องมองมาที่เขา. "" จากนั้นเพียงแค่ในเวลาที่ผมค้นพบด้วยความประหลาดใจว่าทั้งสองก็ปรากฏเปลวไฟในดวงตาของเขา ในขณะเดียวกันสินค้าทั้งหมดที่เราได้นำถูกไฟไหม้ด้วยไฟ แม้รถและม้าทันทีกลายเป็นเถ้า. "" ในขณะที่เขามีอยู่แล้วแสดงให้เห็นว่าขาดความอดทน ฉันรู้สึกได้อย่างชัดเจนเจตนาฆ่าว่าเขาถูกเปล่ง มันเป็นความตั้งใจที่จะฆ่าน่ากลัวที่สุดที่ฉันเคยมีความรู้สึกในชีวิตของฉัน มันเป็นเหมือนกับว่าเขามาจากนรก. "" ดังนั้นในทันทีที่ฉันรู้สึกว่าฉันเป็นโดยไม่ต้องสงสัยการตาย แต่เขาไม่ได้โจมตีผม เขาได้พูดคุยและถามว่าเวลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นผมเป็นนามสกุลจือหรือไม่. "" เวลาที่ผมไม่ลังเลเลย ผมรีบตอบคำถามและฉันยังกล่าวว่าสถานการณ์ของเขาในครอบครัวของตัวเองและสถานที่ของครอบครัวบุญชู. "พูดถึงจุดนั้นจือหยวนดูเหมือนจะรู้สึกผิดมาก จือฮสามารถคาดเดาได้ว่าทำไม เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเพราะเขาในเวลานั้นคือกลัวความตายและส่งมอบทุกสิ่งที่เกี่ยวกับครอบครัวชู. หลังจากที่ทุกคนถ้าเป็นคนที่มีความเป็นปฏิปักษ์ต่อครอบครัวชูคำจือหยวนจะมียอดขายอย่างสมบูรณ์ครอบครัวจือออกและทั้งหมดของ ชูสมาชิกในครอบครัวไม่สามารถจะหนีตาย แต่เนื่องจากครอบครัวชูก็ยังอยู่ที่นี่มันหมายความว่าคนที่ควรจะได้มีเป้าหมายอื่น. "พ่ออะไรต่อไป" จือฮอยากจะรู้ว่าตอนจบ. "หลังจากนั้นเขาฆ่าบรรดาข้าราชการที่ไปพร้อมกับ ฉันและเดียวที่เหลือฉันอยู่คนเดียว เขาได้รับมอบหมายเด็กกับผมว่าและเด็กที่เป็นคุณ. "" หลังจากที่พาคุณคนที่บอกผมจะยกระดับคุณดีและเห็นว่าคุณเป็นของตัวเอง อย่างไรก็ตามชื่อของคุณไม่ได้รับอนุญาตจะต้องตัดสินใจโดยฉัน มันต้องเป็นจือฮ. "" นั่นคือ ... "ในขณะที่ชูฮตกใจอย่างมากในหัวใจของเขา แม้ว่าเขาจะเดาได้อยู่แล้วว่าเด็กเป็นเขาหัวใจของเขาก็ยังคงตกใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เขาไม่เคยจะคิดว่าชื่อของเขาไม่ได้ตัดสินใจโดยจือหยวน มันมีการตัดสินใจแล้วโดยบุคคลอื่น. เมื่อเขาคิดว่าชายที่ถามจือหยวนคำถามเดียวกัน 3 ครั้งมันก็ไม่ยากสำหรับจือฮจะคิดว่าพ่อของเขายังอาจจะมีนามสกุลบุญชู สำหรับเหตุผลที่เขาได้รับมอบหมายให้เขาชูหยวนมันเป็นไปได้มากว่าคนที่ไม่ต้องการจือฮที่จะเปลี่ยนนามสกุลของเขา. "ฉันจะกล้าที่จะปฏิเสธในเวลานั้น? ธรรมชาติฉันสัญญากับเขา. "" แต่เขาเรียกร้องให้ออกไม่กี่ มันเป็นที่ผมไม่สามารถบอกคุณที่คุณมาจากหรือฉันจะพูดว่าคุณเป็นลูกชายของตัวเอง ผมต้องบอกคุณตั้งแต่เริ่มต้นว่าคุณเป็นลูกชายบุญธรรมของฉัน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่ฉันไม่สามารถทำอะไรที่เป็นอันตรายกับคุณและฉันมีที่จะให้คุณเติบโตขึ้นยองใย. "" ถ้าคนใดคนหนึ่งของความต้องการถูกละเมิดมีเพียงจะเป็นหนึ่งในตอนจบ มันเป็นว่าเขาจะกำจัดครอบครัวชูทั้งหมดและไม่ปล่อยให้อะไร. "จือหยวนพูดความจริงและในที่สุดก็ชูฮรู้ว่าทำไมจือหยวนไม่เคยพูดเกี่ยวกับบรรพบุรุษจือฮว่าเขาไม่เคยถามและทำไมจือหยวนจะให้ไม่สบายใจหรือกลัวแม้ในขณะที่ชูฮถามเกี่ยวกับบรรพบุรุษของเขา มันเป็นเพราะมีคนขู่เสมอเขา. "พ่อไม่คุณรู้ว่าสิ่งที่ชายถูกเรียกว่าและถ้ามีสัญญาณใด ๆ เป็นพิเศษเกี่ยวกับร่างกายของเขา?" จือฮถามอย่างจริงจังเพราะ hiddenly เขาแล้วมีคำตอบอยู่ในใจของเขา. "เขา ไม่ได้พูดในสิ่งที่เขาถูกเรียก แต่บนหน้าผากของเขามีแน่นอนเป็นไฝที่แปลก มันเป็นเหมือนเปลวไฟและมันก็แปลกมาก. "จือหยวนตอบ. ในทันทีที่ชูฮสงบมากเพราะมันค่อนข้างคล้ายกับการคาดเดาของเขา บรรพบุรุษของเขาจริงๆที่เกี่ยวข้องกับขอทานในวันนั้น. "พ่อเขาก็ไม่พูดอะไรหลังจากที่? เขาก็ไม่พูดถึงพ่อแม่ของฉัน? "" ไม่มีอะไร เขาไม่ได้บอกอะไรของฉันเกี่ยวกับพ่อแม่ของคุณ. "" แล้วทำไมคุณไม่บอกว่าเขาไม่อาจจะเป็นพ่อของฉัน "ได้ยินคำพูดเหล่านั้นชูหยวนปิดตาของเขาและเอาลมหายใจลึก เท่านั้นแล้วที่เขาทำอย่างช้า ๆ พูดว่า "มันเป็นเพราะหลังจากที่มอบคุณมากกว่าให้ฉันมันเป็นเหมือนเป็นภาระหนักจะถูกลบออก เขาเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วเป็นคนที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์และเริ่มที่จะตะโกนว่าเขาเป็นคนบ้า. "" ผมยังจำได้อย่างล้ำลึกคำบ้าที่เขากล่าวว่าในวันนั้น. "" สิ่งที่เขาพูดว่าอะไร? "จือฮก็ไม่สามารถที่จะรอ." เขาตะโกน ไปสู่ท้องฟ้า: คุณเคยเห็นมันใช่มั้ย? ฉันได้ทำในสิ่งที่คุณบอกให้ผมทำ คุณสามารถให้ฉันไป !? ผมขอให้คุณให้ฉันไป !!! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

MGA : บทที่ 92 –ชูเฟิงบรรพบุรุษ

ชูครอบครัวประชุมสรุป ชู ฟง และชูหยวนกลับไปที่อยู่ปัจจุบันของพวกเขา พ่อ

" ฉันมีบางอย่างที่ฉันอยากจะถามคุณ . " ในฐานะที่เป็นพ่อและลูกชายอยู่ในห้องหนึ่ง โดยตัวเอง ชู ฟงพูดถามอะไร

" feng'er ไม่มีอันตราย พูดในความคิดของคุณเกี่ยวกับอะไร" ชูหยวนมองชู ฟงกับสายตาของเขาเต็มไปด้วยความรักและ proudness

ชูเฟิงประสิทธิภาพตกใจเขาเวลาหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ วันนี้ เขายังช่วยครอบครัวชู และภายในหัวใจของเขา เขาได้กลายเป็นความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา . . . . . .

เห็นอย่างนั้น ชู ฟงไม่ได้ลาก การสนทนา และในขณะที่ยิ้ม เขาบอกว่า คำถามที่เขาต้องการจะถามว่า " พ่อใครเป็นพ่อแม่แท้ๆของฉัน แล้วทำไมถึงต้องทิ้งฉันไป "

" . . . . . " เมื่อ ชู ฟงพูดออกมา ชูหยวน ที่ยังเต็มไปด้วยความสุขทันที แข็งและการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขาชัดขึ้น พ่อ

" เป็นประเด็นที่พูดไม่ได้ ? " ชู ฟง เห็นอะไรผิด

" มันยังไม่สามารถพูดถึงได้ มันก็แค่ feng'er เกี่ยวกับพ่อแม่ของคุณผมไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขา . " ชูหยวนอย่างแห้งๆยิ้มในขณะที่เขาอธิบาย

" แม้คุณไม่รู้เหรอ ? มันสามารถเป็นว่าคุณเลือกฉัน ? " ชู ฟงตกใจนิดหน่อย . . .

จาก เมื่อเขาได้พบกับขอทานนั้น ยังไม่สามารถคาดการณ์แข็งแรงค่อนข้างบ้า ชู ฟงรู้สึกว่าบรรพบุรุษของเขาคงไม่ได้ง่ายๆ เขาถามอย่างหงุดหงิด ชูหยวนถาม

อย่างไรก็ตามถ้าชูหยวนก็เก็บเขามาจากที่อื่น มันหมายถึงว่า เส้นทางที่ถูกทำลายและเขาก็ไม่มีทางได้ข้อมูลเกี่ยวกับพ่อแม่ของเขาจากชูหยวน

" ไม่ ไม่ มันไม่ใช่อย่างนั้น ที่จริงแล้ว ฉันได้รับมอบหมายโดยคนที่จะดูแลคุณ " ชูหยวนอธิบาย แต่จากสีหน้าของเขา หนึ่งสามารถบอกได้ว่าทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

" มอบหมายให้ใคร ได้รับมอบหมายจากใคร ?แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าคนคนนั้นไม่ใช่แม่ของฉัน " ชูเฟิงถามอย่างหงุดหงิด

เห็น ชู ฟงใจร้อน หน้าชูหยวนอย่างต่อเนื่องเปลี่ยนเป็นถ้าทำภายในการต่อสู้ ในตอนท้าย เขาถอนหายใจและพูด

" อ๊าาาา เพราะคุณต้องการทราบมาก ผมจะบอกคุณ "

" เรื่องนี้ต้องเริ่มจากเมื่อ 15 ปีก่อน ในปีนั้นฉันนำคนรับใช้ครอบครัวชูไปสถานที่ห่างไกล บนถนนที่เราผ่านป่าบนภูเขา " . . .

" ภายในภูเขา ป่า แม่ได้พบชายคนหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นกำลังอุ้มเด็กและเขาถามฉันว่า ฉันคือ นามสกุล ชู หรือ ไม่ . . . "

" เพราะเรากำลังคุ้มกันสินค้าบางและเพราะเสื้อผ้าของผู้ชายค่อนข้างน่าสงสัย ผมไม่ได้มองหน้าเขาและตอบคำถามของเขา "

" แต่ฉันไม่เคยคิดว่าถ้าไม่มีเพื่อนเลยย้าย 2 คน ระเบิด ตาย กลายเป็นกองเลือด . . . "

" ตอนนั้น เรายังกลัว เราตั้งใจจะหันหลังหนี แต่มันก็ไร้ประโยชน์ รังสี หมายถึง ผูกพันพวกเราทุกคนและเราขยับตัวไม่ได้เลย "

" คุณ นามสกุล ชู ? ผู้ชายคนนั้นพูดและถามฉันอีกครั้งแต่แล้วฉันตระหนักว่าคนที่ฆ่าครอบครัวของข้าพเจ้าและคนใช้ชูไว้เราก็อาจได้คนนั้น "

" แต่คนที่เห็นคนแข็งแรงอย่างนี้ ตอนนั้นก็เต็มไปด้วยความกลัว วิธีสามารถฉันได้สังเกตเห็นคำถามของเขา ฉันมองหน้าเขาอย่างไร้จุดหมาย "

" ก็ตอนนั้นผมเจอกับความประหลาดใจที่เปลวเพลิงก็ปรากฏในสายตาของเขาในเวลาเดียวกัน สินค้าทั้งหมดที่เราจะถูกเผาด้วยไฟ แม้แต่เกวียนและม้าทันทีกลายเป็นขี้เถ้า . "

" ในช่วงเวลานั้น เขาได้แสดงความอดทน . ฉันสามารถเห็นได้ชัดว่าเจตนาฆ่า ที่เขาเปล่ง . มันเป็นเจตนาฆ่าที่น่ากลัวที่สุดที่ผมเคยรู้สึก ในชีวิตของฉัน มันเป็นถ้าเขามาจากนรก "

" แล้ว ในตอนนั้น ผมรู้สึกว่าผมโดยไม่ต้องสงสัย , ตาย อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ทำร้ายฉัน เขาพูดและถามเป็นครั้งสุดท้าย ไม่ว่า จะเป็น นามสกุล ชู หรือ ไม่ . . . "

" นั้น ผมไม่ลังเลเลย ผมรีบตอบคำถามของเขา และผมไม่ได้บอกว่าสถานการณ์ของครอบครัวของฉันเอง และที่อยู่ของครอบครัวชู "

พูดกับจุดนั้น ชูหยวน ดูเหมือนจะรู้สึกมากผิด ชูเฟิงจะเดาได้ว่าทำไมเห็นได้ชัดว่า มันเป็นเพราะ เขาในตอนนั้นก็กลัวตาย และมอบทุกอย่างที่เกี่ยวกับครอบครัวชู

หลังจากทั้งหมด ถ้าคนคนนั้นเป็นปฏิปักษ์ต่อครอบครัวชูคำชูหยวนจะสมบูรณ์ขายครอบครัวชูออก และทั้งหมดของ ชู สมาชิกในครอบครัวไม่สามารถหนีความตาย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากครอบครัวชูยังอยู่ที่นี่มันหมายถึงว่าผู้ชายน่าจะมีเป้าหมายอื่น

" พ่อ , อะไรต่อไป ? " ชู ฟงอยากจะรู้ตอนจบ

" หลังจากนั้นเขาได้ฆ่าบรรดาข้าราชการที่ไปพร้อมกับฉัน และทิ้งฉันไว้คนเดียว เขาไม่เชื่อว่าลูกฉัน และเด็กที่ถูกเธอ "

" หลังจากพาคุณคนนั้นบอกให้ฉันเลี้ยงลูกได้ดี และมองเธอเป็นของฉันเอง อย่างไรก็ตามชื่อของคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ตัดสินใจเอง มันต้องเป็น ชู ฟง "

" . . . . . "

ตอนนั้น ชู ฟงตกใจอย่างยิ่งในจิตใจของเขา แม้ว่าเขาจะเดาออกว่าเด็กเขา หัวใจของเขายังไม่สิ้นสุดตกใจ เขาคงไม่คิดว่าชื่อของเขาคือไม่ได้ตัดสินใจโดยชูหยวน มันถูกตัดสินใจโดยบุคคลอื่น .

เมื่อเขาคิดถึงชายผู้ถามชูหยวนคำถามเดียวกัน 3 ครั้ง มันก็ไม่ยากสำหรับ ชู ฟง คิดว่าพ่อแท้ๆของเขาอาจเป็น นามสกุลชู ส่วนเหตุผลที่เขาได้รับมอบหมาย เขาชูหยวน มันเป็นไปได้มากที่คนไม่ต้องการ ชู ฟงเปลี่ยนนามสกุลของเขา . . . . . .

" แล้วผมจะกล้าปฏิเสธในเวลานั้น ธรรมชาติ , ฉันสัญญากับเขาไว้แล้ว "

" อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่เรียกร้องก็นะ ผมอาจจะไม่ได้บอกคุณที่คุณจากมา หรือจะให้ข้าพูดว่าเจ้าเป็นลูกชายข้า ฉันต้องบอกคุณ ตั้งแต่เริ่มต้น ที่คุณเป็นลูกชายบุญธรรม สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ฉันจะไม่ทำอะไรที่เป็นอันตรายกับคุณและฉันได้เพื่อให้คุณเติบโตยองใย "

" ถ้าใด ๆของความต้องการที่ถูกละเมิด ก็เป็นคนหนึ่งที่สิ้นสุดมันคือ เขาจะฆ่าครอบครัวชูทั้งหมด และไม่ปล่อยให้อะไร "

ชูหยวนพูดความจริง และในที่สุด ชู ฟงรู้ว่าทำไมชูหยวน ไม่เคยพูดเรื่องของ ชู ฟงบรรพบุรุษ ถ้าเขาไม่เคยขอ และยัง ทำไมชูหยวนจะไม่สบายใจ หรือแม้แต่หวาดกลัวเมื่อ ชู ฟงถามเกี่ยวกับบรรพบุรุษของเขา เพราะบางคนก็ขู่เขา พ่อ

"คุณรู้มั้ยว่า ชายที่ถูกเรียกว่า และหากมีสัญญาณพิเศษใด ๆบนร่างกายของเขา ? " ชู ฟงถาม เพราะ hiddenly อย่างจริงจัง เขาก็มีคำตอบในใจของเขา . . . . . .

" เขาไม่ได้ว่าอะไร เขาก็โทรมา แต่ตรงหน้าผากมีจริงปานแปลก มันเป็นเหมือนเปลวไฟ และมันเป็นสิ่งที่แปลก . " ชูหยวนตอบ

ตอนนั้นชู ฟงก็ค่อนข้างสงบเพราะมันค่อนข้างคล้ายกับการคาดเดาของเขา บรรพบุรุษของเขาจริงๆที่เกี่ยวข้องกับขอทานในวันนั้น พ่อ

" เขาไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้น เขาพูดถึงพ่อแม่ของฉัน ? "

" ไม่มีอะไร เขาไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับพ่อแม่ของคุณ . "

" แล้วทำไมคุณถึงบอกว่าเขาไม่สามารถเป็นพ่อฉัน "

ได้ยินคำพูดเหล่านั้น ชูหยวน หลับตาและสูดหายใจเข้าลึกๆ .แล้วเขาช้าๆ กล่าว " มันเป็นเพราะหลังจากที่ส่งคุณให้ฉัน มันเป็นเหมือนภาระหนักจะถูกลบออก เขารีบเปลี่ยนเป็นคนละคน และเริ่มที่จะตะโกนเหมือนเขาบ้า "

" ผมยังคงดูดจำคำว่าบ้าที่เขาพูดในวันนั้น "

" เขาพูดอะไร ? " ชู ฟงก็ไม่สามารถที่จะรอ

" เขาตะโกนขึ้นไปบนท้องฟ้า คุณเคยเห็นใช่มั้ย ?ผมได้ทำสิ่งที่คุณบอกให้ผมทำ คุณจะปล่อยฉันไป ? ฉันขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไป ! ! ! ! ! ! ! ! "