As already observed in MCT I, the b

As already observed in MCT I, the behaviour of L. monocytogenes during storage at 4 C also depended both on the level of
contamination and on the type of cheese. Growth of pathogens in cheese is controlled by several preservation factors, such as pH, aw, salt content, and O2 concentration (Papageorgiou & Marth,1989). In mould-ripened cheeses most of these factors change during ripening. In particular, proteolysis of casein results in the release of ammonia and utilisation of lactic acid, with a consequent increase in pH that contributes to creating favourable conditions for growth
(Gobbetti et al., 1997). Moreover, it has been suggested that high salt concentrations and the presence of free fatty acids could inhibit the multiplication of L. monocytogenes during the ripening of blueveined cheeses (Papageorgiou & Marth,1989). The high NaCl percentage, the low aw and the low moisture content of PG, compared to SG, could be correlated with the greater inhibition of the growth of L. monocytogenes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นแล้วสังเกตในเครื่องฉัน พฤติกรรมของ L. monocytogenes ระหว่างการเก็บรักษาที่ 4 C นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับการทั้งในระดับปนเปื้อน และชนิดของเนยแข็ง เจริญเติบโตของโรคในชีถูกควบคุม โดยอนุรักษ์หลายปัจจัย เช่น pH สะสม เกลือเนื้อหา และความเข้มข้นของ O2 (Papageorgiou & Marth, 1989) ในแม่พิมพ์สุกเนยแข็ง ส่วนใหญ่ของปัจจัยเหล่านี้เปลี่ยนแปลงระหว่าง ripening โดยเฉพาะอย่างยิ่ง proteolysis ของเคซีนผลของแอมโมเนียและการจัดสรรของกรด มีเพิ่มตามมาในค่า pH ที่มีส่วนช่วยในการสร้างเงื่อนไขที่ดีสำหรับการเจริญเติบโต(Gobbetti et al., 1997) นอกจากนี้ จะมีการแนะนำที่ ความเข้มข้นเกลือสูงและการเป็นกรดไขมันอิสระสามารถยับยั้งการคูณของ L. monocytogenes ระหว่าง ripening blueveined เนยแข็ง (Papageorgiou & Marth, 1989) ต่ำสุด เปอร์เซ็นต์ NaCl สูงสะสม และชื้นต่ำของ PG เปรียบเทียบกับ SG สามารถถูก correlated กับยับยั้งการเจริญเติบโตของ L. monocytogenes ที่มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นที่สังเกตแล้วใน MCT ผมพฤติกรรมของ L. monocytogenes ในระหว่างการเก็บรักษาที่ 4
องศาเซลเซียสนอกจากนี้ยังขึ้นอยู่ทั้งในระดับของการปนเปื้อนและอยู่กับชนิดของชีส การเจริญเติบโตของเชื้อโรคในชีสจะถูกควบคุมโดยการเก็บรักษาปัจจัยหลายอย่างเช่นค่า pH, aw, ปริมาณเกลือและความเข้มข้นของ O2 (Papageorgiou และ Marth, 1989) ในชีสแม่พิมพ์สุกมากที่สุดของปัจจัยเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงระหว่างการสุก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผล proteolysis เคซีนในการปล่อยของแอมโมเนียและการใช้ประโยชน์ของกรดแลคติกที่มีผลเนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของค่า pH ที่ก่อให้เกิดการสร้างเงื่อนไขที่ดีสำหรับการเจริญเติบโต
(Gobbetti et al., 1997) นอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำว่าความเข้มข้นของเกลือสูงและการปรากฏตัวของกรดไขมันอิสระสามารถยับยั้งการคูณของ L. monocytogenes ในระหว่างการสุกของชีส blueveined นี้ (Papageorgiou และ Marth, 1989) สูงร้อยละโซเดียมคลอไรด์ที่อัต่ำและมีความชื้นต่ำของ PG เมื่อเทียบกับสิงคโปร์อาจจะมีความสัมพันธ์กับการยับยั้งมากขึ้นของการเจริญเติบโตของ L. monocytogenes

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เท่าที่สังเกตแล้ว ในบริษัทผม พฤติกรรมของ L . monocytogenes ระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียส นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับ  ทั้งในระดับของการปนเปื้อน
และชนิดของชีส การเจริญเติบโตของเชื้อโรคในชีสจะถูกควบคุมโดยปัจจัยการรักษาหลายอย่าง เช่น pH , อ้า ปริมาณเกลือ และออกซิเจน ความเข้มข้น ( papageorgiou & marth , 1989 ) ในแม่พิมพ์สุกเนยแข็งส่วนใหญ่ของปัจจัยเหล่านี้เปลี่ยนแปลงในระหว่างการสุกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง โปรตีโ ลซิสของเคซีน ผลลัพธ์ในการลดแอมโมเนีย และกรดแลกติก ที่มีผลเพิ่ม pH ที่มีส่วนช่วยในการสร้างเงื่อนไขที่ดีสำหรับการเจริญเติบโต
( gobbetti et al . , 1997 ) นอกจากนี้ยังพบว่า ความเข้มข้นเกลือสูง และมีกรดไขมันอิสระที่สามารถยับยั้งการเจริญของการคูณของ Lmonocytogenes ในระหว่างการสุกของ blueveined ชีส ( papageorgiou & marth , 1989 ) เปอร์เซ็นต์ NaCl สูง ต่ำ และต่ำให้ความชื้นกับ PG , SG อาจจะมีความสัมพันธ์กับยิ่งการยับยั้งการเจริญเติบโตของ L . monocytogenes .