The copyright portion of the direct

The copyright portion of the directive, Chapter II, applies only to the structure or schema of a database, without prejudice to any existing protection under copyright for the database contents.(133) It seeks to harmonize the scope of copyright protection for databases throughout the European Union. It does so in two major respects: First, it sets a uniform standard of originality. Second, it establishes a uniform list of “restricted acts” (i.e., exclusive rights) and exceptions to restricted acts.

Prior to the directive, copyright protection for databases in the member states could be divided into two general groups. In the U.K., Ireland and the Netherlands, the threshold for protection was quite low. In particular, Anglo-Irish common law incorporated a “sweat of the brow” doctrine that developed from the same line of eighteenth and nineteenth century English cases that were cited in early U.S. compilation cases.(134) In the remaining European countries, however, copyright imposed a fairly high threshold of originality to qualify for protection.(135) This is in keeping with the “author’s right” approach that prevails throughout most of Continental Europe, which defines originality as an expression of the author’s individual personality.(136)

The standard established by the directive requires the database to, “by reason of the selection or arrangement of [its] contents, constitute the author’s own intellectual creation.(137) This language was incorporated verbatim from the EU’s 1991 directive on the protection of computer programs.(138) It was originally adopted to override the very high standard of originality mandated by the German Supreme Court in the “Inkasso Programm” case and other decisions.(139) At the same time, by requiring an “intellectual creation,” the database directive imposes a higher standard of originality than that required under current law in the U.K., Ireland and the Netherlands. The directive thus charts a middle course on the level of originality required. Although the directive’s standard of originality has not been tested in practice, the formulation appears to be quite similar to the criteria for protection under U.S. law, as set out in the definition of “compilation” in the Copyright Act and interpreted by the Supreme Court in Feist.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนลิขสิทธิ์ของคำสั่ง บท II ใช้เฉพาะกับโครงสร้างหรือ schema ของฐานข้อมูล ไม่มีการป้องกันลิขสิทธิ์สำหรับฐานข้อมูลใด ๆ ที่มีอยู่ (133) ได้พยายามประสานขอบเขตการป้องกันลิขสิทธิ์สำหรับฐานข้อมูลทั่วสหภาพยุโรป มีตรวจสองประการหลัก: ครั้งแรก กำหนดเป็นรูปแบบมาตรฐานของความคิดริเริ่มก็ ที่สอง มันสร้างรายการเป็นรูปแบบของ "กิจการจำกัด" (เช่น สิทธิ) และข้อยกเว้นการกระทำที่ถูกจำกัดก่อนสั่ง ป้องกันลิขสิทธิ์สำหรับฐานข้อมูลในรัฐสมาชิกสามารถแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มทั่วไป ในอังกฤษ ไอร์แลนด์ และเนเธอร์แลนด์ ขีดจำกัดสำหรับการป้องกันค่อนข้างต่ำ โดยเฉพาะ กฎหมายทั่วไปชาวอังกฤษ-ไอร์แลนด์รวมหลักคำสอน "เหงื่อของคิ้ว" ที่พัฒนาจากบรรทัดเดียวของราชและศตวรรษภาษาอังกฤษกรณีที่ถูกอ้างถึงในกรณีคอมไพล์สหรัฐฯ ก่อน (134) ในยุโรปประเทศที่เหลืออยู่ แต่ ลิขสิทธิ์กำหนดขีดจำกัดค่อนข้างสูงของความคิดริเริ่มวันคุ้มครอง (135) โดยเน้นวิธีการ "ผู้เขียนของขวา" ที่แสดงตลอดส่วนใหญ่ของทวีปยุโรป ซึ่งกำหนดความคิดริเริ่มความบุคลิกภาพส่วนบุคคลของผู้เขียน (136)มาตรฐานที่จัดตั้งขึ้น โดยคำสั่งต้องการฐานข้อมูล "by reason of เลือกหรือจัด [] เนื้อหา เป็นการสร้างปัญญาของผู้เขียนเอง (137) ภาษานี้ได้รวม verbatim จากคำสั่ง 1991 ของ EU เกี่ยวกับการคุ้มครองโปรแกรมคอมพิวเตอร์ (138) ได้ถูกนำมาใช้แทนที่มาตรฐานที่สูงมากของความคิดริเริ่มในการบังคับโดยเยอรมันศาลฎีกาในกรณี "Inkasso Programm" และการตัดสินใจอื่น ๆ เดิม (139) ในเวลาเดียวกัน โดยต้องการ "ทางปัญญาสร้าง คำสั่งฐานข้อมูลกำหนดเป็นมาตรฐานที่สูงขึ้นของความคิดริเริ่มมากกว่าที่จำเป็นภายใต้กฎหมายปัจจุบันในอังกฤษ ไอร์แลนด์ และเนเธอร์แลนด์ ดังนั้นคำสั่งแผนภูมิหลักสูตรกลางกับระดับของความคิดริเริ่มที่ต้องการ แม้ว่าไม่ได้ทดสอบคำสั่งมาตรฐานของความคิดริเริ่มในทางปฏิบัติ กำหนดที่ปรากฏจะคล้ายกับเงื่อนไขการคุ้มครองภายใต้กฎหมายสหรัฐอเมริกา ในคำนิยามของ "รวบรวม" ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ และตีความ โดยศาลฎีกาในไฟสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนลิขสิทธิ์ของคำสั่งบทที่สองใช้เฉพาะกับโครงสร้างหรือเค้าร่างของฐานข้อมูลโดยไม่กระทบต่อการป้องกันใด ๆ ที่มีอยู่ภายใต้ลิขสิทธิ์เนื้อหาฐานข้อมูล. (133) มันพยายามที่จะประสานขอบเขตของการคุ้มครองลิขสิทธิ์สำหรับฐานข้อมูลตลอด สหภาพยุโรป. มันไม่ได้ในสองประการสำคัญประการแรกมันกำหนดมาตรฐานสม่ำเสมอของความคิดริเริ่ม ประการที่สองจะกำหนดรายชื่อชุด "การกระทำที่ จำกัด " (กล่าวคือสิทธิพิเศษ) และข้อยกเว้นการกระทำ จำกัด . ก่อนที่จะมีคำสั่งคุ้มครองลิขสิทธิ์สำหรับฐานข้อมูลในประเทศสมาชิกสามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่มทั่วไป ในสหราชอาณาจักร, ไอร์แลนด์และเนเธอร์แลนด์เกณฑ์สำหรับการป้องกันค่อนข้างต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแองโกลไอริชกฎหมายจัดตั้งขึ้นเป็น "เหงื่อของคิ้ว" หลักคำสอนที่พัฒนามาจากสายเดียวกันของศตวรรษที่สิบแปดและสิบเก้ากรณีภาษาอังกฤษที่ถูกอ้างถึงในช่วงต้นของสหรัฐกรณีการรวบรวม. (134) ในประเทศในยุโรปที่ยังเหลืออยู่ แต่ ลิขสิทธิ์กำหนดเกณฑ์ที่ค่อนข้างสูงในการสร้างสรรค์ที่จะมีคุณสมบัติสำหรับการป้องกัน. (135) นี่คือในการรักษาด้วย "สิทธิของผู้เขียน" วิธีการที่พัดตลอดเวลาส่วนใหญ่ของทวีปยุโรปซึ่งกำหนดริเริ่มการแสดงออกของบุคลิกภาพของแต่ละบุคคลของผู้เขียนที่. (136) มาตรฐานที่จัดตั้งขึ้นตามคำสั่งต้องมีฐานข้อมูลที่ "โดยเหตุผลของการเลือกหรือการจัดเรียงของเนื้อหา [ของ] เป็นการสร้างทางปัญญาของผู้เขียนเอง. (137) ภาษานี้เป็น บริษัท คำต่อคำจากสหภาพยุโรป 1991 คำสั่งเกี่ยวกับการคุ้มครองของคอมพิวเตอร์ โปรแกรม. (138) มันถูกนำมาใช้อย่างชาญฉลาดเพื่อแทนที่มาตรฐานที่สูงมากในการสร้างสรรค์ได้รับคำสั่งจากเยอรมันศาลฎีกาใน "Inkasso Programm" กรณีและการตัดสินใจอื่น ๆ . (139) ในเวลาเดียวกัน, โดยการกำหนดให้เป็น "การสร้างทางปัญญา" สั่งเรียกเก็บฐานข้อมูลมาตรฐานที่สูงขึ้นในการสร้างสรรค์กว่านั้นต้องอยู่ภายใต้กฎหมายปัจจุบันในประเทศอังกฤษไอร์แลนด์และเนเธอร์แลนด์ สั่งชาร์ตจึงเป็นหลักสูตรกลางในระดับของความคิดริเริ่มที่จำเป็น แม้ว่ามาตรฐานสั่งของความคิดริเริ่มที่ไม่ได้รับการทดสอบในทางปฏิบัติการกำหนดดูเหมือนจะค่อนข้างคล้ายกับเกณฑ์ในการคุ้มครองภายใต้กฎหมายของสหรัฐฯตามที่กำหนดไว้ในความหมายของ "สะสม" ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์และตีความโดยศาลฎีกาใน Feist

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิขสิทธิ์ในส่วนของคำสั่ง บทที่ 2 ใช้ได้เฉพาะกับโครงสร้างหรือ schema ของฐานข้อมูลโดยปราศจากอคติใด ๆที่มีอยู่คุ้มครองภายใต้ลิขสิทธิ์เนื้อหาฐานข้อมูล ( 133 ) มันทำตัวกลมกลืน ขอบเขตของการคุ้มครองลิขสิทธิ์สำหรับฐานข้อมูลทั่วสหภาพยุโรป มันไม่ได้ใน 2 ประการสำคัญ : ครั้งแรก มันมาตรฐานชุดเครื่องแบบของความคิดริเริ่ม ประการที่สองสร้างรายการชุดของ " การกระทำต้องห้าม " ( เช่นสิทธิพิเศษ ) และข้อยกเว้นการจำกัด

ก่อนที่จะมีคำสั่งคุ้มครองลิขสิทธิ์สำหรับฐานข้อมูลในรัฐสมาชิกจะถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มทั่วไป ในอังกฤษ ไอร์แลนด์ และเนเธอร์แลนด์ เกณฑ์สำหรับการคุ้มครองค่อนข้างต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎหมายแองโกลไอริชรวม " เหงื่อของคิ้ว " หลักคำสอนที่พัฒนาจากบรรทัดเดียวกันของคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ 19 ภาษาอังกฤษกรณีที่อ้างในช่วงต้นของสหรัฐอเมริกาเรียบเรียงกรณี ( 134 ) ในอีกประเทศในยุโรป อย่างไรก็ตาม โดยกำหนดเกณฑ์ค่อนข้างสูงของความคิดริเริ่มที่จะมีคุณสมบัติสำหรับการป้องกัน( 135 ) นี้ในการรักษากับ " ขวา " ของผู้เขียนวิธีการที่จะชนะตลอดที่สุดของทวีปยุโรป ซึ่งกำหนดใหม่เอี่ยม การแสดงออกของบุคลิกภาพส่วนตัวของผู้เขียน ( 136 )

มาตรฐานที่จัดตั้งขึ้นโดยคำสั่งต้องมีฐานข้อมูล " โดยเหตุผลของการเลือกหรือการจัดเรียงของ [ ของ ] เนื้อหาของผู้เขียนเอง เป็นปัญญา การสร้าง( 137 ) ภาษานี้ถูกรวมคำต่อคำจากสหภาพยุโรป 1991 คำสั่งในการคุ้มครองโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ( 138 ) แต่เดิมใช้เพื่อแทนที่มาตรฐานที่สูงมากของความคิดริเริ่มซึ่งได้รับคำสั่งจากศาลสูงเยอรมันใน " inkasso programm " คดีและการตัดสินใจอื่น ๆ ( 139 ) ในเวลาเดียวกัน โดยต้องเป็น " การสร้างทรัพย์สินทางปัญญา" ฐานข้อมูลคำสั่งกำหนดมาตรฐานที่สูงกว่าของความคิดริเริ่มที่บังคับใช้ภายใต้กฎหมายปัจจุบันในอังกฤษ ไอร์แลนด์ และเนเธอร์แลนด์ คำสั่งดังนั้นแผนภูมิหลักสูตรกลางในระดับของความต้อง แม้ว่ามาตรฐานของคำสั่งใหม่เอี่ยมยังไม่ได้ทดสอบในการปฏิบัติสูตรที่ปรากฏจะค่อนข้างคล้ายกับเกณฑ์สำหรับการคุ้มครองภายใต้กฎหมายสหรัฐอเมริกาตามที่กําหนดในนิยามของ " เรียบเรียง " ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์และตีความโดยศาลฎีกาใน Feist .