As he wielded both swords in his ha

As he wielded both swords in his hands, Ling Jie slowly lifted his head. There wasn’t the slightest hint of childness that belonged to a sixteen year old in his eyes. There was not any color of excitement, and even the sharpness from earlier had all died down.

“Hm?” Yun Che’s brows slightly knitted as vigilance suddenly birthed in his heart. Because the Ling Jie in front of his eyes, had suddenly went through a great transformation in his aura. This kind of transformation did not come from himself, but instead came from… the two swords in his hands!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเขาสถานการณ์ทั้งดาบในมือของเขา ลิงช๊อบค่อย ๆ ยกศีรษะของเขา มีไม่ได้ของ childness ที่เคยเป็นเป็นสิบหกปีเก่าในสายตาของเขา แล้วก็ไม่มีสีใด ๆ ของคุณ แม้ความคมชัดจากรุ่นก่อนหน้านี้มีทั้งหมดเสียชีวิตลง"หือ" ยุน Che คิ้วเล็กน้อยถักเป็นก็ birthed ในใจระมัดระวัง เพราะช๊อบลิงหน้าตาของเขา มีก็ เดินผ่านการเปลี่ยนแปลงที่ดีในกลิ่นอายของเขา ชนิดของการแปลงนี้ไม่ได้มาจากตัวเอง แต่แทน มาจาก...สองดาบในมือของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เขาอาวุธทั้งดาบในมือของเขาหลิง Jie ช้ายกศีรษะของเขา ไม่ได้มีคำใบ้น้อยที่สุดของ childness ที่เป็นสิบหกปีเก่าในสายตาของเขา ไม่ได้มีสีของความตื่นเต้นใด ๆ และแม้กระทั่งความคมชัดจากก่อนหน้านี้มีทั้งหมดเสียชีวิตลง. the "หืม?" ยุนเจ๊คิ้วถักเล็กน้อยในขณะที่ความระมัดระวังอย่างกระทันหันกำเนิดในหัวใจของเขา เพราะลิง Jie ในสายตาของเขาได้จู่ ๆ ก็ผ่านการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ในกลิ่นอายของเขา ชนิดของการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ไม่ได้มาจากตัวเอง แต่แทนที่จะมาจาก ... สองดาบในมือของเขา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาใช้ทั้งดาบในมือของเขา เจ๊หลิงค่อยๆ ยกศีรษะของเขา ไม่ใบ้สักนิด childness เป็นของสิบหกปีเก่าในสายตาของเขา ไม่มีสีใด ๆตื่นเต้น และแม้ความคมชัดจากก่อนหน้านี้ทั้งหมดตายลง" หืม ? " ยุนเชขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างการถักก็สร้างในหัวใจของเขา เพราะเจ๊หลิงในสายตาของเขา ได้ทันทีผ่านการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในตัวของเขา ชนิดนี้ของการเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้มาจากตัวเอง แต่มาจาก . . . . . สองดาบในมือของเขา !