1. IntroductionResearch on the neur

1. Introduction
Research on the neurobiology of learning and memory has lead
to the proposal that different forms of memory are supported by
different brain structures. A focus of research within this framework
is to determine which structures contribute to which mnemonic
processes; for example, double dissociation studies aim to
tease apart unique patterns of brain activity in response to different
tasks. The division of long-term memory into declarative and
non-declarative processes has been one such fruitful dissociation
(Cohen & Eichenbaum, 1993; Gabrieli, 1998; Knowlton, Mangels,
& Squire, 1996; Squire & Zola, 1996).
This basic division of mnemonic function has provided a powerful
framework for understanding the organization of memory in
the brain. It has led to major advances in understanding the role
of the medial temporal lobes in declarative memory and has indicated
a separate role for the basal ganglia in habit learning, a form
of non-declarative memory. However, by defining the role of the
basal ganglia in contrast to that of the medial temporal lobe, the
framework has left many important questions unanswered: What
are the mechanisms by which learning takes place in the basal ganglia
and in its subregions? What are the factors that modulate such
learning? Do the basal ganglia and medial temporal lobes operate
as independent systems, or do they interact?
Researchers have just begun to address these questions, stimulated
by a convergence of evidence from systems and computational
neuroscience regarding the role of the basal ganglia
(primarily the dorsal and ventral striatum) and their dopaminergic
inputs in learning to predict rewards and acting to obtain them.
Here, we review these recent advances with an eye towards providing
an integrated account of the role of the basal ganglia in
learning, a role where the basal ganglia not only acts independently
from other brain regions, but also in interaction with them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 การแนะนำ
วิจัยเกี่ยวกับชีววิทยาของการเรียนรู้และหน่วยความจำมี
นำไปสู่​​ข้อเสนอว่ารูปแบบที่แตกต่างกันของหน่วยความจำได้รับการสนับสนุนโดย
โครงสร้างสมองที่แตกต่างกัน มุ่งเน้นการวิจัยภายใน
กรอบนี้คือการกำหนดโครงสร้างที่มีส่วนร่วมในกระบวนการซึ่งช่วยในการจำ
; ตัวอย่างการศึกษาคู่มุ่งมั่นที่จะแยกออกจากกัน
หยอกล้อกันรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันของการทำงานของสมองในการตอบสนองกับงานที่แตกต่างกัน
ส่วนของหน่วยความจำระยะยาวเป็นที่เปิดเผยและ
ไม่ใช่กระบวนการที่เปิดเผยได้รับหนึ่งในผลดังกล่าวแยกออกจากกัน
(โคเฮน& eichenbaum, 1993; กาบ, 1998; นอลตัน, ผัก,
&ตุลาการ, 1996; ตุลาการ& Zola, 1996)
ส่วนนี้พื้นฐานของฟังก์ชั่นช่วยในการจำได้ให้บริการที่มีประสิทธิภาพ
กรอบสำหรับการทำความเข้าใจองค์กรของหน่วยความจำในสมอง
มันได้นำไปสู่​​ความก้าวหน้าที่สำคัญในการทำความเข้าใจ
บทบาทของกลีบขมับอยู่ตรงกลางในหน่วยความจำที่เปิดเผยและได้ชี้ให้เห็น
บทบาทที่แยกต่างหากสำหรับฐานปมในการเรียนรู้นิสัย
รูปแบบของหน่วยความจำไม่เปิดเผย แต่ด้วยการกำหนดบทบาทของฐานปม
ในทางตรงกันข้ามกับที่ชั่วขณะพูอยู่ตรงกลาง,
กรอบได้ทิ้งคำถามที่สำคัญมากยังไม่ได้ตอบอะไร
เป็นกลไกที่การเรียนรู้จะเกิดขึ้นใน
ปมประสาทฐานและในภูมิภาคย่อยของมัน สิ่งที่เป็นปัจจัยที่ปรับเปลี่ยนการเรียนรู้
เช่น? ทำฐานปมและกลีบขมับอยู่ตรงกลางทำงาน
เป็นระบบที่เป็นอิสระหรือพวกเขามีปฏิสัมพันธ์
นักวิจัยเพิ่งเริ่มต้นที่จะตอบคำถามเหล่านี้กระตุ้น
โดยการบรรจบกันของหลักฐานจากระบบและการคำนวณ
ประสาทเกี่ยวกับบทบาทของฐานปม
(ส่วน striatum หลังและหน้าท้อง) และปัจจัยการผลิตของพวกเขามิเนอร์จิ
ในการเรียนรู้ที่จะคาดการณ์ผลตอบแทนและการแสดงที่จะได้รับพวกเขา.
ที่นี่เราทบทวนที่ผ่านมาเหล่านี้ ก้าวหน้าด้วยตาต่อการให้
บัญชีแบบบูรณาการบทบาทของฐานปมในการเรียนรู้
,บทบาทที่ฐานปมไม่เพียง แต่ทำหน้าที่อย่างอิสระ
จากภูมิภาคอื่น ๆ ของสมอง แต่ยังอยู่ในการมีปฏิสัมพันธ์กับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. แนะนำ
วิจัย neurobiology หน่วยความจำและการเรียนรู้มีเป้าหมาย
กับข้อเสนอที่สนับสนุนหน่วยความจำในรูปแบบต่าง ๆ โดย
โครงสร้างสมองที่แตกต่างกัน จุดเน้นของการวิจัยภายในกรอบนี้
คือการ กำหนดโครงสร้างที่นำไปสู่การที่นีโมนิค
ประมวลผล ตัวอย่าง dissociation คู่ศึกษาจุดมุ่งหมายเพื่อ
หยอกลวดแยกกิจกรรมของสมองในการตอบสนองแตกต่าง
งาน ส่วนความจำระยะยาวเป็น declarative และ
กระบวนการไม่ใช่ declarative ได้หนึ่ง dissociation ประสบเช่น
(โคเฮน& Eichenbaum, 1993 Gabrieli, 1998 Knowlton, Mangels,
& Squire, 1996 Squire &โซลาเปร 1996) .
ส่วนนี้พื้นฐานของฟังก์ชัน mnemonic ให้พลัง
กรอบงานสำหรับการทำความเข้าใจองค์กรของหน่วยความจำใน
สมอง มันได้นำไปสู่ก้าวสำคัญในการเข้าใจบทบาท
ของกลีบขมับด้านใกล้กลางในหน่วยความจำ declarative และระบุ
บทบาทแยกต่างหากสำหรับ ganglia มะเร็งในนิสัยการเรียนรู้ แบบ
declarative ไม่หน่วยความจำ อย่างไรก็ตาม โดยการกำหนดบทบาทของการ
ganglia มะเร็งตรงข้ามของสมองกลีบขมับด้านใกล้กลาง การ
กรอบจากหลายคำถามสำคัญไม่: อะไร
เป็นกลไกการเรียนรู้เกิดขึ้นใน ganglia มะเร็ง
และ subregions ของ อะไรเป็นปัจจัย modulate เช่น
เรียน ทำ ganglia มะเร็ง และมีกลีบขมับด้านใกล้กลาง
เป็นระบบอิสระ หรือทำพวกเขาโต้ตอบ?
นักวิจัยมีเพียงเริ่มคำถามเหล่านี้ ขาวกระตุ้น
โดยบรรจบกันของหลักฐาน จากระบบ และคำนวณ
ประสาทวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับบทบาทของ ganglia มะเร็ง
(หลัก striatum dorsal และ ventral) dopaminergic ของพวกเขาและ
อินพุตในการทายผลรางวัลและทำหน้าที่รับพวกเขา.
ที่นี่ ทบทวนความก้าวหน้าเหล่านี้ล่าสุด มีตาให้แก่
บัญชีรวมของบทบาทของ ganglia มะเร็งใน
เรียนรู้ บทบาทที่ ganglia มะเร็งไม่เพียงแต่กระทำอย่างอิสระ
จากภูมิภาคอื่น ๆ สมอง แต่ยังโต้ตอบกับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การแนะนำ
ซึ่งจะช่วยในการวิจัย neurobiology ที่ได้จากการเรียนรู้และหน่วยความจำได้น้อมนำ
ซึ่งจะช่วยให้ข้อเสนอที่ว่ารูปแบบที่แตกต่างกันไปในหน่วยความจำได้รับการสนับสนุนโดย
โครงสร้างสมองที่แตกต่าง โฟกัสที่การวิจัยอยู่ในกรอบนี้
ซึ่งจะช่วยคือการตรวจสอบซึ่งจะมีส่วนช่วยเสริมสร้างโครงสร้างซึ่งตัวช่วยจำ
ซึ่งจะช่วยให้กระบวนการยกตัวอย่างเช่นการศึกษาไม่ลงเนื้อเห็นด้วยเตียงนอนเดี่ยวขนาดใหญ่ตั้งเป้าที่จะตอบแทน
คนชอบล้อรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ส่วนหนึ่งของกิจกรรมสมองในการตอบกลับไปยัง
ซึ่งจะช่วยงาน การแบ่งแยกหน่วยความจำระยะยาวในกระบวนการ
ไม่ใช่ - declarative และ declarative เป็นหนึ่งไม่ลงเนื้อเห็นด้วยมีลูกดกนั้น
(เฮน& eichenbaum 1993 gabrieli 1998 knowlton วันๆทีเดียวนอกจาก
&ท่านเจ้าของ 1996 ท่านเจ้าของ&โซลา 1996 )..
ฝ่ายพื้นฐานนี้ของฟังก์ชันตัวช่วยจำได้ให้มี ประสิทธิภาพ
วางกรอบในการทำความเข้าใจองค์กรของหน่วยความจำในสมอง
ซึ่งจะช่วยได้. มีไฟ LED เพื่อความก้าวหน้าในการทำความเข้าใจบทบาทหน้าที่ของลำคลื่นเสียง
Temporal Key Integrity Protocol ในของรองเท้าในหน่วยความจำ declarative และระบุว่า
มีบทบาทแบบแยกพื้นที่สำหรับ ganglia ของฐานในการเรียนรู้นิสัยรูปแบบ
ของหน่วยความจำที่ไม่ใช่ declarative . แต่ถึงอย่างไรก็ตามโดยการกำหนดบทบาทหน้าที่ของ ganglia
ของฐานได้ในทางตรงกันข้ามกับลำคลื่น Temporal Key Integrity Protocol ในของรองเท้าที่
วางกรอบมีคำถามสำคัญจำนวนมากไม่ได้รับอะไร
มีกลไกที่จะจัดขึ้นในการเรียนรู้ ganglia ของฐานที่
และอยู่ใน subregions ของหรือไม่? อะไรคือปัจจัยที่ช่วยรักษาระดับการเรียนรู้เช่น
ทำลำคลื่นเสียง ganglia บริเวณด้านในและ Temporal Key Integrity Protocol ของฐานที่ใช้งานระบบ
ซึ่งจะช่วยเป็นอิสระหรือไม่จะได้มีปฏิสัมพันธ์?
นักวิจัยได้มีการเริ่มคำถามแอดเดรสเหล่านี้กระตุ้น
ตามมาตรฐานเพียงด้วยการผนวกรวมหลักฐานจากระบบและนวัตกรรม
ยอมรับเกี่ยวกับบทบาทของของฐาน ganglia
(เป็นหลักและผ่าเกี่ยวกับท้อง striatum )และ dopaminergic
อินพุตในการเรียนรู้ที่จะทำนายและให้รางวัลผู้ทำการแทนเพื่อรับพวกเขาได้
ที่นี่เราจะตรวจสอบความก้าวหน้าของเทคโนโลยีเหล่านี้เมื่อไม่นานมานี้พร้อมด้วยสายตาไปให้
ซึ่งจะช่วยให้ระบบบัญชีของบทบาทของฐาน ganglia
ซึ่งจะช่วยในการเรียนรู้,บทบาทที่ ganglia ของฐานที่ไม่เฉพาะการกระทำอย่างเป็นอิสระ
จากเขตพื้นที่อื่นๆสมองแต่ยังอยู่ในการโต้ตอบกับเขา.