The structure of the sonnet is in t

The structure of the sonnet is in the form of a eight-line octet followed by a six-line sestet. In the octet, Shakespeare presents the opposing argument and dabbles with comparing his mistress to the usual objects. In each case, a picture of a perfect woman is presented and then quickly taken away and replaced by one which is less attractive. For example, the line ‘If snow be white, why then her breasts are dun’ instantly presents us with a picture of a beautiful, snow-white woman - probably because we are so accustomed to love poems describing exactly that - but then that picture suddenly vanishes, leaving us with a woman with dull, dark breasts. Using this technique, we develop quickly a picture of a woman whose physical appearance leaves much to be desired. It seems in the octet as if Shakespeare is undermining love – that it is only something frivolous, until in the heroic couplet when he offers a completely different view on love, one in which superficialities are meaningless. Keeping in mind the images and ideas presented to us initially and vaguely in the octet, the sestet puts into words the argument that Shakespeare had silently been developing up till now. Of particular interest in the sestet is the section that compares his mistress with a goddess – ‘I grant I never saw a goddess go; My mistress, when she walks, treads on the ground.’ This suggests to us that his mistress is completely human, and hints at the idea that some of the normal comparisons are unrealistic. The heroic couplet, the last two lines of the sestet, clinch the entire poem’s argument. He declares that the love for his mistress is ‘as rare’ as any other woman whose beauty has been exaggerated with ‘false compare’. The use of the octet – to present the opposing argument; the sestet – to present the author’s argument; and the heroic couplet – to clinch the final argument all contribute towards developing the meaning of Sonnet 130.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงสร้างของซอนเน็ตอยู่ในรูปแบบของการออกเตแปดบรรทัดตาม ด้วย sestet หกบรรทัด ในออกเต เช็คสเปียร์นำอาร์กิวเมนต์ฝ่ายตรงข้าม และ dabbles กับเปรียบเทียบรักของเขากับวัตถุปกติ ในแต่ละกรณี รูปภาพของผู้หญิงสมบูรณ์แบบคือแสดง และรวดเร็วออก แล้วถูกแทนที่ โดยที่ไม่น่าดู เช่น บรรทัด 'ถ้าหิมะขาว ทำไม แล้วหน้าอกของเธอ ดูน' เราขอนำเสนอ ด้วยรูปผู้หญิงสวย หิมะสีขาวแห่ง - อาจ เพราะเราคุ้นเคยนั้นรักกลอนอธิบายตรงนั้น - แต่แล้วภาพก็ หาย ไป ออกจากเรากับผู้หญิงที่มีหน้าอกที่หมองคล้ำ มืดทันที ใช้เทคนิคนี้ เราได้พัฒนาอย่างรวดเร็วภาพของผู้หญิงที่มีรูปลักษณ์ออกมากเป็นที่ต้อง เหมือนในออกเตความว่า เชกสเปียร์คือบั่นทอนรัก – ที่เป็นเพียงสิ่งไม่สำคัญ จนใน couplet กล้าหาญเมื่อเขาเสนอมุมมองอื่นในรัก หนึ่งที่ superficialities จะออก รักษาในใจภาพและแนวคิดที่นำเสนอเราตอนแรก และมองในการออกเต sestet ทำให้เป็นคำอาร์กิวเมนต์ที่เชกสเปียร์มีเบื้องหลังการพัฒนากรรมสิทธิ์ ความสนใจเฉพาะใน sestet เป็นส่วนที่เปรียบเทียบรักของเขากับเทพธิดา – ' ฉันจะให้ฉันไม่เคยเห็นเทพธิดาไป รักของฉัน เมื่อเธอเดิน treads บนพื้นดิน ' นี้แนะนำให้เราว่า รักเขาเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ และความคิดว่า บางส่วนของการเปรียบเทียบที่ปกติจะไม่เป็นความจริง Couplet กล้าหาญ บรรทัดสองของ sestet ตัดสินใจอาร์กิวเมนต์ของบทกวีทั้งหมด เขาประกาศว่า ความรักสำหรับผู้หญิงของเขาเป็น 'อย่างน้อย' เป็นผู้หญิงอื่น ๆ ที่งามมีการพูดเกินจริงกับ 'false เปรียบเทียบ' ใช้ออกเต – ปัจจุบันอาร์กิวเมนต์ตรงข้าม sestet – นำเสนอผู้เขียนอาร์กิวเมนต์ และกล้าหาญ couplet ที่ไปกอดอาร์กิวเมนต์สุดท้ายที่นำไปสู่การพัฒนาความหมายของซอนเน็ต 130

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงสร้างของโคลงเป็นในรูปแบบของ octet แปดเส้นตามด้วยคณะหกคนหกเส้น ใน octet ที่เช็คสเปียร์ที่มีการโต้แย้งของฝ่ายตรงข้ามและ dabbles กับการเปรียบเทียบที่รักของเขากับวัตถุปกติ ในแต่ละกรณีเป็นภาพของผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบที่จะนำเสนอและจากนั้นดำเนินการได้อย่างรวดเร็วออกไปและแทนที่ด้วยหนึ่งซึ่งเป็นที่น่าสนใจน้อย ยกตัวอย่างเช่นบรรทัด 'ถ้าหิมะเป็นสีขาวแล้วทำไมหน้าอกของเธอมี Dun' ทันทีที่มีการจัดเรามีภาพของสวยงามหญิงหิมะสีขาว - อาจจะเป็นเพราะเรามีความคุ้นเคยเพื่อที่จะรักบทกวีอธิบายตรงนั้น - แต่แล้วภาพที่ จู่ ๆ ก็หายตัวไปออกจากเรากับผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความหมองคล้ำหน้าอกมืด ใช้เทคนิคนี้เรามีการพัฒนาอย่างรวดเร็วภาพของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีลักษณะทางกายภาพใบมากเป็นที่ต้องการ ดูเหมือนว่าใน octet ราวกับว่าเช็คสเปียร์จะบั่นทอนความรัก - ว่ามันเป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นจนในคู่ที่กล้าหาญเมื่อเขามีมุมมองที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับความรัก, หนึ่งในสิ่งที่มีความหมาย superficialities เก็บในใจภาพและความคิดเสนอให้กับเราในตอนแรกและรางใน octet ที่หกเกลอทำให้เป็นคำโต้แย้งว่าเช็คสเปียร์ที่ได้รับการพัฒนาอย่างเงียบ ๆ จนถึงตอนนี้ น่าสนใจโดยเฉพาะในคณะหกคนเป็นส่วนที่เปรียบเทียบที่รักของเขากับเทพธิดา - 'ฉันให้ฉันไม่เคยเห็นเทพธิดาไป; ผู้เป็นที่รักของฉันเมื่อเธอเดินย่ำบนพื้นดิน. นี้แสดงให้เห็นว่าเราเป็นที่รักของเขาเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์และคำแนะนำที่ความคิดที่ว่าบางส่วนของรถปกติไม่สมจริง คู่วีรบุรุษสองบรรทัดสุดท้ายของคณะหกคนที่กอดอาร์กิวเมนต์บทกวีทั้ง เขาบอกว่ารักที่รักของเขาคือ 'หายาก' เป็นผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่มีความงามที่ได้รับการพูดเกินจริงด้วย 'เท็จเปรียบเทียบ' การใช้งานของ octet - เพื่อนำเสนอข้อโต้แย้งของฝ่ายตรงข้าม; คณะหกคน - ที่จะนำเสนอข้อโต้แย้งของผู้เขียน; และคู่ที่กล้าหาญ - จะกอดอาร์กิวเมนต์สุดท้ายทั้งหมดมีส่วนร่วมต่อการพัฒนาความหมายของโคลง 130

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้างของโคลงในรูปแบบของแปดบรรทัดออกเท็ต รองลงมา คือ กลุ่มที่มีหกคนหกเส้น ในคเทต เชคสเปียร์ และนำเสนอข้อโต้แย้งของฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับการ dabbles เมียเก็บของเขาไปยังวัตถุที่ปกติ ในแต่ละกรณีภาพผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบที่นำเสนอได้อย่างรวดเร็วและจากนั้นไปและแทนที่ด้วยหนึ่งที่น่าสนใจน้อยกว่า ตัวอย่างเช่น ถ้าบรรทัด ' หิมะขาว นมเธอก็ดัน ' ทันทีแสดงให้เราด้วยภาพที่สวยงาม แนวผู้หญิง - อาจเป็นเพราะเราคุ้นเคยเพื่อที่จะรักบทกวีบรรยายตรงที่ - แต่แล้วภาพนั้นก็หายไป เหลือเรากับผู้หญิงที่มีหน้าอกทึบ มืด การใช้เทคนิคนี้ เราพัฒนาได้อย่างรวดเร็วภาพผู้หญิงที่มีลักษณะทางกายภาพที่ใบมากเป็นที่ต้องการ ดูเหมือนว่าในคเทตราวกับว่าเชคสเปียร์เป็นบ่อนทำลายความรัก–มันเป็นเพียงเรื่องเล่นๆ จนกระทั่งในโคลงวีรกรรมเมื่อเขาเสนอมุมมองที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในเรื่องความรัก ซึ่งหนึ่งใน superficialities ไร้ความหมาย การรักษาในใจภาพและความคิดที่นำเสนอกับเราตั้งแต่เริ่มแรก และคลุมเครือในคเต็ต , กลุ่มที่มีหกคนใส่เป็นคำโต้แย้งที่เช็คสเปียร์อย่างเงียบ ๆถูกพัฒนามาจนถึงตอนนี้ ที่น่าสนใจโดยเฉพาะในกลุ่มที่มีหกคนเป็นส่วนที่เปรียบเทียบผู้หญิงกับเทพธิดา – ผมให้ ผมไม่เคยเห็นเทพธิดาไป นายหญิงของข้า เมื่อเธอเดินเหยียบย่ำบนพื้นดิน นี้แสดงให้เห็นถึงเราที่เมียน้อยของเขา เป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ และคําแนะนําในความคิดว่าบางส่วนของการเปรียบเทียบปกติจะสมจริง . การโคลงกล้าหาญ ล่าสุดสองบรรทัดของกลุ่มที่มีหกคน , ทั้งกลอนของอาร์กิวเมนต์ clinch . เขาบอกว่ารักภรรยาของเขาคือ ' หายาก ' อื่นใดที่เป็นผู้หญิงที่มีความงามที่ได้ถูกโอ้อวดกับเปรียบเทียบ ' ปลอม ' การใช้งานของคเทต–เสนอข้อโต้แย้งของฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย และกลุ่มที่มีหกคน – ปัจจุบัน อาร์กิวเมนต์ของผู้เขียน และวีรชนโคลงและกอดอาร์กิวเมนต์สุดท้ายทั้งหมดมีส่วนร่วมต่อการพัฒนาความหมายของโคลง 130