3.7. Adsorption kineticsCalculated

3.7. Adsorption kinetics
Calculated parameters of the various kinetics model and the validation results have been reported (Table 6). Low X2 and
Δqe characterized the pseudo second order and the Elovich models suggesting that these two models describe the kinetics
of RhB uptake onto RH. The initial adsorption rate (h) was found to increase as the initial adsorbate concentration increased
suggesting that there was increase in driving force for mass transfer hence more dye molecule reached the adsorbent
surface within a short period of time. βEl is a constant related to the extension of surface coverage and decreased with
increased in initial adsorbate concentration, the surface area of RH was obtained to be very low (Table 2) hence uptake of
RhB onto RH may have been more through functional groups. However, the constant αEl that is related to chemisorption rate
was found to increase as the initial dye concentration increased, this suggests that more than one mechanism governs the
uptake of RhB onto RH [39]. Although the values of constant v obtained for the fractional power kinetic model was observed
to be less than unity suggesting that fractional power may describe the adsorption kinetics of RhB-RH system. The large
values of X2 and Δqe obtained for fractional power and Avrami kinetic models validates that these two kinetic model does
not describe the kinetics of RhB uptake onto RH. The Bangham and the intraparticle diffusion models clearly show that
multiple adsorption stages occurred. Correlation coefficient obtained from the Bangham model ranged between 0.9069 and
0.9797 suggesting that pore diffusion was involved in RhB uptake onto RH. However, the linearity of the Bangham plotsuggests that adsorbate pore diffusion is not the only rate controlling step. Multilinear profile was obtained for intraparticle
diffusion model plot and this plot did not pass through the origin (Fig. 8(f)), this suggests that boundary layer diffusion also
occurred in the uptake of RhB onto RH. While ki1, C1 and R2
1 are the slope, intercept and correlation of the first steeper
portion, ki2, C2 and R2
2 indicates the slope, intercept and correlation of the second linear portion respectively. Since the
values of Ki1 are greater than the observed values of ki2, this indicates that intraparticle diffusion model mainly controlled
the uptake of RhB onto RH.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.7. ดูดซับจลนพลศาสตร์คำนวณพารามิเตอร์จลนพลศาสตร์แบบต่าง ๆ และการตรวจสอบผลได้รับรายงาน (ตาราง 6) ต่ำ X2 และΔqe ลักษณะลำดับที่สองหลอกและรุ่น Elovich ที่บอกว่า รุ่นสองเหล่านี้อธิบายการจลนพลศาสตร์การดูดซึมมหาลง RH อัตราการดูดซับเริ่มต้น (h) พบว่าเพิ่มขึ้นเป็นความเข้มข้นเริ่มต้น adsorbate ที่เพิ่มขึ้นแนะนำว่า มีถูกเพิ่มขึ้นในการขับขี่บังคับสำหรับถ่ายโอนดังนั้นมวลโมเลกุลสีย้อมเพิ่มเติมถึง adsorbent การพื้นผิวภายในระยะเวลาสั้น ๆ ΒEl คือ ค่าคงที่เกี่ยวข้องกับส่วนขยายของคลุมผิว และลดลงด้วยเพิ่มขึ้นในความเข้มข้นเริ่มต้น adsorbate พื้นที่ผิวของ RH ได้รับจะ ต่ำมาก (ตารางที่ 2) ดังนั้นการดูดซึมของมหาลง RH อาจได้ข้อมูลเพิ่มเติมผ่านหมู่ อย่างไรก็ตาม αEl คงเกี่ยวข้องกับราคา chemisorptionพบว่าเพิ่มเป็นเพิ่มความเข้มข้นเริ่มต้นย้อม นี้แสดงให้เห็นว่า มากกว่าหนึ่งกลไกควบคุมการการดูดซึมของมหาลง RH [39] แม้ว่าค่าของ v คงที่ได้อำนาจเศษ kinetic รุ่นพบว่าน้อยกว่าสามัคคีแนะนำเศษที่ พลังงานอาจอธิบายจลนพลศาสตร์ของการดูดซับของระบบ RH มหา ขนาดใหญ่ค่าของ X2 และ Δqe ได้เศษไฟและ Avrami kinetic รุ่นตรวจสอบว่า รูปแบบการเคลื่อนไหวเหล่านี้สองไม่ไม่อธิบายจลนพลศาสตร์ของมหาดูดซึมลงบน RH การ Bangham และรุ่น intraparticle แพร่แสดงอย่างชัดเจนที่ระยะดูดซับหลายเกิดขึ้น สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ที่ได้รับจากแบบจำลอง Bangham อยู่ในช่วงระหว่าง 0.9069 และ0.9797 ที่บอกว่า รูขุมขนกระจายไม่เกี่ยวข้องกับมหาดูดซึมลงบน RH อย่างไรก็ตาม เป็นเชิงเส้นของ plotsuggests Bangham ที่ว่า adsorbate รูขุมขนกระจายไม่ใช่ราคาเดียวที่ควบคุมขั้นตอนการ ได้รับโปรไฟล์ multilinear สำหรับ intraparticleพล็อตแบบกระจายและพล็อตนี้ไม่ผ่านผ่านจุดกำเนิด (รูป 8(f)) นี้แสดงให้เห็นการกระจายชั้นขอบเขตที่ยังเกิดขึ้นในการดูดซึมของมหาลง RH ขณะ ki1, C1 และ R21 มีความชัน ตัด และความสัมพันธ์ของย่งกาแรกส่วน ki2, C2 และ R22 บ่งชี้ชัน ตัด และความสัมพันธ์ของส่วนเส้นที่สองตามลำดับ เนื่องจากการค่าของ Ki1 อยู่มากกว่าค่าสังเกตของ ki2 บ่งชี้ส่วนใหญ่ควบคุมรุ่น intraparticle แพร่การดูดซึมของมหาลง RH

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.7 จลนพลศาสตร์การดูดซับ
การคำนวณค่าพารามิเตอร์ของแบบจำลองจลนพลศาสตร์ต่างๆและผลการตรวจสอบที่ได้รับการรายงาน (ตารางที่ 6) X2 ต่ำและ
Δqeลักษณะหลอกลำดับที่สองและรุ่น Elovich บอกว่าทั้งสองรุ่นอธิบายจลนพลศาสตร์
ของอาร์เอชดูดซึมเข้าสู่ RH อัตราการดูดซับเริ่มต้น (H) พบว่าเพิ่มขึ้นตามความเข้มข้นเริ่มต้นดูดซับเพิ่มขึ้น
ชี้ให้เห็นว่ามีการเพิ่มขึ้นในการผลักดันการบังคับสำหรับการถ่ายโอนมวลจึงมากขึ้นย้อมโมเลกุลถึงตัวดูดซับ
พื้นผิวภายในระยะเวลาสั้น ๆ βElเป็นค่าคงที่ที่เกี่ยวข้องกับการขยายความคุ้มครองพื้นผิวและลดลง
เพิ่มขึ้นในความเข้มข้นดูดซับเริ่มต้นพื้นที่ผิวของ RH ที่ได้รับจะต่ำมาก (ตารางที่ 2) ด้วยเหตุนี้การดูดซึมของ
อาร์เอชบน RH อาจได้รับมากขึ้นผ่านการทำงานเป็นกลุ่ม อย่างไรก็ตามαElคงที่ที่เกี่ยวข้องกับอัตราเคมี
พบว่าเพิ่มขึ้นตามความเข้มข้นของสีย้อมเริ่มต้นที่เพิ่มขึ้นนี้แสดงให้เห็นว่ามากกว่าหนึ่งกลไกการควบคุม
การดูดซึมของอาร์เอชบน RH [39] แม้ว่าค่าของ V คงได้รับสำหรับอำนาจเศษส่วนรูปแบบการเคลื่อนไหวที่ถูกตั้งข้อสังเกต
จะน้อยกว่าความสามัคคีชี้ให้เห็นว่าอำนาจบางส่วนอาจอธิบายจลนพลศาสตร์การดูดซับของระบบอาร์เอช-RH ขนาดใหญ่
ค่า X2 และΔqeได้รับอำนาจเศษส่วนและ Avrami รุ่นการเคลื่อนไหวตรวจสอบว่าทั้งสองรูปแบบการเคลื่อนไหวไม่
ได้อธิบายจลนศาสตร์ของอาร์เอชดูดซึมเข้าสู่ RH Bangham และรูปแบบอนุภาคแพร่กระจายได้อย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่า
ขั้นตอนการดูดซับหลายที่เกิดขึ้น ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ที่ได้รับจากรุ่น Bangham อยู่ระหว่าง 0.9069 และ
0.9797 บอกว่าการแพร่กระจายของรูขุมขนที่เกี่ยวข้องในอาร์เอชดูดซึมเข้าสู่ RH แต่เป็นเชิงเส้นของ Bangham plotsuggests ว่าการแพร่กระจายของรูขุมขนดูดซับไม่ได้เป็นขั้นตอนการควบคุมอัตราเท่านั้น รายละเอียด multilinear ที่ได้รับสำหรับอนุภาค
กระจายรูปแบบการพล็อตและพล็อตนี้ไม่ได้ผ่านจุดเริ่มต้น (รูปที่ 8. (ฉ)) นี้แสดงให้เห็นว่าการแพร่กระจายบริเวณชั้นนอกจากนี้ยัง
เกิดขึ้นในการดูดซึมของอาร์เอชบน RH ในขณะที่ ki1, C1 และ R2
1 มีความลาดชันตัดและความสัมพันธ์ของชันแรก
ส่วน, ki2, C2 และ R2
2 แสดงให้เห็นถึงความลาดชันตัดและความสัมพันธ์เชิงเส้นจากส่วนที่สองตามลำดับ เนื่องจาก
ค่านิยมของ Ki1 มากกว่าค่าสังเกตของ ki2 นี้บ่งชี้ว่ารูปแบบการแพร่กระจายอนุภาคส่วนใหญ่ควบคุม
การดูดซึมของอาร์เอชบน RH