Soaking of millet, soya bean, maize

Soaking of millet, soya bean, maize, sorghum, and mung bean at 30 °C for 24 h decreased the contents of phytic acid by 4–51% (Lestienne, Besancon et al., 2005, Lestienne, Icard-Verniere et al., 2005 and Lestienne, Mouquet-Rivier et al., 2005), and soaking of sorghum flour (80% extraction) at room temperature for 24 h reduced phytic acid levels by 16–21% (Mahgoub & Elhag, 1998). Soaking of pounded maize for 1 h at room temperature already led to a reduction of phytic acid by 51% (Hotz, Gibson, & Temple, 2001).

The use of moist conditions to stimulate germination is another technique for reducing phytate levels. Germination of sorghum for 4 d reduced phytic acid by 68–87% (Mahgoub & Elhag, 1998). Badau reported that, with longer germination times, HCl-extractability of calcium, iron and zinc in pearl millet was increased by 2–16%, 15–45% and 12–25%, respectively (Badau, Nkama, & Jideani, 2005).

Sourdough fermentation (30 °C for 4 h), led to a reduction of 60% of phytic acid in whole wheat flour with a >30% increase of iron and zinc during in vivo absorption in rats ( Lopez et al., 2003 and Leenhardt et al., 2005). After 12 h of accelerated fermentation, 60% of phytic acid in sorghum was degraded (Mahgoub & Elhag, 1998).

In summary, although a complete removal of phytic acid was not reported, wet processing technologies can help to reduce phytic acid so that solubility of minerals in foods could be increased. To our knowledge, there is little information in the literature on wet processing of rice.

Brown rice contains more minerals than does white rice. Compared to white rice, consumption of brown rice would increase the intakes of iron and zinc by factors of 3 and 1.7, respectively (Doesthale et al., 1979, Kennedy et al., 2002 and Heinemann et al., 2005). We therefore selected brown rice for this study. The objectives of the present study were (1) to analyse the effects of wet processing (soaking, germination and accelerated lactic fermentation) on the mass balance and levels of minerals and phytic acid in brown rice and (2) to study the effect of phytic acid contents on the solubility of zinc in wet processed materials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แช่ข้าวฟ่าง ถั่วเหลือง ข้าวโพด ข้าวฟ่าง และถั่วที่ 30 ° C สำหรับ 24 ชมลดลงเนื้อหาของกรดไฟติก 4 – 51% (Lestienne, Besancon et al. 2005, Lestienne, Icard Verniere et al. 2005 และ Lestienne โฟ Mouquet et al. 2005), และการแช่แป้งข้าวฟ่าง (สกัด 80%) ที่อุณหภูมิห้องสำหรับ 24 ชมลดระดับกรดไฟติก 16 – 21% (Mahgoub & Elhag , 1998) แช่ของตำข้าวโพดสำหรับ 1 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้องแล้วนำไปสู่การลดลงของกรดไฟติก โดย 51% (Hotz กิบสัน และ วัด 2001)การใช้เงื่อนไขที่ชื้นเพื่อกระตุ้นการงอกเป็นอีกเทคนิคหนึ่งสำหรับการลดระดับ phytate การงอกของข้าวฟ่างสำหรับ 4 d ลดกรดไฟติก 68-87% (Mahgoub & Elhag, 1998) Badau รายงานว่า กับนานการงอก ครั้ง extractability HCl ของแคลเซียม เหล็ก และสังกะสีในข้าวฟ่างเพิร์ลถูกเพิ่มขึ้น โดย% 2 – 16, 15 – 45% และ 12 – 25% ตามลำดับ (Badau, Nkama, & Jideani, 2005)นำหมัก sourdough (30 ° C เป็นเวลา 4 ชม.), ลด 60% ของกรดไฟติกในแป้งข้าวสาลีทั้งกับตัว > เพิ่มขึ้น 30% ของเหล็กและสังกะสีในการดูดซึมในร่างกายในหนู (นิเฟอร์โลเปซ et al. 2003 และ Leenhardt et al. 2005) หลังจาก 12 ชม.ของการหมักเร่ง 60% ของกรดไฟติกในข้าวฟ่างก็เสื่อมโทรม (Mahgoub & Elhag, 1998)ในสรุป แต่ไม่มีรายงานการเอาออกเสร็จสมบูรณ์ของกรดไฟติก เทคโนโลยีการประมวลผลที่เปียกสามารถช่วยในการลดกรดไฟติกที่ไม่สามารถเพิ่มการละลายของเกลือแร่ในอาหาร มีข้อมูลน้อยในวรรณคดีในการประมวลผลเปียกข้าวเพื่อความรู้ของเราข้าวกล้องประกอบด้วยแร่ธาตุอื่น ๆ มากกว่าข้าวขาว เมื่อเทียบกับข้าวขาว การบริโภคข้าวจะเพิ่มบริโภคเหล็กและสังกะสี โดยปัจจัย 3 และ 1.7 ตามลำดับ (Doesthale et al. 1979 เคนเนดี et al. 2002 และ Heinemann et al. 2005) เราจึงเลือกข้าวกล้องสำหรับการศึกษานี้ วัตถุประสงค์ของการศึกษาได้ (1) การวิเคราะห์ผลกระทบของการประมวลผลที่เปียก (แช่ การงอก และเร่งหมักคติ) ดุลมวลและระดับของแร่ธาตุและกรดไฟติกในข้าวกล้อง และ (2) เพื่อศึกษาผลของเนื้อหากรดไฟติกละลายของสังกะสีในวัสดุแปรรูปที่เปียก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แช่ข้าวฟ่าง, ถั่วเหลือง, ข้าวโพดข้าวฟ่างและถั่วเขียวที่อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 24 ชั่วโมงลดลงเนื้อหาของกรดไฟติกโดย 4-51% (Lestienne, เบอซองซ et al., 2005 Lestienne Icard เคลื่-Verniere et al, 2005 และ Lestienne, Mouquet-Rivier et al., 2005) และแช่แป้งข้าวฟ่าง (สกัด 80%) ที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 24 ชั่วโมงลดระดับกรดไฟติกโดย 16-21% (Mahgoub & Elhag, 1998) แช่ข้าวโพดโขลกเป็นเวลา 1 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้องนำไปสู่การลดลงของกรดไฟติก 51% (Hotz กิบสันและวัด, 2001) ได้.

การใช้งานของความชื้นในการกระตุ้นการงอกเป็นเทคนิคสำหรับการลดระดับไฟเตท งอกของข้าวฟ่าง 4 D ลดกรดไฟติกโดย 68-87% (Mahgoub & Elhag, 1998) Badau รายงานว่ามีอีกต่อไปครั้งงอก HCl-สกัดของแคลเซียมเหล็กและสังกะสีในข้าวฟ่างมุกเพิ่มขึ้น 2-16% 15-45% และ 12-25% ตามลำดับ (Badau, Nkama และ Jideani 2005) .

การหมัก Sourdough (30 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 4 ชั่วโมง) นำไปสู่การลดลงของ 60% ของกรดไฟติกในแป้งข้าวสาลีกับการเพิ่มขึ้น> 30% ของธาตุเหล็กและสังกะสีในช่วงในร่างกายดูดซึมในหนู (โลเปซ et al., 2003 และ Leenhardt et al., 2005) หลังจาก 12 ชั่วโมงของการหมักเร่ง 60% ของกรดไฟติกในข้าวฟ่างถูกสลาย (Mahgoub & Elhag, 1998).

โดยสรุปแม้ว่าการกำจัดที่สมบูรณ์ของกรดไฟติกไม่ได้รายงานเทคโนโลยีการประมวลผลเปียกสามารถช่วยลดกรดไฟติกเพื่อให้สามารถในการละลายที่ ของแร่ธาตุในอาหารอาจจะเพิ่มขึ้น ความรู้ของเรามีข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหนังสือที่เกี่ยวกับการประมวลผลเปียกข้าว.

ข้าวกล้องมีแร่ธาตุมากขึ้นกว่าข้าวขาว เมื่อเทียบกับข้าวขาวบริโภคข้าวกล้องจะเพิ่มการบริโภคของธาตุเหล็กและสังกะสีโดยปัจจัยที่ 3 และ 1.7 ตามลำดับ (Doesthale et al., 1979 เคนเนดี้ et al., 2002 และ Heinemann et al., 2005) ดังนั้นเราจึงเลือกข้าวกล้องสำหรับการศึกษานี้ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ (1) การวิเคราะห์ผลกระทบของการประมวลผลเปียก (แบบแช่ตัว, การงอกและเร่งการหมักแลคติก) บนความสมดุลและระดับของแร่ธาตุและกรดไฟติกในข้าวกล้องและ (2) เพื่อศึกษาผลของ phytic ปริมาณกรดในการละลายของสังกะสีในวัสดุการประมวลผลเปียก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แช่ของข้าวฟ่าง , ถั่วเหลือง , ข้าวโพด , ข้าวฟ่าง , และถั่วเขียวที่ 30 ° C เป็นเวลา 24 ชั่วโมงที่ลดลงปริมาณกรดไฟติก โดย 4 – 51 % ( lestienne เบอซองซง , et al . , 2005 lestienne iCard verniere , et al . , 2005 และ lestienne มูเกต์ , rivier et al . , 2005 ) และ แช่แป้งจากเมล็ดข้าวฟ่าง ( สกัด 80% ) ที่อุณหภูมิห้องนาน 24 ชั่วโมง ลดกรดไฟติกระดับ 16 – 21 % ( mahgoub & elhag , 1998 ) การแช่ตำข้าวโพด เป็นเวลา 1 ชั่วโมง ที่อุณหภูมิห้อง ได้นำไปสู่การลดลงของกรดไฟติกโดย 51% ( ฮ็อตส์ กิ๊บสัน และ วัด , 2001 )การใช้เงื่อนไข ชุ่มชื้น กระตุ้นการงอกเป็นอีกเทคนิคในการลดกระบวนการระดับ การงอกของข้าวฟ่าง 4 D ลดกรดไฟติกโดย 68 – 87 % ( mahgoub & elhag , 1998 ) badau รายงานว่า ด้วยเวลาที่งอกยาว HCl การตัดตอนของแคลเซียม เหล็ก และสังกะสี ในมุกข้าวฟ่างเพิ่มขึ้นร้อยละ 16 – 2 – 15 – 25 45 % และ 12 % ตามลำดับ ( badau nkama , และ jideani , 2005 )แป้งหมักหมัก ( 30 ° C เป็นเวลา 4 ชั่วโมง ) , LED จะลดลงจาก 60% ของกรดไฟติกในแป้งข้าวสาลีกับ 30% เพิ่มเหล็กและสังกะสีในการดูดซึมอาหารในหนูขาว ( โลเปซ et al . , 2003 และ leenhardt et al . , 2005 ) หลังจาก 12 ชั่วโมงของการเร่งกระบวนการหมัก 60% ของกรดไฟติกในข้าวฟ่างเกิดขึ้น ( mahgoub & elhag , 1998 )โดยสรุป แม้ว่าการกำจัดกรดไฟติคไม่ได้รายงานเทคโนโลยีการประมวลผลเปียกสามารถช่วยลดกรดไฟติกเพื่อการละลายของแร่ธาตุในอาหารอาจจะเพิ่มขึ้น ความรู้ มีข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆในวรรณกรรมแบบเปียกของข้าวข้าวกล้องมีแร่ธาตุมากขึ้นมากกว่าข้าวขาว เมื่อเทียบกับข้าวขาว การบริโภคข้าวกล้องจะเพิ่มการบริโภคเหล็กและสังกะสี โดยปัจจัยที่ 3 และ 1.7 ตามลำดับ ( doesthale et al . , 1979 , Kennedy et al . , 2002 และไฮน์เมิน et al . , 2005 ) เราจึงเลือกข้าวกล้องสำหรับการศึกษานี้ วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ( 1 ) เพื่อศึกษาผลของการประมวลผลเปียกเปียก การงอกของเมล็ด และเร่งการหมักแลคติก ) ในสมดุลมวลและระดับของแร่ธาตุและกรดไฟติกในข้าวกล้อง และ ( 2 ) เพื่อศึกษาผลของปริมาณกรดไฟติกในการละลายของสังกะสีในวัสดุการประมวลผลเปียก