Human activities have become key dr

Human activities have become key drivers of earth system processes and are manifested in the depletion and degradation of natural resources; the loss of key ecosystems, habitats
and biodiversity; the pollution of land, oceans and the atmosphere; and in climate change, with concomitant severe and unpredictable weather effects as humanity approaches or exceed what have been referred to as “planetary boundaries”. In recent years such processes have produced unprecedented shocks and stresses, reflected in floods, droughts, devastated urban and rural landscapes and livelihoods, with many people and places suffering from a confluence of food, climate and financial crises. These crises of unsustainability potentially affect all and carry profound risks for future generations, as described in 1987 in the Report of the World Commission on Environment and Development, “Our common future”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมของมนุษย์ได้กลายเป็น โปรแกรมควบคุมที่สำคัญของกระบวนการของระบบโลก และประจักษ์ในการสูญเสียและเสื่อมสภาพของทรัพยากรธรรมชาติ การสูญเสียระบบนิเวศที่สำคัญ แหล่งที่อยู่อาศัยและความหลากหลายทาง ชีวภาพ มลพิษทางดิน มหาสมุทร และ บรรยากาศ และในสภาพภูมิอากาศเปลี่ยน แปลง ผลกระทบสภาพอากาศรุนแรง และคาดเดาไม่ได้ด้วยกันเป็นวิธีของมนุษย์ หรือเกินกว่าสิ่งที่ได้รับการเรียกว่า "ขอบเขตของดาวเคราะห์" กระบวนการดังกล่าวได้ผลิตเป็นประวัติการณ์แรงกระแทกและความเครียด ในน้ำท่วม ภัยแล้ง การทำลายเขตเมือง และชนบททิวทัศน์ และวิถี ชีวิต หลายคนและสถานที่ทุกข์ทรมานจากจุดบรรจบของอาหาร สภาพภูมิอากาศ และวิกฤติในปี วิกฤตเหล่านี้ของ unsustainability อาจส่งผลกระทบต่อทั้งหมด และดำเนินความเสี่ยงลึกซึ้งคนรุ่นหลัง ตามที่อธิบายไว้ในปี 1987 ในรายงานของคณะกรรมาธิการโลกสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา "อนาคตของเรา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมของมนุษย์ได้กลายเป็นไดรเวอร์ที่สำคัญของกระบวนการและระบบของโลกและเป็นที่ประจักษ์ในการสูญเสียและความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติ การสูญเสียของระบบนิเวศที่สำคัญที่อยู่อาศัย
และความหลากหลายทางชีวภาพ มลพิษของแผ่นดินมหาสมุทรและบรรยากาศ; และในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มีผลกระทบสภาพอากาศที่รุนแรงและคาดเดาไม่ได้ไปด้วยกันในฐานะมนุษย์แนวทางหรือเกินกว่าสิ่งที่ได้รับการเรียกว่า "ขอบเขตของดาวเคราะห์" ในปีที่ผ่านกระบวนการดังกล่าวได้มีการผลิตแรงกระแทกเป็นประวัติการณ์และความเครียดสะท้อนให้เห็นในน้ำท่วม, ภัยแล้งทำลายภูมิทัศน์เมืองและชนบทและการดำรงชีวิตมีหลายคนและสถานที่ทุกข์ทรมานจากการบรรจบกันของอาหารอากาศและวิกฤตการณ์ทางการเงิน วิกฤตการณ์เหล่านี้ไม่ยั่งยืนที่อาจส่งผลกระทบต่อทุกคนและมีความเสี่ยงที่ลึกซึ้งสำหรับคนรุ่นอนาคตตามที่อธิบายไว้ในปี 1987 ในรายงานของคณะกรรมาธิการโลกว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา "ในอนาคตร่วมกันของเรา"