of the total agricultural productio

of the total agricultural production in 2008 (Liang et al., 2011). As
a consequence, the development of the livestock sector has created
serious environmental problems including water pollution
and GHG emissions since 1979 (Chen et al., 2009). This trend
forced Beijing Municipal Bureau of Agriculture (BJMBA) to adopt
some measures to improve environment quality. For example, the
improvement of large and medium-scale livestock farms were
started in 2002, and 2312 farms were completed and renovated
in 2006. However, how to reduce GHG emissions was not included
in this improvement process. The agriculture sector in China contributes
15–17% of total GHG emissions, mostly through CH4 and
N2O emissions (Dong et al., 2008). Because of the ever increasing
impact of GHG emissions from agricultural sector in China, research
concerning GHG emissions from livestock is gaining momentum.
Currently, most of studies are focused on the individual farms
and on a single process (Shi, 2004; You et al., 2008; Li et al.,
2008; Sun, 2010). In contrast, regional estimation of GHG emissions
especially from urban agriculture (UA) has not well been
understood (Yang et al., 2003; Shi, 2004). It is necessary to evaluate
GHG emissions at temporal and spatial scales, to identify problems
and trends, and to propose strategies preventing environmental
degradation. Thus, the goal of this study is to evaluate the role
of modern UA on production of GHG emissions, and environmental
quality in Beijing. The principal objective of this paper is to
collect and synthesize an integrative review of CH4 and N2O emissions
from livestock by adopting a system approach from enteric

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การผลิตทางการเกษตรรวมในปี 2551 (Liang et al., 2011) เป็น
สัจจะ การพัฒนาภาคการปศุสัตว์ได้สร้าง
ร้ายแรงปัญหาสิ่งแวดล้อมรวมทั้งมลพิษทางน้ำ
ปล่อย GHG แต่ปีค.ศ. 1979 (Chen et al., 2009) และ แนวโน้มนี้
ปักกิ่งเทศบาลสำนักของเกษตร (BJMBA) เพื่อนำมาใช้บังคับ
มาตรการบางอย่างเพื่อปรับปรุงคุณภาพสิ่งแวดล้อม ตัวอย่าง การ
ปรับปรุงฟาร์มปศุสัตว์ขนาดใหญ่ และ ขนาดกลางมี
เริ่มต้นในปี 2002 และเสร็จ และปรับปรุงฟาร์ม 2312
ในปี 2006 อย่างไรก็ตาม วิธีการลดการปล่อย GHG ไม่รวม
ในกระบวนการปรับปรุงนี้ สนับสนุนภาคเกษตรในประเทศจีน
15-17% ของการปล่อยก๊าซ GHG รวม ส่วนใหญ่ผ่าน CH4 และ
ปล่อย N2O (Dong et al., 2008) เนื่องจากที่เคยเพิ่มขึ้น
ผลกระทบของปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคเกษตรในประเทศจีน วิจัย
เกี่ยวกับการปล่อยก๊าซ GHG จากปศุสัตว์จะดึงดูดโมเมนตัม.
ในปัจจุบัน เน้นส่วนใหญ่ศึกษาในฟาร์มแต่ละ
และ ในขั้นตอนเดียว (Shi, 2004 คุณเอ็ด al., 2008 Li et al.,
2008 อาทิตย์ 2010) ในทางตรงข้าม การประเมินระดับภูมิภาคของการปล่อยก๊าซ GHG
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเมืองเกษตร (UA) ยังไม่ดีแล้ว
เข้าใจ (Yang et al., 2003 ชิ 2004) จำเป็นต้องประเมิน
ปล่อยก๊าซ GHG ที่ขมับ และปริภูมิเครื่องชั่งน้ำหนัก ระบุปัญหา
และแนว โน้ม และเสนอกลยุทธ์ในการป้องกันสิ่งแวดล้อม
ย่อยสลาย เป้าหมายของการศึกษานี้จึงประเมินบทบาท
ของ UA ทันสมัยในการผลิต ของการปล่อย ก๊าซ GHG และสิ่งแวดล้อม
คุณภาพในปักกิ่ง วัตถุประสงค์หลักของเอกสารนี้คือ
รวบรวม และสังเคราะห์การทบทวนแบบบูรณาการปล่อย CH4 และ N2O
จากปศุสัตว์โดยการใช้วิธีระบบจาก enteric

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของการผลิตทางการเกษตรรวมในปี 2008 (เหลียงและคณะ. 2011) เป็น
ผลให้การพัฒนาของภาคปศุสัตว์ได้สร้าง
ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่รุนแรงรวมทั้งมลพิษทางน้ำ
และการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตั้งแต่ปี 1979 (เฉินและคณะ. 2009) แนวโน้มนี้
บังคับปักกิ่งเทศบาลสำนักวิชาการเกษตร (BJMBA) จะนำมาใช้
มาตรการบางอย่างเพื่อปรับปรุงคุณภาพสิ่งแวดล้อม ตัวอย่างเช่น
การปรับปรุงขนาดใหญ่และขนาดกลางฟาร์มปศุสัตว์ได้รับการ
เริ่มต้นในปี 2002 และ 2312 ฟาร์มเสร็จสมบูรณ์และได้รับการปรับปรุง
ในปี 2006. แต่วิธีการที่จะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกไม่ได้ถูกรวม
อยู่ในขั้นตอนการปรับปรุงนี้ ภาคเกษตรในประเทศจีนมีส่วน
15-17% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยรวมส่วนใหญ่ผ่าน CH4 และ
N2O การปล่อยมลพิษ (ดงและคณะ. 2008) เพราะการที่เคยเพิ่มขึ้น
ผลกระทบของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคเกษตรในประเทศจีนการวิจัย
เกี่ยวกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากปศุสัตว์จะดึงดูดโมเมนตัม
ในปัจจุบันส่วนใหญ่ของการศึกษาจะมุ่งเน้นไปที่แต่ละฟาร์ม
และในขั้นตอนเดียว (ชิ 2004; คุณตอัล 2008; Li et al,.
2008 Sun, 2010) ในทางตรงกันข้ามการประเมินในระดับภูมิภาคของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการเกษตรในเมือง (UA) ยังไม่ได้รับการดี
เข้าใจ (ยาง et al, 2003;. ชิ, 2004) มันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการประเมินการ
ปล่อยก๊าซเรือนกระจกในระดับโลกและอวกาศเพื่อแจ้งปัญหา
และแนวโน้มและเสนอกลยุทธ์การป้องกันสิ่งแวดล้อม
เสื่อมโทรม ดังนั้นเป้าหมายของการศึกษานี้คือการประเมินบทบาท
ของ UA ที่ทันสมัยในการผลิตของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและสิ่งแวดล้อม
ที่มีคุณภาพในกรุงปักกิ่ง วัตถุประสงค์หลักของบทความนี้คือการ
รวบรวมและสังเคราะห์ความคิดเห็นที่บูรณาการของ CH4 และ N2O การปล่อยมลพิษ
จากการเลี้ยงสัตว์โดยการใช้วิธีการระบบจากลำไส้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของการผลิตทางการเกษตรรวมในปี 2008 ( Liang et al . , 2011 ) โดย
ผลการพัฒนาของภาคปศุสัตว์ได้สร้าง

ปัญหาสิ่งแวดล้อม ได้แก่ มลพิษน้ำ และการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตั้งแต่ปี 1979 ( Chen et al . , 2009 ) แนวโน้มนี้
บังคับปักกิ่งเทศบาลสำนักเกษตร ( bjmba ) รับรอง
บางมาตรการเพื่อปรับปรุงคุณภาพสิ่งแวดล้อม ตัวอย่างเช่น
การปรับปรุงขนาดใหญ่และขนาดกลางปศุสัตว์ฟาร์ม
เริ่มต้นในปี 2002 และ 2312 ฟาร์มเสร็จสมบูรณ์และได้รับการบูรณะ
ในปี 2006 อย่างไรก็ตาม วิธีการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้รวมอยู่ในการปรับปรุงนี้
. ภาคการเกษตรในประเทศจีนมีส่วนช่วย
15 – 17 % ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด ส่วนใหญ่ผ่านการร่างและ
N2O ( ดง et al . , 2008 ) เพราะเคยเพิ่ม
ผลกระทบของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคการเกษตรในประเทศจีน การวิจัยเกี่ยวกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากฟาร์มปศุสัตว์

เป็นดึงดูดโมเมนตัม ปัจจุบันส่วนใหญ่ของการศึกษาเน้นฟาร์มบุคคล
และในขั้นตอนเดียว ( Shi , 2004 ; คุณ et al . , 2008 ; Li et al . ,
2008 ; Sun , 2010 ) ในทางตรงกันข้าม การประมาณค่าในระดับภูมิภาคของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการเกษตรในเขตเมือง ( มาก ) ไม่ก็ถูก
เข้าใจ ( หยาง et al . , 2003 ; Shi , 2004 ) มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ขมับ และมิติ

ชั่งเพื่อระบุปัญหาและแนวโน้ม และนำเสนอยุทธศาสตร์ป้องกันความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม

ดังนั้น เป้าหมายของการศึกษานี้ เพื่อศึกษาบทบาทของทันสมัยในการผลิตมาก

คุณภาพการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และสิ่งแวดล้อมในกรุงปักกิ่ง วัตถุประสงค์หลักของบทความนี้คือ
รวบรวมและสังเคราะห์การตรวจสอบแบบบูรณาการและการปล่อยก๊าซ N2O ร่าง
จากปศุสัตว์ โดยใช้วิธีการต่อระบบจาก