On the first night we were at the b

On the first night we were at the beach, my mom dropped us off at the strip and told us to call when we were ready to come home. We walked up and down the strip looking at all the stores. Then we took a breath taking a ride on the roller coaster. After Chris and Ryan won my sister and me stuffed animals playing skeeball, we walked on the moonlit beach. When it was time to go home, Mark called mom to come and pick us up but, he had the wrong number. After several tries we decided to walk the three miles home. About the time we were ready to admit that we were lost, Candace recognized the street we were on. All five of us were relieved to finally make it to the house, even though we all had sore feet the next day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในคืนแรกที่เราอยู่ที่ชายหาดแม่ของฉันลดลงเราออกที่แถบและบอกให้เราโทรหาเมื่อเราพร้อมที่จะกลับมาบ้าน เราเดินขึ้นและลงแถบกำลังมองหาที่ร้านค้าทั้งหมด แล้วเราเอาลมหายใจการนั่งบนรถไฟเหาะ หลังจากคริสและไรอันได้รับรางวัลน้องสาวของฉันและฉันเล่นตุ๊กตาสัตว์ skeeball เราเดินบนชายหาดแสงจันทร์ เมื่อมันเป็นเวลาที่จะกลับบ้านเครื่องหมายที่เรียกว่าแม่มารับเราขึ้น แต่เขามีจำนวนที่ไม่ถูกต้อง หลังจากหลายพยายามที่เราตัดสินใจที่จะเดินไปที่บ้านสามไมล์ เกี่ยวกับเวลาที่เราก็พร้อมที่จะยอมรับว่าเราถูกกลืนหายไปแคนเดซได้รับการยอมรับถนนที่เราอยู่บน ทั้งห้าของเราได้โล่งใจที่ในที่สุดจะทำให้มันไปที่บ้านแม้ว่าเราทุกคนมีเท้าเจ็บในวันถัดไป.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคืนแรกเราอยู่ที่ชายหาด แม่ของฉันลดลงเราปิดที่แถบ และบอกเราเรียกเมื่อเราถูกส่งมาภายในบ้าน เราเดินขึ้นแถบร้านค้าทั้งหมด แล้ว เราเอาลมขี่บนรถไฟเหาะตีลังกา หลังจากชนะคริสและไรอัน ผมและน้องยัดสัตว์เล่น skeeball เราเดินบนชายหาดน้อย เมื่อมันเป็นเวลาที่จะไปหน้าแรก หมายเรียกแม่ มารับเรา ได้ เขามีหมายเลขไม่ถูกต้อง หลังจากพยายามหลาย เราตัดสินใจเดิน 3 ไมล์ภายในบ้าน เกี่ยวกับเวลาเราไม่พร้อมที่จะยอมรับว่า เราสูญ Candace รู้จักถนน ที่เราอยู่บน ทั้งห้าของเราถูกปลดปล่อยเพื่อให้สุดท้าย บ้าน ถึงแม้ว่าเราทุกคนก็เจ็บเท้าในวันถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในคืนวันแรกที่เราได้ที่ชายหาดแม่ของฉันลดลงที่แถบและบอกให้เราสามารถโทรเมื่อเราพร้อมที่จะกลับมา เราจะเดินไปเดินมาขึ้นและลง Strip ที่กำลังมองหาที่จัดเก็บได้ทั้งหมด จากนั้นเราก็งดงามจนแทบต้องหยุดหายใจเดินทางบนโรลเลอร์คลอสเตอร์ที่ หลังจาก' s Chris Ryan ' s และได้รับรางวัลในเครือของฉันและฉันสตัฟฟ์สัตว์เล่น skeeball เราเดินไปบนชายหาด ภายใต้ แสงจันทร์ที่ เมื่อถึงเวลาที่จะเดินทางไปที่บ้านทำเครื่องหมายเรียกว่าแม่จะมารับและเราได้แต่เขามีหมายเลขไม่ถูกต้อง หลังจากนั้นจะพยายามหลายอย่างเราจึงตัดสินใจเดินไปถึงสามไมล์ที่บ้าน เกี่ยวกับเวลาที่เราพร้อมที่จะยอมรับว่าเราหายไปได้รับการยอมรับ candace ถนนที่เราอยู่. ห้องพักทั้งหมดของเราโล่งใจไปให้ถึงบ้านที่แม้จะมีเท้าเจ็บในวันถัดไป.
สุดท้าย