There was a big smile on Dickon's h

There was a big smile on Dickon's honest face．

‘We all knew he was ill．’
‘He's afraid he'll have a crooked back like his father．I think that's what's making him ill．’
‘Perhaps we can bring him here and let him rest under the trees．That'll do him good．That's what we'll do．’
They had a lot of gardening and planning to do and Mary did not have time to visit Colin that day．When she came back to the house in the evening，Martha told her that the servants had had trouble with Colin．
‘He's been very badtempered all afternoon with all of us，because you didn't come，miss．’
‘Well，I was busy．He'll have to learn not to be so selfish，’replied Mary coldly．She forgot how selfish she had been when she was ill in India．‘I'll go and see him now．’
When she went into his room，he was lying in bed，looking tired．He did not turn to look at her．
‘What's the matter with you？’she asked crossly．
‘My back aches and my head hurts．Why dldn't you come this afternoon？’
‘I was working in the garden with Dickon．’
‘I won't let that boy come to the garden if you stay with him instead of talking to me！’
Mary suddenly became very angry．‘If you send Dickon away，I'll never come into this room again！’
‘You'll have to，if I say so．I'll make the servants bring you in here．’
‘Oh，will you，prince！But no one can make me talk to you．

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มียิ้มบนของ Dickon ซื่อสัตย์ face．

'เราทุกคนรู้ว่า เขา ill．'
'เขาอยู่กลัวเขาจะมีหลังคดเหมือน father．I ของเขาคิดว่า เป็นอะไรจะทำให้เขา ill．'
' บางทีเราสามารถนำเขามาที่นี่ และให้เขาเหลือภายใต้ trees．That จะทำให้เขา good．That ของเราจะ do．'
มีสวน และวางแผนที่จะทำ และแมรี่ไม่ได้มีเวลาชมโคลิน day．When ที่เธอกลับมาบ้านใน evening，Martha ที่บอกเธอว่า ข้าราชการที่เคยมีปัญหากับ Colin．
' เขาได้รับมาก badtempered บ่ายทั้งหมดของ us，because คุณไม่ได้ come，miss．'
' Well，I เป็น busy．He จะต้องเรียนรู้ไม่ได้ selfish， ดังนั้น' Mary coldly．She ลืมวิธีเห็นแก่ตัวที่เธอได้รับการตอบกลับเมื่อเธอป่วยใน India． 'ฉันจะไป และเห็นเขา now．'
เมื่อเธอเดินเข้าไปใน room，he ของเขากำลังนอนใน bed，looking tired．He ไม่ได้เปิดดู her．
'เป็นอะไรกับ you？' เธอถาม crossly．
'ปวดหลังของฉันและของฉัน dldn't hurts．Why ใหญ่มา afternoon？ นี้'
'ผมทำงานในสวนด้วย Dickon．'
'ฉันจะไม่ปล่อยให้เด็กที่มาอยู่กับเขาแทนที่จะพูดกับ me！ สวน'
แมรี่ก็กลายเป็น angry． มาก 'ถ้าคุณส่ง Dickon away，I จะไม่เข้ามา again！ ห้องนี้'
'คุณจะมีผมพูด so．I จะให้มหาดเล็กนำใน here． to，if'
' you，prince！But Oh，will ไม่มีใครสามารถทำให้ฉันต้อง you．

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีรอยยิ้มขนาดใหญ่บนใบหน้าเที่ยงตรง Dickon เป็น 'เราทุกคนรู้ว่าเขาเป็นคนไม่ดี'. 'เขากลัวว่าเขาจะต้องกลับเบี้ยวเหมือน father.I เขาคิดว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้เขาป่วย'. 'บางทีเราสามารถนำเขามาที่นี่และ ปล่อยให้เขาพักผ่อนภายใต้ trees.That'll ทำเขา good.That คือสิ่งที่เราจะทำ. พวกเขามีจำนวนมากของสวนและการวางแผนที่จะทำและแมรี่ไม่ได้มีเวลาที่จะเยี่ยมชมคอลลินที่ day.When เธอกลับมา บ้านในตอนเย็น, มาร์ธาบอกเธอว่าคนรับใช้เคยมีปัญหากับโคลิน'เขาถูก badtempered มากในช่วงบ่ายทั้งหมดกับพวกเราทุกคนเพราะคุณไม่ได้มาพลาด'. 'ดีฉันเป็น busy.He'll มี เพื่อเรียนรู้ที่จะไม่เห็นแก่ตัวเพื่อให้ 'ตอบแมรี่ coldly.She ลืมวิธีที่เห็นแก่ตัวที่เธอได้รับเมื่อเธอป่วยใน India.'I'll ไปดูเขาตอนนี้. เมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องของเขาเขาก็นอนอยู่บนเตียง มอง tired.He ไม่ได้หันไปมองเธอ'เป็นอะไรกับคุณ? เธอถาม crossly 'ปวดหลังของฉันและหัวของฉัน hurts.Why dldn't คุณมาช่วงบ่ายวันนี้?' 'ฉันกำลังทำงานอยู่ใน สวนกับ Dickon. ฉันจะไม่ยอมให้เด็กที่มาถึงสวนถ้าคุณอยู่กับเขาแทนการพูดคุยกับฉัน! ' แมรี่ก็กลายเป็นมาก angry.'If คุณส่ง Dickon ออกไปผมจะไม่เข้ามาในห้องนี้ อีกครั้ง! ' 'คุณจะต้องถ้าผมบอกว่า so.I'll เป็นผู้รับใช้ที่นำมาให้คุณในที่นี่จ้า.' 'โอ้จะคุณเจ้าชาย! แต่ไม่มีใครสามารถทำให้ฉันพูดคุยกับคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีรอยยิ้มขนาดใหญ่บนใบหน้าเที่ยงตรงดิกค่อน .

เราทั้งหมดรู้ว่าเขาป่วย '
' เขากลัวว่าเขาจะเบี้ยวเหมือนบิดาของเขา ฉันคิดว่านั่นทำให้เขาป่วยค่ะ '
' บางทีเราอาจจะพาเขามาที่นี่และให้เขาพักผ่อนใต้ต้นไม้ ที่ จะทำความดีให้เขา นั่นคือสิ่งที่เราจะทำ '
.พวกเขามีการจัดสวนและวางแผนที่จะทำ และ แมรี่ ไม่มีเวลามาเยี่ยม โคลิน ในวันนั้น เมื่อเธอกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น มาร์ธา บอกเธอว่า ข้าราชการมีปัญหากับคอลิน .
' เขามาก badtempered ตลอดบ่ายกับพวกเราทุกคน เพราะคุณไม่ได้มา คุณ '
' ผมยุ่ง เขาจะต้องเรียนรู้ ไม่ต้องเห็นแก่ตัว' แมรี่อย่างเย็นชา เธอจะลืมว่าเห็นแก่ตัว เธอได้เมื่อเธอป่วยในอินเดีย ผมจะไปดูเขาตอนนี้ '
เมื่อเธอเข้าไปในห้องของเขา เขากำลังนอนอยู่บนเตียง ดูเหนื่อย เขาไม่ได้หันไปมองเธอ
' เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ? เธอถาม crossly .
' หลังของฉันปวดและเจ็บหัว ทำไมคุณไม่มา dldn บ่ายนี้ ? '
' ผมทำงานอยู่ที่สวนกับดิกค่อน '
.ผมจะไม่ปล่อยให้เด็กนั่นมาที่นี่ถ้าคุณแต่งงานกับเขา แทนที่จะคุยกับฉัน ! '
แมรี่จู่ๆก็โกรธมาก ถ้าคุณส่งดิกค่อนไป ผมจะไม่เข้ามาในห้องนี้อีกครั้ง ! '
' คุณจะต้อง ถ้าฉันพูดอย่างนั้นแล้ว ผมจะให้คนรับใช้พาคุณที่นี่ . . . '
' โอ เจ้า ชาย แต่ก็ไม่มีใครสามารถให้ฉันพูดกับเธอ