ฉันอ่านข้อความของคุณแล้ว ฉันรู้สึกไม่สบายใจจริงจริงนะ อีเมลแต่ละฉบับของคุณที่เขียนถึงฉัน มันไม่ต่อเนื่องกันเลยนะคะ ฉันถามอะไรเกี่ยวกับคุณ คุณก็ไม่ตอบข้อความของฉัน คุณกำลังคิดอะไรอยู่? คุณเขียนอีเมลของคุณไปเรื่อยๆ ฉันไม่เข้าใจ ( อย่าพึ่งทำให้ไก่ตื่น) ฉันคิดอะไรกับคุณในใจคงไม่ผิดหรอกนะ ขอให้คุณจะทำอะไรคิดให้รอบคอบ ฉันไม่มีความรู้เกี่ยวกับการลงทุนในกิจการของคุณ ฉันมีอาชีพรับราชการครูมีหน้าที่สอนหนังสือให้นักเรียน ฉันไม่มีธุรกิจส่วนตัวใดใด ฉันต้องขออภัยคุณด้วยนะที่ให้ความคิดเห็นกับคุณไม่ได้จริงจริง คุณลองปรึกษาเพื่อนของคุณดีกว่า (scot ) ฉันคงให้ข้อคิดได้แค่นี้ ฝากบอกเพื่อนของคุณด้วยนะ ว่าฉัน....? คุณคงสบายดีนะ ฉันพอจะรู้นะว่าเหตุการณ์อะไรกำลังจะเกิดกับฉัน คุณคงเข้าใจฉันดี มีอะไรฉันพอจะรู้ตัว โปรดย้อนกลับไปอ่านอีเมลฉบับแรกของฉัน แล้วทำความเข้าใจให้ดีกว่านี้ พบกันใหม่