From 1925 to 1928, under the influe

From 1925 to 1928, under the influence of the Dadaists, Surrealists, and Paul Klee, Miró painted "dream pictures" and "imaginary landscapes" in which the linear configurations and patches of colour look almost as though they were set down randomly, as in The Policeman (1925). In paintings such as Dog Barking at the Moon, he rendered figures of animals and humans as indeterminate forms. Miró signed the manifesto of the Surrealist movement in 1924, and the members of the group respected him for the way he portrayed the realm of unconscious experience. The poet André Breton, the chief spokesman of Surrealism, stated that Miró was "the most Surrealist of us all."

In this sparse landscape, a ladder reaches up toward the black night sky. Nearby, a colorful dog stands on the brown earth, looking up to the half moon and bird above him. The bright colors and humorous subject matter create a fun, playful mood. The title of the painting, Dog Barking at the Moon, adds to this lighthearted feeling. However, the dark background and the vast empty spaces between the dog, ladder, and moon also produce a sense of loneliness and mystery.

Although he spent each winter in Paris, Joan Miró found inspiration for his art in his home in Catalonia, Spain, where he made sketches on his family farm. He based many of his paintings on these drawings and his memories of the farm, including this one. In Paris, he was influenced by Surrealist artists and poets, who were inspired by dreams and the unconscious.

While his art was always based on actual places and objects, Miró thought of reality as "a point of departure, never as a stopping place." In Dog Barking at the Moon, he provided a recognizable landscape, but the exact setting remains unclear. The dog, moon, and bird are also identifiable, but they are distorted. The ladder reaches toward empty space, resting on nothing. The original sketch for the painting included words, with the moon telling the dog that he does not care about his barking. Miró omitted these words in the final painting, leaving it up to the viewer to imagine the story taking place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาก 1925 1928 ภายใต้อิทธิพลของ Dadaists, Surrealists และ Paul Klee, Miró วาด "ภาพฝัน" และ "จินตภาพภูมิประเทศ" ซึ่งโครงแบบเชิงเส้นและปรับปรุงสีดูเกือบเหมือนตั้งลงได้ ในตำรวจ (1925) ในภาพเช่นเก้งสุนัขที่จันทร์ เขาแสดงภาพของสัตว์และมนุษย์เป็นรูปแบบที่ไม่ทราบแน่ชัด Miró ลงประกาศเคลื่อนไหว Surrealist 1924 และสมาชิกของกลุ่มยอมรับเขาในแบบที่เขาสื่อถึงขอบเขตของประสบการณ์สติ กวี André เบรตอน โฆษกหัวหน้าของลัทธิเหนือจริง ระบุว่า Miró คือ "ที่สุด Surrealist ของเราทั้งหมด" ในแนวนอนนี้บ่อ บันไดถึงขึ้นสู่ท้องฟ้ากลางคืนสีดำ สุนัขสีสันยืนบนแผ่นดินสีน้ำตาล หาฟมูนและนกเหนือเขา สีสดใสและอารมณ์ขันเรื่องสร้างอารมณ์สนุกสนาน ขี้เล่น ชื่อภาพเขียน สุนัขเก้งที่มูน เพิ่มความรู้สึกนี้ lighthearted อย่างไรก็ตาม พื้นหลังสีเข้มและช่องว่างมากมายระหว่างสุนัข บันได และดวงจันทร์ยังผลิตความรู้สึกของความเหงาและลึกลับ ถึงแม้ว่าเขาใช้เวลาแต่ละหนาวในปารีส Joan Miró พบแรงบันดาลใจในศิลปะของเขาในบ้านของเขาในคาตาโลเนีย สเปน ที่เขาทำร่างบนฟาร์มของครอบครัว เขาใช้ภาพวาดของเขามากมายในภาพวาดเหล่านี้และความทรงจำของเขาฟาร์ม นี้รวมถึง ในปารีส เขาได้รับอิทธิพลจาก Surrealist ศิลปินและกวี ที่ได้แรงบันดาลใจความฝันและอสัญ ในขณะที่งานศิลปะของเขาเสมอขึ้นอยู่กับสถานจริงและวัตถุ Miró คิดว่า ความจริงเป็น "การจุด เป็นหยุดไม่" ในสุนัขเก้งที่จันทร์ เขาให้รู้จักแนวนอน แต่การตั้งค่าที่แน่นอนยังคงชัดเจน สุนัข ดวงจันทร์ และนกยังมีบุคคล แต่พวกเขาจะผิดเพี้ยน บันไดถึงไปยังพื้นที่ว่าง การวางตัวบนอะไร ร่างเดิมในภาพรวมคำ กับดวงจันทร์ที่บอกหมาว่า เขาไม่สนใจเขาเก้ง Miró ละคำเหล่านี้ในภาพสุดท้าย ปล่อยได้แสดงจินตนาการเรื่องราวการทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จาก 1925-1928 ภายใต้อิทธิพลของ Dadaists ที่ Surrealists และพอล Klee, Miróทาสี "ภาพฝัน" และ "ภูมิทัศน์จินตนาการ" ซึ่งการกำหนดค่าเชิงเส้นและแพทช์สีมีลักษณะเกือบจะเป็นแม้ว่าพวกเขาจะลงแบบสุ่มในขณะที่ ตำรวจ (1925) ในภาพวาดเช่นเห่าสุนัขที่ดวงจันทร์เขากลายเป็นร่างของสัตว์และมนุษย์เป็นรูปแบบที่ไม่แน่นอน Miróลงนามในแถลงการณ์ของการเคลื่อนไหว Surrealist ในปี 1924 และสมาชิกของกลุ่มนับถือเขาสำหรับวิธีที่เขาแสดงให้เห็นขอบเขตของประสบการณ์ที่หมดสติ กวีAndréเบรอตงโฆษกหัวหน้าของสถิตยศาสตร์ระบุว่าMiróคือ "Surrealist ที่สุดของพวกเราทุกคน." ในภูมิทัศน์เบาบางนี้ถึงบันไดขึ้นไปบนท้องฟ้าสีดำคืน บริเวณใกล้เคียงเป็นสุนัขที่มีสีสันตั้งอยู่บนพื้นดินสีน้ำตาลมองขึ้นไปที่ดวงจันทร์ครึ่งนกเหนือเขา สีสดใสและเรื่องอารมณ์ขันสร้างความสนุกสนานอารมณ์ขี้เล่น ชื่อเรื่องของการวาดภาพ, เห่าสุนัขที่ดวงจันทร์จะเพิ่มความรู้สึกในเฟซบุ๊คนี้ อย่างไรก็ตามพื้นหลังสีเข้มและช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างสุนัขบันไดและดวงจันทร์ยังผลิตความรู้สึกของความเหงาและความลึกลับ. แม้ว่าเขาจะใช้เวลาในแต่ละฤดูหนาวในกรุงปารีส Joan Miróพบแรงบันดาลใจสำหรับงานศิลปะของเขาในบ้านของเขาในคาตาโลเนียสเปน ที่เขาทำภาพร่างในฟาร์มของครอบครัวของเขา เขาตามหลายภาพวาดของเขาในภาพวาดเหล่านี้และความทรงจำของเขาในฟาร์มรวมถึงนี้ ในปารีสเขาได้รับอิทธิพลจากศิลปิน Surrealist และกวีที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความฝันและหมดสติ. ในขณะที่งานศิลปะของเขาก็ขึ้นอยู่เสมอในสถานที่จริงและวัตถุMiróคิดของความเป็นจริงว่าเป็น "จุดของการเดินทางที่ไม่เคยเป็นสถานที่หยุด " เห่าสุนัขในที่ดวงจันทร์เขาให้ภูมิทัศน์ที่รู้จัก แต่การตั้งค่าที่แน่นอนยังไม่ชัดเจน สุนัขดวงจันทร์และนกนอกจากนี้ยังสามารถระบุตัว แต่พวกเขาจะบิดเบี้ยว ถึงบันไดไปยังพื้นที่ว่างเปล่าที่วางอยู่บนอะไร ร่างเดิมสำหรับภาพวาดที่รวมคำที่มีดวงจันทร์บอกสุนัขที่เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการเห่าของเขา Miróละเว้นคำเหล่านี้ในการวาดภาพสุดท้ายออกมันขึ้นอยู่กับมุมมองในการจินตนาการเรื่องที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาก 2468 ถึงค.ศ. 1928 ภายใต้อิทธิพลของ dadaists surrealists , และพอล เคล , Mir óวาด " ภาพฝัน " และ " จินตนาการภาพ " ซึ่งในแบบเชิงเส้นและแพทช์ของสีดูเกือบเหมือนพวกเขาถูกตั้งลงแบบสุ่ม เช่น ตำรวจ ( 1925 ) ภาพเขียนเช่น หมาเห่าดวงจันทร์ที่เขาแสดงผลตัวเลขของสัตว์และมนุษย์เป็นรูปแบบยังไม่กำหนด .โครงการóลงนามในแถลงการณ์ของ Surrealist เคลื่อนไหวในปี 1924 และสมาชิกของกลุ่มที่นับถือเขาในทางที่เขาแสดงขอบเขตของประสบการณ์หมดสติ กวีอังเดร เบรตัน , โฆษกหัวหน้าของเซอเรียลิสม์ กล่าวว่า โครงการó " Surrealist ที่สุดของพวกเราทุกคน "

ในป่าโปร่งทิวทัศน์ , บันไดถึงขึ้นสู่ท้องฟ้าสีดำ ใกล้เคียงสุนัขสีสันยืนอยู่บนโลกสีน้ำตาล มองไปที่ดวงจันทร์ครึ่งและนกเหนือเขา สีสดใส และเรื่องอารมณ์ขัน สร้างความสนุก อารมณ์ขี้เล่น ชื่อของภาพวาด , หมาเห่าดวงจันทร์ เพื่อเพิ่มความรู้สึกเบิกบานใจนี้ อย่างไรก็ตาม พื้นหลังสีเข้มและใหญ่ช่องว่างระหว่างสุนัข บันได และดวงจันทร์ก็ผลิตความรู้สึกของความเหงาและความลึกลับ

แม้ว่าเขาจะใช้เวลาแต่ละฤดูหนาวในปารีส ชูอัน มีโร พบศิลปะเพื่อแรงบันดาลใจของเขาในบ้านของเขาใน Catalonia สเปน ที่เขาทำให้ร่างในฟาร์มของครอบครัวของเขา เขาอยู่หลายรูปแบบเหล่านี้ และความทรงจำ ของ ฟาร์ม รวมถึงหนึ่งนี้ ในปารีส เขาได้รับอิทธิพลจากศิลปิน Surrealist และกวีที่ได้แรงบันดาลใจจากความฝันและหมดสติ

ในขณะที่ศิลปะของเขาอยู่ตามสถานที่จริงและวัตถุอวกาศóคิดว่าความจริงเป็น " จุดออกเดินทาง ไม่เคยเป็น หยุด สถานที่ " ในสุนัขเห่าดวงจันทร์ เขาให้ภูมิทัศน์ที่รู้จัก แต่การตั้งค่าที่แน่นอนยังไม่ชัดเจน สุนัข , ดวงจันทร์ , และนกยังระบุ แต่พวกเขาจะบิดเบี้ยว บันไดมาถึงสู่พื้นที่ว่าง , ยืนอยู่บนอะไรร่างต้นฉบับภาพวาดรวมคำกับดวงจันทร์บอกสุนัขว่าเขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับมัน โครงการóละเว้นคำเหล่านี้ในรูปสุดท้าย ปล่อยให้มันขึ้นให้ผู้ชมจินตนาการเรื่องราวที่เกิดขึ้น