In the twentieth century, the discu

In the twentieth century, the discussion around the relative weight to be accorded to equality as a goal in human development was i .?.? and conflictive. In the mid twentieth century Tawney made a case against the assumption that inequalities in industrial societies were simply the outcome of individual effort or failures. He argued that opportunities to rise were only one side of the picture and appealed for measures (for example progressive taxation and trade union rights) that would ensure that society actively aimed at eliminating such inequalities as have their source, not in individual differences, but in its own organization.

It was agreed that governments had some responsibility to pursue strategies of greater equality, although there was less agreement on what they were. Yet, by the 1960s, social scientists on both sides of the Atlantic questioned whether their societies were becoming more equal despite the welfare state, estate duties, and higher taxation (in the UK), and equal opportunity measures (the US). This raised important questions about the relationship between equality strategies and social justice theories. John Rawls in his influential Theory of Justice, proposed that all social values – liberty and opportunity, income and wealth and the bases of self-respect - are to be distributed equally unless an unequal distribution of any, or all, of these values is to everyone’s advantage. In other words, inequalities (benefits to those with greater talents, training etc.) can be justified only if they are to the benefit of the least advantaged, and attached of offices and positons open to all under conditions of equality of opportunity.

During the cold war, these debates in the industrialized world impacted on policies towards the developing world, while in the developing world itself political movements emerged with equality as their stated goal and occasionally became government. Huge controversies surrounded the efforts to put that goal into practice. This section discusses the controversies and the eventual demise of these efforts as neoliberal economies challenged the very foundations of the argument for equality, It also introduces the complex question of measuring inequality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในศตวรรษยี่สิบ การอภิปรายรอบน้ำหนักสัมพัทธ์จะมีประตูเพื่อความเสมอภาคเป็นเป้าหมายในการพัฒนามนุษย์ได้. ? . และ conflictive ในกลางศตวรรษที่ยี่สิบ Tawney ทำกรณีกับอัสสัมชัญที่ไม่เท่าเทียมกันในสังคมอุตสาหกรรมมีเพียงผลลัพธ์ของแต่ละความพยายามหรือความล้มเหลว เขาโต้เถียงว่า โอกาสจะเพิ่มขึ้นเพียงด้านเดียวของภาพ และอุทธรณ์สำหรับมาตรการ (ก้าวหน้าตัวอย่างเช่นสหภาพการค้าและภาษีอากรสิทธิ) ที่จะให้แน่ใจว่า สังคมกำลังมุ่งขจัดความไม่เท่าเทียมกันดังกล่าวมีแหล่งที่มา ไม่อยู่ ในความแตกต่างของแต่ละบุคคล แต่ ในองค์กรของตนเองมันถูกยอมรับว่า รัฐบาลมีความรับผิดชอบบางการศึกษากลยุทธ์ของความเสมอภาคมากขึ้น แม้จะมีน้อยกว่าข้อตกลงในสิ่งที่พวกเขาได้ ยัง 1960 โดยนักวิทยาศาสตร์สังคมทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติกถามว่า สังคมของพวกเขาเป็นมากเท่าแม้ มีรัฐสวัสดิการ นิคม หน้าที่ และภาษีสูงขึ้น (ในสหราชอาณาจักร), และโอกาสที่เท่าเทียมกันมาตรการ (สหรัฐอเมริกา) นี้ยกคำถามสำคัญเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์ความเสมอภาคและความยุติธรรมทางสังคมทฤษฎี John Rawls ในของเขามีอิทธิพลทฤษฎียุติธรรม การนำเสนอค่านิยมทางสังคมทั้งหมด –เสรีภาพ และโอกาสทางการขาย รายได้ และความมั่งคั่ง และฐานความเคารพตัวเอง - จะกระจายเท่า ๆ กันเว้นแต่การกระจายไม่เท่ากัน ของใด ๆ หรือทั้งหมด ค่าเหล่านี้เพื่อประโยชน์ของทุกคน ในคำอื่น ๆ นัด (ประโยชน์ต่อผู้ที่มีความสามารถมากขึ้น การฝึกอบรมฯลฯ) สามารถเป็นธรรมถ้ามีเพื่อประโยชน์อย่างน้อยสิบพิจารณาเป็นพิเศษ และแนบกับสำนักงาน และ positons เปิดทั้งหมดภายใต้เงื่อนไขของความเสมอภาคของโอกาส ในช่วงสงครามเย็น อภิปรายเหล่านี้ในโลกอุตสาหกรรมผลต่อนโยบายต่อประเทศกำลังพัฒนา ในขณะที่ในประเทศตัวเอง เคลื่อนไหวทางการเมืองเกิด ด้วยความเสมอภาคเป็นเป้าหมายที่ระบุไว้ และบางครั้งก็กลายเป็น รัฐบาล กลูโคสขนาดใหญ่ล้อมรอบพยายามใส่เป้าหมายที่ไปสู่การปฏิบัติ ส่วนนี้อธิบายถึงการถกเถียงและการตายที่สุดของความพยายามเหล่านี้เป็น neoliberal เศรษฐกิจท้าทายรากฐานของอาร์กิวเมนต์สำหรับความเสมอภาค มันยังแนะนำคำถามที่ซับซ้อนในการวัดความไม่เท่าเทียมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศตวรรษที่ยี่สิบอภิปรายรอบน้ำหนักสัมพัทธ์ที่จะให้แก่ความเท่าเทียมกันเป็นเป้าหมายในการพัฒนามนุษย์ i.?.? และ conflictive ในกลางศตวรรษที่ยี่สิบ Tawney ทำคดีกับสมมติฐานที่ว่าความไม่เท่าเทียมกันในสังคมอุตสาหกรรมเป็นเพียงผลของความพยายามของแต่ละบุคคลหรือความล้มเหลว เขาแย้งว่าโอกาสที่จะเพิ่มขึ้นเพียงด้านใดด้านหนึ่งของภาพและยื่นอุทธรณ์สำหรับมาตรการ (เช่นความก้าวหน้าการจัดเก็บภาษีและสหภาพแรงงานสิทธิ) ที่จะให้สังคมที่มุ่งเป้าไปอย่างแข็งขันในการขจัดความไม่เท่าเทียมกันเช่นมีแหล่งที่มาของพวกเขาไม่ได้อยู่ในความแตกต่างของแต่ละบุคคล แต่ใน องค์กรของตัวเอง.

มันก็ตกลงกันว่ารัฐบาลมีความรับผิดชอบบางอย่างที่จะไล่ตามกลยุทธ์ของความเท่าเทียมกันมากขึ้นถึงแม้จะมีข้อตกลงร่วมกันน้อยลงในสิ่งที่พวกเขา แต่โดยปี 1960 นักวิทยาศาสตร์ทางสังคมทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติกถามว่าสังคมของพวกเขาได้กลายเป็นที่เท่าเทียมกันมากขึ้นแม้จะมีรัฐสวัสดิการหน้าที่แทนและการจัดเก็บภาษีที่สูงขึ้น (ในสหราชอาณาจักร) และเท่ากับมาตรการโอกาส (สหรัฐอเมริกา) นี้ยกคำถามสำคัญเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์ความเสมอภาคและทฤษฎีความยุติธรรมทางสังคม จอห์นวล์ในทฤษฎีที่มีอิทธิพลของเขายุติธรรมเสนอว่าค่านิยมของสังคมทั้งหมด - เสรีภาพและโอกาสรายได้และความมั่งคั่งและฐานของการเคารพตัวเอง - การจะได้รับการกระจายอย่างเท่าเทียมกันเว้นแต่จะมีการกระจายไม่เท่ากันของใด ๆ หรือทั้งหมดของค่าเหล่านี้คือการ ประโยชน์ของทุกคน ในคำอื่น ๆ ความไม่เท่าเทียมกัน (ผลประโยชน์ให้กับผู้ที่มีความสามารถมากขึ้นในการฝึกอบรม ฯลฯ ) สามารถเป็นธรรมเฉพาะในกรณีที่พวกเขาจะได้รับประโยชน์ของการพิจารณาเป็นพิเศษอย่างน้อยและที่แนบมาของสำนักงานและ positons เปิดให้ทุกคนภายใต้เงื่อนไขของความเสมอภาคในโอกาส.

ในช่วง สงครามเย็นอภิปรายเหล่านี้ในโลกอุตสาหกรรมได้รับผลกระทบเกี่ยวกับนโยบายที่มีต่อประเทศกำลังพัฒนาในขณะที่ในประเทศกำลังพัฒนาตัวเองการเคลื่อนไหวทางการเมืองโผล่ออกมาด้วยความเสมอภาคเป็นเป้าหมายที่กำหนดไว้ของพวกเขาและบางครั้งก็กลายเป็นรัฐบาล การถกเถียงขนาดใหญ่ล้อมรอบความพยายามที่จะนำเป้าหมายที่ไปสู่การปฏิบัติ ในส่วนนี้จะกล่าวถึงการถกเถียงและตายในที่สุดความพยายามเหล่านี้เป็นเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมใหม่ท้าทายรากฐานของการโต้แย้งเพื่อความเท่าเทียมกันนอกจากนี้ยังแนะนำคำถามที่ซับซ้อนของความไม่เท่าเทียมกันวัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในศตวรรษที่ยี่สิบ , การอภิปรายรอบน้ำหนักสัมพัทธ์ที่จะได้รับความเสมอภาค เป็นเป้าหมายในการพัฒนามนุษย์เป็นฉัน ? . ? และ conflictive . ในช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบทอนี่ทำคดีกับสมมติฐานที่เท่าเทียมกันในสังคมอุตสาหกรรม เป็นเพียงผลของความพยายามของแต่ละบุคคลหรือความล้มเหลว เขาแย้งว่าโอกาสที่เพิ่มขึ้นของภาพเพียงด้านเดียว และร้องขอมาตรการ ( ตัวอย่างเช่น การจัดเก็บภาษีแบบก้าวหน้า การค้าและสิทธิสหภาพแรงงาน ) ที่จะให้สังคมอย่างมีวัตถุประสงค์เพื่อขจัดความไม่เสมอภาคดังกล่าวไม่มีแหล่งที่มา ไม่มีความแตกต่างของแต่ละบุคคล แต่ในองค์กรของตัวเอง
มีความเห็นว่ารัฐบาลมีความรับผิดชอบที่จะไล่ตามกลยุทธ์มากกว่าความเสมอภาค แม้ว่ามีข้อตกลงน้อยกว่าสิ่งที่พวกเขา แต่โดยปี 1960 นักวิทยาศาสตร์ทางสังคมบนทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติก ถามว่าสังคมของพวกเขาเป็น เท่าเทียมกันมากขึ้นแม้จะมีรัฐสวัสดิการ หน้าที่ อสังหาริมทรัพย์ และภาษีที่สูงขึ้น ( ใน UK ) และมาตรการที่เท่าเทียมกัน ( สหรัฐอเมริกา ) นี้ทำให้เกิดคำถามสำคัญเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์และทฤษฎีความเสมอภาค ความยุติธรรมในสังคม จอห์น รอลส์ในทฤษฎีที่มีอิทธิพลของความยุติธรรม เสนอว่าค่านิยมของสังคมและเสรีภาพและโอกาส รายได้ และความมั่งคั่ง และฐานของการเคารพตัวเอง - จะได้รับการกระจายอย่างเท่าเทียมกัน เว้นแต่การกระจายไม่เท่ากันของใดหรือทั้งหมดของค่าเหล่านี้เพื่อประโยชน์ของทุกคน ในคำอื่น ๆ , อสมการ ( ประโยชน์เพื่อผู้ที่มีความสามารถมากกว่า การฝึก ฯลฯ ) สามารถเป็นธรรมเท่านั้นหากพวกเขาจะได้รับพิจารณาเป็นพิเศษอย่างน้อยและแนบของสำนักงานและ positons เปิดทั้งหมดภายใต้เงื่อนไขของความเสมอภาคของโอกาส
ในช่วงสงครามเย็น โดยการอภิปรายในทั่วโลกอุตสาหกรรมได้รับผลกระทบจากนโยบายต่อการพัฒนาโลก ในขณะที่โลกพัฒนาตัวเองความเคลื่อนไหวทางการเมืองที่เกิดกับความเสมอภาค เป็นเป้าหมายที่ระบุไว้และก็กลายมาเป็นรัฐบาล การประท้วงขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบความพยายามที่จะวางเป้าหมายในการปฏิบัติ ส่วนนี้จะกล่าวถึงการถกเถียงและตายในที่สุด ของความพยายาม เหล่านี้ เป็นประเทศ neoliberal ท้าทายรากฐานของการโต้แย้งเพื่อความเสมอภาค นอกจากนี้ยังแนะนำคำถามที่ซับซ้อนของการวัดความไม่เท่าเทียมกัน .