Sub-Saharan African cities in the l

Sub-Saharan African cities in the late 1990s face a daunting set of problems including rapid growth, increasing poverty, deteriorating infrastructure, and inadequate capacity for service provision. Even as a renewed debate is shaping up around issues of urban development, there is little attention given to the question of urban food security. Whereas in the 1970s and 1980s, urban food problems in Africa commanded political attention, the nature of urban food insecurity in the 1990s is such that it has tended to lose political importance. This is largely because in the 1970s, the problem was one of outright food shortages and rapid price changes that affected large portions of the urban population simultaneously. The impact of structural adjustment, continued rapid growth, and an increase in poverty make urban food insecurity in the 1990s primarily a problem of access by the urban poor. Under circumstances where the urban poor spend a very large portion of their total income on food, urban poverty rapidly translates into food insecurity. The lack of formal safety nets, and the shifting of responsibility for coping with food insecurity away from the state towards the individual and household level has tended to atomize and muffle any political response to this new urban food insecurity. This paper briefly reviews urban food insecurity and generates a set of empirical questions for an analysis of food and livelihood security in contemporary urban sub-Saharan Africa, and then examines historical and contemporary evidence from Kampala, Uganda, and Accra, Ghana, to suggest some tentative conclusions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองแอฟริกาซาฮาราในปลายทศวรรษที่ 1990 หน้าชุดยุ่งยากของปัญหารวมทั้งการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว เพิ่มความยากจน เสื่อมสภาพโครงสร้างพื้นฐาน และกำลังการผลิตไม่เพียงพอสำหรับบริการ แม้เป็นการอภิปรายต่ออายุสร้างขึ้นรอบ ๆ ปัญหาของการพัฒนา มีความสนใจน้อยให้กับคำถามที่เมืองอาหารปลอดภัย ในขณะที่ในปี 1970 และทศวรรษ 1980 ปัญหาอาหารเมืองในแอฟริกาสั่งความสนใจทางการเมือง ลักษณะของความไม่มั่นคงของอาหารเมืองในปี 1990 เป็นเช่นที่มันได้มีแนวโน้มที่จะสูญเสียความสำคัญทางการเมือง นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากในทศวรรษ 1970 ปัญหาขาดแคลนอาหารทันทีและเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วราคาที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่ของประชากรเมืองพร้อมกัน ผลกระทบของการปรับปรุงโครงสร้าง ยังคงเติบโตอย่างรวดเร็ว และการเพิ่มขึ้นของความยากจนทำให้ความไม่มั่นคงอาหารเมืองในปี 1990 เป็นปัญหาของคนจนเมืองโดย ภายใต้สถานการณ์ที่คนจนเมืองใช้เวลาส่วนมากของรายได้รวมของอาหาร ความยากจนในเมืองอย่างรวดเร็วแปลเป็นความไม่มั่นคงอาหาร ขาดทางตาข่าย และขยับความรับผิดชอบในการรับมือกับความไม่มั่นคงของอาหารจากรัฐต่อครัวเรือน และแต่ละระดับได้มีแนวโน้ม การ atomize เตาใด ๆ ทางการเมืองเพื่อตอบสนองต่อความไม่มั่นคงนี้อาหารเมืองใหม่ กระดาษนี้สั้น ๆ รีวิวอาหารเมืองความไม่มั่นคงสร้างชุดคำถามที่รวมในการวิเคราะห์ความปลอดภัยอาหารและการดำรงชีวิตในแอฟริกาใต้ซาฮาราเมืองร่วมสมัย และจากนั้น ตรวจสอบหลักฐานทางประวัติศาสตร์ และร่วมสมัยจากคัมปาลา ยูกันดา อักกรา กานา แนะนำบทสรุปบางอย่างแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองแอฟริกันทะเลทรายซาฮาราในปลายปี 1990 ต้องเผชิญกับชุดที่น่ากลัวของปัญหารวมทั้งการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วเพิ่มความยากจนที่เสื่อมสภาพโครงสร้างพื้นฐานและกำลังการผลิตไม่เพียงพอสำหรับการให้บริการ แม้ในขณะที่การอภิปรายใหม่คือการสร้างขึ้นรอบปัญหาของการพัฒนาเมืองที่มีความสนใจน้อยให้กับคำถามของความมั่นคงด้านอาหารในเมือง ขณะที่ในปี 1970 และ 1980, ปัญหาอาหารเมืองในแอฟริกาได้รับคำสั่งให้ความสนใจทางการเมืองลักษณะของความไม่มั่นคงทางอาหารในเมืองในปี 1990 ที่เป็นเช่นนั้นก็มีแนวโน้มที่จะสูญเสียความสำคัญทางการเมือง นี้เป็นส่วนใหญ่เพราะในปี 1970 ที่เป็นปัญหาเป็นหนึ่งในการขาดแคลนอาหารทันทีและการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของราคาที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่ของประชากรในเมืองพร้อมกัน ผลกระทบของการปรับโครงสร้างยังคงเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและการเพิ่มขึ้นในความยากจนทำให้ไม่มั่นคงด้านอาหารเมืองในปี 1990 ส่วนใหญ่เป็นปัญหาของการเข้าถึงโดยเมืองที่ยากจน ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ดีในเมืองใช้จ่ายส่วนที่มีขนาดใหญ่มากของรายได้รวมของพวกเขาในอาหารความยากจนในเมืองอย่างรวดเร็วแปลเป็​​นไม่มั่นคงด้านอาหาร ขาดตาข่ายความปลอดภัยอย่างเป็นทางการและการขยับของความรับผิดชอบในการรับมือกับความไม่มั่นคงด้านอาหารอยู่ห่างจากรัฐไปสู่​​ระดับบุคคลและของใช้ในครัวเรือนมีแนวโน้มที่จะทำให้เป็นละอองและอุดใดตอบสนองทางการเมืองที่ไม่มั่นคงด้านอาหารในเมืองใหม่นี้ บทความนี้สั้น ๆ ความคิดเห็นไม่มั่นคงด้านอาหารในเมืองและสร้างชุดของคำถามเชิงประจักษ์ในการวิเคราะห์ของอาหารและความปลอดภัยของการทำมาหากินในเมืองร่วมสมัย sub-Saharan Africa และจากนั้นจะตรวจสอบหลักฐานทางประวัติศาสตร์และร่วมสมัยจากกัมปาลายูกันดาและอักกรา, กานา, ให้คำแนะนำบางอย่าง ข้อสรุปเบื้องต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับทะเลทรายซาฮาราแอฟริกาย่อยเมืองในปลายปี 1990 หน้าชุดน่ากลัวของปัญหารวมถึงการเติบโตอย่างรวดเร็วเพิ่มความยากจน เสื่อมสภาพ โครงสร้างพื้นฐาน และความจุไม่เพียงพอต่อการให้บริการ แม้ในขณะที่การต่ออายุการอภิปรายคือการสร้างขึ้นรอบ ๆประเด็นของการพัฒนาเมือง มีความสนใจเล็ก ๆน้อย ๆให้กับคำถามของความมั่นคงด้านอาหารในเมือง ขณะที่ในปี 1970 และ 1980ปัญหาอาหารเมืองในแอฟริกาบัญชาความสนใจทางการเมือง ลักษณะของอาหารปลอดภัยในเมืองในยุคนั้นก็มีแนวโน้มที่จะสูญเสียความสำคัญทางการเมือง นี้เป็นส่วนใหญ่เพราะในยุคนั้น ปัญหาคือขาดแคลนอาหารและราคามีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ได้รับส่วนใหญ่ของประชากรเมืองพร้อมกัน ผลกระทบของการปรับโครงสร้างการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่อง และมีการเพิ่มความยากจนทำให้อาหารปลอดภัยในเมืองในปี 1990 เป็นหลัก ปัญหาของการเข้าถึง โดยเมืองที่น่าสงสาร ภายใต้สถานการณ์ที่คนจนเมืองใช้เวลาส่วนใหญ่ของรายได้รวมของพวกเขาในอาหาร ความยากจน ความไม่มั่นคงของเมืองอย่างรวดเร็วแปลลงในอาหาร ขาดตาข่ายอย่างเป็นทางการและการขยับของความรับผิดชอบในการจัดการกับอาหาร insecurity ห่างจากรัฐต่อบุคคลและระดับครัวเรือนมีแนวโน้มปรมาณู muffle ทางการเมืองใดๆตอบสนองต่อนี้และอาหารปลอดภัยในเขตเมืองใหม่นี้สั้น ๆในกระดาษรีวิวอาหารปลอดภัยและสร้างชุดของคำถามเชิงประจักษ์เพื่อการวิเคราะห์ความมั่นคงด้านอาหารและอาชีพในแอฟริกาซับซาฮาเมืองร่วมสมัย และตรวจสอบแล้ว หลักฐานทางประวัติศาสตร์และร่วมสมัยจากกัมปาลา , ยูกันดาและอักกรา , กานา , แนะนำบางแน่นอนบทสรุป