The Golden GooseThere was a man who

The Golden Goose
There was a man who had three sons, the youngest of whom was called
Dummling, and was despised, mocked, and sneered at on every occasion.

It happened that the eldest wanted to go into the forest to hew wood,
and before he went his mother gave him a beautiful sweet cake and a
bottle of wine in order that he might not suffer from hunger or
thirst.

When he entered the forest he met a little grey-haired old man who
bade him good-day, and said, do give me a piece of cake out of your
pocket, and let me have a draught of your wine, I am so hungry and
thirsty. But the clever son answered, if I give you my cake and
wine, I shall have none for myself, be off with you, and he left the
little man standing and went on.

But when he began to hew down a tree, it was not long before he made
a false stroke, and the axe cut him in the arm, so that he had to go
home and have it bound up. And this was the little grey man's doing.

After this the second son went into the forest, and his mother gave
him, like the eldest, a cake and a bottle of wine. The little old
grey man met him likewise, and asked him for a piece of cake and a
drink of wine. But the second son, too, said sensibly enough, what I
give you will be taken away from myself, be off, and he left the
little man standing and went on. His punishment, however, was not
delayed, when he had made a few blows at the tree he struck himself
in the leg, so that he had to be carried home.

Then Dummling said, father, do let me go and cut wood. The father
answered, your brothers have hurt themselves with it, leave it alone,
you do not understand anything about it. But Dummling begged so long
that at last he said, just go then, you will get wiser by hurting
yourself. His mother gave him a cake made with water and baked in
the cinders, and with it a bottle of sour beer.

When he came to the forest the little old grey man met him likewise,
and greeting him, said, give me a piece of your cake and a drink out
of your bottle, I am so hungry and thirsty.

Dummling answered, I have only cinder-cake and sour beer, if that
pleases you, we will sit down and eat. So they sat down, and when
Dummling pulled out his cinder-cake, it was a fine sweet cake, and
the sour beer had become good wine. So they ate and drank, and after
that the little man said, since you have a good heart, and are
willing to divide what you have, I will give you good luck. There
stands an old tree, cut it down, and you will find something at the
roots. Then the little man took leave of him.

Dummling went and cut down the tree, and when it fell there was a
goose sitting in the roots with feathers of pure gold. He lifted her
up, and taking her with him, went to an inn where he thought he would
stay the night. Now the host had three daughters, who saw the goose
and were curious to know what such a wonderful bird might be, and
would have liked to have one of its golden feathers.

The eldest thought, I shall soon find an opportunity of pulling out a
feather, and as soon as Dummling had gone out she seized the goose by
the wing, but her finger and hand remained sticking fast to it.

The second came soon afterwards, thinking only of how she might get a
feather for herself, but she had scarcely touched her sister than she
was held fast.

At last the third also came with the like intent, and the others
screamed out, keep away, for goodness, sake keep away. But she did
not understand why she was to keep away. The others are there, she
thought, I may as well be there too, and ran to them, but as soon as
she had touched her sister, she remained sticking fast to her. So
they had to spend the night with the goose.

The next morning Dummling took the goose under his arm and set out,
without troubling himself about the three girls who were hanging on
to it. They were obliged to run after him continually, now left, now
right, wherever his legs took him.

In the middle of the fields the parson met them, and when he saw the
procession he said, for shame, you good-for-nothing girls, why are
you running across the fields after this young man. Is that seemly?
At the same time he seized the youngest by the hand in order to pull
her away, but as soon as he touched her he likewise stuck fast, and
was himself obliged to run behind.

Before long the sexton came by and saw his master, the parson,
running behind three girls. He was astonished at this and called
out, hi, your reverence, whither away so quickly. Do not forget that
we have a christening to-day, and running after him he took him by
the sleeve, but was also held fast to it. Whilst the five were
trotting thus one behind the other, two laborers came with their hoes
from the fields, the parson called out to them and begged that they
would set him and the sexton free. But they had scarcely touched the
sexton when they were held fast, and now there were seven of them
running behind Dummling and the goose.

Soon afterwards he came to a city, where a king ruled who had a
daughter who was so serious that no one could make her laugh. So he
had put forth a decree that whosoever should be able to make her
laugh should marry her. When Dummling heard this, he went with his
goose and all her train before the king's daughter, and as soon as
she saw the seven people running on and on, one behind the other, she
began to laugh quite loudly, and as if she would never stop.

Thereupon Dummling asked to have her for his wife, but the king did
not like the son-in-law, and made all manner of excuses and said he
must first produce a man who could drink a cellarful of wine.

Dummling thought of the little grey man, who could certainly help
him, so he went into the forest, and in the same place where he had
felled the tree, he saw a man sitting, who had a very sorrowful face.
Dummling asked him what he was taking to heart so sorely, and he
answered, I have such a great thirst and cannot quench it, cold water
I cannot stand, a barrel of wine I have just emptied, but that to me
is like a drop on a hot stone.

There, I can help you, said Dummling, just come with me and you shall
be satisfied.

He led him into the king's cellar, and the man bent over the huge
barrels, and drank and drank till his loins hurt, and before the day
was out he had emptied all the barrels. Then Dummling asked once
more for his bride, but the king was vexed that such an ugly fellow,
whom everyone called Dummling, should take away his daughter, and he
made a new condition, he must first find a man who could eat a whole
mountain of bread. Dummling did not think long, but went straight
into the forest, where in the same place there sat a man who was
tying up his body with a strap, and making an awful face, and saying,
I have eaten a whole ovenful of rolls, but what good is that when one
has such a hunger as I. My stomach remains empty, and I must tie
myself up if I am not to die of hunger.

At this Dummling was glad, and said, get up and come with me, you
shall eat yourself full. He led him to the king's palace, where all
the flour in the whole kingdom was collected, and from it he caused a
huge mountain of bread to be baked. The man from the forest stood
before it, began to eat, and by the end of one day the whole mountain
had vanished. Then Dummling for the third time asked for his bride,
but the king again sought a way out, and ordered a ship which could
sail on land and on water. As soon as you come sailing back in it,
said he, you shall have my daughter for wife.

Dummling went straight into the forest, and there sat the little grey
man to whom he had given his cake. When he heard what Dummling
wanted, he said, since you have given me to eat and to drink, I will
give you the ship, and I do all this because you once were kind to
me. Then he gave him the ship which could sail on land and water,
and when the king saw that, he could no longer prevent him from
having his daughter. The wedding was celebrated, and after the
king's death, Dummling inherited his kingdom and lived for a long
time contentedly with his wife.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห่านทองคำมีคนที่มีลูกชายสาม ลูกของผู้ที่ถูกเรียกDummling และถูกชิง ล้อเลียน และ sneered ทุกครั้งที่มันเกิดขึ้นที่คนต้องเข้าป่าไปบางไม้และ ก่อนที่เขาว่าแม่ของเขาให้เขาเค้กหวานสวยงาม และเป็นขวดไวน์ในสั่งที่เขาอาจไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากความหิว หรือความกระหายน้ำเมื่อท่านได้เข้า ป่าเขาพบอายุน้อยสีเทา haired คนที่คนเขาดี-เดย์ กล่าวว่า ให้ฉันปอกออกของคุณกระเป๋า และผมได้กินน้ำลึกของไวน์ของคุณ ฉันหิวมาก และกระหายน้ำ แต่บุตรฉลาดตอบ ถ้าฉันให้คุณเค้กของฉัน และไวน์ ฉันจะได้ไม่มีสำหรับตัวเอง จะปิดกับคุณ และเขาจะคนยืน และไปเล็กน้อยแต่เมื่อเขาเริ่มที่จะบางลงต้นไม้ ไม่นานก่อนที่เขาทำจังหวะผิด และขวานที่ตัดเขาในแขน เพื่อให้เขาไปหน้าแรก และจะผูกขึ้น และนี่คือคนสีเทาน้อยของทำหลังจากนี้ บุตรสองเดินเข้าไปในป่า และแม่ของเขาให้เขา เช่นการคน เค้ก และไวน์ขวดนั้น เก่าน้อยผู้ชายสีเทาพบเขาในทำนองเดียวกัน และขอตัวและเครื่องดื่มไวน์ แต่บุตรสอง เกินไป พูดเลยพอ อะไรฉันให้คุณจะเอาออกไปจากตัวเอง ถูกปิด และเขาจะคนยืน และไปเล็กน้อย การลงโทษของเขา แต่ ไม่ล่าช้า เมื่อเขามาทำพัดกี่ต้นเขาหลงตัวเองในเลก เพื่อว่าเขาได้ไปทำบ้านแล้ว Dummling กล่าว ว่า พ่อ ให้ฉันไป และตัดไม้ พระบิดาตอบ พี่น้องของคุณได้ทำร้ายตัวเองด้วย จะคุณไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับมัน แต่ Dummling ขอร้องนาน มากที่สุดท้ายเขากล่าวว่า ก็ไปแล้ว คุณจะได้รับ wiser โดยกับบุตรตัวเอง แม่ของเขาให้เขาทำน้ำ และอบเค้กcinders และด้วยขวดเบียร์เปรี้ยวเมื่อเขามาถึงป่า น้อยสีเทาชายพบเขาในทำนองเดียวกันฉันทักทายเขา กล่าวว่า ให้ชิ้นส่วนของเค้กและเครื่องดื่มออกของขวดของคุณ ฉันหิว และกระหายน้ำมากตอบ Dummling มีเฉพาะถ่านเค้กและเบียร์เปรี้ยว หากว่าใจคุณ เราจะนั่งลง และกิน ดังนั้น พวกเขานั่งลง และเมื่อDummling ดึงถ่านเค้กของเขา มันเป็นเค้กหวานดี และเบียร์เปรี้ยวได้กลายเป็น ไวน์ เพื่อ ให้พวกเขากิน และดื่ม และหลังจากว่า คนน้อยกล่าวว่า เนื่องจากคุณมีหัวใจดี และยินดีที่จะแบ่งสิ่งที่คุณมี ฉันจะทำให้คุณโชคดี มีหมายถึงแผนภูมิเก่า ตัดทอน และคุณจะพบสิ่งที่จะราก แล้ว คนน้อยเอาลาของเขาDummling ไป และถูกตัด ลงต้นไม้ และ เมื่อทารกมีการห่านในรากมีขนทองคำบริสุทธิ์ เขายกเธอขึ้น และการเธอ มีเขา ไปอินน์ซึ่งเขาคิดว่า เขาจะพักค้างคืน ตอนนี้สามสาว ที่เห็นห่านที่มีโฮสต์และอยากรู้รู้อะไรเช่นยอดเยี่ยมนกอาจ และจะได้ชอบกับขนของโกลเดนคนคิด ฉันจะพบโอกาสของการดึงออกเป็นนก และเป็น Dummling แล้วออก เธอยึดห่านด้วยวิง แต่นิ้ว และมือของเธอยังคงติดไปอย่างรวดเร็วที่สองมามิช้ามินาน คิดเพียงว่าเธออาจได้รับการขนในตัวเอง แต่เธอมีแทบสัมผัสน้องมากกว่าเธอจัดขึ้นอย่างรวดเร็วในที่สุด ที่สามยังมาพร้อมกับเจตนาเช่น และอื่น ๆกรีดร้องออก เก็บไว้ ความดี สาเกให้เก็บ แต่เธอไม่ได้ไม่เข้าใจทำไมเธอไม่ให้ไป อื่น ๆ มี เธอคิดว่า ฉันเช่นอาจมีเกินไป และวิ่งไป แต่โดยเร็วเธอได้สัมผัสน้องสาวของเธอ เธอยังคงผสานกับเธออย่างรวดเร็ว ดังนั้นมีการค้างคืนกับห่านเช้าวันถัดไป Dummling เอาห่านภายใต้แขนของเขา และออกไม่ มีปัญหาตัวเองเกี่ยวกับสามสาวที่ถูกแขวนอยู่ไป พวกหน้าที่เรียกเขาอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ ซ้าย ขณะนี้ขวา ทุกขาของเขาใช้ระหว่างเขตข้อมูล parson พบเหล่านั้น และเมื่อเขาเห็นขบวนที่เขากล่าวว่า สำหรับความอัปยศ คุณหญิงขี้กะโล้โท้ ทำไมมีคุณทำงานในฟิลด์หลังจากนี้หนุ่ม Seemly คือขณะเดียวกัน เขายึดลูก ด้วยมือเพื่อดึงเธอ แต่ ทันทีที่เขาสัมผัสเธอเขาทำนองเดียวกันติดได้อย่างรวดเร็ว และตัวบ้านจะรันอยู่เบื้องหลังก่อนลอง sexton มาด้วย และเห็นนายของเขา parsonทำงานอยู่เบื้องหลังสามสาว เขาประหลาดนี้ และเรียกว่าออก สวัสดี คุณความเคารพ whither ไปอย่างรวดเร็ว อย่าลืมที่เราได้ christening วันนี้ และเขาทำงานหลังจากที่เขาได้เขาด้วยแขน แต่ได้นอกจากนี้ยังจัดขึ้นอย่างรวดเร็วนั้น ขณะ 5trotting ดังหนึ่งหลังอื่น ๆ สองแรงของการบุกเบิกมาพร้อมกับซองแบบมีของพวกเขาจากฟิลด์ parson ที่เรียกพวกเขา และขอร้องที่พวกเขาจะตั้งเขาและ sexton ฟรี แต่พวกเขาได้สัมผัสแทบจะsexton เมื่อพวกเขาถูกจับได้อย่างรวดเร็ว และตอนนี้มีเจ็ดของพวกเขาทำงานอยู่เบื้องหลัง Dummling และห่านอยู่เร็ว ๆ นี้ภายหลัง เขามาเมือง กษัตริย์ปกครองที่มีการลูกสาวเจ้าจังไม่มีใครสามารถทำให้เธอหัวเราะ ดังนั้นเขาข้างหน้ามีวางกฤษฎีกาว่า ผู้ทรงจะทำให้เธอหัวเราะควรแต่งงานกับเธอ เมื่อ Dummling ได้ยินนี้ เขาไปกับเขาห่านและรถไฟของเธอก่อนที่ลูกสาวของพระมหากษัตริย์ และทันทีเธอเห็นคนเจ็ดและบน หลังอื่น ๆ เธอเริ่มจะค่อนข้างดัง หัวเราะและ ว่าเธอไม่เคยจะหยุดThereupon Dummling ขอให้มีเธอสำหรับภรรยาของเขา แต่กษัตริย์ไม่ได้ไม่ชอบลูกเขย และทำลักษณะทั้งหมดของข้อแก้ตัว และกล่าวว่า เขาอันดับแรกต้องผลิตคนที่ไม่ดื่ม cellarful ไวน์Dummling คิดว่า เล็กน้อยสีเทาคน แน่นอนช่วยให้เขา ดังนั้นเขา เข้าป่า และ ในเดียวกันกับที่เขาคลิกแผนภูมิ เขาเห็นเป็นคนนั่ง ที่มีหน้าอกตรมมากDummling ถามเขาว่าเขาถูกนำใจให้ sorely และเขาตอบ ฉันมีความดี และไม่สามารถดับได้ น้ำเย็นไม่สามารถยืน ถังไวน์ที่ฉันได้เพียงว่างเปล่า แต่ที่ผมได้เช่นวางบนหินร้อนมี ฉันสามารถช่วยคุณ เพียงกล่าวว่า Dummling มาด้วย และคุณจะมีความพึงพอใจเขาได้นำเขาเข้าไปในห้องเก็บพระ และคนเงี้ยวใหญ่ถัง ดื่ม และดื่ม จนเจ็บ loins ของเขา และ ก่อนวันก็ออกมาเขาก็อบถังทั้งหมด แล้ว Dummling ขอครั้งเดียวเพิ่มเติมสำหรับเจ้าสาวของเขา แต่กษัตริย์ได้ vexed ดังกล่าวยังน่าเกลียดรู้ตัวว่าที่ทุกคนเรียกว่า Dummling ควรพาไปลูกสาวของเขา และเขาทำสภาพใหม่ เขาก่อนอื่นต้องหาคนที่สามารถกินทั้งหมดภูเขาของขนมปัง Dummling ไม่ได้ไม่คิดนาน แต่ไปตรงในป่า ที่ในที่เดียวกัน มีเสาร์คนถูกคาดค่าร่างกายของเขามี สาย และทำหน้าน่ากลัว และ ว่ากิน ovenful ทั้งหมดของม้วน แต่สิ่งที่ดีคือเมื่อหนึ่งมีหิวเช่นนี้เป็นผม ท้องของฉันยังคงว่างเปล่า และฉันต้องผูกตัวเองขึ้นถ้าฉันไม่ตายหิวใน Dummling นี้ มียินดี กล่าวว่า ตื่นขึ้น และมากับฉัน คุณจะกินตัวเองเต็ม เขานำเขาไปที่วังของพระราชา ที่ทั้งหมดแป้งในราชอาณาจักรทั้งหมดถูกรวบรวม และจากนั้น เขาทำให้เกิดการเขาใหญ่ของขนมปังเพื่อจะอบ คนจะยืนก่อน เริ่มกิน และวันหนึ่งเขาทั้งหมดมีศาสดา ถาม Dummling เป็นครั้งที่สามแล้ว สำหรับเจ้าสาวของเขาแต่พระมหากษัตริย์อีกขอวิธีเช็ค และสั่งเรือซึ่งสามารถแล่นเรือ บนบก และ ในน้ำ ทันทีที่คุณมาล่องเรือในท่าน คุณจะได้ลูกสาวของฉันภรรยาDummling ก็ตรงเข้าป่า และมีเสาร์สีเทาเล็กน้อยคนที่เขามีให้เค้กของเขา เมื่อเขาได้ยินอะไร Dummlingต้องการ เขากล่าวว่า เนื่องจากคุณให้ฉันกิน และ ดื่ม ฉันจะให้เรือ และฉันทำทั้งหมดนี้เนื่องจากคุณครั้งมีเมตตาฉัน แล้ว เขาให้เขาเรือที่สามารถแล่นเรือบนบกและในน้ำและเมื่อพระราชาเห็นที่ เขาอาจไม่ทำให้เขาจากมีลูกสาวของเขา มีการเฉลิมฉลองงานแต่งงาน และหลังจากสืบทอดพระราชอาณาจักรของพระราชาตาย Dummling และอาศัยอยู่ระยะยาวเวลา contentedly กับภรรยาของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห่านทองคำ
มีชายคนหนึ่งที่มีลูกชายทั้งสามคนเป็นน้องคนสุดท้องของคนที่ถูกเรียกว่า
Dummling และถูกดูหมิ่นเยาะเย้ยและยิ้มเยาะที่ในทุกโอกาส. มันเกิดขึ้นที่คนโตอยากจะไปเข้าไปในป่าเพื่อจะตัดไม้และก่อนที่ เขาไปแม่ของเขาทำให้เขามีเค้กหวานที่สวยงามและขวดไวน์ในลำดับที่เขาอาจจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากความหิวหรือกระหาย. เมื่อเขาเข้าไปในป่าเขาได้พบกับชายชราผมสีเทาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สั่งให้เขาดีวันและบอกว่า ไม่ให้ฉันชิ้นส่วนของเค้กของคุณออกจากกระเป๋าและแจ้งให้เรามีร่างของไวน์ของคุณ, ผมหิวและกระหายน้ำ แต่บุตรชายที่ฉลาดตอบถ้าฉันให้คุณเค้กของฉันและไวน์ฉันจะไม่มีสำหรับตัวเองจะออกไปกับคุณและเขาออกจากคนส่วนน้อยที่ยืนและเดินตรงไป. แต่เมื่อเขาเริ่มที่จะตัดต้นไม้ก็คือ ไม่นานก่อนที่เขาจะทำจังหวะเท็จและขวานตัดเขาที่แขนเพื่อให้เขาได้ไปที่บ้านและมีมันผูกไว้ และนี่ก็เป็นคนทำสีเทาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของ. หลังจากนี้ลูกชายคนที่สองเดินเข้าไปในป่าและแม่ของเขาทำให้เขาเหมือนคนโตเค้กและขวดไวน์ เล็ก ๆ น้อย ๆ เก่าสีเทาคนได้พบกับเขาเช่นกันและขอให้เขาสำหรับชิ้นส่วนของเค้กและเครื่องดื่มไวน์ แต่ลูกชายคนที่สองก็เช่นกันกล่าวว่าสมเหตุสมผลพอสิ่งที่ฉันให้คุณจะถูกนำออกไปจากตัวเองจะออกไปและเขาออกจากคนส่วนน้อยที่ยืนและเดิน การลงโทษของเขา แต่ไม่ได้ถูกเลื่อนออกไปเมื่อเขาได้ทำไม่กี่พัดต้นไม้ที่เขาหลงตัวเองที่ขาเพื่อที่เขาจะต้องมีการดำเนินการที่บ้าน. แล้ว Dummling กล่าวว่าพ่อไม่ให้ฉันไปและตัดไม้ พ่อตอบว่าพี่น้องของท่านได้ทำร้ายตัวเองกับมันไว้คนเดียว, คุณไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับมัน แต่ขอร้อง Dummling ตราบเท่าที่สุดท้ายที่เขากล่าวว่าเพียงแค่ไปแล้วคุณจะได้รับฉลาดโดยการทำร้ายตัวเอง แม่ของเขาทำให้เขามีเค้กที่ทำด้วยน้ำและอบในขี้เถ้าและด้วยขวดเบียร์รสเปรี้ยว. เมื่อเขามาถึงป่าคนน้อยเก่าสีเทาได้พบกับเขาเหมือนกันและทักทายเขากล่าวว่าให้ฉันชิ้นส่วนของ เค้กและเครื่องดื่มของคุณออกจากขวดของคุณผมหิวและกระหาย. Dummling ตอบว่าฉันมีเพียงถ่านเค้กและเบียร์เปรี้ยวว่าที่คุณพอใจเราจะนั่งลงและกิน ดังนั้นพวกเขาจึงนั่งลงและเมื่อดึงออกมา Dummling ถ่านเค้กของเขามันเป็นเค้กหวานดีและเบียร์เปรี้ยวได้กลายเป็นไวน์ที่ดี ดังนั้นพวกเขาจึงกินและดื่มและหลังจากที่ชายน้อยกล่าวว่าตั้งแต่คุณมีหัวใจที่ดีและมีความยินดีที่จะแบ่งสิ่งที่คุณมีผมจะให้คุณโชคดี มีต้นไม้เก่ายืนตัดมันลงและคุณจะพบสิ่งที่ราก จากนั้นชายคนเล็ก ๆ น้อย ๆ เอาลาของเขา. Dummling ไปโค่นต้นไม้ลงและเมื่อมันลดลงมีห่านนั่งอยู่ในรากขนด้วยทองคำบริสุทธิ์ เขายกเธอขึ้นและพาเธอกับเขาไปโรงแรมที่เขาคิดว่าเขาจะพักค้างคืน ตอนนี้เจ้าบ้านมีลูกสาวสามคนที่เห็นห่านและมีความอยากรู้อยากเห็นจะรู้ว่าสิ่งดังกล่าวเป็นนกที่ยอดเยี่ยมอาจจะมีและจะชอบที่จะมีขนสีทอง. ความคิดคนโตของฉันเร็ว ๆ นี้จะพบโอกาสในการดึงออกมาขนนกและเร็วที่สุดเท่า Dummling ออกไปเธอยึดห่านโดยปีก แต่นิ้วมือและมือของเธอยังคงติดอยู่กับมันได้อย่างรวดเร็ว. สองมาเร็ว ๆ นี้หลังจากนั้นคิดเพียงอย่างเดียวว่าเธออาจได้รับขนนกสำหรับตัวเอง แต่เธอมี สัมผัสแทบน้องสาวของเธอมากกว่าที่เธอถูกจัดขึ้นอย่างรวดเร็ว. ที่ผ่านมาที่สามก็มาด้วยความตั้งใจที่เหมือนและคนอื่น ๆ ที่กรีดร้องออกมาให้ห่างเพื่อความดีเพื่อประโยชน์ให้ห่าง แต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอเป็นเพื่อให้ห่าง คนอื่น ๆ ที่มีเธอคิดว่าฉันอาจรวมทั้งจะมีมากเกินไปและวิ่งไปที่พวกเขา แต่ทันทีที่เธอได้สัมผัสน้องสาวของเธอเธอยังคงติดกับเธออย่างรวดเร็ว ดังนั้นพวกเขาจะต้องจ่ายคืนกับห่าน. เช้าวันรุ่ง Dummling เอาห่านภายใต้แขนของเขาและการตั้งค่าออกมาได้โดยไม่ต้องหนักใจตัวเองเกี่ยวกับสามสาวที่ถูกแขวนอยู่บนมัน พวกเขาจำเป็นต้องวิ่งตามไปอย่างต่อเนื่องในขณะนี้เหลืออยู่ตอนนี้ถูกต้องทุกที่ขาของเขาพาเขา. ในช่วงกลางของฟิลด์เทศน์ได้พบกับพวกเขาและเมื่อเขาเห็นขบวนเขากล่าวว่าสำหรับความอัปยศคุณที่ดีสำหรับอะไร สาว ๆ ทำไมคุณวิ่งข้ามทุ่งนาหลังจากที่ชายหนุ่มคนนี้ เป็นที่น่ารัก? ในช่วงเวลาเดียวกับที่เขายึดที่อายุน้อยที่สุดด้วยมือเพื่อที่จะดึงเธอออกไป แต่ทันทีที่เขาสัมผัสเธอว่าเขาติดอยู่เช่นเดียวกันได้อย่างรวดเร็วและถูกบังคับให้ตัวเองทำงานอยู่เบื้องหลัง. ก่อนที่จะนานเซกซ์ตันมาโดยเห็น เจ้านายของเขาเทศน์ที่วิ่งตามหลังสามสาว เขารู้สึกประหลาดใจที่นี้และที่เรียกว่าออกสวัสดีเคารพของคุณซึ่งอยู่ห่างออกไปอย่างรวดเร็ว อย่าลืมว่าเรามีพิธีต่อวันและการทำงานหลังจากที่เขาพาเขาโดยแขน แต่ก็ยังเร็วไป ขณะที่ห้าจึงวิ่งเหยาะ ๆ หนึ่งที่อยู่เบื้องหลังอีกสองคนงานมาพร้อมกับจอบของพวกเขาจากสาขา, บาทหลวงที่เรียกว่าออกไปพวกเขาและขอร้องว่าพวกเขาจะตั้งเขาและเฮียฟรี แต่พวกเขาได้สัมผัสแทบเซกซ์ตันเมื่อพวกเขาถูกจัดขึ้นอย่างรวดเร็วและตอนนี้มีเจ็ดของพวกเขาวิ่งตามหลัง Dummling และห่าน. หลังจากนั้นไม่นานเขามาถึงเมืองที่มีกษัตริย์ปกครองที่มีลูกสาวที่เป็นที่ร้ายแรงที่ไม่มีใคร อาจทำให้เธอหัวเราะ ดังนั้นเขาจึงได้นำออกมาพระราชกฤษฎีกาว่าผู้ใดควรจะสามารถที่จะทำให้เธอหัวเราะควรจะแต่งงานกับเธอ เมื่อ Dummling ได้ยินนี้เขาไปกับเขาห่านและรถไฟของเธอก่อนที่ลูกสาวของกษัตริย์และทันทีที่เธอเห็นในเจ็ดคนทำงานบนและบนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังอื่น ๆ เธอเริ่มที่จะหัวเราะค่อนข้างเสียงดังและราวกับว่าเธอจะ ไม่เคยหยุด. ครั้นแล้ว Dummling ขอให้มีเธอเป็นภรรยาของเขา แต่กษัตริย์ไม่ไม่ชอบบุตรชายในกฎหมายและทำให้ลักษณะของการแก้ตัวและกล่าวว่าเขาจะต้องผลิตคนที่สามารถดื่มไวน์ cellarful. Dummling คิด ของคนสีเทาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แน่นอนจะช่วยเขาเพื่อให้เขาเดินเข้าไปในป่าและในสถานที่เดียวกับที่เขาเคยโค่นต้นไม้ที่เขาเห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่มีใบหน้าเศร้ามาก. Dummling ถามเขาว่าสิ่งที่เขาเป็น การที่หัวใจดังนั้นอย่างมากและเขาตอบผมได้เช่นกระหายน้ำที่ดีและไม่สามารถดับได้น้ำเย็นฉันไม่สามารถยืนบาร์เรลไวน์ฉันได้หมดเพียง แต่ที่ให้ฉันเป็นเหมือนหยดบนหินร้อน. มี ฉันสามารถช่วยให้คุณกล่าวว่า Dummling เพียงมาพร้อมกับผมและคุณจะมีความพึงพอใจ. เขาพาเขาเข้าไปในห้องใต้ดินของกษัตริย์และคนก้มลงมากบาร์เรลและดื่มและดื่มจนเอวของเขาเจ็บและก่อนวันที่เป็น เขาได้ออกมาอบบาร์เรลทั้งหมด จากนั้น Dummling ถามครั้งเดียวมากขึ้นสำหรับเจ้าสาวของเขา แต่กษัตริย์เดือดร้อนว่าเพื่อนน่าเกลียดผู้ที่ทุกคนเรียกว่า Dummling ควรจะไปลูกสาวของเขาและเขาก็ทำให้สภาพใหม่ครั้งแรกที่เขาจะต้องพบกับชายคนหนึ่งที่สามารถกินทั้งภูเขา ขนมปัง Dummling ไม่ได้คิดนาน แต่เดินตรงเข้าไปในป่าที่อยู่ในสถานที่เดียวกันมีนั่งคนที่ถูกผูกขึ้นในร่างกายของเขาด้วยสายรัดและทำให้ใบหน้าอันยิ่งใหญ่และพูดว่าผมได้กินทั้ง ovenful ของม้วน แต่สิ่งที่ดีคือเมื่อมีความหิวเช่น I. ท้องของฉันยังคงว่างเปล่าและผมต้องผูกตัวเองขึ้นถ้าผมไม่ได้จะตายจากความหิว. ที่ Dummling นี้ก็ดีใจและกล่าวว่าได้รับการขึ้นและมาพร้อมกับผม คุณจะกินตัวเองเต็มรูปแบบ เขาพาเขาไปยังพระราชวังของกษัตริย์ที่ทุกแป้งในราชอาณาจักรที่ถูกเก็บรวบรวมและจากนั้นเขาเกิดจากภูเขาใหญ่ของขนมปังอบ ชายคนหนึ่งจากป่ายืนก่อนที่มันจะเริ่มที่จะกินและในตอนท้ายของวันหนึ่งทั้งภูเขาก็หายไป จากนั้น Dummling เป็นครั้งที่สามขอให้เจ้าสาวของเขาแต่กษัตริย์อีกครั้งขอวิธีออกและสั่งให้เรือที่สามารถแล่นบนบกและในน้ำ ทันทีที่คุณมาล่องเรือกลับในนั้นเขากล่าวว่าคุณจะมีลูกสาวของฉันสำหรับภรรยา. Dummling เดินตรงเข้าไปในป่าและมีนั่งสีเทาเล็ก ๆ น้อย ๆคนที่เขาได้รับเค้กของเขา เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ Dummling ต้องการเขากล่าวว่าตั้งแต่ที่คุณมีให้ฉันจะกินและดื่มแล้วผมจะให้คุณเรือและผมทำทั้งหมดนี้เพราะคุณเคยมีเมตตาต่อผม จากนั้นเขาก็ทำให้เขามีเรือที่สามารถแล่นบนบกและในน้ำและเมื่อกษัตริย์เห็นว่าเขาไม่สามารถที่จะป้องกันไม่ให้เขามีลูกสาวของเขา จัดงานแต่งงานที่กำลังโด่งดังและหลังจากการตายของกษัตริย์ Dummling อาณาจักรของเขาได้รับมรดกและอาศัยอยู่เป็นเวลานานเวลาสมถะกับภรรยาของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห่านทองคำ
มีผู้ชายคนหนึ่งมีบุตรชายสามคนสุดท้องของผู้ที่ถูกเรียกว่า
dummling และถูกดูถูก , เยาะเย้ย , หัวเราะเยาะในทุกโอกาส

มันเกิดขึ้นว่า คนโตอยากเข้าป่าไปตัดไม้
และก่อนที่เขาจะให้แม่ของเขาให้สวยหวาน เค้กและ
ขวดไวน์เพื่อที่เขาอาจจะไม่ทุกข์ทรมานจากความหิวหรือความกระหาย

.เมื่อเขาเข้าไปในป่า เขาได้พบกับชายชราผมสีเทาเล็ก ๆที่
เชิญให้วันดี และบอกว่า จะเอาเค้กออกมาจากกระเป๋าของคุณ
, และให้ฉันมีเบียร์สด ไวน์ของคุณ , ฉันหิวและ
หิวน้ำ แต่ฉลาด ลูกชายตอบ ถ้าผมให้คุณเค้กของฉัน
ไวน์จะไม่มีตัวเอง จะปิดกับคุณและเขาซ้าย
หนุ่มน้อยยืนและเดินบน

แต่เมื่อเขาเริ่มที่จะตัดต้นไม้ลง มันไม่นานก่อนที่เขาจะทำ
จังหวะเท็จและขวานตัดเขาในแขน เพื่อให้เขาไปที่บ้านและได้ผูกพัน
. และนี้คือว่าเกรย์น้อยคนน่ะ

หลังจากนี้สองลูกเข้าไปในป่า และแม่ของเขาให้
เขาเหมือนพี่ชายคนโต เค้กและไวน์ . อายุน้อย
สีเทาชายเจอเขาเหมือนกันและขอให้เขาสำหรับชิ้นส่วนของเค้กและ
ดื่มไวน์ แต่คนที่สองก็บอกว่าอย่างสมเหตุสมผลพอ สิ่งที่ฉัน
ให้คุณจะถูกพรากไปจากตัวเอง จะปิด และเขาก็ทิ้ง
หนุ่มน้อยยืนและเดินต่อไป การลงโทษของเขา , อย่างไรก็ตาม , ไม่ได้
ล่าช้า เมื่อเขาได้ทำไม่กี่ทีใต้ต้นไม้ที่เขาหลงตัวเอง
ที่ขา จนต้องถูกหามกลับบ้าน

แล้ว dummling กล่าวว่า พ่อทำ ให้ ฉัน ไป และตัดไม้ พ่อ
ตอบ น้องทำร้ายตัวเองกับมัน ทิ้งไว้คนเดียว
คุณไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับมัน แต่ dummling อ้อนวอนตั้งนาน
ว่าสุดท้ายเขาบอกว่า ไปเถอะ แล้วคุณจะได้รับวิธีที่เจ็บปวด
ด้วยตัวเอง แม่ของเขาให้เขาทำเค้กกับน้ำและอบ
cinders พร้อมกับขวดเบียร์ที่เปรี้ยว

เมื่อมาถึงป่าชายเล็กสีเทาเก่าเจอเขาในทำนองเดียวกัน
ทักทายเขา บอกว่า ให้ฉันชิ้นส่วนของเค้กและเครื่องดื่มที่ออกมา
ขวดของคุณ , ฉันหิวและกระหายน้ำ .

dummling ตอบ ฉันมีเพียงเถ้าถ่านเค้กและเบียร์รสเปรี้ยว ถ้า
คุณพอใจเราจะนั่งลงและกิน ดังนั้นพวกเขาจึงนั่งลง และเมื่อดึงออกมา
dummling เค้กขี้เถ้าของเขา , มันก็ดีหวาน
เค้ก