I have always had an interest in ph

I have always had an interest in photographing architecture. I’m drawn to open spaces; train stations, airports, public concourses are all usually good examples of the kind of space I’m looking for. I found that in the months and years after 9/11 I was having a hard time shooting these spaces without being questioned by police or security. I once even had an anti-terrorism police unit knock on my door after shooting some colourful pipes through a fence at a factory. It turned out to be a chemical plant and some employees called the police. I ended up sharing my photos with the officers with no further follow-up. That incident led me to start shooting in more barren areas and I found it quite easy to gain access to abandoned facilities. Once inside, I was free to create my art yet always be faced with different challenges—from little or no light, to collapsing floors, to potential toxic chemicals and the possibility of security showing up.

In 2005 I formed a photography collective with five other like-minded photographers. We called ourselves DK Photo Group. We started shooting regularly in Ontario, Buffalo, Detroit, Philadelphia, Ohio and anywhere else buildings are left to die. We even ran our own gallery for a few Pripyat - gas masksyears.

Where was your first urban decay photo shoot?

My first abandoned building was an old warehouse in Liberty Village in Toronto. The building had already been cleared out and access was easy—as it usually is. I just walked through an open door.

I found myself drawn to the vacuous space and wondered about its past use. I could feel the history within its walls. I still sell copies of this first image titled The Red Door. It was shot on a monopod with a 5MP point and shoot camera. I have since upgraded my gear!

What does urban decay mean to you?

To me, urban decay represents how a progressing society sometimes forgets its roots. It also represents economic troubles. In a good economy, old factories are turned into public spaces, or lofts, or art galleries! For example the Tate Modern in London.

What do you think urban decay means about our broader society?

To progress we have a choice to either tear down or reuse or if there is no economy to support either, these buildings are left to decay. If you look at a city like Toronto, you will find very few abandoned buildings. Sure, many have been torn down to make way for the condo boom of the past 10 years, but there are many that have been converted to lofts like Tiptop Tailors and some into amazing public spaces—Wychwood Barns and Don Valley Brickworks. Now compare that with Buffalo or Detroit and you have very different economics and a landscape full of derelict industrial ghosts.

The wormhole by Mathew MerrettYou have said that you want to bring attention to abandoned sites that most of us don’t even give a second glance at. Why do you think this is important? What can we learn from them?

People get used to a certain view as they drive or walk. That boarded up building by the water has always just been there and is considered off limits. A view inside these places can take you back to the roots of a city, to a time when cities were still being built. I think that if more people can see the beauty of what is behind the boards, they might be more inclined to try to save these buildings. This isn’t necessarily why I shoot these images, but it is an interesting aspect of my works effect.

There are many environmental messages that we can take away from your work. Do you consider yourself an environmental artist?

I certainly don’t consider myself an environmental photographer, but if people take something away from my work that makes them think about some sort of change, I see that as a good thing!

Your photographs document not only discarded buildings but in some cases a discarded way of life; abandoned mines that probably sustained communities, sanatoriums that haven’t been used for decades. Can you comment on the feeling you get when you enter these sites and how they juxtapose with our society today?

I have been fascinated with abandoned mines and I hope to travel to more sites soon. Abandoned mines create an interesting landscape that appears natural, but is entirely created by man. For the most part, open pit mines don’t get an opportunity to be reused except as a swimming hole or a driving range—Kingston, Ontario has one. Abandoned sanitariums and hospitals cause a much different feeling. You can’t help but feel the past human presence in these places. Worse, because it was usually involuntarily. It’s also disturbing to come across patient records and medical gear. In an abandoned medical building, I once came across a tiny dark room in the basement that was full of dental molds. It was very creepy!

In 2009 you traveled to the Ukraine to photograph the aftermath of Chernobyl. You went inside the exclusion zone to the abandoned city of Pripyat. Your photographs of this ghost city are rather haunting. What was this experience like?

Chernobyl had always been high on my list of ultimate destinations for decay. It’s the ultimate symbol of how human error can have a long-term devastating effect on the Earth. The result is the abandoned city of Pripyat. Nowhere in the world is there such a place. The award of an Ontario Arts Council grant made that dream a reality. My travel partner and I had two full days to photograph the city. It was a challenging shoot because we had such little time to find the story we wanted to tell, and we had no second chance!

What was most fascinating about visiting Pripyat?

We had the special opportunity to visit some nearby villagers that are essentially squatting in the homes that they built. They were evacuated after the disaster but returned after the fall of the Soviet Union. We met three ladies in their 80s who all live alone and mostly live off their land. The current government is allowing them to stay and live out their lives. That community has a sense of immunity to radiation—true or not it’s how they live.

Do you find there’s a difference between abandoned sites in Europe than in North America?

European site are mostly just older, but when it comes down to it, most buildings rot the same way and nature takes over.

How do you find your sites?

For the most part, research is done online. UER.ca [Urban Exploration Resource] has a database of locations around the world. I also sometimes just drive around, looking for interesting places to shoot.

Do you work alone in the field or with other photographers or assistants?

I prefer to work alone, but it’s often safer to travel in a small group to some of the locations I enter. I usually find myself wandering alone to find my subject.

What is next on your list to photograph?

I would like to get back up to Sudbury to do more work in the nickel tailing fields there. There are also coal mines and salt mines in India that would be amazing to shoot.

Is there an abandoned site that you have your eye on?

Ontario is shutting down many coal-fired power plants. I have shot a few of these, but it would be great to get into one just after it shuts down. I have my eye on one.

What is the most satisfying part of your artistic process?

For me, the most satisfying part of the process is getting home from a shoot and going through my images and seeing something that is worthy to print. I have this inert need to share my work and a gallery show is my outlet for that.

Who do you make your art for?

I make my images for myself. I get a lot of enjoyment out of the entire process of making art. I do also enjoy sharing my work and it is the ultimate gesture when someone wants to hang one of my pieces in their home or office.

What do you hope that the audience takes away from your work?

If my work causes some sort of emotion in the viewer then I have reached my goal. Perhaps my images will evoke a sense of adventure in the viewer, where they may also want to peek past the fence of a boarded up building. In general though, I hope that the viewer appreciates that art can be found just about anywhere!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันมักจะมีความสนใจในการถ่ายภาพสถาปัตยกรรม ผมสนใจเปิดช่องว่าง รถไฟสถานี สนามบิน concourses สาธารณะตัวอย่างทั้งหมดมักจะดีของพื้นที่ที่หา ฉันพบว่าในเดือนและปีหลังจาก 9/11 ที่ฉันมีเวลายากยิงเหล่านี้ โดยไม่มีการสอบสวนโดยตำรวจหรือรักษาความปลอดภัย แม้แต่ครั้งเดียวผมมีหน่วยตำรวจต่อต้านการก่อการร้ายเคาะประตูของฉันหลังจากยิงท่อบางสีสันผ่านรั้วที่โรงงาน จะเปิดออกให้ โรงงานเคมีและพนักงานบางคนเรียกว่าตำรวจ ฉันสิ้นสุดขึ้นแบ่งปันภาพถ่ายของฉันกับเจ้าหน้าที่ด้วยไม่ติดตามต่อไป เหตุการณ์ที่นำฉันเริ่มยิงในพื้นที่แห้งแล้งมากขึ้น และพบได้ค่อนข้างง่ายในการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกที่ละทิ้ง เมื่อภายใน ผมสามารถสร้างงานศิลปะของฉัน ยังจะต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายที่แตกต่างกัน — จากน้อย หรือไม่มีแสง การยุบชั้น สารเคมีที่เป็นพิษอาจเกิดขึ้นและแสดงค่าความปลอดภัยที่อาจเกิดขึ้นในปี 2005 ฉันเกิดการถ่ายภาพรวมกับช่างเดียวกัน 5 อื่น ๆ เราเรียกตนเอง กลุ่มภาพ DK เราเริ่มยิงปืนเป็นประจำในออนตาริโอ ควาย ดีทรอยต์ ฟิลาเดลเฟีย รัฐโอไฮโอ และอาคารอื่นที่รอดตาย เราได้วิ่งเก็บของเราเองสำหรับปรีเปียตกี่ - masksyears ก๊าซที่เป็นของคุณแรกเมืองผุถ่ายฉันละทิ้งอาคารคลังสินค้าเก่าในหมู่บ้านของลิเบอร์ตี้ในโตรอนโตได้ อาคารได้แล้วแล้วล้างออก และเข้าถึงได้ง่ายซึ่งมันมักจะเป็นการ ฉันเพียงแค่เดินผ่านประตูเปิดฉันพบตัวเองออกไปยังช่อง vacuous และข้องใจเกี่ยวกับการใช้ที่ผ่านมา ผมรู้สึกถึงประวัติภายในกำแพง นอกจากนี้ผมยังขายสำเนาของรูปแรกชื่อประตูสีแดง มันเป็นกระสุนบนโมโนพอดมีจุด 5MP และกล้องถ่ายภาพ ตั้งแต่ผมได้อัพเกรดเกียร์ของฉันเมืองผุหมายถึงอะไรคุณฉัน ผุเมืองแสดงว่าสังคม progressing บาง forgets รากของมัน นอกจากนี้ยังแสดงถึงปัญหาทางเศรษฐกิจ ในเศรษฐกิจที่ดี โรงงานเก่าจะเปิดเข้าไปใน พื้นที่สาธารณะ หรือลอฟท์ หรือศิลป์ ตัวอย่างการเททันสมัยในลอนดอนไงผุเมืองหมายถึงเกี่ยวกับสังคมที่กว้างขึ้นหรือไม่ฉะนั้น เรามีทางเลือกฉีกลง หรือนำมาใช้ หรือถ้ามีเศรษฐกิจไม่สนับสนุนอย่างใดอย่างหนึ่ง อาคารเหล่านี้ถูกปล่อยให้เสื่อมสลาย หากมองเมืองเช่นโตรอนโต คุณจะพบอาคารละทิ้งน้อยมาก แน่นอน หลายมีแล้วขาดลงให้บูมคอนโด 10 ปีที่ผ่านมา แต่มีหลายที่แปลงเป็นลอฟท์เช่นเทเลอร์ตามทิปท้อปและบางส่วนเป็นพื้นที่สาธารณะที่ตื่นตาตื่นใจ — Wychwood บ่มและดอน Brickworks วัลเล่ย์ ตอนนี้ เปรียบเทียบกับควาย หรือดีทรอยต์และคุณมีภูมิทัศน์ที่เต็มไปด้วยผี derelict อุตสาหกรรมและเศรษฐกิจที่แตกต่างกันมากWormhole โดย Mathew MerrettYou ได้กล่าวว่า คุณต้องการนำความสนใจไปยังไซต์ละทิ้งที่ส่วนมากของเราไม่ได้ให้สองตา ทำไมคุณคิดซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ เราสามารถเรียนรู้อะไรจากพวกเขาคนรับใช้ดูเป็นผู้ขับรถ หรือเดิน ที่โดยสารค่าอาคารน้ำเสมอเพียงแค่เคยมี และถือปิดวงเงิน มุมมองภายในสถานเหล่านี้สามารถนำคุณกลับไปรากของเมือง ให้เวลาเมื่อเมืองยังคงถูกสร้างขึ้น ผมคิดว่า ถ้าคนจะเห็นความงามของสิ่งที่อยู่เบื้องหลังบอร์ด พวกเขาอาจจะกินมากขึ้นเพื่อพยายามบันทึกอาคารเหล่านี้ นี้ไม่จำเป็นต้องเป็นเหตุผลที่ฉันถ่ายภาพเหล่านี้ แต่มันเป็นข้อมูลด้านต่าง ๆ ที่น่าสนใจของผลการทำงานของฉันมีสิ่งแวดล้อมหลายข้อที่เราจะได้จากงานของคุณ ทำคุณคิดว่าตัวเองเป็นศิลปินด้านสิ่งแวดล้อมหรือไม่แน่นอนไม่ต้องพิจารณาตัวเองเป็นช่างภาพสิ่งแวดล้อม แต่ถ้าคนใช้ บางสิ่งบางอย่างจากงานที่ทำให้พวกเขาคิดว่า เกี่ยวกับการเรียงลำดับบางอย่างของการเปลี่ยนแปลง ฉันเห็นว่าเป็นสิ่งดีเอกสารรูปถ่ายของคุณไม่เพียงแต่ละทิ้งสิ่งปลูกสร้าง แต่ในบางกรณีถูกละทิ้งวิถีชีวิต เหมืองแร่ละทิ้งที่คงยั่งยืนชุมชน sanatoriums ที่ไม่ได้ถูกใช้มานานหลายทศวรรษ คุณสามารถเห็นในความรู้สึกที่คุณได้รับเมื่อคุณป้อนไซต์เหล่านี้และวิธีที่พวกเขา juxtapose กับสังคมวันนี้ผมได้หลงใหลละทิ้งเหมือง และฉันหวังว่าจะเดินทางไปยังเว็บไซต์อื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ ละทิ้งเหมืองสร้างภูมิทัศน์น่าสนใจที่ปรากฏตามธรรมชาติ แต่ทั้งหมดสร้างขึ้น โดยมนุษย์ ส่วนใหญ่ หลุมเปิดเหมืองไม่ได้รับโอกาสนำยกเว้นเป็นหลุมว่ายน้ำหรือช่วงขับ — คิงส์ตัน ออนตาริโอมี Sanitariums ละทิ้งและโรงพยาบาลทำให้เกิดความรู้สึกแตกต่างกันมาก คุณไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกอยู่มนุษย์ผ่านมาในสถานเหล่านี้ แย่ เพราะมันมักจะ involuntarily ก็รบกวนเข้ามาในระเบียนผู้ป่วยและอุปกรณ์ทางการแพทย์ อาคารการแพทย์ละทิ้ง ฉันเมื่อมาในห้องมืดเล็ก ๆ ในห้องใต้ดินที่เต็มไป ด้วยแม่พิมพ์ฟัน ก็น่าขนลุกมากในปี 2552 คุณเดินทางไปยูเครนผลพวงของโรงถ่าย คุณไปภายในโซนแยกกับการเมืองของปรีเปียต รูปถ่ายเมืองผี haunting แทนได้ ประสบการณ์เช่นนี้คืออะไรโรงได้รายการของสถานที่ท่องเที่ยวที่ดีที่สุดสำหรับผุฉันเสมอ เป็นสัญลักษณ์ที่ดีที่สุดของข้อผิดพลาดที่ว่ามนุษย์สามารถมีผลทำลายล้างยาวบนโลกได้ ผลคือ การเมืองของปรีเปียต ไม่มีที่ไหนในโลกได้มีสถาน รางวัลเป็นเงินช่วยเหลือสภาศิลปะออนตาริโอได้ที่ฝันเป็นจริง หุ้นส่วนการเดินทางของฉันและฉันมีสองวันเต็มเมืองถ่ายรูป ถูกยิงที่ท้าทาย เพราะเรามีเวลาน้อยเช่นในการค้นหาเรื่องราวที่เราอยากบอก และเรามีโอกาสที่สองมีสิ่งน่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับการเยี่ยมชมปรีเปียตเรามีโอกาสพิเศษชมชาวบ้านใกล้เคียงบางอย่างที่เป็นการจับจองในบ้านที่พวกเขาสร้างขึ้น พวกเขาได้อพยพหลังเกิดเหตุ แต่กลับหลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต เราพบผู้หญิงสามใน 80s ของพวกเขาที่อยู่ทั้งหมดคนเดียว และส่วนใหญ่อาศัยอยู่ออกจากที่ดินของพวกเขา รัฐบาลปัจจุบันได้อนุญาตให้พัก และแห่งชีวิต ว่า ชุมชนมีภูมิคุ้มกันการแผ่รังสีแห่งความตัวจริง หรือไม่เป็นวิธีที่พวกเขาอาศัยอยู่พบมีความแตกต่างระหว่างไซต์ละทิ้งในยุโรปกว่าในอเมริกาเหนือไซต์ที่ยุโรปเป็นส่วนใหญ่เพียงเก่า แต่เมื่อมันลงมาให้มัน อาคารส่วนใหญ่เน่าเหมือน และธรรมชาติจะวิธีทำหาเว็บไซต์ของคุณส่วนใหญ่ วิจัยแล้วออนไลน์ UER.ca [เมืองสำรวจทรัพยากร] มีฐานข้อมูลของสถานที่ทั่วโลก ฉันยังบางเพียงขับรอบ ค้นหาสถานน่าสนใจในการถ่ายภาพคุณทำงานคนเดียว ในฟิลด์ หรืออื่น ๆ ช่างภาพหรือผู้ช่วยหรือไม่ฉันชอบทำงานคนเดียว แต่มักจะเป็นความปลอดภัยในการเดินทางในกลุ่มเล็ก ๆ ของสถานที่ฉันใส่ ฉันมักจะพบว่าตัวเองหลงคนเดียวหาเรื่องฉันถัดไปในรายการของคุณจะถ่ายภาพคืออะไรอยากจะกลับขึ้นไปคฤหาสน์ซัดให้ทำงานเพิ่มเติมในนิกเกิล tailing เขตมี มีเหมืองถ่านหินและเหมืองเกลือในอินเดียที่จะตื่นตาตื่นใจในการถ่ายภาพมีไซต์การละทิ้งที่คุณตาของคุณบนออนตาริโอกำลังจะปิดลงในถ่านไฟฟ้า ฉันได้ถ่ายน้อยเหล่านี้ แต่มันจะดีจะได้รับในหนึ่งหลังจากปิดระบบ แล้วตาของฉันหนึ่งส่วนความพึงพอใจสูงสุดของกระบวนการทางศิลปะของคุณคืออะไรสำหรับฉัน ส่วนความพึงพอใจสูงสุดของการเดินทางหน้าแรกจากการยิง และจะผ่านรูปภาพของฉัน และเห็นบางสิ่งที่ไม่สมควรจะพิมพ์ ฉันมีนี้ inert ต้องร่วมงานของฉัน และดูแกลอรี่เป็นร้านของฉันที่ที่คุณทำงานศิลปะของคุณสำหรับฉันทำของฉันรูปภาพตัวเอง ฉันได้รับจำนวนมากของความเพลิดเพลินจากกระบวนการทั้งหมดของศิลปะ ฉันยังสนุกกับการใช้งานร่วมกัน และเป็นรูปแบบที่ดีที่สุดเมื่อมีคนต้องการวางหมากของฉันในบ้านหรือสำนักงานของพวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่งอะไรทำหวังว่า ผู้ชมใช้เวลาจากงานของคุณหรือไม่ถ้างานทำให้บางจัดเรียงของอารมณ์ในตัวแสดงแล้วเป้าหมายของฉัน บางทีภาพของฉันจะปี้ผจญภัยใน viewer ที่พวกเขาอาจจะต้องมองผ่านรั้วของการ boarded ขึ้นอาคาร โดยทั่วไป แม้ว่า หวังว่า ตัวแสดงการชื่นชมว่า ศิลปะสามารถพบเพียงเกี่ยวกับทุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมได้เคยมีความสนใจในการถ่ายภาพสถาปัตยกรรม ฉันวาดที่จะเปิดช่องว่าง; สถานีรถไฟ, สนามบิน, ฝูงชนของประชาชนทุกคนตัวอย่างที่ดีมักจะมีชนิดของพื้นที่ที่ฉันกำลังมองหา ผมพบว่าในเดือนและปีหลัง 9/11 ผมมีช่วงเวลาที่ยากยิงช่องว่างเหล่านี้โดยไม่ถูกสอบสวนโดยตำรวจหรือความปลอดภัย ผมเคยยังมีหน่วยตำรวจต่อต้านการก่อการร้ายเคาะประตูของฉันหลังจากที่การถ่ายภาพที่มีสีสันบางท่อผ่านรั้วที่โรงงานได้ มันจะกลายเป็นโรงงานผลิตสารเคมีและพนักงานบางส่วนที่เรียกว่าตำรวจ ฉันสิ้นสุดการแบ่งปันภาพถ่ายของฉันกับเจ้าหน้าที่ที่มีต่อไปไม่ได้ติดตาม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ทำให้ฉันจะเริ่มต้นถ่ายภาพในพื้นที่แห้งแล้งมากขึ้นและผมพบว่ามันค่อนข้างง่ายที่จะได้รับการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกที่ถูกทิ้งร้าง เมื่อภายในฉันเป็นอิสระในการสร้างงานศิลปะของผมยังมักจะต้องเผชิญกับการที่แตกต่างกันกับความท้าทายจากแสงน้อยหรือไม่มีการยุบชั้นกับสารเคมีที่เป็นพิษที่มีศักยภาพและความเป็นไปได้ของการรักษาความปลอดภัยการแสดงขึ้น. ในปี 2005 เราได้ก่อร่างร่วมถ่ายภาพกับห้าอื่น ๆ ช่างภาพที่มีใจเดียวกัน เราเรียกตัวเอง DK ภาพกลุ่ม เราเริ่มต้นการถ่ายภาพเป็นประจำใน Ontario, บัฟฟาโล, ดีทรอยต์, ฟิลาเดลโอไฮโอและอาคารอื่นใดจะถูกทิ้งให้ตาย เรายังวิ่งแกลเลอรี่ของเราเองสำหรับไม่กี่ Pripyat -. masksyears ก๊าซที่ไหนเป็นภาพการสลายตัวในเมืองของคุณก่อนยิงตึกร้างแรกของฉันคือโกดังเก่าเสรีภาพวิลเลจในโตรอนโต อาคารได้รับแล้วล้างออกและการเข้าถึงได้ง่ายเป็นก็มักจะ ฉันเพียงแค่เดินผ่านประตูเปิด. ฉันพบตัวเองวาดไปยังพื้นที่ที่ว่างเปล่าและสงสัยเกี่ยวกับการใช้ที่ผ่านมา ฉันรู้สึกว่าประวัติศาสตร์ภายในผนัง ฉันยังคงขายสำเนาของภาพนี้เป็นครั้งแรกชื่อประตูสีแดง มันถูกยิงที่โมโนที่มีจุด 5MP และกล้องถ่ายภาพ ฉันได้ตั้งแต่อัพเกรดเกียร์ของฉัน! อะไรการสลายตัวของเมืองหมายถึงคุณ? สำหรับผมแล้วการสลายตัวของเมืองแสดงให้เห็นถึงวิธีการที่สังคมมีความคืบหน้าบางครั้งลืมรากของมัน นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงปัญหาทางเศรษฐกิจ ในภาวะเศรษฐกิจที่ดีโรงงานเก่าจะกลายเป็นพื้นที่สาธารณะหรือล็อฟท์หรือหอศิลป์! ยกตัวอย่างเช่นเทตโมเดิร์นในกรุงลอนดอน. สิ่งใดที่คุณคิดว่าการสลายตัวของเมืองหมายถึงเกี่ยวกับสังคมที่กว้างขึ้นของเราหรือไม่ที่จะมีความคืบหน้าเรามีทางเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งฉีกลงหรือนำมาใช้ใหม่หรือถ้ามีเศรษฐกิจที่จะสนับสนุนทั้งอาคารเหล่านี้จะถูกปล่อยทิ้งให้เสื่อมโทรม ถ้าคุณดูที่เมืองโตรอนโตเหมือนคุณจะพบตึกร้างน้อยมาก แน่นอนว่าหลายคนได้รับการฉีกลงเพื่อให้วิธีการบูมคอนโดที่ผ่านมา 10 ปี แต่มีจำนวนมากที่ได้รับการแปลงเป็นล็อฟท์เช่น Tiptop ตัดเย็บเสื้อผ้าและบางส่วนเข้ามาในพื้นที่สาธารณะที่น่าตื่นตาตื่นใจ-Wychwood Barns และหุบเขาอย่าอิฐ ตอนนี้เปรียบเทียบกับบัฟฟาโลหรือดีทรอยต์และคุณมีเศรษฐกิจที่แตกต่างกันมากและภูมิทัศน์ที่เต็มไปด้วยผีอุตสาหกรรมที่ถูกทิ้งร้าง. หนอนโดยแม็ตธิว MerrettYou ได้บอกว่าคุณต้องการที่จะนำความสนใจไปยังเว็บไซต์ที่ถูกทอดทิ้งว่าส่วนใหญ่ของเราไม่ได้ให้ได้อย่างรวดเร็วที่สอง ที่ ทำไมคุณถึงคิดว่านี่เป็นสิ่งที่สำคัญ? สิ่งที่เราสามารถเรียนรู้จากพวกเขา? คนรับใช้มุมมองบางอย่างที่พวกเขาขับรถหรือเดินเท้า ที่อาคารขึ้นมาด้วยน้ำได้เสมอเพียงรับมีและถือว่าเป็นข้อ จำกัด มุมมองภายในสถานที่เหล่านี้สามารถนำคุณกลับไปที่รากของเมืองที่จะเป็นช่วงเวลาที่เมืองยังคงถูกสร้างขึ้น ผมคิดว่าถ้าคนมากขึ้นสามารถมองเห็นความงามของสิ่งที่อยู่เบื้องหลังโต๊ะที่พวกเขาอาจจะมีแนวโน้มที่จะพยายามที่จะบันทึกอาคารเหล่านี้ นี้ไม่จำเป็นต้องเหตุผลที่ผมถ่ายภาพเหล่านี้ แต่มันเป็นสิ่งที่น่าสนใจของผลงานของฉัน. มีข้อความด้านสิ่งแวดล้อมหลายอย่างที่เราสามารถนำมาใช้จากการทำงานของคุณ คุณพิจารณาตัวเองเป็นศิลปินสิ่งแวดล้อมแน่นอนฉันไม่คิดว่าตัวเองเป็นช่างภาพสิ่งแวดล้อม แต่ถ้าคนใช้บางสิ่งบางอย่างออกไปจากการทำงานของฉันที่ทำให้พวกเขาคิดเกี่ยวกับการจัดเรียงของการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ผมเห็นว่าเป็นสิ่งที่ดี! ถ่ายภาพของคุณไม่ได้เอกสาร อาคารทิ้งเพียง แต่ในบางกรณีเป็นวิธีที่ทิ้งชีวิต เหมืองร้างที่ยั่งยืนอาจชุมชนโรคจิตที่ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้มานานหลายทศวรรษ คุณสามารถแสดงความคิดเห็นในความรู้สึกที่คุณได้รับเมื่อคุณเข้าสู่เว็บไซต์เหล่านี้และวิธีที่พวกเขาแนบกับสังคมปัจจุบันของเราหรือไม่ฉันได้รับการหลงใหลกับเหมืองร้างและฉันหวังว่าจะเดินทางไปยังเว็บไซต์อื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ เหมืองร้างสร้างภูมิทัศน์ที่น่าสนใจที่ปรากฏธรรมชาติ แต่ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์อย่างสิ้นเชิง ส่วนใหญ่เหมืองเปิดหลุมไม่ได้รับโอกาสที่จะนำกลับมาใช้ยกเว้นที่หลุมว่ายน้ำหรือขับรถช่วงคิงส์ตันที่ออนตาริมีหนึ่ง sanitariums ที่ถูกทอดทิ้งและโรงพยาบาลทำให้เกิดความรู้สึกแตกต่างกันมาก คุณไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกการปรากฏตัวของมนุษย์ที่ผ่านมาในสถานที่เหล่านี้ ที่เลวร้ายยิ่งเพราะมันมักจะไม่ได้ตั้งใจ นอกจากนี้ยังรบกวนที่จะเจอระเบียนของผู้ป่วยและอุปกรณ์ทางการแพทย์ ในอาคารร้างทางการแพทย์ที่ผมเคยมาในห้องมืดเล็ก ๆ ในห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยแม่พิมพ์ทันตกรรม มันเป็นที่น่าขนลุกมาก! ในปี 2009 ที่คุณเดินทางไปยูเครนที่จะถ่ายภาพผลพวงของเชอร์โนบิล คุณเดินเข้าไปในเขตการยกเว้นไปยังเมืองที่ถูกทิ้งร้างของ Pripyat รูปถ่ายของคุณเมืองผีนี้ค่อนข้างหลอน สิ่งที่เป็นประสบการณ์เช่นนี้? เชอร์โนบิลได้เสมอสูงในรายการของฉันในสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับการสลายตัว มันเป็นสัญลักษณ์ที่ดีที่สุดของวิธีการที่ผิดพลาดของมนุษย์สามารถมีผลทำลายล้างในระยะยาวบนโลก ผลที่ได้คือเมืองที่ถูกทิ้งร้างของ Pripyat ไม่มีที่ไหนในโลกที่จะมีสถานที่ดังกล่าว รางวัลของทุนออนตาริสภาศิลปะทำที่ฝันเป็นจริง หุ้นส่วนการเดินทางของฉันและฉันมีสองวันเต็มที่จะถ่ายภาพเมือง มันเป็นยิงที่ท้าทายเพราะเรามีเวลาน้อยเช่นจะหาเรื่องราวที่เราอยากจะบอกและเราก็ไม่มีโอกาสครั้งที่สอง! อะไรคือสิ่งที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับการเยี่ยมชม Pripyat? เรามีโอกาสพิเศษในการเยี่ยมชมของชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียงบางอย่างที่เป็นหลักนั่งยองใน บ้านที่พวกเขาสร้างขึ้น พวกเขาอพยพหลังเกิดภัยพิบัติ แต่กลับมาหลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต เราได้พบกับผู้หญิงสามใน 80 ของพวกเขาที่ทุกคนอยู่คนเดียวและส่วนใหญ่อาศัยอยู่ออกไปจากที่ดินของพวกเขา รัฐบาลปัจจุบันจะช่วยให้พวกเขาอยู่และมีชีวิตอยู่ออกจากชีวิตของพวกเขา ชุมชนที่มีความรู้สึกของภูมิคุ้มกันต่อรังสีจริงหรือไม่มันเป็นวิธีที่พวกเขาอาศัยอยู่ a. คุณพบว่ามีความแตกต่างระหว่างเว็บไซต์ที่ถูกทิ้งร้างในยุโรปกว่าในทวีปอเมริกาเหนือหรือไม่เว็บไซต์ยุโรปส่วนใหญ่จะเป็นเพียงแค่เก่า แต่เมื่อมันลงมาให้มันมากที่สุด อาคารเน่าทางเดียวกันและธรรมชาติจะใช้เวลามากกว่า. คุณจะพบเว็บไซต์ของคุณหรือไม่ส่วนใหญ่การวิจัยจะทำออนไลน์ UER.ca [Urban สำรวจทรัพยากร] มีฐานข้อมูลของสถานที่ต่างๆทั่วโลก ฉันยังบางครั้งเพียงแค่ขับรถไปรอบ ๆ ที่กำลังมองหาสถานที่ที่น่าสนใจในการถ่ายภาพ. คุณทำงานคนเดียวในสนามหรือกับช่างภาพอื่น ๆ หรือผู้ช่วย? ฉันชอบที่จะทำงานคนเดียว แต่ก็มักจะปลอดภัยในการเดินทางในกลุ่มเล็ก ๆ บางส่วนของสถานที่ที่ฉัน เข้าสู่ ฉันมักจะพบว่าตัวเองเดินคนเดียวที่จะได้พบกับเรื่องของฉัน. คืออะไรต่อไปในรายการของคุณที่จะถ่ายภาพ? ฉันต้องการที่จะได้รับกลับไปที่เบอรีในการทำงานมากขึ้นในเขต tailing มีนิกเกิล นอกจากนี้ยังมีเหมืองถ่านหินและเหมืองเกลือในอินเดียที่จะเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจในการถ่ายภาพ. มีเว็บไซต์ที่ถูกทอดทิ้งที่คุณตาของคุณ? ออนตาริกำลังปิดถ่านหินโรงไฟฟ้าจำนวนมาก ฉันได้ยิงไม่กี่เหล่านี้ แต่มันจะดีที่จะได้รับในหนึ่งหลังจากที่มันปิดลง ฉันมีตาของฉันในหนึ่ง. สิ่งที่เป็นส่วนที่น่าพอใจมากที่สุดของกระบวนการศิลปะของคุณ? สำหรับผมส่วนที่น่าพอใจมากที่สุดของกระบวนการที่จะได้รับบ้านจากการยิงและจะผ่านภาพของฉันและเห็นบางสิ่งบางอย่างที่มีคุณค่าในการพิมพ์ ฉันมีความจำเป็นนี้เฉื่อยที่จะร่วมกันทำงานของฉันและการแสดงแกลเลอรี่เป็นร้านของฉันว่า. ใครที่คุณทำให้งานศิลปะของคุณหรือไม่? ฉันจะทำให้ภาพของฉันให้กับตัวเอง ฉันได้รับเป็นจำนวนมากของความบันเทิงจากกระบวนการทั้งหมดของการสร้างงานศิลปะ ผมยังสนุกกับการร่วมกันทำงานของฉันและมันเป็นท่าทางที่ดีที่สุดเมื่อมีคนต้องการที่จะแขวนหนึ่งในชิ้นของฉันในบ้านหรือสำนักงานของพวกเขา. สิ่งใดที่คุณหวังว่าผู้ชมจะอยู่ห่างจากการทำงานของคุณหรือถ้าการทำงานของฉันที่ทำให้เกิดการจัดเรียงของอารมณ์ความรู้สึกบางอย่างในผู้ชมแล้วฉันได้มาถึงเป้าหมายของฉัน บางทีอาจจะเป็นภาพของฉันจะทำให้เกิดความรู้สึกของการผจญภัยในมุมมองที่พวกเขายังอาจต้องการที่จะมองผ่านรั้วของขึ้นมาในอาคาร โดยทั่วไป แต่ผมหวังว่าผู้ชมชื่นชมศิลปะที่สามารถพบได้เพียงเกี่ยวกับทุก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมได้เคยมีความสนใจในการถ่ายภาพสถาปัตยกรรม ผมวาด เพื่อเปิดเป็น ; สถานีรถไฟ , สนามบิน , สาธารณะฝูงชนเป็นตัวอย่างที่ปกติดีทั้งหมดของชนิดของพื้นที่ที่ฉันตามหา ผมพบว่าในเดือนและปีหลังจาก 9 / 11 แล้ว ผมมีช่วงเวลาที่ยากการยิงเป็นเหล่านี้ได้โดยไม่ต้องถูกสอบสวนโดยตำรวจ หรือ รปภ.ผมเคยมีตำรวจหน่วยต่อต้านการก่อการร้ายมาเคาะประตูบ้านหลังการถ่ายภาพบางสีสันท่อผ่านรั้วที่โรงงาน เป็นโรงงานเคมีและพนักงานบางคนเรียกตำรวจ ฉันสิ้นสุดขึ้นการแบ่งปันภาพถ่ายของฉันกับนายทหารที่ไม่เพิ่มเติมติดตามเหตุการณ์นั้นทำให้ผมเริ่มยิงในพื้นที่ที่แห้งแล้งมากขึ้น และผมพบว่ามันค่อนข้างง่ายที่จะเข้าถึงทิ้งเครื่อง . เมื่อเข้าไปฉันฟรีเพื่อสร้างศิลปะของผมยังต้องเผชิญกับความท้าทายที่แตกต่างกันจากแสงน้อยหรือไม่มีการยุบชั้น กับสารเคมีที่เป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นและเป็นไปได้ของการรักษาความปลอดภัยแสดงขึ้น

ในปี 2005 ผมมีการถ่ายภาพรวมกับห้าพบปะช่างภาพ เราเรียกตนเองภาพกลุ่ม DK เราเริ่มยิงเป็นประจำใน Ontario , ควาย , ดีทรอยต์ , ฟิลาเดล , โอไฮโอ และที่ใดอาคารถูกทิ้งให้ตาย เราก็วิ่ง แกลเลอรี่ของเราเองสองสามปริบยัต - masksyears แก๊ส

มัวแต่ไปถ่ายรูปในเมืองผุก่อน

ก่อนทิ้งตึกเป็นโกดังเก่าใน Liberty Village ในโตรอนโต อาคารได้รับการล้างออก และเข้าถึงได้ง่ายเป็นปกติคือ ฉันแค่เดินผ่านประตูที่เปิดอ้า

ฉันพบว่าตัวเองวาดไปยังพื้นที่ว่างเปล่าและสงสัยเกี่ยวกับการใช้งานที่ผ่านมาของ ผมรู้สึกได้ว่า ประวัติศาสตร์ภายในผนังของ ผมยังขายสำเนาของภาพแรกนี้ชื่อว่า ประตูสีแดงมันถูกยิงบนขาตั้งกล้อง 5MP กับจุดและถ่ายภาพกล้อง ผมมีตั้งแต่การปรับเกียร์ของฉัน !

แล้ว Urban Decay หมายถึงคุณ ?

ผม Urban Decay เป็นวิธีการพัฒนาสังคม บางครั้งก็ลืมรากของมัน มันยังเป็นปัญหาทางเศรษฐกิจ ในเศรษฐกิจดี โรงงานเก่าจะกลายเป็นพื้นที่สาธารณะ หรือ โกดัง หรือศิลปะ แกลลอรี่ ! ตัวอย่างเช่นในลอนดอนโมเดิร์น Tate .

คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับ Urban Decay หมายถึงสังคมที่กว้างขึ้น ?

เพื่อความก้าวหน้า เราเลือกได้ เพื่อให้ดึงลง หรือใช้ หรือถ้าไม่มีเศรษฐกิจสนับสนุนให้อาคารเหล่านี้เป็นซ้ายผุ ถ้าคุณดูที่เมืองโตรอนโต , คุณจะพบ น้อยมาก ทิ้งอาคาร แน่นอน หลายคนถูกรื้อทิ้งเพื่อให้วิธีการคอนโดบูม ในรอบ 10 ปีแต่ก็มีหลายคนที่ถูกแปลงเป็นว่าชอบเย็บหายห่วงและบางลงในที่น่าตื่นตาตื่นใจพื้นที่สาธารณะ wychwood โรงนาและหุบเขาไม่อิฐ . ตอนนี้เปรียบเทียบกับควาย หรือ ดีทรอยต์ และคุณมีเศรษฐกิจที่แตกต่างกันมากและภูมิทัศน์ที่เต็มไปด้วยภูตผีปีศาจอุตสาหกรรม

โ .รูหนอนอาจโดยแมทธิว merrettyou ได้กล่าวว่าคุณต้องการที่จะนำความสนใจที่จะทิ้งเว็บไซต์ที่ส่วนใหญ่เราไม่แม้แต่จะเหลือบมองที่สองที่ ทำไมคุณถึงคิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ สิ่งที่เราสามารถเรียนรู้จากพวกเขา ?

คนได้ใช้มุมมองบางอย่างที่พวกเขาขับรถหรือเดิน ที่ต้องขึ้นตึก โดยน้ำได้เสมอก็มี และถือว่าเป็นขอบเขตมุมมองภายในสถานที่เหล่านี้สามารถนำคุณกลับไปที่รากของเมือง ให้เวลาเมืองที่ยังคงถูกสร้างขึ้น ฉันคิดว่า ถ้าคนมากขึ้นจะเห็นความงามของสิ่งที่อยู่ในบอร์ด ก็อาจจะกินมากขึ้นเพื่อพยายามที่จะบันทึกอาคารเหล่านี้ ไม่จําเป็น ทำไมผมยิงภาพนี้ แต่มันก็เป็นแง่มุมที่น่าสนใจของผล

งานของฉันมีข้อความด้านสิ่งแวดล้อมที่เราสามารถใช้เวลาห่างจากงานของคุณ คุณพิจารณาตัวเองเป็นศิลปินด้านสิ่งแวดล้อม ?

ผมก็ไม่ถือว่าตัวเองเป็นช่างภาพสิ่งแวดล้อม แต่ถ้าคนเอาบางอย่างจากงานที่ทำให้พวกเขาคิดเกี่ยวกับบางประเภทของการเปลี่ยนแปลง ผมเห็นว่าเป็นสิ่งที่ดี

ภาพเอกสารของคุณ ไม่เพียง แต่ทิ้งอาคาร แต่ในบางกรณี ทิ้งวิถีชีวิต ; เหมืองร้างที่อาจจะยั่งยืนชุมชน sanatoriums ที่ยังไม่ได้ถูกใช้มานานหลายทศวรรษ คุณสามารถแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับความรู้สึกที่คุณได้รับเมื่อคุณเข้าสู่เว็บไซต์เหล่านี้และวิธีที่พวกเขานำมาวางข้างๆกันเพื่อเปรียบเทียบกับสังคมของเราวันนี้

ผมเคยหลงใหลกับเหมืองร้าง และผมหวังว่าจะได้เดินทางไปยังไซต์มากขึ้นในเร็วๆ นี้เหมืองร้างสร้างภูมิทัศน์ที่น่าสนใจที่ปรากฏตามธรรมชาติ แต่เป็นทั้งหมดที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์ ส่วนใหญ่ เปิดบ่อเหมืองไม่ได้รับโอกาสที่จะเป็นซ้ำ ยกเว้นเป็นสระน้ำหรือไดร์ฟ Kingston , Ontario มีหนึ่ง ทิ้ง sanitariums และโรงพยาบาลทำให้รู้สึกแตกต่างกันมาก คุณไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกการแสดงตนของมนุษย์ในอดีต ในสถานที่เหล่านี้ เลวร้ายเพราะมันมักจะรู้ตัว ก็รบกวนมาผ่านระเบียนของผู้ป่วยและอุปกรณ์ทางการแพทย์ ในทางการแพทย์ อาคารร้าง ผมเคยเจอเล็ก ๆในห้องมืดในชั้นใต้ดินที่เต็มไปด้วยฟันแม่พิมพ์ มันน่ากลัวมาก !

) คุณเดินทางไปยังยูเครน เพื่อถ่ายรูป ผลพวงของเชอร์โนบิล คุณเข้าไปข้างในยกเว้นโซนในเมืองร้างของปริเปียต .รูปถ่ายของคุณนี้ผีเมืองจะค่อนข้างหลอกหลอน อะไรคือประสบการณ์นี้ชอบ

เชอร์โนบิลได้เสมอสูงในรายการของฉันของสุดยอดสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับการสลายตัว มันเป็นสัญลักษณ์ที่ดีที่สุดของวิธีผิดพลาดของมนุษย์สามารถมีผลระยะยาวที่ร้ายแรงต่อโลก ผลที่ได้คือเมืองที่ถูกทิ้งร้างของปริเปียต . ไม่มีที่ไหนในโลกมีสถานที่ดังกล่าวรางวัลของแคนาดาสภาศิลปกรรมให้ทำฝันของฉันให้เป็นจริง คู่หูเดินทางของฉันและฉันได้สองวันเต็ม ภาพถ่ายเมือง มันเป็นความท้าทายยิงเพราะเรามีเวลาน้อยไป พบเรื่องราวที่เราต้องการจะบอก และเราไม่มีโอกาสครั้งที่สอง !

สิ่งที่มากที่สุดที่น่าสนใจเกี่ยวกับการเยี่ยมชมปริ๊บยัต ?

เราได้โอกาสพิเศษไปเยี่ยมชาวบ้านใกล้เคียงที่เป็นหลักเข้าไปในบ้านที่พวกเขาสร้างขึ้น พวกเขากำลังอพยพหลังจากเกิดภัยพิบัติ แต่กลับมาหลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต เราพบสามสาวใน 80 ของพวกเขาที่อาศัยอยู่คนเดียวและส่วนใหญ่อาศัยอยู่ออกจากที่ดินของพวกเขา รัฐบาลปัจจุบันจะช่วยให้พวกเขาเข้าพักและอาศัยอยู่ในชีวิตของพวกเขาที่ชุมชนมีความคุ้มกันรังสีจริงหรือไม่ มันอยู่ยังไง

คุณพบว่ามีความแตกต่างระหว่างทิ้งเว็บไซต์ในยุโรปมากกว่าในทวีปอเมริกาเหนือ ?

ยุโรปเว็บไซต์ส่วนใหญ่จะแก่ แต่เมื่อมันมาถึง อาคารส่วนใหญ่เน่าเหมือนกันและธรรมชาติจะใช้เวลามากกว่า

อย่างไรคุณพบเว็บไซต์ของคุณ

ส่วนใหญ่ วิจัย ทำออนไลน์ บาวเออร์ .CA [ ] แหล่งสำรวจในเมืองมีฐานข้อมูลของสถานที่ต่างๆ ทั่วโลก ผมก็ขับไปรอบๆ มองหาสถานที่ที่น่าสนใจที่จะยิง

คุณทำงานคนเดียวในสาขาอื่นๆ หรือกับช่างภาพหรือผู้ช่วยเหลือ ?

ผมชอบทำงานคนเดียว แต่มันมักจะปลอดภัยที่จะเดินทางในกลุ่มเล็ก ๆ บางส่วนของสถานที่ที่ผมใส่ ฉันมักจะพบว่าตัวเองเดินอยู่คนเดียวหาวิชาของฉัน

อะไรต่อไปในรายการของคุณเพื่อถ่ายภาพ ?

อยากจะกลับไปเบอรีทำงานมากขึ้นในนิกเกิลตามเขตข้อมูลนั้น นอกจากนี้ยังมีเหมืองถ่านหิน และเหมืองเกลือในอินเดียที่น่าทึ่งยิง

มีร้างเว็บไซต์ที่คุณมีตาของคุณ ?

ออนปิดหลายโรงไฟฟ้าถ่านหิน . ผมยิงไม่กี่เหล่านี้แต่มันจะดีที่จะได้รับในหนึ่งหลังจะปิดลง ฉันมีตาของฉันในหนึ่ง

เกิดความพึงพอใจมากที่สุดส่วนหนึ่งของกระบวนการทางศิลปะของคุณ

สำหรับผม พอใจมากที่สุดส่วนหนึ่งของกระบวนการที่ได้รับบ้านจากยิงและไปผ่านภาพและเห็นบางสิ่งบางอย่างที่คุ้มค่าที่จะพิมพ์ ฉันต้องการที่จะแบ่งปันเฉื่อยงานของผมและแกลเลอรี่แสดงเป็นร้านของฉันนะ

ที่คุณให้งานศิลปะของคุณ ?

ผมทำรูปของผมเอง ฉันได้รับมากของความสุขออกมาจากทั้งกระบวนการทำงานศิลปะ ฉันยัง สนุกกับการแบ่งปันงานของฉันและมันเป็นท่าทางที่ดีที่สุดเมื่อมีคนต้องการที่จะแขวนชิ้นหนึ่งในบ้านหรือสำนักงานของพวกเขา .

อะไรที่คุณหวังว่าผู้ชมจะใช้เวลาห่างจากงานของคุณ

ถ้างานของฉันทำให้บางจัดเรียงของอารมณ์ในตัวผมก็ถึงเป้าหมายของฉัน บางทีภาพจะทำให้เกิดความรู้สึกของการผจญภัยในมุมมองที่พวกเขาอาจต้องแอบมองผ่านรั้วของตกตึก ในทั่วไป แต่ผมหวังว่า ที่ผู้ชมชื่นชอบงานศิลปะสามารถพบได้เกือบทุกที่